ข้าคือลูกสาวของพ่อบ้านจั่ว [[Fiction]]
...ไอ้หน้าหล่อกับเด็กกลัวนก
มาจิดะ มิวะ
ตงเอ๋อร์! ตรงนี้มันอันตรายถอยไปชะ!
มาสเซล
มิวะ! แย่แล้ว! พวกมันล้อมเอาไว้หมดแล้ว!
มาจิดะ มิวะ
ไอ้เฟิงเฉวไป๋! เมื่อไหร่จะมาถึงกัน! จะปล่อยให้น้องสาวแกตายรึไง!
มาจิดะ มิวะ
ทุกคนรับคำสั่งปกป้องบอส!
ตปก
รับทราบครับท่านมือขวา!
มาจิดะ มิวะ
หน่วยหมอก! ใช้พลังภาพมายาปกป้องบอส!
มาจิดะ มิวะ
หวังว่าจะถ่วงเวลาได้นานขึ้นน--//อึกโดนแทง
มาจิดะ มิวะ
อะ-อะไรกัน//หันไปมอง
เฟิงเฉวตง(风雪冬)
//นอนจมกองเลือด
มาสเซล
//นั่งผิงต้นไม้พร้อมที่หน้าอกมีรอยมีดแทง
มาจิดะ มิวะ
อาเรีย ทะ-ทำไมถึง
อาเรีย
โทษทีนะแต่ฉันไม่สนหรอก
อาเรีย
เพราะแกเฟิงเฉวไป๋ถึงไม่สนใจฉันที่เป็นคู่หมั้น/เย็นชา
อาเรีย
ไม่อย่างนั้นฉันคงไม่ร่วมมือกับเจ้าพวกทะเลนั้นฆ่าพวกแกหรอก//เหยียดหยาม
มาจิดะ มิวะ
เป็นเพราะเธอผิดเงือนไข... แค่กๆ.. ของการหมั้นเอง แค่กๆ//กระอักเลือด
อาเรีย
หุบปาก! หากแกไม่อยู่บนโลกนี้แล้วยัยเฟิงเฉวตงนั่นตายๆไปชะ เฟิงเฉวไป๋ก็จะมีแค่ฉัน! //โกรธ
อาเรีย
เหอะ! ยังไม่ตายอีกหรอสมแล้วที่เป็นตระกูลเฟิงเฉว
เฟิงเฉวตง(风雪冬)
พะ-พี่อาเรีย... ทำไมถึงหักหลังพวกเราล่ะ....//น้ำตาคลอ
อาเรีย
หึ! ทำไม!จะตายอยู่แล้วอยากรู้ไปทำไม!
มาจิดะ มิวะ
แก! อาเรีย! กล้าพูดอย่างนี้กับบอสหรอ! แค่กๆ//กระอักเลือด
เฟิงเฉวตง(风雪冬)
พี่มิวะ! แค่กๆ//กระอักเลือด
อาเรีย
เหอะน่ารำคาญ//แทงมิวะที่จุดตาย
เฟิงเฉวตง(风雪冬)
พี่มิวะ!!!!
อาเรีย
เป็นอะไรเดี๋ยวแกก็ตามมันไปแล้ว
เฟิงเฉวตง(风雪冬)
อึก!!! //โดนยิงจุดตาย
เฟิงเฉวตง(风雪冬)
//ตาพร่ามัว
เฟิงเฉวตง(风雪冬)
'ไม่นะ...หากฉันตาตรงนี้เนเวแฟมิลี่ก็จะจบลง.. ไม่เอานะ...'
เฟิงเฉวตง(风雪冬)
'.. อึก.. ไม่ไหวแล้วประคองสติต่อไปไม่ไหวแล้ว....'
เฟิงเฉวตง(风雪冬)
'พี่ชาย... พี่ไป๋หนูขอโทษ....'//สลบ
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
ท่านพ่อ!!!!! //ร้องไห้
จั่วฟาน(พ่อ)
... ไม่ต้องร้องข้ายังไม่ตาย//เอือมระอา
จั่วฟาน(พ่อ)
แต่หลังจากที่ข้าตาย
จั่วฟาน(พ่อ)
เจ้าคงจะเหงาน่าดู พานกตัวนี้ไปด้วยสิ//นำไข่นกอัสนีออกมา
ทันทีที่ไข่ออกมามันก็เริ่มที่จะปริแตก
จั่วฟาน(พ่อ)
เห้ยๆๆ ล้อข้าเล่นใช่ไหมเนี่ย... //เหงื่อตก
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
//ฟักออกจากไข่แล้วใช้อัสนีม่วง
จั่วฟาน(พ่อ)
เหลือเชื่อ! พึ่งฟักออกมาก็ใช้อัสนีม่วงขั้นแรกได้แล้ว!
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
.... //มอง
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
'อะไร.. ฉันยังไม่ตายหรอ? แล้วที่นี่มันที่ไหนละ'//มองไปรอบๆ
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
'... โอเค.. เชื่อละว่าตายไปแล้ว... นี้คือนรกจริงๆสินะเหอะๆ'//เหงื่อตก
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
//ก้มมองตัวเอง
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
'เดี๋ยวนะ ฉันคือนกหรอ!?...แล้วนี่เปลือกไข่เหรอ! '//ก้มมองตัวเองและเปลือกไข่รอบๆ
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
//เงยหน้าขึ้นมองจั่วฟาน
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
'เอ๊ะ?'
