Sakuto ฮีโร่ผู้สร้างฝัน (ตอนเดียวจบ)

(ย้อนกลับไปในวัยเด็กของซากุโตะตอนเขาอายุ14ปี)

เห้อเบื่อจังเลยทำอะไรก็ไม่เป็นสักอย่างถึงจะทำอันที่เราชอบก็ไม่เคยจะสำเร็จสักอย่างเลย

ทำไมมันน่าเบื่อขนาดนี้ฉันก็ตั้งใจที่ฝึกฝนตัวเองแล้วแต่ก็ยังได้แค่เท่านี้ฉันจะต้องทำอย่างไงดีเหรอ

(เช้าวันรุ่งขึ้น)

(ที่โรงเรียนฝึกกระบวนท่าภายใน)

คุณครู:ฉันจะให้พวกเธอใช้กระบวนท่าอันนี้ให้ได้ภายในพรุ่งนี้เพราะฉันจะต้องลงคะแนนแล้วใครพร้อมแล้วมาได้เลย

ฉันให้เวลาพวกเธอไม่เกิน16:00!!!ของวันพรุ่งนี้

เพราะฉะนั้นเตรียมตัวให้พร้อมแล้วกันเพราะฉันไม่ให้โอกาสแก้ตัวแล้ว (เป่านกหวีด...เริ่มได้)

ซากุโตะ:ช่วยไม่ได้แฮะนั้นฉันก็ไม่สนใจอะไรแล้ว เพราะฉะนั้นลุย 

ท่าที่1 ผสานเขี้ยวซลาตัน ย่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ท่าที่2 วิดพื้นซลาตัน ย่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ท่าที่3 วงจักรถวายเหวน ย่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๅๆๆๆๆ

(นี่นายมาฝึกอะไรคนเดียวแบบนี่ฝึกไปนายก็ไม่ได้เก่งกว่าพวกฉันหรอกนะ)

*(ยังคงซ้อมแบบไม่สนใจใคร)*

(ฉันเห็นแล้วสมเพชและสงสารมากเลยนะรู้ไหมซากุโตะไม่ไหวก็ลาออกไปซะเถอะ555)

*(ซากุโตะทำท่าอึงในคำพูดของเหล่าเพื่อนๆ)*

นี่นายมันจะมากเกินไปแล้วนะและฉันไม่คิดจะให้ใครสงสารฉันหรอกนะถึงนายจะเก่งแต่ยังเที่ยวว่าคนอื่นแบบนี้สักวันคงได้โดนฉันแน่

(คนอย่างนายนี้นะจะทำอะไรฉันได้เหรอพูดให้ระวังปากของนายหน่อยนะ....พูดถึงก็เอาเลย)

ซากุโตะได้โดนต่อยไม่ยั้งและจมไปนอนกับหนองเลือดของเขาเอง

ซากุโตะเจ็บใจในคำพูดอันมากมายของเหล่าเพื่อนและอยากที่จะเอาเท้าอันนุ่มๆของเขาไปฝากไปไว้บนหน้า

สักวันเถอะ

(คนใส่ตัวคลุมดำพร้อมหน้ากากสีส้ม)

ฉันเห็นนายแล้วแหละดูท่าทีจะโมโหมากๆเลยที่โดนกระทำอย่างนั้น555

ซากุโตะ:นายขำบ้าอะไร

(เอาเถอะฉันได้ยินเรื่องเกี่ยวกับนายมาหมดแล้วเอาเป็นว่าอยากได้พลังอันน่าเหลื่อเชื่อไหม)

พลังบ้าอะไรนายฉันไม่สนใจหรอกนะ

(ขอให้เป็นแบบนี้ตลอดไปนะคำพูดพวกนี้ฉันเจอจนเบื่อแล้วแหละ ซากุโตะ.....ฮ่าๆๆๆ พูดแล้วพร้อมหายตัวไป)

เฮ้ยนี่นายหายตัวได้เหรอ.....เสียงสั่นน

หรือว่าเราจะเจอ👻

สลบไป.......ถึงกลางคืน

ไม่นะฉันเผลอหลับไปได้ยังไงเนี่ยมันเลยเวลากลับบ้านแล้วพรุ่งนี้ฉันมีทดสอบด้วย

โอ้ยๆๆๆ....วิ่งด้วยความกลัวและกังวล

(เช้าวันรุ่งขึ้น)

ว่าไงพวกเธอทุกคนวันนี้เรามีนัดกันนะใครพร้อมแล้วออกไปได้เลย

เพื่อนๆของซากุโตะ:เดี๋ยวพวกเราร่วมมือกันยกมือให้ซากุโตะนะ

เอาเด้

จัดไป

ฉันหมั้นไส้มันมานานแล้ว

ทำตัวน่าสงสารอยู่ได้

ครูครับซากุโตะอยากไปคนแรกครับ

(เอ้า....ได้เลยมาสิจ้ะซากุโต ฉันจะทำให้หลับอย่างสงบสุขเลย)

