Chapter I หนีตายกับระบบกาชา ตอนปลาย

“ รุ่นพี่วิ่งเร็วๆกว่านี้หน่อยสิ ” เสียงของไอรีนที่เหมือนดูเหมือนกับจะหมดแรงแล้วและกำลังวิ่งไปด้วยพูดไปด้วย

“ ระ…รอผมด้วยไอรีน ” ซีนก็ดูเหมือนจะตายอยู่แล้ว เพราะเค้าเกิดมาแทบไม่ได้วิ่งเลย พอได้ลองวิ่งนานๆก็จะหมดแรงไว

ผมกับไอรีนหลังจากได้ยินประกาศ ก็ได้ลงบันไดมาชั้นสองของตึกที่เราอยู่ ก็พบว่าตอนนี้ได้มีซอมบี้กำลังไล่กัดนักเรียนคนอื่นอยู่ โคตรจะน่ากลัวเลย และก็สงสารคนที่ถูกมันกัดด้วยถึงพวกนั้นจะเป็นพวกที่ชอบแกล้งเราก็เถอะ

ผมกับไอรีนได้ถูกทำให้แยกทางกันเพราะคนอื่นๆกำลังหนีซอมบี้มาทางออกหนีไฟที่อยู่ใกล้ๆทางลงบันไดที่ผมกำลังอยู่ ได้เบียดและดันผมกับไอรีนออกจากกัน ผมจึงได้วิ่งไปที่อาคารเรียนที่ผมอยู่และไปหยิบกระเป้าพร้อมกับการฝ่าพวกคนที่ชุลมุนกับการหนีซอมบี้ไปด้วย

ผมได้เก็บของและคิดไปด้วยความกลัวและตื่นตระหนักว่าจะทำยังไงกับสถานการณ์แบบนี้ ทันใดนั้นผมก็ได้คิดขึ้นได้ว่าไอหัวโจกที่มันกระทืบผมบอกจะมีรถบัสพานักกีฬาโรงเรียนไปเข้าค่ายซ้อมกันวันนี้ตอนเย็นนิ หลังจากเก็บของเสร็จผมก็ได้อ้อมไปหลังอาคารเพื่อไปขึ้นรถบัสต้องมีคนคิดเหมือนผมแน่ๆ และซวยไม่พอได้เจอกับหัวโจกที่ชอบทำร้ายร่างกายผมพอดี เป็นเวรเป็นกรรมอะไรของผมเนี่ย!!

ไอหัวโจกมันกำลังผลักลูกน้องมันไปหาฝูงซอมบี้กลุ่มเล็กๆกลุ่มหนึ่งเพื่อล่อความสนใจไว้ให้มันหนีได้สินะ

“เฮ้ย ทำอะไรของแกน่ะ ไอเพื่อนเชี่ย พ่อเมึงตุย ”

น่าเกลียดที่สุด ผมพูดในใจพร้อมกับเอามือพิงไว้ที่กำแพงตึกในขณะที่กำลังแอบดูมันด้วยความกลัวอยู่

“ เราจะเอายังไงต่อดี ข้างหน้าก็ซอมบี้ ข้างหลังก็ซอมบี้ ”

ทันใดนั้นไอหัวโจกก็ได้สังเกตุเห็นผมขณะกำลังวิ่งหนี มันขอร้องให้ผมช่วยมัน เพราะตอนนี้มันเจ็บอยู่

“ ไอขี้ข้า ไม่สิ ไอซีนเพื่อนรัก ช่วยตรูด้วย!! ”

ในใจผมทั้งกลัวมันและก็โกรธกับสิ่งที่มันทำกับผม จะเอาผมเป็นตัวล่อเหมือนที่ทำกับเพื่อนมันสินะ

“ อยากล้างแค้นรึป่าว อยากรอดไปให้ได้ในโลกที่เป็นแบบนี้รึป่าว ”

“ เสียงอะไรน่ะ ” ทันใดนั้นก็มีหน้าต่างสีขาวนวลปรากฏอยู่ต่อหน้าผม เขียนว่า

[ภารกิจฉุกเฉิน] ทำยังไงก็ได้ให้คนที่อยู่ข้างหน้าอยากจะมาต่อยเรา

[เวลาในการทำภารกิจ] 5วินาที

“ ห๊ะ อะไรนะ ใครมันจะกล้า ”

5…..4…..3…..

