ออเดอร์ที่ 5 เรื่องสมมุติ

ฝาจีบแต่งตัวทะมัดทะแมงด้วยแจ็คเก็ตสีชมพูรูดซิปถึงคอเพื่อกันแดด สวมกางเกงยีน รองเท้าผ้าใบ ใส่ผ้าปิดปากและมีผ้าบัฟปิดทับใบหน้าและจมูกอีกชั้น สะพายกระเป๋าคาดอกสีดำ พร้อมสวมถุงมือกันแดด ขับรถมอเตอร์ไซด์เกียร์ออร์โต้สีขาวมีกล่องส่งอาหารติดท้ายรถ มายังร้านกาแฟเล็กๆ ตกแต่งสไตล์เกาหลี เป็นร้านที่เพิ่งมากับบีมเมื่อวานและได้เจอณคุณกับภาณุที่นี่ ฝาจีบเลือกโต๊ะที่มีเก้าอี้เล็กๆ วางสองตัว สั่งกาแฟสองแก้ว ส่วนเมนูที่เธอสั่งสองแก้วเผื่อณคุณนั้น เห็นคงไม่ต้องคาดเดา

“สวัสดีค่ะ ออร์เดอร์ยังไม่เห็นเข้าเลย นั่งรอที่ร้านก่อนนะคะ รับเมนูอะไรดีเอ่ย”

“พี่ขอ คาปูเย็น ไม่หวาน ไม่ใส่นม ใส่แต่ฟองนม นะคะ”

“พี่นี่เองที่สั่งเมนูแปลกๆ มาที่ร้าน พี่ขับรถส่งอาหารด้วยหรือคะ”

“55555 ใช่แล้วค่ะ เพิ่งมาวันแรก”

“ถึงว่า ไม่ค่อยคุ้นหน้าพี่เลย”

“ต่อไปก็คงได้เห็นกันบ่อยขึ้นนะคะ”

เมื่อณคุณเดินเข้าประตูร้าน ก็เห็นฝาจีบกำลังคุยกับน้องบุ๋มบิ๋มที่บาร์กาแฟ

“สวัสดีค่ะพี่ณคุณ มาแต่เช้าเลยนะคะ”

“ครับ น้องบุ๋มบิ๋ม ชวนเพื่อนพี่คุยแต่เช้าเลยนะ”

“เพื่อนพี่ณคุณเองหรือ”

“ครับ ชื่อพี่ฝาจีบ.....จีบ นี่น้องบุ๋มบิ๋มนะ”

“พี่เค้าน่ารัก ชื่อก็ยังน่ารักอีก ดีนะไม่คุยเรื่องพี่ณคุณให้พี่ฝาจีบฟัง 55555”

“หือ..มีเรื่องอะไรดีๆ หรือคะ..งั้นวันหลังเราค่อยคุยกันนะคะน้องบูมบิ๋ม”

“สองสาวนี่เข้ากันดีทีเดียวเลยนะ เห็นต้องระวังตัวเพิ่มขึ้นหล่ะ 55555”

“เสร็จพอดี กาแฟของพี่ฝาจีบสองแก้ว”

“ขอบคุณมากค่ะ”

ณคุณจ่ายเงินค่ากาแฟแล้วยกแก้วกาแฟทั้งสองแก้วไปนั่งที่โต๊ะ

“จีบเข้าระบบงานแล้วนะ”

“เรียบร้อย คุณกินข้าวมายัง”

“เรียบร้อยครับ จะได้ทำงานเต็มที่ อาชีพนี้อาหารกับน้ำอย่าให้ขาดนะ สำคัญมาก”

“ดีจริง จีบไม่ค่อยกินอาหารเช้าเท่าไหร่ ปกติก็กาแฟแก้วหนึ่งแล้วค่อยกินเที่ยงเอา”

“จีบคงต้องปรับตัวเรื่องการกินอาหารนะครับ งานแบบนี้หาเวลากินยาก เกิดหิวระหว่างทำงานนี่ลำบากเลยเพราะเราต้องทำงานแข่งกับเวลา รับเร็ว ส่งเร็ว”

“วันนี้จีบจะลองวิ่งแบบไม่พร้อมแบบนี้ก่อน จะได้รู้ว่าต้องเตรียมตัวยังไง”

“วันนี้สามชั่วโมงเบาๆ ลองดูนะ”

“สบายมาก จีบมืออาชีพทุกงาน ไว้ใจได้เลย”

ปี๊บๆ ปี๊บๆ ปี๊บๆ ปี๊บๆ ปี๊บปี๊บปี๊บปี๊บปี๊บ...................

“ดังแบบนี้คือมะงานเข้าหรือ........”

