งานสวมหน้ากาก

วันงานเลี้ยงสวมหน้ากาก

"เร็วเข้า รีบเรียกท่านโอลีเวีย"

เวเรสหรือสาวใช้ส่วนตัวคนสนิทของโอลีเวียได้ทำการรวมพลสาวใช้ทั้งหลายมาช่วยกันอาบน้ำขัดผิวพอกตัวเเละเเต่งองค์ส่งเครื่องชุดเดรสที่สวยงาม เพราะนี้เป็นครั้งเเรกที่โอลีเวียได้เข้าร่วมงานที่มีขุนนางผู้ใหญ่ระดับสูงทั้งนั้น

"อื้อ...เวเรสเกิดอะไรขึ้น"

โอลีเวียตื่นอย่างสะลึมสะลือ

"ลุกเดี๋ยวนี้ค่ะ ท่านต้องเตรียมตัวก่อนองค์รัชทายาทจะมารับนะเพคะ

"ดาเนียลน่ะหรอ ไม่ต้องรีบก็ได้"

"ฉันขอนอนต่อหน่อยเถอะ"

เวเรสได้ยินอย่างนั้นจริงส่งสายตาให้สาวใช้เหมือนมีเเผนอะไรบ้างอย่าง ทันใดนั้นสาวใช้สองคนก็ได้อุ้มโอลีเวียออกจากเตียงเเละพุ่งตรงไปที่ประตูห้องน้ำ โอลีเวียได้พูดโวยวาย

"หยุดนะ หยุดเดี๋ยวนี้~~"

เวเรสพูด

"งานนี้ท่านโอลีเวียตั้งเด่นเเละสง่างามให้สมชื่อท่านเเกรนด์ดยุกค่ะ

เวเรสยิ้มอย่างพอใจ

.

.

.

.

.

.

.

คลื้น คลื้น ตึก

เสียงรถม้าคันใหญ่ตกเเต่งอย่างหรูหราและงดงามเหมือนดั่งเพชรแท้วิบวับวาววาว มาจากราชวงศ์มีชายหนุ่มก้าวเท้าลงมาจากบนรถที่หน้าคฤหาสน์ของท่านเเเกรนด์ดยุกซาฟิซิส

ใบหน้าอันหล่อเหลาผมสีเงินงดงามเมื่อเเสงจันทร์ตกกระทบที่ผมของเขามันชั่งงดงามจริง ดวงตาสีเหลืองทองคำที่จ้องมองเเล้วต้องต่างพากันหวาดกลัวดูเย็นชาไร้ความรู้สึก

"ข้ามารับท่านหญิงโอลีเวีย"

ชายผู้นี้คือองค์รัชทายาท ดาเมียล เดอ เอลโดเรีย

"กระผมจะไปเรียกให้พะย่ะค่ะ"

.

.

.

.

.

.

"ขอโทษนะคะ ดาเนียล"

โอลีเวียรีบเดินมาหาดาเนียลอย่างรีบร้อน

"ไม่เป็นไรครับ ผมเพิ่งมาสักพัก"

ดาเนียลพูดจบก็มองโอลีเวียตั้งเเต่หัวจรดเท้าเเละมองใบหน้าอันสวยงามนั้นเป็นเวลานานพอสมควร

โอลีเวียเห็นดาเนียลมองเธอเหมือนมีอะไรเเปลกหรือติดบนใบหน้าเลยเอ่ยปากถาม

"เอ่อ...ดาเนียลมีอะไรติดหน้าฉันรึป่าว"

"อะ..ป่าวหรอก"

ดาเนียลพูดตะกุตะกะ ก่อนที่จะพูดอีกประโยค

"วัน..นี้เธอสวย..มาก"

ใบหน้าของดาเนียลค่อยเเดงขึ้นไปถึงใบหู

โอลีเวียก็คงรู้สึกเเบบเดียวกัน ทั้งสองเงียบกันไปสักครู่

"เราไปกันเถอะครับ เดี๋ยวไปสาย"

ดาเนียลเอ่ยปากพูดขึ้นมาก่อนอีกอย่างหนึ่งไม่อยากให้โอลีเวียเเกร๊ง

"ค่ะ"

ดาเนียลยื่นมือให้โอลีเสียจับก่อนก้าวขึ้นรถม้าอย่างอ่อนโยนระมัดระวังพอโอลีเวียขึ้นเเล้ว

ดาเนียลก็ขึ้นตามเเละออกรถไปที่งานสวมหน้ากากที่ตระกูลดยุกราซาน เป็นเจ้าภาพของงานนี้

.

.

.

.

.

.

