KMผับ ชั้นใต้ดินของโรงแรมกีรติเมธานนท์ คทามาเฟียหนุ่มลงมารอต้อนรับรินรดาด้วยตัวเองที่หน้าล็อปบี้ผับโดยมีบอดี้การ์ดยืนล้อมรอบอยู่ด้วยหลายคน
เนื่องจากรินรดาได้โทรแจ้งกับคทาไว้ก่อนที่จะมาแล้ว ว่าจะพาแขกของรีสอร์ทมาเที่ยวที่ผับ รินรดาเองก็รู้สึกแปลกใจอยู่ไม่น้อย ที่ระดับผู้บริหารลงมาต้อนรับเธอด้วยตัวเอง และที่ยิ่งสงสัยก็คือบอดี้การ์ดที่อยู่รอบตัวคทาหลายนาย แต่ทว่าเธอก็ไม่ได้พูดอะไร
“ สวัสดีค่ะคุณคทา...ขอบคุณมากนะคะที่มาต้อนรับด้วยตัวเอง รินเกรงใจจังเลยค่ะ ”
“ สำหรับคุณริน ผมยินดีครับ ”
‘ ไอ้หมอนี่เป็นใครกัน ทำไมมีบอดี้การ์ดเยอะขนาดนี้ มีคู่แข่งเพิ่มอีกคนแล้วสินะ จะรอช้าไม่ได้แล้วคงต้องรีบลงมือ คุณรินต้องเป็นของกูคนเดียว ’ ตรินสบถยาวอยู่ในใจ พร้อมกับความคิดชั่วร้ายที่เขากำลังจะทำ โดยที่รินรดาไม่อาจรู้ได้เลย ว่าภัยกำลังจะมาถึงตัวในไม่ช้านี้แล้ว
“ รินขออนุญาตคุณคทา ไปส่งแขกที่โต๊ะก่อนแล้วค่อยเข้าพบท่านประธานได้รึเปล่าคะ ”
“ ได้สิครับคุณริน เดี๋ยวคนของผมจะไปส่งคุณรินที่โต๊ะนะครับ คุณรินส่งแขกเสร็จแล้วคนของผมจะพาคุณรินไปพบท่านประธานด้านบนนะครับ...ผมจะไปรอคุณรินข้างบนนะครับ ”
“ ค่ะคุณคทา…”
หญิงสาวยิ้มให้คทาก่อนจะตอบรับ จากนั้นเธอก็เดินไปส่งแขกที่โต๊ะวีไอพีที่คทาจัดไว้ให้
ปภาวินกำลังจ้องมองจอภาพ จากกล้องวงจรปิดในห้องทำงาน.. แน่นอนว่าโรงแรมใหญ่ขนาดนี้ ย่อมมีกล้องวงจรปิดแทบจะทุกมุมของโรงแรม ในผับก็เช่นกัน
มาเฟียหนุ่มนัยน์ตาหวาน จ้องมองรินรดาจากกล้องวงจรปิดตั้งแต่ที่เธอเดินมาถึงหน้าผับและเห็นทุกอิริยาบถของเธอ
แม้จะระยะไกลและเห็นหน้าเธอไม่ชัดเท่าไหร่ก็ตาม แต่ก็เห็นสัดส่วนที่น่าชวนมองนั้นได้อย่างชัดเจน
“ แม่ง! หุ่นน่าเอาชะมัด! ” ปภาวินพึมพำอยู่ในลำคอ
‘ สงสัยฉันจะแพ้แกจริงๆ แล้วมั้ง ไอ้คทา.. เนี่ยนะผู้หญิงอายุ 36 ดูราวกับสาวน้อยยี่สีบ มิน่าล่ะแกถึงได้คลั่งนัก ’
ปภาวินพึมพำอยู่ในใจ ในขณะเดียวกันนั้นเองที่คทาเดินเข้ามาพอดี
“ เป็นไงวะ? มองไม่วางตาเลยนะแก ” เมื่อเห็นเพื่อนจ้องหน้าจอไม่ละสายตาก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยแซว
“ อืม..เธออายุ 36 แน่เหรอ? ไอ้คทา ทำไมอย่างกับเด็กมหา’ลัยเลยวะ ”
ปภาวินถามโดยที่ไม่ได้หันมามองหน้าคทาเลยด้วยซ้ำ ดวงตาหวานคู่นั้นเอาแต่จับจ้องอยู่ที่จอภาพจากกล้องวงจรปิด
“ ฉันก็แปลกใจไม่ต่างจากแกนั่นแหละ เธอคงจะดูแลตัวเองมาดี อีกเดี๋ยวเจอตัวจริงใกล้ๆ แกจะแปลกใจกว่านี้.. ฉันนึกภาพตอนแกตกอยู่ในภวังค์ไม่ออกว่ะ ยังไม่เคยเห็นซักที...แต่เดี๋ยวคงจะได้เห็น ฮะฮ่ะฮ่ะ ”
ทันทีประตูห้องท่านประธานถูกเปิดโดยบอดี้การ์ด รินรดาก้าวเท้าเข้ามาข้างในพรอ้มกับรอยยิ้มเช่นเคย
ร่างบางผิวพรรณผุดผ่อง เนียนใส มีออร่า สวยตั้งแต่หัวจรดเท้า เธอมาในด้วยชุดเดรสสั้นเปิดหลังสีครีม เล่นทำเอาปภาวินถึงกับยืนจ้องจนตาค้าง