“ใช่ครับ ร้านนี้เลย ออเดอร์สองแก้ว ส่งไม่ไกลเท่าไหร่ห้ากิโลกว่าๆ เอง จีบกดรับตรงนี้เลยครับ ดูแผนที่เป็นใช่ไหม”

“ไม่มีปัญหา จีบเดินทางบ่อย”

“ออเดอร์ที่สามได้แล้วค่ะ ของพี่ฝาจีบใช่ไหมคะ” บุ๋มบิ๋มแจ้งเมนูที่ทำเสร็จแล้ว

“ของพี่เองค่ะ ขอบคุณมาก”

“โอเค จีบได้ออเดอร์แล้ว เช็ครายการก่อนว่ารายการถูกต้องและครบไหม แล้วก็กดยืนยันรับออเดอร์เลย ดูแผนที่และที่อยู่ของลูกค้า แล้วก็ลุย.....”

ณคุณสอนฝาจีบอีกครั้งในการรับงาน

“คุณ ลูกค้ามีแต่แผนที่ ไม่บอกที่อยู่อ่ะ”

“จีบไปตามแผนที่ก่อน ถ้าถึงแล้วไม่เจอลูกค้าหรือที่ที่ให้จัดส่งก็โทรถามลูกค้าเลย บางทีมันก็ไม่ตรง บางทีก็ปักผิดที่ ให้เราได้ลุ้นตลอด”

“เอ้า จีบลุยหล่ะกัน ถ้ามีปัญหาอะไรจีบจะโทรหาคุณนะ ขอบคุณมากเลย”

“ลุยครับ......”

ณคุณเดินไปส่งฝาจีบที่รถรอจนเตรียมของและเตรียมตัวเสร็จ มีมอเตอร์ไซด์ของไรเดอร์อีกคนมาจอดข้างๆ รถของฝาจีบ และทันทีได้เห็นหน้าหญิงสาวก่อนจะใส่หมวกกันน๊อคแล้วขับรถออกจากร้านไป เฮียแทนอดีตนักเลงกลับใจที่มีลายสักทั้งตัวถึงคอไม่เว้นแม้แต่ขอบตา จัดว่าเป็นขาใหญ่ประจำโซนที่ค่อนข้างกว้างขวางและมีอิทธิพลมาก มีลูกน้องเป็นโหลส่วนใหญ่ก็ทำงานเป็นไรเดอร์ตามแก เห็นแกน่ากลัวแบบนี้แต่แกตั้งใจทำงาน จิตใจดี ไม่เอาเปรียบใคร ใครมีปัญหาอะไรหรือมีไรเดอร์ต่างโซนเข้ามาสร้างความวุ่นวายแกจะจัดการให้หมด โซนนี้จึงเป็นที่รู้จักกันว่าเป็นโซนมาเฟีย ถึงแม้เฮียแทนจะมีลูกเมียแต่ยังไม่ทิ้งลายความเจ้าชู้ที่ยังคงติดตัวเป็นโลโก้ประจำตัวของแก

“สวัสดีครับเฮียแทน” ณคุณเริ่มทักทายก่อน

“หวัดดี...ใครหว่ะน่ารักเชียว ไรเดอร์ใหม่หรือ ชื่ออะไร”

“เพื่อนผม 'ฝาจีบ' เพิ่งมาทำงานวันแรก”

“แนะนำให้เฮียรู้จักหน่อยเด่ะ เผื่อจะได้ช่วยดูแล”

“คนนี้ผมดูแลได้ครับ ไม่อยากรบกวนเฮีย เฮียภาระเยอะแล้วไหนจะเจ๊อ้อย น้องฮีโร่แล้วลูกสมุนเฮียอีกเป็นโขยง กลัวเฮียเหนื่อย”

“แหม๋......ไอ้คุณลากมาทั้งตระกูลเลยนะมึง ถึงแกจะหล่อแต่แกไม่เร้าใจเท่าเฮียหรอก......จะบอกให้”

“ความหล่อมันเห็นๆ กันอยู่แล้วครับเฮีย แต่เรื่องความเร้าใจ ผมไม่แสดงออกเฉยๆ ครับเฮีย........งานเข้าแล้วงั้นผมลาก่อนนะครับเฮีย อ่อๆๆๆ น้องบุ๋มบิ๋มถามหาเฮียตั้งแต่เช้าแล้ว ผมลานะครับ”

“ไอ่นี่ จัดใหญ่เลยมึง แทงกูแล้วแม่งหนีซะงั้น ระวังน้องฝาจีบมาหลงกูนะเว้ยย น้ำตาเล็ดแน่มึง.....ไอ่คุณ"