“ ไอเวรพ่อเมิงตุย… เอ๊ะ ไม่ได้ผลหรอ ไอหล่อก็ไม่หล่อ ไอคนชอบไถเงิน ไอคนไม่ดี ไอ…ไอ… ”

“ เมื่อกี๊ เมงว่าไงน๊าาา ”

“ อ๊าก ตายโหงตายเฮี้ยนแน่เลยตรู ” ซีนได้เอาแขนทั้ง2ข้างมากุมหัวตัวเองไว้ด้วยความกลัว ทันใดนั้น…

“ เลข 1 2 และ3 คุณจะเลือกเลขไหน ” เสียงประหลาดได้ดังขึ้นหลังจากที่ซีนได้ด่าหัวโจกคนนั้นไป

“ มันใช่เวลาไหมเนี่ย!! ” ซีนที่เอามือทั้ง2ข้างกุมหัวอยู่ก็ได้พูดขึ้นพร้อมความร้อนรน

5…..4…..3…..

“ เลขสามมมๆๆๆๆๆๆ ” ซีนได้เดาตัวเลขมามั่วๆเพราะโดนกดดันจากทั้งเสียงในหัวและไอหัวโจกนั่น

“ เราจะขอเปิดเผยของรางวัล เรีบงตามลำดับก่อน”

“ หมายเลข1 ปืนพก ”

“ หมายเลข2 ดาบ ”

“ และหมายเลขที่นายท่านเลือกไว้ หมายเลข3 คือ…… ”

“ …..ไม้กวาด ” ไม้กวาดได้ลอยมาจากไหนไม่รู้สู่มือของซีน

“ ไม้กวาด!? ว่าไงนะ ไอของก่อนหน้านั้นมันดูอันตรายแต่ดูน่าได้น่าโดนกว่าไอ้ไม้กวาดบ้าๆนี้กว่าเยอะเลยนะเว้ย!! ”

ทันใดนั้นไอหัวโจกก็ได้วิ่งมาหาซีนพร้อมกับกำหมัดมาด้วยความโกรธเต็มเปี่ยม ซีนไม่รอดแน่

“ อย่าเข้ามานะเว้ยย ตายแน่ๆๆๆๆ ”

[ภารกิจเสริม] ทำให้คนที่เราด่าคุกเข่า รางวัลคือสุ่มความสามารถพิเศษติดตัว จาก1,000,000ความสามารถ

[เวลาในการทำภารกิจ] ไม่ระบุ

หมัดที่อยู่ตรงหน้าซีนกำลังจะเข้ามากระทบกับแก้มของเขาภายในไม่ช้า ซีนได้หลับตาแล้วหลังจากนั้นหน้าต่างอันประหลาดก็ลอยมาอีกครั้ง

[ภารกิจสำเร็จ โปรดเลือกรางวัล]

ซีนได้ลืมตาขึ้นแล้วพบกับไอหัวโจกได้นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเขา พร้อมกับมองไปหามือขวาของเขาได้กำไม้กวาดไว้ ซีนได้ตกใจอย่างมาก แล้วได้บอกกับตัวเองว่าเมื่อกี้ฉันเป็นคนทำหรอ

“ แก กล้าดี ยัง ไง ” ไอหัวโจกพูดพร้อมกับทนความเจ็บปวดไว้ไม่ไหว ไม่ใช่เพราะโดนตีครั้งเดียวแล้วคนร่างใหญ่อย่างเขาจะไปนอนคุกเข่าได้ แต่ถ้าชายใดโดนตีหหรือโดนทำร้ายที่ตรงจุดที่แสนสำคัญแบบนี้ก็ไม่มีใครทนไหวหรอก ถ้าใครยังงงๆมันก็คือไข่ทองคำนั้นเอง หัวโจกก็ได้นอนหมดสติไปในที่สุด

