" เจ้านาย ออกมาหน่อยสิ เฮ้! นายอยู่ไหม "
" ว่าไงครับ "
เจ้านายโผล่มายืนพิงกำแพงตามเสียงเรียกของฉัน หน้าตาเขาดูไม่สบอารมณ์เล็กน้อยเหมือนฉันกำลังรบกวนเวลาเขาอยู่ เป็นผีนี้มีเรื่องให้ยุ่งด้วยหรือไง
" นี้ฉันกำลังช่วยนายอยู่นะ อย่าทำหน้าเหมือนฉันมาตามอ้อนวอนขอความรักจากนายได้ไหม "
" คร้าบคุณเพื่อน เราทำหน้าดีๆ แล้วนี้ไง "
ไม่พูดเปล่าเจ้าตัวเดินมานั่งลงที่เตียงแสยะยิ้มให้ ถ้าตอนเป็นคนมันก็ดูหล่อดีหรอก พอทำท่าแบบนี้ในขณะที่หน้าซีดเซียวแบบนี้ดูน่าขนลุกชะมัด
" นายกับพี่ชายไม่ได้มีปัญหาอะไรกันใช่ไหม "
" เอ่อ . . . ไม่นะ . . . จำไม่ได้ "
" โธ่! "
" เอยก็รู้อยู่แล้วนี่ว่าเราแทบจำอะไรไม่ได้เลย แล้วจะให้เราบอกอะไรได้ "
" เออๆ งั้นเท่านี้ละเชิญกลับไปห้องพี่นายได้แล้ว "
" หมดประโยชน์ก็ไล่เลยนะ "
ฉันได้แต่ยักไหล่ให้ผีเพื่อนที่นั่งทำหน้าบูดอยู่ปลายเตียง ว่าแต่ที่ทำเหมือนยุ่งเมื่อกี่เขาทำไรอยู่นะ
" ก็ทีแรกเรียกมาก็ทำสีหน้าเหมือนไม่อยากมา นี้รีบให้กลับไปไม่ดีหรือไง "
" ดีสิ เราไปดูหนังกับพี่ขุนต่อแล้ว "
" หนัง หนังอะไร ? "
" หนังผู้ใหญ่ นางเอกในดวงใจเพิิ่งออกมาล่าสุดเลย อยากดูก็มาเคาะห้องพี่ขุนเอานะ "
" อะ ไอ้บ้า รีบไปเลยนะ "
เจ้านายเดินโบกมือแวบหายไปพร้อมเสียงหัวเราะทุ้มยาน โดยมีหมอนที่ฉันปาไปไล่ตามหลัง หื่นพอกันทั้งพี่ทั้งน้องแล้วบอกต้องรีบนอนสามทุ่ม ที่รีบนี้คือต้องรีบใช้เวลาไปดูหนังลามกแบบนี้นะหรอ
" แล้วเจ้านายจำอะไรไม่ได้เลย ฉันจะสืบความจริงจากตรงไหนก่อนละทีนี้ "
รูปใบนั้นถูกทำลายแบบนั้นในห้องส่วนตัวของเขา เป็นไปได้ไหมว่าพี่น้องอาจจะขัดผลประโยชน์อะไรบางอย่างกันเอง เพราะหากเจ้านายไม่อยู่สักคนสมบัติของพ่อแม่เขาก็ต้องเป็นของพี่คนเดียว เพราะฉะนั้นฉันไม่ควรตัดประเด็นนี้ทิ้ง แม้เจ้านายจะบอกว่าเขากับพี่รักกันมากแค่ไหนก็เถอะ แต่เรื่องเงินทองก็ทำให้พี่น้องฆ่ากันมาได้นักต่อนักแล้ว
6:10 น.
