ดาบที่ 3: คามาโดะ ฮารุโตะ (3)

Arthor : Banix

LTs : FrosZBit

Ilus : Gooble

ดาบที่ 3: คามาโดะ ฮารุโตะ (3)

อสูรกระโจนเข้าใส่ แต่ผมก็เห็นทุกสิ่งอย่างชัดเจน ทุกท่วงท่า ทุกลมหายใจ ทุกรายละเอียด ไม่อาจรอดพ้นสายตาผมไปได้ ดูเหมือนว่าอสูรจะเคลื่อนไหวช้ามาก ช้ามากจนน่าหัวเราะ แม้แต่โรคุตะที่เป็นทารกอยู่ ยังคลานได้เร็วกว่า

“เอ็นบุ! (えんぶ \= ร่ายรำ) ”

สิ่งเแรกที่ผมทำคือใช้ท่าแรกของ ระบำเทพแห่งไฟ ด้วยการสบันเพียงครั้งเดียว ผมก็ตัดหัวอสูรออก ผมหันไปรอบ ๆ เพียงเพื่อที่จะเห็นอสูรเอาหัวของมันกลับเข้าที่อย่างลนลาน

อา… ใช่แล้ว มีเพียงดาบนิชิรินเท่านั้นที่สามารถฆ่าปีศาจได้ อาวุธธรรมดาทำอะไรไม่ได้หรอก

“เฮกิอะ โนะ เทน! (碧羅の天 \= ฟ้าใสสีคราม) ”

ผมใช้ท่าอื่นต่อ ผมจะร่ายรำต่อไปจนกว่าพระอาทิตย์จะขึ้น ถ้ามันหมายถึงการปกป้องครอบครัวของผมให้ปลอดภัย หรืออย่างน้อยนั่นคือความคิดในใจของผม ถว่าก็มีคนอื่นเข้าร่วมการต่อสู้

นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมได้พบกับนักล่าอสูร เขาคือ เสาหลักเพลิง เรนโกคุ ชินจูโร

ในชีวิตของเขาในฐานะนักล่าอสูร เร็งโกคุ ชินจูโร ไม่เคยเห็นใครเหมือนหนุ่มน้อยคนนั้นมาก่อน

เขาคงไม่ได้แก่กว่าเคียวจูโรมาก เท่าที่เขารู้ เคียวจูโรอาจจะแก่กว่าด้วยซ่ำ ถึงกระนั้น หนุ่มน้อยก็ไม่เกรงกลัวแม้แต่น้อยเมื่อเขายืนประจัญหน้ากับอสูรร้าย ใบหน้าของเด็กหนุ่มมีความสงบและเยือกเย็นอย่างสมบูรณ์แบบแม้ในยามที่ต้องเผชิญกับความตาย สิ่งที่เขาทำคือค่อยๆ ยืนนิ่งในขณะที่ถือขวานไว้ข้างหน้า

ชินจูโรเห็นเด็กหนุ่มและอสูรที่เขาตามหาหลายวันจากที่ที่เขาอยู่ แต่ว่าเขาอยู่ไกลเกินไป และแม้ว่าเขาจะวิ่งไปที่นั่นเร็วแค่ไหน เขาก็สงสัยว่าเขาจะไปถึงตัวก่อนที่ปีศาจจะจัดการเขาไหม ถว่านั่นไม่ได้หยุดเขาจากการพยายามไปหาเด็กหนุ่มให้เร็วที่สุด เขาคือเสาหลักเพลิง หน้าที่ของเขาคือสังหารอสูรและช่วยชีวิตผู้คน

เขาคิดว่าความหวังทั้งหมดสูญสิ้นไปเมื่ออสูรร้ายกระโดดเขาหาเด็กหนุ่ม และก่อนที่ชินจูโรจะทันได้กระพริบตา เด็กหนุ่มก็ตัดหัวอสูร

ชินจูโร่แทบจะไม่สามารถจับการเคลื่อนไหวของเด็กหนุ่มได้เลย

แม้ว่าจะต้องเผชิญหน้ากับการที่อสูรนั้นรอดชีวิตจากบาดแผลที่ร้ายแรงอย่างการตัดหัว เด็กหนุ่มก็ดูไม่แปลกใจ หรือไม่ก็ปกปิดไว้อย่างดี เด็กหนุ่มเพียงแค่ทำท่าทางอื่นและชินจูโร ตอนนี้เขาใกล้พอที่จะสังหารอสูรแล้ว

