ข้าคือลูกสาวของพ่อบ้านจั่ว [[Fiction]]
แยกย้าย
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
.... //เฝ้ามองการต่อสู้ทดสอบพลังของจั่วฟานและกู่ซานตง
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
'ท่านพ่อใช้อัสนีม่วงได้งั้นรึ!?' //แปลกใจ
ราฟาเอล (เรย์)//อาจารย์ของจิ่วโหย่ว
[[ให้ข้าเดาเขาคงใช้วิธีการย้ายอัสนีม่วงนั่นเข้าไปในมิติส่วนตัวแน่นอนเพราะอย่างไรเสียอัสนีม่วงนั่นก้พลังของสัตว์ศักดิ์สิทธิ์จะทำลายมันก็ไม่ใช่ง่ายๆ]]
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
'งั้นรึเจ้าคะเป็นเช่นนี้ท่านพ่อก็แข็งแกร่งสุดๆเลยมิใช่รึเจ้าคะ'//ชื่นชม
ราฟาเอล (เรย์)//อาจารย์ของจิ่วโหย่ว
[[ใช่แข็งแกร่งแต่เขาก็ใช้ได้แค่ขั้น4ขั้น5เท่านนั้นแหละนะ]]
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
'อ๋อเข้าใจแล้วเจ้าค่ะถึงจะแข็งแกร่งแต่ก็ไม่ได้ไร้เทียมทาน ดั่งคำกล่าวเหนือฟ้ามีฟ้าสินะเจ้าคะ'//บินลงไปหาจั่วฟาน
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
//เปลี่ยนร่าง
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
เสี่ยวเอ๋อร์ระวังด้วยสิเดี๋ยวก็ล้มหรอก! เจ้าพึ่งเดินได้ไม่นานเองนะ!//ดุ
จั่วฟาน(พ่อ)
เดี๋ยวนะเดี๋ยวก่อน! เสี่ยวซานจือนี่มันเกิดอะไรขึ้น!
จั่วฟาน(พ่อ)
เสี่ยวเอ๋อร์เป็นผู้หญิงรึ! แล้วทำไมสัตว์วิญญาณขั้น6ถึงกลายเป็นมนุษได้ล่ะ!? //สับสน
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
ท่านพ่อท่านจะถามข้าข้าก็ไม่รู้จะตอบท่านอย่างไรดีข้าเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่านางทำได้อย่างไร
เค่อเอ๋อร์
ฮิฮิฮิ เป็นเพราะว่าข้าเก่งอย่างไรล่ะท่านพ่อ! //ภูมิใจ
จั่วฟาน(พ่อ)
เข้าใจแล้วๆคนเก่งของพ่อ//ลูบหัวเค่อเอ๋อร์
เค่อเอ๋อร์
คิกคิก //ยิ้มสดใส
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
อาใช่แล้วท่านพ่อ
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
เนตรคงหมิงระดับที่สองล่ะแสดงมันให้ข้าดูหน่อยสิ//ตื่นเต้น
จั่วฟาน(พ่อ)
หึหึ เสี่ยวซานจือเนตรคงหมิงระดับต่อไปนั้นอยากแท้หยั่งถึงข้าไม่สามารถที่จะเข้าใจมันได้ในตอนนี้
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
//ผิดหวัง
จั่วฟาน(พ่อ)
เฮ่อ//เดินมาลูบหัวกู่ซานตง
จั่วฟาน(พ่อ)
แต่ถึงอย่างนั้นแค่ขั้นแรกเราก็ออกจากที่นี่ได้เมื่อไหร่ก็ได้แล้วล่ะ
จั่วฟาน(พ่อ)
ถึงเวลานั้นเจ้าก็จะได้กินสมุนไพรได้ตามที่เจ้าต้องการแล้ว//ยิ้มอ่อน
เค่อเอ๋อร์
เอ๊ะ!ท่านพ่อท่านจะให้ท่านพี่กินคนเดียวมิได้นะเจ้าคะ! //น้อยใจ
เค่อเอ๋อร์
ข้าเองก็อยากกินสมุนไพรด้วยเหมือนกัน//พึมพำ
จั่วฟาน(พ่อ)
หึหึ//ยิ้มอ่อน
จั่วฟาน(พ่อ)
แน่นอนพวกเจ้าทั้งคู่จะได้กินสมุนไพรได้ตามต้องการเลย//ลูบหัวทั้งสองคน
เค่อเอ๋อร์
ฮิฮิ เจ้าค่ะ//สดใส
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
เย้!//ดีใจ
จั่วฟาน(พ่อ)