ติ๊งน่อง~
ห้อง 801
" ตื่นเช้าเหมือนกันนะคุณ "
" คะ . . . ว๊าย นี้คุณทำไมไม่แต่งตัวให้มันดีๆ ก่อนละ "
ฉันรีบหันหลังให้เมื่อเห็นสภาพที่เขาเดินออกมาเปิดประตู ผมสีดำเปียกจนปลายผมมีหยดน้ำหยดลงบนบ่าเปลือยเปล่าไม่ขาดสาย ไหนจะหยาดน้ำที่เกาะพราวบนแผงอกล่ำๆ นั้นอีก ผ้าสีขาวผื่นไม่ใหญ่ที่ห่อหุ้มร่างกายท่อนล่างทำเอาใจฉันเต้นระส่ำ ทำไมหน้าฉันถึงร้อนแบบนี้นะ
" ก็ผมเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ถ้าเข้าไปแต่งตัวก่อนก็กลัวคุณจะรอนาน "
" ก็บอกผ่านไมค์ออกมาก็ได้นี้ "
" อ๋อ ผมลืม "
ฉันหน้ากลับไปมองค้อนเขา ก่อนจะสัมผัสได้ถึงของเหลวเหนียวข้นที่กำลังไหลย้อยลงจากรูจมูกไหลลงริมฝีปาก
" นี้คุณหื่นขนาดนี้เลยหรอ หน้าตาก็ดูใสๆ แท้ๆ "
" คนบ้า ฉันไม่ได้ . . . "
" เข้ามานี้ก่อนมา "
ว่าแล้วเขาก็เดินจูงมือฉันเข้าไปในห้อง ฉันต้องเดินแหงนมองเพดานไปตลอดทางจนถึงโซฟา เขาถึงจับฉันนอนหงายหน้าขึ้นก่อนจะเดินไปหยิบถุงเจลเย็นมาประคบให้
" คุณเคยไปพบหมอบ้างไหม คุณอาจจะเป็นความดันโลหิตสูง หลอดเลือดแข็ง เนื้องอก หรือโรคเลือดไหลไม่หยุด โรคตับ หรือการทานยาละลายลิ้มเลือด คุณต้องไปตรวจบ้างนะ "
" เดี๋ยวค่ะคุณหมอ ฉันแค่พักผ่อนไม่พอเท่านั้นปกติชอบเป็นเวลาที่นอนดึกหรือมีเรื่องเครียดค่ะ "
" อืม . . . แล้วคุณรู้ได้ยังไงว่าผมเป็นหมอ ผมยังไม่เคยบอกคุณเลยนะ "
บรรยากาศในห้องเงียบลงทันที ฉันนั่งหน้าซีดกว่าเดิมเมื่อตัวเองหลุดโบ๊ะบ๊ะให้เขาผิดสังเกตุ ตาคมๆ จ้องมองฉันอย่างจับผิด
" เอ่อ . . . ฉันเห็นหูฟังแพทย์ที่วางอยู่ตรงนั้นไง เลยคิดว่าคุณน่าจะเป็นหมอ "
" . . . ถ้าดีขึ้นก็ไปทำธุระของคุณแล้วออกไปซะ "
น้ำเสียงของเขาเปลี่ยนเป็นเย็นชาเล็กน้อยก่อนเดินหายเข้าไปโซนห้องนอน ฉันได้แต่มองตามภาพนั้นตาปริบๆ นี้ฉันทำให้เขาไม่ไว้ใจฉันซะแล้วสินะ
" พี่ขุนเขาโกรธละ "
" รู้แล้วน่า "
เจ้านายที่น่าจะยืนดูสถานการณ์อยู่พักใหญ่นั่งลงข้างๆ ฉันบนโซฟา ฉันได้แต่นอนหลับตาคิดว่าจะทำยังไงต่อไปดีในเมื่อบุคคลเพียงคนเดียวที่เป็นแหล่งข้อมูลมีท่าทีไม่ไว้ฉันตั้งแต่เริ่มเลย อยากกัดลิ้นตัวเองเสียจริงทำไมพูดอะไรไม่ค่อยคิดนะ
" บนโต๊ะในห้องนอนพี่ขุนเขามีรูปของรถที่เกิดเหตุวันนั้น "
" นายเห็นมันหรอ "
" ใช่ เป็นรูปที่เห็นทะเบียนรถของเรา สภาพยังดี เหมือนแอบถ่ายก่อนที่รถคันนั้นจะเกิดอุบัติเหตุ "
" มีกี่รูป นายเห็นอะไรมากกว่านั้นไหม "
" เห็นแค่รูปเดียว วันนั้นพี่ขุนหยิบมาดูแต่ดันมีสายเข้า เลยสอดมันไว้ในหนังสือที่เดิม "
หรือว่าเขาจะเป็นคนตัดสายเบรครถคันนั้นจริงๆ
" แต่เราไม่เชื่อหรอกนะว่าพี่ขุนเขาจะเป็นคนทำเรื่องนี้ "
" ฉันก็ขอให้มันเป็นแบบที่นายเชื่อนะ "
ฉันหยิบถุงเจลออกจากหัวก่อนมองไปที่เจ้านายอย่างเห็นใจ การที่เขาค่อยๆ รู้เรื่องราวที่ไม่ประติดประต่อมันเหมือนยิ่งทำร้ายความรู้สึก ความคลุมเครือของเรื่องราวที่รู้มันทำให้คิดไปได้หลายทางจริงๆ โดยเฉพาะเมื่อหลักฐานหลายๆ อย่างมันยิงตรงไปที่พี่ชายเขา
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 46
Comments