ตอนที่ 1

ภายใน ตู้โดยสารรถไฟ

ผู้คนชายและหญิงนั่งเงียบเชียบท่ามกลางแสงวับแวมเผยให้เห็นชายคนหนึ่งยืนอยู่ จับสายยึด ตัวโคลงไปมาเบาๆตามการเคลื่อนไหวของรถไฟ ไม่เห็นใบหน้า แต่หมวกที่สวมเอียงเท่

เล็กน้อยนั้นดูคุ้นเคยอยู่บ้าง

ภายนอก สถานี

รถฟจอด ประตูเปิดออก ผู้คนชายและหญิงหลั่งไหลออกมา

รวมถึงชายสวมหมวก

ภายนอก พิกคาคิลลีเซอร์คัส

ชายสวมหมวกโผล่ออกมาสู่แสงสว่างและปลีกตัวจากกลุ่มผู้โดยสาร

เขาชำเลืองมองไปโดยรอบครู่สั้นๆ แล้วเดินต่อ

ภายใน ร้านกาแฟ

วุ่นวาย เสียงดัง บริกรหญิงผมบ๊อบดำเดินตัดเข้ามาเธอเดินเฉิดฉายลัดเลาะไปยังโต๊ะใกล้ด้านในสุดของร้าน เธอวางถ้วยใส่ของร้อนลงตรงหน้าชายสวมหมวกดัมเบิลดอร์นั่นเอง

ดัมเบิดดอร์ : ขอบคุณครับ

บริกรหญิง : รับอย่างอื่นอีกไหมคะ

ดัมเบิดดอร์ : ไม่ครับ ยังก่อน -- ผมกำลังรอผมรอใครบางคนอยู่//ขมวดคิ้ว

บริกรหญิง : //พยักหน้าแล้วหันจากไป

ดัมเบิลดอร์มองเธอเดินไปจากนั้นใส่น้ำตาลลงคนในถ้วย เอนศีรษะไปด้านหลัง และหลับตา ดัมเบิลดอร์ลืมดา มองพินิจชายที่ยืนอยู่ข้างโต๊ะเขา กรินเดลวัลด์

กรินเดลวัลด์ : นี่คงเป็นหนึ่งในที่โปรดของนายสินะ

ดัมเบิลดอร์

ดัมเบิลดอร์ : ฉันไม่มีที่โปรดหรอก

กรินเดลวัลด์มองพิจารณาเขาครู่หนึ่ง แล้วนั่งลงบนที่นั่งฝั่งตรงข้าม

กรินเดลวัลด์ : ขอดูหน่อย

ดัมเบิลดอร์จ้องเขา แล้วยกมือข้างหนึ่งขึ้นมาข้าๆ เผยให้เห็น

สัญญาเลือด ขณะเขาประคองมันไว้ สายสร้อยไหลผ่านระหว่าง

นิ้วของดัมเบิลดอร์ช้าๆ ราวกับมีชีวิต

กรินเดลวัลด์ : บางทีฉันก็รู้สึกเหมือนยังคล้องมันอยู่รอบคอเคยอยู่กับมันมาหลายปีคล้องไว้แล้วรู้สึกยังไงบ้างล่ะ

ดัมเบิลดอร์ : เรามอบอิสรภาพให้กันและกันได้

กรินเดลวัลด์ไม่สนใจคำพูดนี้ เหลือบมองไปทั่วห้อง

กรินเดลวัลด์ : ชอบคุยกันเสียจริง เพื่อนมักเกิ้ลของเราแต่ก็ต้องยอมรับนะว่าพวกเขาชงชาได้อร่อย

ดัมเบิลดอร์ : กรินเดลวัลด์มันคือสิ่งที่เราเคยพูดไว้ว่าจะทำฉันยังเด็ก ก็เลย -

กรินเดลวัลด์ : ผูกมัดตัวเอง กับฉัน กับเรา

ดัมเบิลดอร์ : เปล่า ฉันยอมคล้อยตามไปเพราะ --

กรินเดลวัลด์ : เพราะอะไร

ดัมเบิลดอร์ : เพราะฉันตกหลุมรักนาย

ทั้งคู่จ้องตากัน จากนั้นดัมเบิลดอร์มองไปทางอื่นอีกครั้ง

กรินเดลวัลด์ : ใช่ แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่นายยอมคล้อยตาม นายเองที่บอกว่าเราจะเปลี่ยนโลกได้ ว่ามันเป็นสิทธิ์

โดยกำเนิดของเราสิ่งที่นายกำลังทำคือเรื่องบ้าคลั่ง--

กรินเดลวัลด์เอนตัวฟิงไปด้านหลัง หรี่ตา สูดหายใจได้กลิ่นนั่นไหม กลิ่นเหม็นสาบน่ะ

กรินเลลวัลด์ : นายตั้งใจจะหันหลังให้พวกเดียวกันเพื่อสัตว์พวกนี้งั้นหรือ

ดัมเบิลตอร์เบนสายตา สบตาแข็งกร้าวของกรินเดลวัลด์

กรินเดลวัลด์ : ถึงไม่มีนาย ฉันก็จะเผาผลาญโลกของพวกมัน อัลบัส นายไม่มีทางหยุดฉันได้หรอก ดื่มชาให้อร่อยนะ

ขณะกรินเดลวัลด์ออกไป แรงสะเทือนแผ่วเบาเริ่มขึ้น

ดัมเบิลดอร์จ้องมองถ้วยชา ดูมันสั่นเล็กน้อยบนพื้นโต๊ะแข็งๆขณะของเหลวในถ้วยนั้นกระเพื่อม เขาดูจะหลงหายลงไปกับมัน

ภายใน ห้องของดัมเบิลดอร์ - ฮอกวอตส์ ส

สมัยวัยรุ่น ดัมเบิลดอร์กับกรินเดลวัลด์คิดแผนการ****จะเข้**ควบคุม

โลกเวทมนตร์และโลกอื่น ๆ บัดนี้กรินเดลวัลด์พยายามทำให้

แผนเป็นจริงขึ้นมา แต่ดัมเบิลดอร์เปลี่ยนเป็นคนละคนไปแล้ว เขา

ตระหนักถึงความผิดพลาดที่ตัวเองทำและพยายามสุดความสามารถ

ที่จะแก้ไขสิ่งเหล่านั้น ผมคิดว่านั่นเป็นประเด็นที่ทรงพลังมาก ในชีวิต

เราทุกคนล้วนเคยทำผิดพลาด และไม่ว่าเราจะเป็นใคร เราก็ต้อง

ยอมรับความผิดพลาดนั้น เรียนรู้จากมัน แล้วเดินหน้าต่อส**

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***