ปราณเพลิง กระบวนท่าที่1 เปลวเพลิง ณ เส้นขอบฟ้า

ขวานของเด็กหนุ่มไม่ได้ทำมาจากแร่เหล็กสีชาด ไม่เหมือนดาบนิจิริน ของเขา ไม่มีทางที่เด็กคนนี้จะฆ่าปีศาจได้ไม่ว่าเขาจะมีความสามารถเพียงใด ด้วยอุปกรณ์นั้นคงทำอะไรอสูรไม่ได้ แต่ดาบนิจิริน ของเขานั้นต่างออกไป ด้วยการฟันเพียงครั้งเดียว อสูรก็จะมลายสิ้นไป

ชินจูโร่หันไปหาเด็กหนุ่ม เขาอยากรู้อย่างมากเกี่ยวกับสิ่งที่เขาเพิ่งทำไป แต่ความปลอดภัยของเด็กหนุ่มต้องมาก่อน

"เธอเป็นอะไรไหม? "

“ผมสบายดี ขอบคุณที่ช่วยชีวิตผมไว้”

เด็กหนุ่มโค้งคำนับอย่างสุภาพก่อนจะยืดตัวตรง เขาเห็นความกลัวและความอยากรู้อยากเห็นที่ซ่อนเร้นชัดเจนในดวงตาของเด็กหนุ่ม ขณะที่เด็กหนุ่มกวาดตามองเขาตั้งแต่หัวจรดเท้า ภายใต้สถานการณ์ปกติ ชินจูโรคงจะยอมรับคำขอบคุณและเดินหน้าต่อไป แต่นี่ไม่ธรรมดาอย่างเห็นได้ชัด

ดังนั้น เขาจึงย่อตัวลงมาที่ระดับของเด็กชายแล้วถาม

“เจ้าหนู? เธอเพิ่งใช้อะไรไป? เธอต่อสู้กับอสูรนั่นยังไง?”

ชินจูโรเฝ้าดูเด็กหนุมอย่างใกล้ชิดเพื่อฟังรายละเอียดต่างๆ ที่อาจให้คำใบ้หรือคำตอบสำหรับคำถามของเขา

การแสดงออกทางสีหน้าและภาษากายของเด็กชายไม่ได้โกหกแต่อย่างใด สิ่งเดียวที่เขาทำคือการกระพริบตาสองครั้ง และพูดออกมาว่า

“อ่ะ นั่นเป็นอสูรจริงๆ ด้วยสิน่ะ…”

"ใช่แล้ว."

ชินจูโร่ตอบอย่างช้าๆ เมื่ออยู่ใกล้ตัวเด็กหนุ่มมากๆ เขาได้ยินเสียงลมหายใจของเด็กหนุ่ม เขากำลังใช้รูปแบบลมหายใจ ซึ่งเขาไม่เคยพบมาก่อนอย่างแน่นอน

เด็กคนนี้เป็นอัจฉริยะ เขาสามารถเห็นได้ว่าเด็กคนนี้รับมือกับตัวเองอย่างไง เขาเป็นนักดาบที่กำเนิดโดยธรรมชาติ เขาเป็นคนที่สามารถเป็นเสาหลักได้อย่างง่ายดาย เด็กคนนี้เป็นอัจฉริยะที่สามารถพบได้เพียงครั้งเดียวในหนึ่งศตวรรษหรืออาจแม้แต่ครั้งเดียวในรอบสหัสวรรษ

จากนั้นเขาก็ถามเด็กหนุ่มอีกครั้ง

"ฉันคือ นักล่าอสูร หน้าที่ของฉันคือสังหารอสูร สิ่งที่เธอทำเมื่อกี้ เธอทำมันได้อย่างไง"

"ผมร่ายรำ"

"ร่ายรำ? "

"ใช่ ร่ายรำ" เด็กหนุ่มพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะหันกลับมาจ้องมองเขาราวกับครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่ลึกๆ หลังจากเงียบไปชั่วครู่ ในที่สุดเขาก็เปิดปากอีกครั้ง

“ผมจะเป็น นักล่าอสูร แบบคุณได้ยังไง”

“นั่นคือการตัดสินใจของเธอเหรอ?”