เอาล่ะ อยู่นิ่งๆข้าจะให้พวกเจ้าเข้ามาในแหวนมิติก่อน จากนั้นเราจะออกจากที่นี่กัน
เค่อเอ๋อร์
//รู้สึกถึงพลังของครอบครัว
จั่วฟาน(พ่อ)
'นางคงรู้สึกถึงพลังแม่ของนางสินะ...'//หลี่ตาลง
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
รอข้าสักครู่นะท่านพ่อ! //หันหลังวิ่งไปหาขาของกิเลนทะยานฟ้า
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
//คุกเข่าลง
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
ข้าไม่รู้หรอกนะว่าท่านคือใครแต่ท่านต้องเป็นบรรพบุรุษของข้าแน่ๆ
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
ข้าไม่รู้ด้วยว่าท่านตายยังไง
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
แต่ข้าก็รู้สึกเสียใจที่ท่านตาย
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
ข้าต้องไปแล้วท่านคงต้องอยู่ที่นี่ตามลำพัง
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
ขอให้ท่านยืนหยัดต่อไป//ลุกขึ้นหันหลังเดินไปหาจั่วฟาน
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
//เข้าไปในแหวน
เค่อเอ๋อร์
หือ~หืม~//ฮัมเพลง
เค่อเอ๋อร์
Make me your one
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
//เข้ามาในแหวน
เค่อเอ๋อร์
ทำไมท่านถึงร้องไห้เล่า! //วิ่งไปหา
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
//ยืนนิ่งๆ
เค่อเอ๋อร์
//เช็ดน้ำตาให้
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
ข้าไม่เป็นไร
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
ข้าแค่เสียใจที่ต้องจากกันกับเสาต้นนั้น
เค่อเอ๋อร์
'ขาของกิเลนทะยานฟ้า...'
ราฟาเอล (เรย์)//อาจารย์ของจิ่วโหย่ว
[[ไม่แปลกหรอกก็เขาคือลูกหลานของกิเลนทะยานฟ้าตัวนั้น]]
เค่อเอ๋อร์
'เช่นนั้นรึ ท่านอาจารย์...'
เค่อเอ๋อร์
ท่านพี่ อย่าเศร้าไปเลยท่านยังมีข้ากับท่านพ่ออยู่นะเจ้าคะ! //ยิ้มให้กำลังใจ
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
จริงด้วย
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
//เช็ดน้ำตา
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
อื้มข้าไม่ร้องแล้วก็ได้ ขอบใจเจ้ามากนะ//ลูบหัว
เค่อเอ๋อร์
ด้วยความยินดีเจ้าค่ะ!
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
//ยิ้มกว้าง
เค่อเอ๋อร์
'แม่เจ้าโวยยยย เฟิงเฉว ตง! โวยยยสติสติ! นั่นพี่แกนะแกโวยยยย โรคบ้าโซตะของแกควรหยุดก่อนมันจะก้าวข้ามศีลธรรม'
ราฟาเอล (เรย์)//อาจารย์ของจิ่วโหย่ว
......
ราฟาเอล (เรย์)//อาจารย์ของจิ่วโหย่ว
[[ข้าว่าข้าเคยพูดไปแล้วนะว่าพวกเจ้ามัน....เอ่อ เฮ่อ...แก้ได้แก้นะไอ้โรคบ้าโซตะค่อนของเจ้าเนี่ย]]//คุมขมับ
ราฟาเอล (เรย์)//อาจารย์ของจิ่วโหย่ว
[[หากเผลอๆจับพี่ชายตัวเองกินขึ้นมาจะทำไง]]
เค่อเอ๋อร์
'ข้าไม่ทำหรอกน่าท่านอาจารย์!!!!'
ราฟาเอล (เรย์)//อาจารย์ของจิ่วโหย่ว
[['เชื่อได้เหรอ?']]
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
//ออกจากแหวน
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
//ตาเบิกกว้างด้วยความสุข
เค่อเอ๋อร์
//มองไปรอบๆอย่างสงสัย
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
ในที่สุดก็ได้ออกมา!! //มีความสุข
จั่วฟาน(พ่อ)
//ยิ้มอ่อนด้วยความเอ็นดู
เค่อเอ๋อร์
//กางปีกบินสำรวจรอบๆไปมา
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
...//มองตาม
จั่วฟาน(พ่อ)
พ่อมีบางอย่างจะให้เจ้าด้วยนะ
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
//หันไปหา
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
อะไรอะไร! หรือว่าท่านพ่อท่านมีสมุนไพรซ่อนอยู่รึ! //มีความสุข
จั่วฟาน(พ่อ)
ไม่หรอกก็เจ้าเล่นกินชะเกลี้ยงหมดแหวานแบบนั้นข้าจะไปมีเหลือได้อย่างไร
จั่วฟาน(พ่อ)
แต่สิ่งนี้ข้าเชื่อว่าสำหรับเจ้ามันดีกว่าสมุนไพรแน่นอน
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
ท่านพ่อ! ท่านนำออกมาด้วยเช่นนั้นรึ//มีความสุข
จั่วฟาน(พ่อ)
แน่นอนข้ารู้ดีว่าเจ้าห่วงมันมากแค่ไหน
จั่วฟาน(พ่อ)
และเจ้าคงไม่อยากให้มันถูกอัสนีม่วงนั่นทำร้ายหรอก
จั่วฟาน(พ่อ)
ในเมื่อข้าได้พลังมาแล้วข้าเลยพาออกมาให้เจ้าด้วย
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
.... //ซาบซึ้ง
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
ขอบคุณท่านพ่อ! //โค้งคำนับ
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
ท่านพ่อ...
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
ข้าอยากให้ท่านเก็บมันไว้ให้ข้าได้ไหม
จั่วฟาน(พ่อ)
ได้สิเสี่ยวซานจือ
จั่วฟาน(พ่อ)
อย่ากังวลเลยข้าจะดูแลมันอย่างดี
จั่วฟาน(พ่อ)
เจ้าดูแลตนเองเถอะหากอันตรายก็ช่างหัวสัญญามันเถอะ ราชวงศ์จะเป็นอย่างไรก็ช่างเถอะชีวิตเจ้าสำคัญที่สุด
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
เข้าใจแล้วครับท่านพ่อ!
เค่อเอ๋อร์
สัญญาที่ว่านั่นมันคืออะไรรึ?
เค่อเอ๋อร์
แล้วเกี่ยวอะไรกับราชวงศ์ล่ะ
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
อะ-เอ่อ เสี่ยวเอ๋อร์
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
'บอกดีไหมนะหากบอกก็เท่ากับบอกว่าข้านั้นแพ้ให้กับเจ้านั่นน่ะสิแล้วข้าจะบอกมันกับน้องของข้าได้อย่างไร'//ลังเล
<--- ศักดิ์ศรีความเป็นพี่ชายมันค้ำคอ
เค่อเอ๋อร์
หากท่านไม่ต้องการที่จะบอกก็มิเป็นไร..
เค่อเอ๋อร์
ข้าจะรอวันที่ท่านพี่ยอมบอกข้าเอง//ยิ้มกว้าง
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
เอ่อ... 'ไม่ใช่ว่าไม่อยากบอกแต่มันน่าอายเกินกว่าจะบอกเจ้าอย่างไรเล่าข้าเป็นพี่ใหญ่และยังแข็งแกร่งมากอีกเช่นนั้นหากบอกไปมีหวัง...'//เหงือตก
<---คนที่เปลี่ยนจากพ่อเป็นอากาศ
จั่วฟาน(พ่อ)
'เหมือนจะสนิทกันเร็วดีนะ'//พยักหน้า
จั่วฟาน(พ่อ)
'คิดถูกแล้วจริงๆที่ให้เสี่ยวซานจือดูแลเสี่ยวเอ๋อร์ตอนข้าฝึกฝน'
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
อา จริงสิท่านพ่อ
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
อย่างที่ข้าบอกไปนี่ก็5ปีแล้วข้าต้องกลับไปรายงานตัวแล้วล่ะ
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
แล้วท่านพ่อเล่าต่อจากนี้ท่านจะทำอันใดรึ