หลังจากซีนได้ตลึงกับการกระทำของตัวเองอยู่สักแปปหนึ่ง ก็ได้มีซองการ์ดกว่า 1ล้านซองลอยมาหมุนรอบตัวของเค้าไว้อย่างกับพายุ ทั้งซอมบี้ ทั้งเสียงและหน้าต่างประหลาด ถ้าจะมีอะไรเกิดขึ้นอีกเขาก็ไม่ตกใจแล้ว

“ กรุณาหยิบซองการ์ด1จาก1ล้านซองด้วยค่ะ ”

“ โอเค ” ซีนขานรับและใช้มือซ้ายที่ไม่ได้จับอะไรยื่นไปหยิบการ์ดที่หมุนรอบตัวเขาอยู่

“ ใน1ซองจะมีการ์ดอยู่1ใบ และ1ใบนั้นจะเป็นความสามารถพิเศษติดตัวนายท่านไปตลอดชีวิตค่ะ ”

ซีนไม่รอช้า มือขวาที่กำไม้กวาดไว้ เขาได้เอามาแนบแขนข้างเดิมที่ถือไว้ แล้วทำการเปิดซองการ์ด ทันใดนั้นซอมบี้ที่รุมกัดเพื่อนของไอหัวโจกก็ได้เปลี่ยนเป้าหมายมาหาซีนและไอหัวโจกที่ทำตัวเป็นจุดสนใจแทน

ซองการ์ดที่ซีนได้เปิด การ์ดที่ค่อยๆโผล่ออกมามันเรืองแสงสีทองจนทำให้ซีนต้องหรี่ตามองมันเลย

[การ์ดความสามารถพิเศษ] ระดับ SSR อัตราการดรอป 1% ความสามารถ……

ความสามารถในการรับรู้และตอบโต้ความรู้สึกขั่วลบและอันตรายต่างๆรอบตัว ระยะ10เมตร Evill Sense

“ อะไรไม่รู้ฉันไม่สนใจแล้วเฟ้ย!! ”

ซีนที่กำลังพูดกับตัวเองอยู่ก็ได้มีมือซอมบี้จะมาจับที่หลังเขา แต่ซีนกับเดินหลบมาข้างหน้าทันที ทันใดนั้นมือขวาก็ได้จับไม้กวาดไปฟาดหน้าซอมบี้ที่จะเข้ามาหาเขาจนล้มกันเป็นกอง จากนั้นไม่พอ ซอมบี้จากด้านซ้ายมือก็ได้กรูกันเข้ามาหาเขา เขาได้หลบซอมบี้ที่วิ่งเข้ามา แล้วฟาดไปด้วยจนเหมือนกับมือและขาเขาขยับไปเองโดยไม่ต้องสั่ง ทำให้ซอมบี้กลุ่มเล็กๆนั้นล้มลงภายใน1นาทีก่อนที่พวกมันจะลุกขึ้นมาอีก ซีนได้ถามกับตัวเองว่า

“ นี่มันบ้าอะไรกัน ตอนแรกก็เชื่อนิดหน่อยแต่ไหงทำได้ขนาดนี้ แล้วนี่มันเกิดบ้าอะไรกับตัวฉันเนี่ย!! ”

“ ทั้งหมดนี่คือพลังที่นายท่านได้จากการสุ่มได้ค่ะ ยิ่งทำภารกิจมากเท่าไหร่ ก็มีสิทธิสุ่มพลังและอุปกรณ์เคื่องมือต่างๆที่กำหนดไว้ได้ค่ะ สิ่งเหล่านี้เรียกว่า ระบบสุ่มกาชาค่ะ ”

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***