ห้องโถงจัดงาน

งานนี้ยิ่งใหญ่เอามากทั้งหรูหราใช้อุปกรณ์ต่างๆที่ค่อนข้างราคาเเพงทั้งนั้น อาจเป็นเพราะงานนี้มีเเต่คนใหญ่คนโตยศฐาบรรดาศักดิ์สูงเเละเเน่นอนมีราชวงศ์เข้าร่วมด้วย

"เจ้าพร้อมรึยัง โอลีเวีย"

ดาเนียลพูดขึ้น ตอนนี้ทั้งสองคนอยู่หน้าประตูโอลีเวียมองหน้าดาเนียลเเละเอ่ยปากพูด

"ค่ะ ข้าพร้อม"

ดาเนียลได้ยินเเบบนี้ก็ส่งสายตาให้ทหารหน้าประตู

"องค์รัชทายาทดาเนียล เดอ เอลโดเลีย กับ ท่านหญิงโอลีเวีย ซาฟิซิส มาถึงเเล้ว"

ทหารขานชื่อเเละนามของทั้งสองทำให้เหล่าขุนนางซุบซิบกันใหญ่เลยทีเดียว

"ดาเนียล ท่านคิดว่าขุนนางพวกนี้สอดรู้นะว่ามั้ย"

ดาเนียลได้ยินเเบบนั้นทำเอาขำเลยทีเดียว

"เจ้าคิดว่าไง ข้าก็ว่าตาม"

"นั่นสินะ งานนี้จักรพรรดิกับจักรพรรดินีมาด้วยหรอ"

"ใช่ คาเวียร์ก็มาด้วยนะ"

[ ฉันรู้อยู่เเล้วน่าดาเนียลทำท่าทำทางเยาะเย้ยฉันขนาดนั้นก็ได้ เเละฉันก็รู้ด้วยว่านางเอกที่ท่านชอบก็มา]

"โอลีเวีย ข้าจะพาเจ้าไปหาท่านพ่อข้า"

"เดี๋ยวสิ ที่เราตกลงกันไว้ไม่ใช่เเบบนี้หนิ"

"เอาน่า เจ้าช่วยข้าเเละข้าช่วยเจ้าก็จบเเล้ว"

โอลีเวียได้ทำสีหน้าที่ไม่พอใจใส่ดาเนียลเเต่ก็ขัดไม่ได้เพราะอำนาจเขาใหญ่กว่าถึงจะมีสัญญาไว้ก็เถอะ

"ลูกชายข้า มาสักทีนะ"

องค์จักรพรรดิ ริชาร์ด เดอ เอลโดเลีย

"ข้ามาช้าไปรึเปล่าครับ"

"เอาเถอะๆ ว่าเเต่หญิงสาวคนนี้คือใคร"

"อ่อ ข้าลืมเเนะนำให้ท่านได้รู้จัก"

ดาเนียลส่งสายตาเเละพยักหน้าให้โอลีเวียเเนะนำตัวเเก่องค์จักรพรรดิ

"เเด่ดวงตะวันเเห่งอณาจักรเอลโอเลีย หม่อมฉัน

โอลิเวีย ซาฟิซิส เพคะ"

"ตระกูลเเกรนด์ดยุกซาฟิซิสรึ"

"ใช่เเล้วเพคะ ฝ่าบาท"

"หาได้ยากจริงๆที่คนในตระกูลเจ้าจะมาร่วมงานเเบบนี้"

" อาจเป็นเพราะงานของเรายุ่งมาโดยตลอดจึงมิสามารถมาได้เพคะ ขอประทานอภัย"

"เอาเถอะไม่เป็นไรๆ ดาเนียลในคนที่เจ้าบอกล่ะ"

"ท่านพ่อ คนนี้ไงที่ข้าบอกว่ากำลังคบกันอยู่"

"ใช่มั้ยครับ เวียที่รัก"

[อี๋เเหวะ ยังไงฉันก็ไม่ชินคำพูดของอีตาบ้าคนนี้ขนลุกชะมัด]

องค์จักรพรรดิพูด

"เจ้าหมายถึง บุตรสาวของเเกรนด์ดยุกหรอ"

"ครับ ท่านพ่อ"

"ดี ดี ดีจริงๆ"

"ทีเเรกข้าจะจับเจ้าสองคนหมั้นกันเลย เเต่เห็น

เเบบนี้คงไม่ต้องเเล้ว เดี๋ยวพองานจบข้าจะเขียนจดหมายถึงพ่อเจ้าถึงตอนนั้นเรียกเท่าไหร่บอกข้าได้เลย"

"ไม่บังอาจเพคะ ฝ่าบาท"

"ฝ่าบาทอะไรกันล่ะ เรียกข้าว่าท่านพ่อเถอะ"

"เอ่อ..."

ดาเนียลพูดขึ้น

"ทำตามที่ท่านพ่อข้าบอกเถอะ"

โอลีเวียหันหน้าไปหาดาเนียลได้ยินดาเนียลพูด

เเบบนั้นก็ส่งยิ้มให้เเละหันกลับไปหาองค์จักรพรรดิ

"ค่ะ ท่านพ่อ"

"เจ้าสองคนรักใคร่กันจริงๆ ข้าไม่รบกวนเเล้วไปร่วมงานกันให้สนุกวันนี้ข้าอารมณ์ดีเป็นพิเศษ"

องค์จักรพรรดิพูดจบก็เดินจากไป

"ดาเนียลข้าหิวเเล้ว เราไปหาอะไรกินกันเถอะ"

"เอาสิ"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***