ถ้าโลกนี้มันสิ้นหวังขนาดนั้น ข้าจะเป็นปฏิหาริย์ให้กับพวกเจ้าเอง
ตอนที่1:ปฏิหาริย์ในยามรัติกาล
ภายในเมืองที่เต็มไปด้วยอากาศที่เป็นมลพิษสูงมากพอจะฆ่าผู้ที่สูดดมเขเาไปได้อย่างรวดเร็ว เหล่าสัตว์กลายพลันเป็นดั่งนักล่าที่เชี่ยวชาญ ต่างพากันซุ่มซ่อนรอเหยื่อผู้โชคร้ายที่จะเข้ามา
ผู้ชาย
ถึงเวลาที่ฉันจะตายแล้วสินะ
ชายผู้หนึ่งนอนจมกองเลือดด้วยร่างกายที่ค่อยๆเย็นลง บาดแผลฉีกแหวะหวะด้วยการกัดของสัตว์กลายพันธุ์ เสียงหายใจของชายผู้นั้นค่อยๆสั้นลงพร้อมจะดับลงทุกเมื่อ
Miracel
ชื่อของผมไม่สำคัญหรอก
Miracel
คุณเพียงแค่ต้องรู้ว่าผมสามารถช่วยคุณให้รอดได้
ชายผู้กำลังใกล้ตายได้เห็นความหวังที่อยู่ตรงหน้า ถามออกไปด้วยความหวังที่พุ่งขึ้นมาในหัวใจ
Miracel
ผมสามารถมอบปฏหาริย์ให้แก่คุณได้
Miracel
บอกความปราถณาของคุณมาแล้วปฏิหาริย์จะบังเกิด
ชายผู้นั้นแสดงสีหน้ามึงง แต่เพื่อความหวังเค้าจึงทำตาม
ผู้ชาย
ผมไม่อยากตาย ผมอยากให้แผลของผมถูกรักษา
ปฏิหาริย์บังเกิดขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ แผลทุกจุดบนร่างกายของชายผู้นั้นจางหายไปราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ผู้ชาย
มัน...เป็นไปได้ยังไงกัน
Miracel
ในโลกที่เต็มไปด้วยความหวังอันมากมาย จะไม่มีปฏิหาริย์เกิดขึ้นได้ยังไง
บุคคลปริศนาลุกขึ้นแล้วเดินจากไป ปล่อยให้ชายที่พึ่งรอดจากความตายมองด้านหลังของตนด้วยความมึนงง
ผู้ชาย
ผมควรจะเรียกคุณว่าอะไรดี
Miracel
มิราเคล ทุกคนเรียกผมแบบนั้น
ร่างของมิราเคลหายไปในม่านของรัติกาล ทิ้งไว้เพียงปฏิหาริย์ที่ถูกสร้างขึ้นไว้เท่านั้น
Comments
คุณยิ้ม🎭
คือแบบเรามาอ่านชื่อเรื่อง แล้วพออ่านมาถึง ข้านั้นจะเป็น** แต่มันดันไปเหล่มองชื่อผู้แต่งซะได้ มันเลยกลายเป้น
****ข้านั้นจะเป็นปากกาดิ้นได้🤣🤣🤣🤣🤣
2023-03-25
0