ผ่านไปประมาณสิบนาทีฝาจีบถึงหมุดของลูกค้าแล้วซึ่งอยู่หน้าหอพักสามชั้นเข้าซอยแยกจากถนนใหญ่ประมาณสี่ร้อยเมตร ฝาจีบโทรหาลูกค้า ไม่นานลูกค้าก็รับสาย

“สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าที่อยู่ที่ลูกค้าให้จัดส่งใช่หอพักแฮปปี้ไหมค่ะ”

มีเสียงโหวกเหวกแทรกมาที่ปลายสายเหมือนกับมีคนรวมกันอยู่ไม่ต่ำกว่าสิบคน ฝาจีบเริ่มมั่นใจว่าไม่น่าจะใช่หอพักแน่นอน

“ครับผม....พอดีว่าที่ผมให้จัดส่งหมุดมันมาไม่ถึงนะครับ รบกวนน้องขับรถจากหอพักมาประมาณสามร้อยเมตรตรงมาตามถนนลูกรังแล้วจะเจอทุ่งนา จะเห็นคนงานเยอะๆ อยู่กลางทุ่งนา ขับมาตามคันดินเข้ามาส่งตรงเพิงกลางทุ่งนาให้หน่อยครับ ขอบคุณครับ.....ตู๊ดๆๆๆๆๆๆๆ”

ฝาจีบนิ่งไปตั้งแต่ลูกค้าบอกว่าทุ่งนา จนกระทั่งอธิบายเสร็จพร้อมตัดสายทิ้งไม่มีตัวเลือกอะไรให้เธอนอกจาก.....คุณต้องมาส่งๆๆๆๆ ฝาจีบนึกถึงคันนาถ้าเธอขับตกลงไปกลางทุ่งนาจริงๆ สภาพจะเป็นยังไง แล้วเธอจะขับรถกลับบ้านไปสภาพไหน ไม่อยากจะคิดเลย

‘งานแรกของวันนี้หรือนี่ ไม่อยากจะเชื่อเลย เอาหล่ะมาถึงค่อนทางแล้วเป็นไงเป็นกัน’

ฝาจีบขับไปตามที่ลูกค้าบอกใจหนึ่งก็ห่วงออเดอร์กาแฟในกล่อง กลัวมันจะไม่ถึงมือลูกค้า.......

ขับผ่านทางลูกรังที่มีแต่หินดินทรายนุ่มๆ ที่พร้อมจะให้เธอไปนอนกลิ้งเล่น ฝาจีบมองไปข้างหน้าเห็นเพิงกลางทุ่งไกลๆ และมีคนจำนวนหนึ่งที่กำลังทำงานกันอย่างเร่งรีบแข่งกับความร้อนที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

ทุ่งนาเขียวขจีหลายสิบไร่เต็มไปด้วยต้นกล้าข้าวขนาดเล็กที่ชาวนาปลูกไว้ขาย เป็นบรรยากาศที่เธอเคยสัมผัสได้จากร้านกาแฟที่เธอมักจะไปกับเพื่อนๆ ที่ทำงานเก่า แต่นั่นแค่วิวประกอบร้าน แต่นี่เธอต้องมาสัมผัสของจริง....ดินจริง.... หญ้าจริง.... คันนาจริง......

จัดว่าวิวสวยมาก ทุ่งนาเขียวสุดลูกหูลูกตาเหมือนพรมผืนใหญ่ที่น่ากระโดดไปนอนกลิ้งทั้งวันทั้งคืนจริงๆ และไม่ลืมที่จะถ่ายรูปสวยๆ ไว้ก่อน.....จากการคำนวณระยะทางจากที่เธอจอดรถอยู่ถึงเพิงเป้าหมายน่าจะประมาณห้าร้อยเมตร คันนาขนาดเท่าระยะความกว้างของล้อรถกระบะหนึ่งคัน บางช่วงเป็นหลุมมีน้ำขัง บางช่วงหน้าดินมีแต่หญ้า

'งานเกือบสำเร็จแล้วอีกนิดเดียว.....ฝาจีบเอ้ยยย....ลุยๆๆๆๆๆ'

ตัดสินใจค่อยๆ ขี่รถตามรอยล้อรถกระบะอย่างช้าๆ จนใกล้ถึงเพิงแล้วอีกหนึ่งร้อยเมตรสองตาจ้องแต่เพิงกลางทุ่งนาเป้าหมายจึงไม่ทันดูว่าข้างหน้ามีร่องดินเละๆ .....

“อ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” เสียงร้องของฝาจีบทำให้คนงานนับสิบหันมามองที่เธอพร้อมกับมีชายวัยกลางคนอยู่ที่เพิงกลางทุ่งนาคือลูกค้าที่สั่งกาแฟวิ่งมาช่วยยกรถออกจากร่องดิน

“น้องๆๆ เป็นอะไรไหม”

“รถติดหลุมค่ะ”

“โอ๊ย.....ขอบคุณค่ะ”

“หือ...เปื้อนโคลนหมดเลยทั้งรถทั้งคน”

“ไม่เป็นไรค่ะ ดีนะกาแฟไม่คว่ำซักแก้ว”

“หนึ่งร้อยห้าสิบบาทนะ อ่ะ...พี่ให้สองร้อยไม่ต้องทอนนะ”

“เอ่อ ขอบคุณมากนะคะ......เห่อๆๆๆๆๆ”

'เกิดมายังไม่เคยพลาดท่าขนาดนี้ อาย....สุดๆๆๆๆ'

หน้าแก้มเริ่มแดงระเรื่อๆ แต่ฝาจีบยังคุมอารมณ์ได้ รถที่ล้างมาใหม่เอี่ยม รองเท้าผ้าใบสีขาว ไล่ไปถึงขากางเกงยีนมีแต่โคลนกระเด็นติดเต็มไปหมด

'หมดกันวันนี้ ยังดีนะได้ทิปตั้งห้าสิบบาท สภาพแบบนี้........กลับบ้านเหอะ....'

ก่อนขับรถกลับฝาจีบไม่ลืมที่จะถ่ายรูปส่งไปให้ณคุณดูสองรูป befor & after.....พร้อมข้อความ......

‘จบกันวันนี้’ (สติ๊กเกอร์แมวร้องไห้)

‘ห่ะ....ไปทำอะไรมาเละหมดเลย’

ณคุณไม่รู้จะขำหรือสงสารก่อนดี.........

‘ค่อยเล่า จีบกลับบ้านก่อนนะ ไม่ต่อหล่ะ.....วันนี้พอแค่นี้.....(สติ๊กเกอร์แมวร้องไห้)’

‘เที่ยง คุณซื้อข้าวไปให้ที่บ้านนะ ว่างสองชั่วโมง’

‘ขอบคุณมากๆ เลย สภาพแบบนี้จีบคงไม่แวะไหนแล้วหล่ะ เที่ยงเจอกัน แง้ๆๆๆ’

‘ครับจีบ’

ทันทีที่ออกกะตอนเที่ยงณคุณรีบซื้ออาหาร ขนมและเครื่องดื่มไปกินกับฝาจีบที่บ้าน เขามีเวลาถึงสองชั่วโมงที่จะได้ทำความรู้จักกับฝาจีบมากขึ้น ฝาจีบเป็นคนคุยเก่ง สนุกสนานและเป็นคนที่คิดบวกไปซะทุกเรื่อง แม้แต่เรื่องวันนี้ที่ไปส่งกาแฟให้ลูกค้า ก็กลายเป็นเรื่องตลกชวนหัวเราะไป ทั้งคู่คุยกันเพลินจนถึงเวลาที่ณคุณเข้ากะบ่ายอีกครั้ง

“พรุ่งนี้จีบเลือกกะทำงานเวลาเดิม ไม่รู้จะเจออะไรแปลกๆ อีก มันมีให้ลุ้นตลอดเลยเนอะงานนี้”

“นี่แหละเสนห์ของงานนี้ จีบจะเจอเรื่องแปลกๆ อีกเยอะ.....มีให้ลุ้นตลอดรับรองว่าจีบต้องหลงรักงานนี้แน่นอน”

“เวลาไวจริง.....งั้นคุณไปทำงานก่อนนะ ค่อยเจอกัน”

“ขอบคุณมากนะที่เลี้ยงข้าว แหม๋......คุณนี่หน้าตาดีไม่พอแถมใจดีอีกต่างหาก 55555”

ถึงแม้ณคุณจะเคยได้ยินผู้หญิงชมเรื่องหน้าตาดีมาตั้งแต่เด็กแล้ว แต่ไม่เคยรู้สึกดีเป็นพิเศษเหมือนคำพูดที่ออกจากปากฝาจีบเลยสักคน แม้จะเป็นคนผิวสองสีแต่เห็นได้ชัดเลยว่าแก้มแดงระเรื่อไปถึงใบหู หน้าเริ่มร้อนผ่าว......ณคุณรีบเดินไปสวมผ้าบัฟและหมวกกันน๊อคปิดไว้

ณคุณอยากจะซ่อนความรู้สึกแบบนี้ไว้ให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้.........

เพราะกลัว....กลัวว่า ถ้าซักวันหนึ่งความสัมพันธ์ของทั้งคู่มีมากกว่านี้.....ฝาจีบจะหายไปอีกคน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***