อาโอะขับรถมาที่โบสถ์ในขณะที่หญิงสาวอุ้มร่างผอมบางของเด็กสาวรองตัวด้วยผ้าผืนขนาดปานกลางบริเวณเลือดเจิ่งนอง
แมรี่และอาโอะออกเดินทางไปยังแถบที่เอสเธอร์อาศัยอยู่
ตะวันคล้อยฟ้าแล้ว แมรี่แจ้งให้กับผู้รับผิดชอบทางศาสนานั้นทราบ
บ้านเมืองที่กฏหมายหย่อนยานไม่ต้องการให้แจ้งเรื่องและทำเอกสารของการตายครั้งนี้ด้วยซ้ำ
พอผ่านไปยังรุ่งเช้า พิธีศพเล็กๆนั้นมีแค่การสวดมนต์ของหลวงพ่อจากทางโบสถ์และฝังศพลงอย่างเรียบง่าย
หินสลักด้วยวิธีลวกๆซักหน่อยจากผู้รับผิดชอบงาน สลักชื่อของเด็กสาวไว้
ดอกไม้สีขาววางตรงหน้าหินสลัก หญิงสาวในชุดสูทสี่ดำนั่งลงในมือสองข้างประคองอูคูเลเล่
"อะแฮ่มๆ คลื่นน้ำพัดผ่าน ความฝันแสนไกล ไขว้คว้ารึไม่ ฝักไฝ่ค่อยหา"
มือเรียวดีดโน๊ตตามความทรงจำ
"เดี๋ยวฉันจะเอาเจ้านี้ไปไว้ที่เธอกับเพื่อนใช้แลกของนะ "
เมื่อคืนแมรี่อ่านจดหมายสามฉบับในกระเป๋าของเด็กสาวจนได้ทราบว่ามีเบาะรถไฟเปิดออกมาได้ ถึงจะยากแต่เพื่อนของเอสเธอร์ใช้โซ่คล้องล็อคแม่กุญแจแจเล็กๆไว้
หญิงสาวอยู่นานไม่ถึงห้านาทีก็ต้องไปด้วยเวลาที่มีจำกัด
เธอมุ่งไปยังสภานนีรถไฟร้างผู้คน
เดินตรงมาขบวนรถไฟถือจะเรียกแบบนั้นแต่ก็มีเพียงตู้เดียว
สำรวจเบาะนั่งที่เรียงยาวระนาบข้างรถไฟ พอพบก็จัดการใส่อูคูเลเล่ไว้พอจดหมายเล็กๆ
เอสเธอร์กับเพื่อนของเธอมีนัดแลกจดหมายกันอีกหนึ่งวันข้างหน้า
"เรียบร้อยแล้วใช่ไหม?"
อาโอะยืนอิงอยู่ข้างรถเก๋งสีดำพลางจ้องไปตรงนาฬิกาบนข้อมือ
เขามาตามที่นัดกับหญิงสาว
แมรี่เปิดประตูขึ้นรถโดยไม่รอคำเชื้อเชิญแล้วไปนั่งรอข้างคนขับ
แล้วรถเก๋งสีดำก็เคลื่อนตัวออกไปสู่เมืองใหม่ห่างไกลออกไป
"ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่นะคะ ฉันเทเรซ่า หัวหน้าบัญชาการหน่วยที่เจ็ด เขตเมืองฟลอเรนซ์ค่ะ"
แมรี่มาถึงเมืองฟลอเรนซ์ไม่ถึงชั่วโมงก็ต้องรีบมาที่ตึกของราชการ หน่วยนักล่าเทวทูต angel hunter
เธอยืนอยู่ในห้องทำงานของหัวหน้าใหญ่หน่วยที่เจ็ด
หญิงสาวในชุดสูทสีขาวทับด้วยโค้ทตัวยาวสีดำผมสีทองถูกหมวดต่ำไว้ข้างหลังด้วยตาสีทองยากจะอ่านความ กับบรรยากาศชวนพิศวงรอบตัว
แต่แมรี่ไม่ได้รู้สึกเกรงอะไรขนาดนั้นหรอก
"แมรี่ กาเตรีนา ใช่มั้ยค่ะ ต่อจากนี้ก็รวมงานเป็นบัดดี้ของอาโอะคุงนะคะ วันนี้พอดีมีเคส มาทดลองงานกันดีกว่าเนอะ"
จะเริ่มเลยหรอ ยังไม่ได้พักเลยนะ
แมรี่คิดอยู่แบบนั้นแต่ก็ไม่อยากขัดอะไร
"อาโอะคุงนี้รายละเอียดนะ เสร็จงานแล้วพาคุณแมรี่มารับ บัตรเครดิตด้วยนะ"
หญิงสาวยื่นกระดาษแผ่นหนึ่งมาทางอาโอะ เขารับไว้ใส่ตรงกระเป๋าตรงอกใต้สูท
"ครับ คุณเทเรซ่า"
แมรี่ยืนงงนิดหน่อยชายหนุ่มจึงดึงแขนเสื้อเป็นสัญญาณให้เธอตามเขามาได้แล้ว
แมรี่ เธอเดินลงมาตึกสำนักงานสีขาวตามหลังอาโอะ ในหัวคิดว่าตัวเองมาไกลจากบ้านและสถานะเดิมที่เป็นอยู่ได้ขนาดนี้
"แล้วทำไง จะไปไหน?"
แมรี่พูดพลางเปิดประตูรถลงนั่งเบาะข้างคนขับ
อาโอะ เขาขึ้นรถคาดเข็มขัด
"ไปที่เขตเมืองบล็อกเอ ตามรายงานมีลูกน้องของเทวทูตอยู่"
"ไม่ใช่พาไปตายรึไง"
"คงใช่ ถ้าเธอกระจอกพอ"
หญิงสาวสูดหายใจลึกเข้าปอด
"อ่าว ไอ้เวรนี้"
ซากเมืองถล่มเล็กน้อยในบริเวณ
ชายหนุ่มและหญิงสาวผู้มาใหม่ลงมาจากรถ
"รูปร่างลักษณะล่ะ ?"
แมรี่หันไปมองชายหนุ่มข้างตัว
"ไม่มีในรายงาน"
"เอ้า แล้วจะหายังไง"
"อะไรแปลกๆก็จ้องไว้ก่อนล่ะกัน"
เขาตอบเดินพลางเดินไปอย่างแผ่วเบา
"อาวุธก็ไม่ให้มาอะไรวะ"
ทั้งที่มาทำงานเสี่ยงตาย มีแค่ปืนลูกโม่ติดตัว แถมที่ใช้ไปเมื่อวานคืออะไรก็ไม่รู้ผีสิงล่ะมั้ง
แกร๊ก
หญิงสาวหน้าไม่สบอารมณ์หันไปข้างหลังตามทื่มาของเสียง
พบคน เอ่อ …คนใส่ชุดแม่บ้านมีสี่แขน สองข้างดูปกติ อีกสองข้างงอกออกมาจากท้อง ตรงที่ควรมีหัวก็ไม่มี แต่ดันมีหัวถือด้วยมือสองข้างตรงท้องแทนเป็นหัวผู้หญิง
"ฉันต้องไปรับยูตะจากโรงเรียน….
"อ๊ากกกกกกกกก" เสียงที่ดูปกติออกมาจากสิ่งมีชีวิตไม่ปกติ แมรี่แหกปากออกมาสุดเสียง
ตามความเข้าใจของเธอและคนส่วนมากเทวทูตมันชื่อองค์กรก่อการร้ายไม่ใช่เรอะ
อาโอะหายไปในช่วงเวลาที่ควรอยู่หญิงสาวที่กำลังงงงวยตรงหน้ากับมีชายในชุดวอร์มสีดำถือไม้เบสบอลเหล็กมาอยู่ด้านหน้าเธอ
แมรี่ไม่ได้สนใจอะไรนัก เธอวิ่งขึ้นรถในบริเวณโชคช่วยที่กุญแจมาถูกทิ้งไว้ในรถ
หญิงสาวสตาร์ทรถเก่งสีขาวเสียงดัง
อาโอะได้ยินจึงวิ่งกลับมาแถวนั้น
"นั้นจะไปไหนนะ!!!"
"ไงไม่บอก ให้ไปสู้กับไอ้นั้นนี่อะนะ!!!"
หญิงสาวตะโกนกลับไปตอบชายหนุ่ม
อาโอะตะโกนสวนไป
"ก็รู้อยู่แล้วไม่ใช่เรอะ?"
"รู้กับผีอ่ะดิ!!!"
แมรี่เริ่มขับรถ ปรากฏว่าพวงมาลัยนั้นล็อค มีของในรถไหลไปขัดคันแร่ง
"เฮ้ย เฮ้ย อะไรวะเนี่ย???"
หญิงสาวหัวเสีย
รถพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ตรงทางที่ข้างหน้ามีชายหนุ่มชุดวอร์มกับลูกน้องเทวทูต
"อ้ากกกกกก ระวัง!!"
แมรี่ตะโกนสุดเสียง
ชายชุดวอร์มหันมามองด้วยท่าทีตกใจ
โครม!!!
ทั้งคนและเทวทูตก็นอนจมอยู่ใต้ท้องรถ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 7
Comments