รินรดาสวยแตกต่างจากผู้หญิงทุกคนที่เขาเจอมา แล้วมาเฟียหนุ่มก็ตกอยู่ในภวังค์ดั่งคำพูดของคทาไม่มีผิดเพี้ยน
“ คุณรินครับ.. นี่คุณปภาวิน.. ประธานบริหารของกีรติเมธานนท์ครับ ”
“ นี่คุณรินรดา....เจ้าของรินรดาโรงแรมรีสอร์ท และเป็นเจ้าของโปรเจคที่ยื่นเสนอมา ”
เมื่อเห็นเพื่อนรักจ้องรินรดาจนตาค้าง คทาก็รีบแนะนำคนตรงหน้าให้รู้จัก เขาโน้มตัวไปหาปภาวินเล็กน้อยพูดที่ข้างหูเบาๆ โดยเน้นประโยคหลัง
หวังจะสะกิดเพื่อนให้ตื่นจากภวังค์ แต่เหมือนจะไม่เป็นผล คทามองเพื่อนก็อดที่จะขำออกมาไม่ได้
“ สวัสดีค่ะ เรียกรินสั้นๆ ก็ได้ค่ะคุณปภาวิน ”
กลับรินรดาที่ต้องเอ่ยทักทายก่อน เมื่อเห็นว่าปภาวินยังคงยืนนิ่ง
‘ อะไรกันผู้หญิงคนนี้ ยิ้มน่ารักชะมัด ยิ่งเห็นใกล้ๆ หุ่นแม่ง!น่าฟัดเป็นบ้า! น่าเอาว่ะ..ให้ตายสิ!..สมอง!..คิดอะไรวะเนี่ย’
ปภาวินกำลังเตลิด..ดูเหมือนว่าในหัวของเขาตอนนี้จะคิดแต่เรื่องอย่างว่าวนเวียน
“ อะฮึ่ม!! ” คทากระแอมเพื่อสะกิดเพื่อนให้ตื่นอีกครั้ง
เกือบจะกลั้นหัวเราะเอาไว้ไม่อยู่ เมื่อเห็นความเงอะง้ะของปภาวิน ที่คทาไม่เคยเห็นมาก่อน
“ สวัสดีครับเรียกผมว่าวินก็ได้ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ เชิญคุณรินนั่งก่อนครับ ”
“ ขอบคุณค่ะคุณวิน ดูเหมือนว่าคุณวินจ่ะต่างจากที่รินคิดเอาไว้เยอะมากเลยนะคะ” น้ำเสียงน่ารักของรินรดาบวกสายตาบ้องแบ๊วดูขี้เล่น ทำเอา 2 มาเฟียหนุ่มใจเต้นแรงระรัวขึ้นมาพร้อมกันอย่างห้ามไม่ได้
“ เหรอครับ? แล้วคุณรินคิดว่าผมเป็นแบบไหนกันละครับอยากรู้จัง ”
เมื่อสติกลับคืนคนถามกลับก็ใช่ย่อย น้ำเสียงหยอกเย้าในรูปแบบฉบับหนุ่มคาสโนว่าตัวพ่อ แถมส่งสายตาหวานเยิ้มให้อีกคนประหนึ่งว่ากำลังหว่านเสน่ห์
ดวงตาคู่หวานทำเอารินรดาถึงกับชะงักไปครู่หนึ่งก่อนเธอจะรีบตอบคำถาม
“ เอ่อ.. ที่รินคิดว่าท่านประธานบริษัทจะแก่กว่านี้ซะอีกค่ะ ต้องเป็นผู้ใหญ่อายุเยอะ ใส่แว่นตาหนาเตอะแล้วก็ดูอบอุ่น ไม่คิดเลยนะคะ ว่าท่านประทานจะเป็นคนหนุ่มอายุน้อยอยู่เลยนะคะ ” หญิงสาวเริ่มประหม่ากับสายตาหวานที่กำลังจ้องมา จู่ๆใจดวงน้อยก็เต้นแรงขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้
“ คุณรินเอง ก็ยังดูเด็กกว่าวัยราวกับเด็กมหา’ลัย ปีแรกเลยนะครับ ดูยังไงก็ไม่เหมือนผู้หญิงอายุ 36 เลยสักนิด ”
“ รินถือว่าเป็นคำชมนะคะ...คุณวินชมกันแบบนี้...รินเขินนะคะเนี่ย ”
พูดจบใบหน้าน้อยแดงระเรื่อก็รีบหลบสายตาด้วยท่าทางขวยเขิน เพราะเธอไม่ได้พูดเล่นแต่เธอเขินจริง
“ ผมพูดความจริงครับ ” ขณะพูดเขาแทบไม่ละสายตาจากรินรดาเลย
จนคนถูกจ้องต้องหลบสายตาทุกครั้งที่เผลอไปสบตา เพราะดวงตาหวาน ปภาวินกำลังทำให้รินรดาใจเต้นแรงขึ้นมาอีกครั้ง
“ เอ่อ.. รินขออนุญาตชี้แจงรายละเอียดโปรเจคเลยนะคะคุณวิน ”
“ ได้ครับ แต่ก่อนอื่น ผมจะขอถามอะไรคุณรินซักข้อนึงก่อนนะครับ ”
#########
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments