บทที่2

จิ๊บๆ

"คุณหนู ตื่นรึยังคะ"

"ดิฉันขอเข้าไปข้างในนะคะ"

"อื้ออ กี่โมงเเล้วเนี่ย ห้าว"

"สายเเล้วค่ะ คุณหนูโอลีเวีย"

"โอลีเวีย?? หืมมม"

"เอ๊!!!!!!!!"

เดี๋ยวนะ มันเกิดอะไรขึ้น เมื่อวานฉันอ่านนินายจบก็เข้านอนเลยหนิ ฝันอยู่เเน่เลยเป็นไปไม่ได้เเน่ๆฉันคงไม่มีทางติดอยู่ในนิยายที่ฉันเพิ่งอ่านจบ

โอลีเวีย ลูกสาวของเเกรนด์ดยุกมีจุดจบคือตาย

ถึงฉันจะชอบโอลรเวียมากเเต่ไม่อยากมี

ชะตากรรมเเบบนี้ ไม่ได้การเเล้วฉันคงต้องหาวิธีเอาตัวรอดเเล้ว

"คุณหนูเป็นอะไรรึเปล่าคะ"

ห้องรับประทานอาหาร

"โอลีเวีย วันนี้เป็นอะไรหืม"

"พ่อได้ยินเสียงตะโกนดังลั่น คฤหาสน์"

"เอ่อ ป่าวคะลูกเเค่ฝันร้ายนิดหน่อย"

"งั้นหรอ เอาเถอะวันนี้ลูกจะออกไปมั้ย"

สงสัยคงถามว่าเราจะออกไปฆ่ามอนสเตอร์รึเปล่านะ

"ไปค่ะ"

"อย่าหักโหมนะโอลีเวีย"

"พ่อรู้ว่าลูกเก่ง"

"ค่ะ "

1เดือนต่อมา

ฉับ ฉับ ฉึก

"ท่านโอลีเวีย พอเเค่นี้ก่อนดีมั้ยครับ"

"ตอนนี้อัศวินเราอ่อนเเรงลงเเล้ว"

คนนี้ชื่ออะไรนะ เจฟ รึเปล่า

"หึ "

"55555 เจฟ "

"ท่านโอลีเวียกำลังบอกว่านายเเย่มาก"

"จริงหรอครับ ท่านโอลีเวีย"

"พอเเค่นี้ก่อน ฝากจัดการที"

"ท่านโอลรเวีย อย่าเมินผมสิครับ"

ฉันก็อยู่ที่นี่มา1เดือนเเล้วยังไม่เกิดอะไรขึ้น ถือว่าเป็นเรื่องดี ถ้าจะให้โอลีเวียรอดจากคาเวียร์มีเเต่ต้องเพิ่งเค้าคนนั้นจริงๆสินะ

"รัชทายาท ดาเนียล เอลโดเรีย"

ว่าเเต่เราต้องทำยังไงดีถึงจะไปถึงเนื้อถึงตัวเขาได้

"คิดออกเเล้ว💡"

"งานเต้นรำสวมหน้ากากที่จะจัดขึ้นอีก3วันข้างหน้า"

เราต้องพิชิตใจคนเย็นชานั่น ให้ได้เนื้อเรื่องตอนนนี้คงไม่มีอะไรมากมีเเต่จำนวนมอนสเตอร์ที่มากขึ้นเรื่อยๆ มันน่าเเปลกเรากับเหล่าอัศวินก็ออกไปจัดการทุกวันทำไมไม่ลดลงเลย

ก๊อกๆ

"ผมเองครับ ท่านโอลีเวีย"

เจฟหรอ คงมารายงานสถานการณ์ในวันนี้เเน่เลย

"เข้ามา"

"มีอะไรอะไรเกิดขึ้นรึป่าว"

"นอกเขตในป่ามีมอนสเตอร์เยอะกว่าปกติเเละเหมือนจะมีผู้บุกรุกเข้ามาด้วยครับ ท่านโอลีเวีย"

"ให้ส่งทหารไปลาดตระเวณมั้ยครับ"

"ไม่ต้อง"

"ฉันไปเอง เวเรสเปลี่ยนชุดให้ฉันที"

"ได้ค่ะ คุณหนู"

นอกป่ามอนสเตอร์

โอลีเวียได้เดินตรวจบริเวณป่ากับเวเรสประมาณครึ่งชั่วโมงเเล้ว ดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรือผิดปกติ โอลีเวียเลยตัดสินใจที่จะกับคฤหาสน์