"ครับ" ผมตอบด้วยความเคารพในขณะที่ฉันนั่งต่อหน้าพ่อแม่ของผม

"ผมอยากเป็น นักล่าอสูร"

ผมครุ่นคิดอยู่นานและหนักใจเกี่ยวกับเรื่องนี้หลังจากที่ได้พบกับชินจูโร ถ้าผมไม่สามารถให้ครอบครัวของย้ายออกจากบ้านของเราได้ งั้นผมจะย้ายเอง ผมจะปกป้องพวกเขาด้วยการสังหารอสูรอย่างแข็งขัน และหวังว่าสิ่งนี้จะทำให้เกิด ปรากฏการณ์ปีกผีเสื้อ (Butterfly effect) ขนาดใหญ่พอที่จะทำให้ มุซัน ไม่เข้าใกล้พวกเขา มันเป็นการกระทำที่สิ้นหวังและโง่เขลา แต่สิ่งที่ดีที่สุดที่ผมมีในตอนนี้คือการเปลี่ยนแปลงเส้นทางที่โชคชะตากำหนดให้เราต้องเดินต่อไป

หน่วยพิฆาตอสูร เป็นองค์กรลับที่ไม่ได้รับการยอมรับจากรัฐบาล ภายใต้สถานการณ์ปกติ ไม่มีทางที่เด็กผู้ชายที่อาศัยอยู่ในภูเขาจะสามารถติดต่อกับ นักลาอสูร หรือรู้ฐานปฏิบัติการของพวกเขาได้ แต่ผมได้พบเจอกับ เร็นฏกคุ ชินจิโร่ เห็นได้ชัดว่าเขาสนใจที่จะพาผมเข้าหน่อยและอาจรับผมเป็นศิษย์ของเขาด้วย ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมสามารถใช้ประโยชน์จากมันได้

ดังนั้นผมจึงถามว่าผมจะเป็น นักล่าอสูร เหมือนเขาได้ไหม เขาก็ตอบว่าได้ ผมบอกให้เขารอในเมืองเพราะผมต้องแจ้งให้ครอบครัวทราบเกี่ยวกับการตัดสินใจนี้ และผมต้องการทำด้วยตัวเองเพียงลำพัง เขาตกลงด้วยเกียรติ แต่บอกผมว่า เขาจะอยู่ถึงแค่พรุ่งนี้เที่ยง เพราะมีที่ที่ต้องไปสังหารอสูรต่อ

มันเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดแล้ว ผมจำทุกอย่างในต้นฉบับไม่ได้ แต่จำได้ว่าผู้ชายคนนี้จำต่างหูฮานาฟุดะที่พ่อสวมได้ และเขาเกลียดผู้ใช้ปราณตะวันด้วยความหลงใหลอันแรงกล้า ดังนั้น ถ้าเขาไม่เจอพ่อและครอบครัวของผมคงจะดีที่สุด

“ผมได้พูดคุยกับนักล่าอสูร เพื่อตอบแทนที่ผมเข้าร่วมกับพวกเขา ผมจะได้รับค่าตอบแทนรายเดือน ซึ่งมันก็สามารถช่วยแบ่งเบาภาระทางการเงินที่ครอบครัวของเรากำลังเผชิญอยู่ได้ แถมสุขภาพของพ่อก็แย่ลง ไม่มียาที่ไหนราคาถูกด้วย แต่ด้วยเงินที่คุณเรนโกคุสัญญากับผมว่าหากผมเข้าร่วมหน่วยพิฆาตอสูร เราก็สามารถจ่ายค่ายาได้อย่างง่ายดาย พ่อ,แม่และพี่น้องของผมทุกคนจะได้มีชีวิตที่ดีขึ้น ผมสัญญาว่าผมจะกลับไปเยี่ยมบ่อยเท่าที่จะทำได้"

"แต่ฮารุโตะ! ลูกอายุแค่สิบสามเองน่ะ!"

แม่ของผมเครียดอย่างเห็นได้ชัด เธอไม่สบายใจเกี่ยวกับความคิดของผม ที่ลูกของเธอที่ต้องเผชิญสิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติที่กระหายเลือดและดุร้าย

“แม่ไม่อนุญาต-”

“ผมตัดสินใจแล้วแม่ ผมจะจากไปในวันพรุ่งนี้โดยมีหรือไม่มีคำจากลาของพ่อและแม่ก็ตาม”

ผมพูดอย่างเด็ดเดี่ยว ผมรู้สึกเจ็บปวดที่ต้องทำเช่นนี้เหมือน แต่นี่เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดที่ผมมีแล้ว ผมอาจรู้วิธีใช้ปราณตะวันผ่านการเรียน ระบำเทพแห่งไฟ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าจะรู้วิธีใช้ดาบ

หน่วยพิฆาตอสูร สามารถสอนสิ่งที่พ่อของฉันไม่สามารถสอนผมได้ นอกจากนี้ โอกาสแบบนี้จะไม่มาซ้ำสอง ด้วยเหตุนั้ โอกาสที่ผมจะปกป้องครอบครัวได้ก็จะเพิ่มขึ้นมาก แถมเงินเดือนที่ชินจูโรสัญญากับผมก็เป็นประโยชน์มากเหมือนกัน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***