" ว๊าย ตายแล้ว "
ซ่าาาา ~
ฉันลืมไปเสียสนิทว่าพี่เจ้าของห้องบอกว่าก็อกฝักบัวเสีย แต่นี้มันไม่ได้เสียธรรมดานะเกลียวมันหักคาอยู่ด้านในเลย ทำให้ตอนนี้น้ำไหลพุ่งกระฉูดออกมาจากท่อไม่หยุด ฉันพยายามเอามืออุดหวังปิดรูน้ำอย่างคนโง่ ทั้งๆ ที่รู้ว่าปิดให้ตายมันก็ไม่หยุดไหล แถมน้ำยังกระเซ็นเสียจนเปียกไปทั้งร่าง
" เอาไงดีเนี้ย ต้องแจ้งส่วนกลาง "
ว่าแล้วก็เดินไปหาโทรศัพท์ แต่พบเพียงช่องเสียบเท่านั้นไม่มีโทรศัพท์บ้านที่ควรจะมี หรือเขาติดต่อกันผ่านทางอื่นนะ ยุคนี้คงมีกลุ่มไลน์หรือแอพอะไรให้ใช้แล้วมั้ง แล้วฉันจะทำยังไงดีเนี่ย
ฉันเลือกเดินออกจากห้องตรงไปที่ลิฟต์เพื่อไปแจ้งนิติคอนโด แต่ทันทีที่เปิดออกไปก็พบชายหนุ่มคนเดิมที่เจอกันที่ร้านกาแฟเดินถือถุงดำออกมาจากห้องพอดี รอบนี้เขาไม่ได้สวมแมสทำให้ฉันเห็นใบหน้าเขาเต็มๆ ตา ใบหน้ารูปไข่ขาวเนียนละมุน ตาคมๆ ตอนนี้ถูกบดบังด้วยแว่นสายตาทรงเหลี่ยมแต่ไม่ได้ทำให้ดูแย่เลย มันยิ่งดูดีไปอีกแบบ ริมฝีปากบางยกยิ้มขึ้นเมื่อจ้องมองมาที่ฉัน นี้เขาขำฉันหรอ?
" ขำอะไรคะ "
" . . . ขำคุณไง ทำไม่เปียกปอนแบบนั้นละครับ "
" พอดีฉันเพิ่งย้ายมาใหม่ ตอนนี้กำลังทะเลาะกับก็อกน้ำในห้องน้ำอยู่ขอตัวนะคะ "
" นี้ เดี๋ยวสิครับ "
ฉันที่รีบเดินไปถูกฉุดไว้ด้วยมือเขาจากด้านหลัง ถึงจะหล่อแค่ไหนแต่มาทำรุ่มร่ามแบบนี้ฉันก็ไม่โอเคหรอกนะ
" ปล่อยนะ "
" นี้เดี๋ยวสิ ผมไม่ได้จะคุกคามคุณนะแต่เสื้อคุณมันสีขาว . . . จะลงไปแบบนี้จริงๆ เหรอ "
ฉันรีบก้มมองตัวเองตามที่เขาว่าก็พบว่าร่างกายท่อนบนเปียกเสียจนเห็นบราเซียร์สีดำอย่างชัดเจนภายใต้เสือสีขาวที่เปียกลู่แนบเนื้อ ฉันรีบยกมือขึ้นกอดอก นี้รีบจนไม่ระวังเลยยัยเอิงเอย
" ฉันขอโทษคะที่เข้าใจคุณผิด พอดีก็อกน้ำในห้องน้ำมันหัก ตอนนี้น้ำมันพุงออกมาไม่หยุดเลยฉันไม่รู้จะติดต่อส่วนกลางยังไง "
" เดี๋ยวผมแจ้งให้เขาหยุดจ่ายน้ำห้องคุณให้ก่อนแล้วกัน "
ผู้ชายคนนั้นขออนุญาตฉันช่วยเข้าไปดูในห้องน้ำให้ เขายืนมองก่อนกดมือถือในมือพักหนึ่งน้ำที่ไหลก็หยุดไหล อย่างนี้คงต้องรอช่างซ่อมแล้วจะเอาน้ำที่ไหนอาบละเนี้ย
" อย่างไวช่างจะมาซ่อมให้ช่วยสาย ยังไงคืนนี้คุณไปอาบน้ำห้องผมก่อนก็ได้นะ "