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
'เดี๋ยวนะถ้าตรงหน้าฉันคือมนุษย์งั้นคนที่ฟักไข่ให้ฉันก็คือไอ้หน้าหล่อนี้อะนะ!!!! มันเป็นคนนะเฮ้ย!'//ตกใจ
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
'ใจเย็นๆๆๆตัวเราต้องทำเนียนๆต้องทำเนียนๆ'//สงบลง
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
//กระโดดจึ๋งๆไปหาจั่วฟาน
จั่วฟาน(พ่อ)
//มองดูการกระทำนั้นด้วยรอยยิ้มขบขันระคนเอ็นดู
จั่วฟาน(พ่อ)
หึหึ เจ้านกน้อยแบบนี้ค่อยคุ้มหน่อยที่พาเจ้ามาที่หุบเขาอัสนีโหมกระหน่ำ
จั่วฟาน(พ่อ)
//ยื่นมือไปหา
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
//คลอเคลียกับมือของจั่วฟานอย่างน่ารัก
จั่วฟาน(พ่อ)
ปกติแล้ว วิหกอัสนีแม้จะเป็นอสูรวิญญาณระดับ6แต่ก็ใช้ได้แค่สายฟ้าทั่วไปเท่านั้น
จั่วฟาน(พ่อ)
แต่เจ้าพึ่งฟักออกมาก็ใช้อัสนีม่วงได้แล้ว
จั่วฟาน(พ่อ)
หึหึข้าชักจะคาดหวังแล้วสิว่าอนาคตเจ้าจะเป็นอย่างไร//ยิ้มอ่อน
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
จิบๆ//เอาขนส่วนหัวคลอเคลียกับฝ่ามือของจั่วฟาน
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
ท่านพ่อ!!!!!! จับมันไว้อย่าให้มันมาใกล้ข้านะ!!!!! //ตะโกนมาจากจุดที่ห่างจากจั่วฟาน1ลี้
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
.......
จั่วฟาน(พ่อ)
เสี่ยวซานจือ เจ้าจักกลัวอะไร
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
'ห๊ะ..เด็ก... กลัวนก??'//เอียงคอ
จั่วฟาน(พ่อ)
อัสนีม่วงนี่แค่ระดับหนึ่งเท่านั้น มันทำอะไรข้าที่ใกล้ตายแบบนี้ยังไม่ได้เลย
จั่วฟาน(พ่อ)
มาสิเสี่ยวซานจือเจ้าคือลูกคนแรกของข้า
จั่วฟาน(พ่อ)
ตอนนี้เจ้าก็เปรียบเหมือนพี่ใหญ่ของนกตัวนี้ มาเร็วมาทักทายน้องเล็กของเจ้าหน่อย
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
//หน้าซีด
จั่วฟาน(พ่อ)
หึหึ//กลั้นขำ
จั่วฟาน(พ่อ)
ไปเร็วไปเล่นกับพี่ชายเจ้าสิ//ชี้ไปที่กู่ซานตง
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
//หันไปมอง
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
'หุหุหุ เด็กน้อยกลัวขนาดนั้นเชียว'
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
'เอาเถอะๆเล่นตามน้ำไปแล้วกัน'//วิ่งเตาะแตะไปหากู่ซานตง
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
!!//สะดุ้ง
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
อ๊ากกกกกก อย่าเข้ามานะ!!!! //วิ่งหนี
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
อย่าเข้ามานะ! อย่าเข้ามา!! //ปาหินใส่รัวๆ
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
//กระโดดหลบไปมา
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
'ฮิฮิเจ้าหนูเจ้าคิดว่าฉันคือใคร?ฉันคือบอสมาเฟียเชียวนะฮิฮิแค่นีเหลบได้สบายๆ'//ยิ้มสดใส
กู่ซานตงปาหินใส่นกอัสนีเรื่อยๆจนกระทั่งถึงก้อนหินก้อนหนึ่ง
กู่ซานตงใช้แรงทั้งหมดเพื่อที่จะยกมันแล้วโยนใส่นกอัสนีทันที
จั่วฟาน(พ่อ)
น่ะ-นี่มัน ศิลาลับ! //ลุกขึ้นมามองหินก้อนนั้น
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
//มองจั่วฟานแบบสงสัย
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
'อะไรคือศิลาลับอะ ดูยังไงก็ก้อนหินอ่อนไม่ใช่รึไง'//งงงวย
จั่วฟาน(พ่อ)
เสี่ยวซานจือทุบหินก้อนนี้ให้ข้าที!
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
หึ้ม! จะดุด่าข้าก็ว่ามาเลย//เตะหินก้อนเล็กๆใกล้เท้า
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
ข้าก็รู้ว่าไม่ควรโยนหินนั่นใส่เจ้าไก้สายฟ้านั่น//ก้มหน้า
กู่ซานตง (พี่ชาย?)
อย่างไรเจ้าก็นับเจ้านั่นเป็นลูกเหมือนกันเขาคือน้องเล็กของข้าข้าจะไม่ล้ำเส้นก็ได้ ไม่เห็นต้องเอาหินยั่นมาอ้างเลย//งอน
เค่อเอ๋อร์(ร่างนก)
'ห๊ะ...เดี๋ยวๆไอ้หนูนี่เปลี่ยนอารมณ์ไวไป๋!'
Comments