เกิดใหม่เป็นแม่เลี้ยงใจร้ายของนายซิน
"และแล้ว เจ้าชายกับซินเดอเรลล่าก็อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข.."
"คร่อก...ฟี้"
มือบางค่อยๆ ปิดหนังสือนิทานเล่มโปรดของน้องสาวลงแล้วนำมันไปไว้ที่โต๊ะข้างเตียง เขาเลื่อนมือไปหยิบผ้าห่มมาห่มให้เด็กน้อยข้างกายก่อนจะโน้มตัวลงนอนบ้าง
ดวงตาสวยที่หมองคล้ำเล็กน้อยจากอาการป่วยมองเด็กสาวข้างกายด้วยรอยยิ้ม แม้ว่าชีวิตนี้ของเขาจะสั้นมากจนน่าใจหาย แต่เขาก็ไม่เคยแสดงความอ่อนแอออกมาให้ครอบครัวได้เห็น
แซม... เป็นชื่อของเขาเอง เขามีครอบครัวที่ประกอบไปด้วยพ่อ แม่ และน้องสาว และเขาเองก็รู้ตัวว่ากำลังจะตายในไม่ช้าด้วยโรคมะเร็งระยะสุดท้ายในวัยยี่สิบเอ็ดปี แม้ว่าปัจจุบันการแพทย์จะเจริญขึ้นกว่าแต่ก่อนแล้ว แต่โรคมะเร็งของเขากลับไม่อาจรักษาได้ เพราะมันกินทะลุไปจนถึงในหัวใจและลามไปยังแทบจะทุกส่วนของร่างกายแล้ว
สิ่งที่เขาทำได้มีเพียงแค่เล่านิทานกล่อมน้องสาวที่อายุห่างจากเขาถึงสิบห้าปีนอน กับนอนรอความตายเท่านั้น พ่อแม่ของเขาก็เศร้าเสียใจกับสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นกับเขาในไม่ช้า แม้พวกท่านจะไม่ค่อยได้มาเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาลเพราะงานที่สุดแสนจะยุ่งของพวกเขาก็ตาม
ขอเพียงแค่มีน้องสาวที่แวะมานอนเล่นกับเขาในคืนวันศุกร์และเสาร์เท่านั้นเขาก็พอใจแล้ว
ท่ามกลางความอบอุ่นที่ได้รับจากเด็กน้อยข้างกายทำให้แซมหลับใหลไปด้วยความสบายใจ แต่ใครหนอจะไปรู้ว่านี่กลับเป็นสิ่งสุดท้ายที่เขาจะได้ทำในวันนี้และเริ่มต้นใหม่ในอีกที่แห่งหนึ่ง
รุ่งเช้า ณ โรงพยาบาล P
เด็กน้อยวัยหกขวบลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความเคยชิน หัวน้อยๆ หมุนหันไปมองผู้เป็นพี่ชายเพียงหนึ่งเดียว กายเล็กขยับเคลื่อนไหวหมายไปจุ๊บแก้มผู้เป็นพี่ชายเพื่อปลุก
ทันทีที่ริมฝีปากแตะลงข้างแก้มผู้เป็นพี่ชาย เด็กน้อยก็ต้องขมวดคิ้วงุนงงเพราะร่างกายพี่ชายที่นอนอยู่นั้นตัวเย็นเฉียบและแข็งทื่อไปหมด
ด้วยความไม่เข้าใจสาวน้อยนึกว่าผู้เป็นพี่ชายคงจะหนาวและอ่อนเพลียจึงไม่ตื่น มือน้อยๆ เลยทำการห่มผ้าให้คนข้างกายอีกผืนจากนั้นก็กระโดดลงเตียงไปเบาแอร์และเดินไปล้างหน้าแปรงฟันที่ห้องน้ำแล้วออกมาอ่านนิทานรอพยาบาลนำอาหารเช้ามาให้
สิบนาทีต่อมา
ก๊อกๆ แกร๊ก
"อรุณสวัสดิ์สวัสดิ์ค่ะ น้องแพรม"
"อรุณสวัสดิ์ค่ะ พี่หมอ"
"เก่งจังเลยนะคะเนี่ยที่มาเปิดประตูให้ พี่แซมยังไม่ตื่นหรอคะ"
"ยังค่ะ เมื่อเช้าแอร์คงเย็นมากพี่แซมเลยตัวเย็นค่ะ แต่หนูลดแอร์ให้แล้ว"
คุณหมอสาวได้ยินดังนั้นก็ขมวดคิ้ว ตัวเย็น? ยังไม่ตื่น? อย่าบอกนะว่า... คุณหมอเจ้าของคนไข้อย่างเธอรีบสาวเท้าไปที่เตียงนอน จากนั้นก็จับไปที่ตัวคนบนเตียงที่บัดนี้ตัวเย็นเฉียบและแข็งทื่อ เธอรีบสวมสเต็ทโตสโคปแล้วนำไปจ่อที่บริเวณอกของแซมเพื่อฟังเสียงหัวใจและยืนยันว่าเธอคงจะคิดมากไปเอง
คุณหมอสาวช็อคไปครู่หนึ่งจากนั้นมือเรียวสวยรีบกดปุ่มฉุกเฉินข้างเตียงคนไข้ ไม่นานก็มีทั้งพยาบาลและหมอเข้ามาภายในห้องเล่นเอาแพรมถึงกับตกใจกลัวจนร้องไห้เสียงดัง
...TBC....
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments