ชื่อจริง ปรางคณาง แก้วรวีโชติ
ชื่อเล่น มะปราง
อายุ 24 ปี
สถานะ โสด+รวย
บทบาท เพื่อนนางเอก
ชื่อจริง กาญจณา วันสุดา
ชื่อเล่น กาน
อายุ 24 ปี
สถานะ โสด+รวย
บทบาท เพื่อนนางเอก
ชื่อจริง ชาลิสา รวีวาร
ชื่อเล่น ปลายฟ้า
อายุ 24 ปี
สถานะ โสด+รวยมาก
บทบาท เพื่อนนางเอก
ชื่อจริง
ชื่อจริง ศราวุทธ อนุสรปภา
ชื่อเล่น วุท
อายุ 29 ปี
สถานะ โสด+รวยมากกก
บทบาท เพื่อนพระเอก
ชื่อจริง รวีกรณ์ ปภาวดี
ชื่อเล่น รวี
อายุ 29 ปี
สถานะ โศโ+รวยมากกก
บทบาท เพื่อนพระเอก
ชื่อจริง สุภาวดี กานกนก
ชื่อเล่น แป้ง
อายุ 29 ปี
สถานะ โสด+รวยมากกก
บทบาท เพื่อนพระเอก
**ในอนาคตจะมีตัวละครให้แอดจะมาเขียนแนะนำตัว ส่วนตัวละครอื่นๆ แอดจะพิมไว้ในต่อจากนี้นะคะ**
คนใฃ้ บ้านนางเอก
ป้าแช่ม ; แม่บ้านบ้านนางเอก
พี่ป่าน ; พี่เลี้ยงนางเอก
พี่ปิ่น ; พี่เลี้ยงน้องนางเอก
ชิด ; คนขับรถ
คนใช้ บ้านพระเอก
เอก ลูกน้องพระเอก
เอื้อ ลูกน้องพระเอก
แม่นม คนเลี้ยงพระเอกและพระเอกเคารพ
ป้ามล ป้าที่สนิทและพระเอกเคารพ
เอย ผูเช่วยแม่บ้าน
ยศ คนขับรถ
**ไม่จำเป็นต้องอ่านค่ะ เพราะหลังจากนี้คือนิทานเนื่องจากคำไม่พอ แต่จะอ่านก็อ่านได้นะคะ **
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ อาณาจักรแห่งหนึ่งซึ่งปกครองโดยพระราชาและพระราชินี แม้จะสมบูรณ์พรั่งพร้อมทว่าพวกเขาทั้งสองไร้ซึ่งความสุข เนื่องจากไม่มีทายาทสืบสกุล จนกระทั่งเวลาผ่านไป พระราชินีได้ให้กำเนิดเจ้าหญิงผู้เลอโฉมองค์หนึ่ง ซึ่งนั่นทำให้พระราชารู้สึกปลาบปลื้มยินดีเป็นอย่างมาก จัดงานแสดงอย่างยิ่งใหญ่ ทรงเชิญนางฟ้าทั้งหมดในอาณาจักรให้เข้าร่วมงานตั้งชื่อสำหรับทารก ทั้งยังเตรียมสำรับแต่ละที่ด้วยภาชนะทองคำบริสุทธิ์ ทว่ามีภาชนะทั้งหมดเพียง 12 ชุดเท่านั้น พระราชาจึงตัดสินใจไม่เชิญนางฟ้าองค์ที่ 13 มาร่วมงาน เนื่องจากเธอหายสาปสูญไปเป็นเวลานานแล้วงานฉลองต้อนรับเจ้าหญิงองค์น้อยถูกจัดอย่างยิ่งใหญ่ นางฟ้าแต่ละองค์มอบพรอันแสนวิเศษ ทั้งความงาม ความฉลาด ความร่ำรวย และพรอีกมากมายที่สามารถดลบันดาลให้เจ้าหญิงเป็นคนที่สมบูรณ์แบบที่สุดในโลก ทว่าในระหว่างที่นางฟ้าองค์ที่ 12 กำลังจะให้พรนั้น นางฟ้าองค์ที่ 13 กลับปรากฏตัวขึ้นด้วยความโกรธเกรี้ยวที่ไม่ได้รับเชิญ พร้อมเอ่ยคำสาปว่า “ข้าขอประกาศต่อหน้าพวกท่านทุกคน ในวันเกิดปีที่ 16 เจ้าหญิงจะถูกเข็มปั่นด้ายแทงนิ้วและสิ้นพระชนม์ !” นางฟ้าองค์ที่ 13 ประกาศด้วยเสียงอันดังก่อนที่จะหายตัวจากไป คำสาปของนางฟ้าใจร้ายทำให้ทุกคนในงานตกใจเป็นอย่างมาก แต่ในความโชคร้ายยังมีโชคดีหลงเหลืออยู่ เพราะนางฟ้าองค์ที่ 12 ยังไม่ได้ให้พรแก่เจ้าหญิง แม้ว่าเธอจะไม่สามารถแก้คำสาปได้ แต่ก็ผ่อนความร้ายแรงให้เบาลงได้ ดังนั้นเธอจึงมอบพรข้อสุดท้ายให้กับเจ้าหญิงว่า “เจ้าหญิงจะไม่สิ้นพระชนม์ แต่จะหลับใหลไปเป็นเวลา 100 ปี”แต่ถึงกระนั้นพระราชาก็มีรับสั่งให้เผาเครื่องปั่นด้ายทุกเครื่องในราชอาณาจักร เพื่อป้องกันไม่ให้เจ้าหญิงไปสัมผัสกับเข็มแหลมที่จะคร่าชีวิตเธอไป จนเวลาล่วงเลยไปนานถึง 15 ปี เจ้าหญิงเติบโตขึ้นเป็นสาวสะพรั่ง งดงามทั้งกิริยามารยาท ทั้งเป็นคนฉลาดและร่าเริง สมดังพรที่เหล่านางฟ้าได้มอบไว้ทุกประการ กระทั่งวันเกิดปีที่ 16 ของเจ้าหญิง ซึ่งเป็นวันที่พระราชาและพระราชินีเสด็จออกนอกวัง ทิ้งให้เธออยู่เพียงลำพัง เจ้าหญิงจึงตัดสินใจเดินเล่นไปรอบ ๆ วัง เข้าห้องนั้น ออกห้องนี้ ตามที่เธอต้องการ กระทั่งไปถึงหอคอยเก่า ด้วยความอยากรู้ เจ้าหญิงจึงเดินขึ้นบันไดแคบ ๆ ที่คดเคี้ยวไปจนเจอประตูบานหนึ่ง และเมื่อเธอลองจับลูกบิดดู ประตูก็เปิดออก ในห้องเล็ก ๆ ห้องนั้น เจ้าหญิงเห็นหญิงชราคนหนึ่งกำลังปั่นด้ายอยู่ ด้วยฤทธิ์ของเวทมนตร์ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างทั่วอาณาจักรนี้หลับใหล ทั้งพระราชาและพระราชินีทั้งเพิ่งกลับเข้าวัง ข้ารับใช้ทุกคน เปลวไฟในเตาที่มอดดับลงเอง แม้กระทั่งใบไม้ที่ไม่ไหวติง ทุกอย่างในอาณาจักรนี้ราวกับถูกหยุดเวลาไว้ ทว่ารอบ ๆ ปราสาทกลับมีพุ่มหนามขึ้นสูงจนกลายเป็นกำแพงแน่นหนา บดบังปราสาทหลังนี้จากภายนอกอย่างสิ้นเชิง
เรื่องราวของเจ้าหญิงผู้หลับใหลโด่งดังไปทั่วจนทำให้ทั้งเจ้าชายและพระราชาจากต่างเมืองต้องการจะมาเห้นด้วยตาของตนเอง แต่ไม่มีใครสามารถฝ่าดงหนามนี้ไปได้ บ้างก็ถอยกลับไป บ้างก็ตายอยู่ ณ ที่นั้น เวลาผ่านไปเกือบหนึ่งร้อยปี มีเจ้าชายองค์หนึ่งซึ่งได้ยินเรื่องราวของเจ้าหญิงและปราสาทที่หลับใหลด้วยมนตร์สะกด ต้องการจะพิสูจน์เรื่องนี้ด้วยตนเอง แม้จะมีคนห้ามปรามว่าไม่มีใครสามารถเข้าไปได้ และอาจจะต้องทิ้งชีวิตไว้ที่นั่น เจ้าชายกล่าวว่า “ฉันไม่กลัว ฉันอยากจะเห็นเจ้าหญิงด้วยตาตัวเอง”ราวกับเวลาทั้งหลายเป็นใจ เพราะในวันที่เจ้าชายตัดสินใจไปยังปราสาท คือวันที่ครบกำหนดหนึ่งร้อยปีพอดิบพอดี ลวดหนามแหลมคมจึงกลายเป็นเพียงดอกไม้ใหญ่สวยงามที่แหวกทางให้พระองค์ได้เดินเข้าไปยังตัวประสาทได้อย่างสะดวก เมื่อถึงปราสาท ภาพที่เจ้าชายเห็นคือทุกสิ่งล้วนหลับใหล ไร้ซึ่งการขยับเขยื้อนของสิ่งมีชีวิตใด ๆ ทั้งสิ้นท่ามกลางความเงียบจนได้ยินเสียงลมหายใจ เจ้าชายสำรวจภายในปราสาทลึกเข้าไปเรื่อย ๆ จนไปถึงหอคอยเก่า และได้เปิดเข้าไปยังห้องเล็ก ๆ ที่เจ้าหญิงนอนหลับอยู่ ใบหน้าที่สวยงาม ผิวสว่างดั่งแสงอาทิตย์ และริมฝีปากแดงราวกลีบกุหลาบ ทำให้เจ้าชายไม่สามารถละสายตาได้ และในที่สุด เขาก็ก้มลงไปจุมพิตเธอ และทันใดนั้นเจ้าหญิงก็ลืมตาตื่นขึ้น ดวงตาอ่อนหวานจ้องมองเขา ทั้งคู่ตกหลุมรักกันและกันในทันที ทันทีที่ทั้งคู่เดินลงจากหอคอย ทั่วทั้งปราสาทก็กลับมามีชีวิตอีกครั้ง ทุกสรรพสิ่งที่เคยหยุดนิ่งและผู้คนที่หลับใหลกลับตื่นขึ้น คำสาปได้ถูกทำลายไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เจ้าชายและเจ้าหญิงก็ได้แต่งงานกันและครองรักกันอย่างมีความสุขตลอดไป
**สรุปแล้วแอดแต่งนิยายหรือเล่านิทานกันแน่**
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 5
Comments