จั่วฟาน(พ่อ)
น่าสินะผ่านมา5ปีแล้ว
จั่วฟาน(พ่อ)
งานประชันร้อยสำนัก ข้าคงต้องไปเยือนสักหน่อยแล้วล่ะ
จั่วฟาน(พ่อ)
มาดูกันสิว่า เจ้าพวก7สำนักนั่นมันจะเก่งเหมือนที่ข้าได้ยินมารึเปล่า
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
เช่นนั้นรึ
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
แล้วเราจะแยกกันที่ใดหรือท่านพ่อ
เค่อเอ๋อร์
พวกท่านคุยเรื่องอันใดกันข้ามิเห็นรู้เรื่องเลยพวกท่านอย่าทำเหมือนข้าเป็นอากาศเช่นนี้ได้ไหมเล่า! //พองแก้ม
จั่วฟาน(พ่อ)
เอ่อแหะๆ//เหงื่อตก
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
.... //หันหน้าหนีแล้วผิวปาก
จั่วฟาน(พ่อ)
เสี่ยวเอ๋อร์มิใช่ว่าพวกข้าไม่สนใจเจ้าแต่เป็นเพราะว่า----
เค่อเอ๋อร์
อ่อๆ เพราะข้าคือลูกคนที่สองถึงได้มิสำคัญเท่าท่านพี่ใช่ไหมเล่า หึ้ม! //กอดอก
จั่วฟาน(พ่อ)
'ห๊ะ!? เดี๋ยวนะ.. อะไรกันล่ะนั่นทำไมลูกข้าทุกคนถึงขี้น้อยใจเช่นนี้กันล่ะ!'//ปวดหัว
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
เสี่ยวเอ๋อร์เจ้าพูดอะไรออกมาน่ะ!? //อึ้ง
เค่อเอ๋อร์
หึ้ม! ใช่สิข้ามันไม่ได้แข็งแกร่งเหมือนท่านพี่นี่//หันหน้าหนี
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
//อ้าปากค้าง
จั่วฟาน(พ่อ)
เสี่ยวเอ๋อร์มันไม่ใช่อย่างนั้น
จั่วฟาน(พ่อ)
ข้ารักเจ้ากับพี่ของเจ้าเท่ากันนั่นแหละ
จั่วฟาน(พ่อ)
พวกเจ้าคือลูกของข้านะทำไมข้าจะไม่รักพวกเจ้าเล่า
จั่วฟาน(พ่อ)
//คุกเข่าลงในความสูงเดียวกับเค่อเอ๋อร์
จั่วฟาน(พ่อ)
มาสิมาเลิกน้อยใจแล้วมาให้พ่อของเจ้ากอดสิ//อ้าแขน
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
//หันไปมองจั่วฟาน
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
//พยักหน้า
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
ใช่แล้วๆเสี่ยวเอ๋อร์พี่ชายของเจ้าไม่ได้จะแย่งความรักของท่านพ่อไปจากเจ้าหรอกนะ อย่าน้อยใจเลยนะเสี่ยวเอ๋อร์
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
แล้วอีกอย่าข้าก็กำลังจะไปที่เมืองหลวงส่วนเจ้ากับท่านพ่อก็จะไปด้วยกัน
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
ข้าต้องแยกออกไปคนเดียวเช่นนี้แล้วท่านพ่อเลยถามไถ่เป็นห่วงข้าเท่านั้นเอง
เค่อเอ๋อร์
ท่านพี่ท่านไม่ได้จะไปกับพวกเรารึ
เค่อเอ๋อร์
//วิ่งผ่านจั่วฟานไปหากู่ซานตง
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
เพราะสัญญาที่ว่านั่นแหละข้าเลยไปด้วยไม่ได้... //หงอยเหงา
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
จริงๆข้าก็อยากไปด้วยนั่นแหละแต่//ก้มหน้า
เค่อเอ๋อร์
ข้าเข้าใจแล้วเจ้าค่ะ!
เค่อเอ๋อร์
ท่านพี่อย่าห่วงเลยไว้ข้าจะเล่าเรื่องราวของท่านพ่อให้ท่านได้ฟังแน่เมื่อท่านกลับมา//ยิ้มปลอบใจ
จั่วฟาน(พ่อ)
'แล้วข้าล่ะ? ข้ากลายเป็นอากาศอีกแล้ว... เสี่ยวเอ๋อร์เจ้าโกรธอะไรพ่อล่ะทำไมพ่อไม่ยังกระรู้ว่าทำอะไรผิด อนิจจาผู้หญิงนั้นช่างเข้าใจยาก'//ส่ายหน้า
ตอนหน้าจะรีบปั่นให้นะคะตอนนี้ขอไปปั่นพี่สามของราชวงศ์หยางต่อแปบนะคะเดี๋ยวโดนจิ้งเฉวด่าจะมีปัญหาเอา
Comments
จักรพรรดินีนอกรีต จั่วชิงเฉิน
รอตอนต่อไปค่า~
2023-03-27
0
จักรพรรดินีนอกรีต จั่วชิงเฉิน
ฮ่าๆๆขำคำพูดสุดท้ายของจั่วฟาน
2023-03-26
1