ก่อนผมจะกำลังจะไปจู่ๆบาสก็เปิดประตูห้องน้ำออกมาทำให้ผมตกใจหมด
บาสถามว่า "กายนายเป็นโอเมก้าใช่ไหมฉันคิดว่าเบต้าจะไม่มีกลิ่นฟาราเมลนะ"
คำถามนี้ทำให้ผมนิ่งไปจังหวะนึง แต่ทุกคนคงคิดเหมือนผมว่าถ้าเราจะถ่ายตอนนี้ยังไงก็แทนไม่รอดแถไปยังไงบาสก็รู้อยู่ดีใช่ไหมล่ะ ซึ่งผมเลือกที่จะบอกความจริงแต่สิ่งที่ผมกลัวคือการที่บาสเคยบอกในเมื่อก่อนว่าถ้าฉันจะมีเพื่อนฉันจะไม่มีเพื่อนใหม่โอเมก้าเพราะฉันแคร์แขยงมันมากที่สุด
ซึ่งบุคคลต่างก็รู้ "บ้านเราจะเกลียดฉันหรือจะไม่เป็นเพื่อนกับฉันก็ได้นะเพราะฉันเป็น"โอเมก้า" มีทำไงได้จะให้ฉันเปลี่ยนก็ไม่ได้หรอก "
แต่สิ่งที่ทำให้ผมตกใจก็คือมาตอบกลับมาว่า "ทำไมฉันต้องเกลียดนะฉันรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่านายเป็น"โอเมก้า" คิดว่าฉันไม่รู้หรอในตอนมัธยมคนที่นายไม่อยู่บ้านน่ะไปดูหนังตอนนั้นฉันขึ้นมาที่ห้องนายเพราะนายลืมเขียนสมุดชั้นในตอนนั้นน่ะและห้องนายเต็มไปด้วยกลิ่นของ "โอเมก้า" แล้วคนอย่างนายเนี่ยนะจะมีสาวมาติดเลยทำให้ฉันมั่นใจว่านายเป็น"โอเมก้า"ไง
แต่ฉันก็ไม่ได้เกลียดอะไรหรอกนะแม้นายจะเป็น "โอเมก้า" แต่นายก็ไม่ใช่พวก"โอเมก้า"ที่สกปรกแบบพวกนั้นสักหน่อยนิ" ในจังหวะนั้นผมแอบโกรธอยู่นิดๆ เพราะผมไม่เข้าใจว่าถ้ารู้อยู่แล้วว่าผมเป็น"โอเมก้า"แล้วจะให้ผมเป็นความลับทำไมตั้งนานคนเขาอึดอัดจะตายอยู่แล้วเนี่ย
เพราะผมคิดอย่างนั้นเสร็จมันก็พูดต่อเลย
บาส : เพราะฉะนั้นนายก็ไม่ต้องปิดบังฉันแล้วและยังไงฉันก็รู้อยู่แล้วนายคงไม่ต้องหนีหน้าหลบตาจากฉันใช่ไหม
ผม : ถ้ารู้อยู่แล้วทำไมไม่บอกฉันให้ไวกว่านี้ฉันอุตส่าห์ปิดบังมาตั้ง 9ปีเกือบ 10 ปีนายรู้ไหม
ผมพูดและความโมโหที่ทั้งรู้แต่ก็ไม่พูดให้เร็วกว่านี้ แต่ผมคิดว่าถ้าเขารู้ว่าตัวเองห่างออกจากผมผมก็รู้สึกว่ามันก็ไม่ใช่จะดีหรอก
จากนั้นจู่ๆบาสก็ กลางมือแล้วมากอดผมทำให้ผมตกใจมากในตอนนั้นผมเลยถามบาสไปว่า"เฮ้ยทำอะไรน่ะ"
ผมลืมบอกไป "กีต้าร์" ได้กลับไปตั้งแต่เช้าแล้วนะ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 4
Comments