" เอ่อ . . . ขอบคุณคะ "
" ไม่ต้องกลัวนะครับ ผมเองก็ไม่ใช่พวกเอาไม่เลือก เห็นอย่างนี้ผมก็เลือกอยู่นะคุณ "
เขาพูดด้วยใบหน้ากวนๆ คำพูดที่เหมือนจะทำให้สบายใจแต่แอบแฝงด้วยคำหลอกด่าฉันอยู่ ปากร้าย
" คุณเลือกฉันก็เลือกเหมือนกันคะ เพราะงั้นคืนนี้ต้องรบกวนแล้วนะคะ "
" ครับ ยังไงไปกดกริ่งหน้าห้องนะ "
เขาพูดแล้วเดินออกจากห้องไป ชิ! หน้าตาก็ดีแต่ปากคอเราะร้ายไม่เบา นี้ถ้าไม่ต้องพึงพานะฉันคงพูดแรงกว่านี้ไปแล้ว
ห้อง 801
ติ๊งน่อง ~
เอ๊ะ! เดี๋ยวห้อง 801 นี้แปลว่า
" เชิญครับ ใช้เสร็จปิดไฟแล้วออกไปได้เลยอย่าอาบนานนะเพราะสามทุ่มผมต้องเข้านอนแล้ว ผมกลัวคุณย่องมาลักหลับผม "
" นี้ คุณ "
เป็นอย่างที่คิดจริงๆ หลังเขาคือเจ้านายที่ยืนโบกมือยิ้มให้ฉันอยู่ ผู้ชายคนนี้คือขุนเขาพี่ชายเขาสินะ
" . . . ขอบคุณที่อนุญาตให้ใช้คะ ฉันจะรีบใช้รีบไป "
ฉันต้องกดอารมณ์ตัวเองไว้เดี๋ยวงานใหญ่จะเสีย พี่ชายเจ้านายเป็นหมอฉันคิดว่าเขาจะดูเป็นผู้ใหญ่สุขุมกว่านี้ซะอีก นี้อะไร หมออะไรปากเสีย หลงตัวเองชะมัด
หลังจากอาบน้ำเสร็จฉันแอบชะเง้อมองไปรอบๆห้องเขาเพื่อสำรวจซึ่งตอนนี้เจ้าตัวน่าจะอยู่ในห้องนอนเรียบร้อยแล้ว อาศัยเพียงไฟในห้องน้ำก็พอจะเห็นว่าทั้งห้องตกแต่งโทนสีดำเทา เฟอร์นิเจอร์มีน้อยชิ้นดูเรียบหรู สายตาไปสะดุดอยู่ที่รูปในกรอบรูปรูปหนึ่ง เป็นรูปเด็กผู้ชายสองคนยืนกอดคอกันแต่รูปเด็กผู้ชายอีกคนกลับถูกขีดไปด้วยรอยปากกาจนแทบไม่เห็นใบหน้า ด้วยลักษณะที่คุ้นตาฉันเดาได้ไม่ยากเลยรูปร่างแบบนั้นคือเจ้านายแน่ ส่วนเด็กผู้ชายอีกคนคงเป็นพี่ชายเขา ขุนเขา ว่าแต่ทำไมถึงเอารูปที่ดูเหมือนถูกทำลายไปแล้วไปมาตั้งแบบนี้นะ
" นี้คุณ เป็นขโมยหรอ "
" มะ . . .ไม่ใช่นะพอดีขวดยาสระผมมันกลิ่งหลุดมือนะฉันเลยเดินมาเก็บ "
" . . . "
เขาจ้องมองฉันรอดแว่นสายตาด้วยแววตาจับผิดครู่หนึ่ง ก่อนยกสองมือขึ้นมาปิดหน้าอกตัวเองแล้วพูดในสิ่งที่ทำให้ฉันอยากจะดีดเขาสักรอบ
" อย่าให้รู้นะว่าพยายามจะเข้าหาผมนะ ไม่งั้นผมจะปล่อยให้คุณเน่าตายไม่ได้มีน้ำอาบแน่ "
" เฮ้อ ฉันว่าคุณควรนอนนะ ราตรีสวัสดิ์ "
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 46
Comments