ซากุโตะ:เฮ้ยอะไรเนี่ยฉันยังไม่ได้บอกสักคำเลยนะ

(ก็ท่าทางนายมันบอก,เอาไปสิ,อย่าให้ทุกคนต้องเสียเวลาอันมีค่าอย่างนี้)

เอ้าเธอยืนทไอะไรมาเร็วๆฉันเริ่มแล้วนะ

(ในใจซากุโตะ:ตายๆๆๆฉันไม่รอดแน่เลย,ช่วยฉันด้วย,ใครก็ได้ช่วยที,ฉันไม่รอดแน่/ตะโกนในใจ)

ทันใดนั้นคุณครูก็ได้วิ่งมาต่อย//ฉันไม่รอแล้ว

ซากุโตะกลิ้งไป100เมตร//เห็นไหมฉันไม่ไหวแน่

(เพื่อนๆซากุโตะ:55555เห็นไหมให้ฝึกเท่าไหร่ก็ไม่ได้เรื่องเลย)

5555

555555

5555

(น่อยแน่เจ้าครูบ้า)

ค่อยดูท่านี้ฉันแล้วกัน //หลับตา2รอบ//ลืมตา3รอบ

(ภาพตัดไปที่เมื่อวานที่เขานั้นได้ฝึกกระบวนท่าต่างๆ)

​​​​ท่าที่1....ย่าๆๆๆๆ ท่าที่2...ย่าๆๆๆๆๆ ท่าที่3...ย่าๆๆๆ

แล้วเมื่อวานฉันฝึกไปเพื่ออะไรกันละ ฉันมาตั้งไกลแล้วจะให้ยอมแพ้ที่นี่มันเป็นคำพูดสำหรับคนที่ขี้แพ้อย่างพวกแก โน้นนนนนน

(วิ่งไปหาครู)

เพื่อนๆของซากุโตะ:เฮ้ยเมื่อกี้พวกนายเห็นมันพูดอะไรเพ้อเจ้อนั้นไหมมันคุยกับใคร

ฉันจะไปรู้เหรอ

555555

(ซากุโตะ) ท่าที่1 ผสานเขี้ยวสลาตัน ย่าๆๆๆๆ

(คุณครู)

คิดจะสู้กับฉันมันยังเร็วไป100ปี 

พร้อมต่อยซากุโตะกลับเหมือนเดิมซากุโตะรอบนี้ดูหมดแรงอย่างเห็นได้ชัด

(หมดเวลา)

เท่านี้ก็จบเป็นที่เรียบร้อยแล้วซากุโตะฉันบอกนายแล้วคิดจะสู้กับฉันมันยังเร็วไป100ปี

(ซากุโตะ...นิ่ง....พร้อมลุกขึ้น....ขำๆ555)

ใครบอกกันนะว่าฉันจะยอมแพ้แค่ตรงนี้เกมมันยังไม่จบหรอกนะคุณครู

(ระหว่างที่เขาล้มลงไปตอนที่โดนครูต่อยนั้น)

เขาได้โดนชายเสื้อดำพร้อมหน้ากากสีส้มได้เข้าร่างตัวเองแล้ว

ภายในติดใจของชายเสื้อดำ:

ฮึก ฮึม ฮ่าๆๆๆ ฉันบอกไปแล้วนายไม่รอดหรอกนะถ้ายอมให้ฉันให้พลังนายคงไม่ต้องมาเป็นแบบนี้

(ซากุโตะตอนนี้เขาไม่สามารถ ควบคุมตนเองได้อีกแล้วและตอนนี้เขาได้อยู่ใต้จิตสำนึกของชายเสื้อดำแล้ว)

นี่นาย...ทำไมฉันถึงเป็นแบบนี้

ไม่มมมมมมมมมมมมมมมมมม

ฉันตายแล้วเหรอ // ร้องไห้

ไม่นะทำไมมันมืดขนาดนี้

(ตัดไปบนการแข่งขัน)

คุณครู:​​​​​เอาล่ะ ถ้าในเมื่อบอกแล้วไม่ฟังฉันก็จะสนองให้ // ย่...ยยย...ยย่าๆๆๆๆๆ //เท้าฟาดหัว

ซากุโตะ//หลบได้ทุกอย่าง//พร้อมความแข็งแกร่งอันน่าเหลือเชื่อ//ไม่ว่าทำอะไรเขาก็หลบได้ทุกอย่างแล้วตอนนี้

คุณครู//นี่เธอเป็นอะไรไปทำไมถึงได้เก่งขึ้น//ทันใดนั้นตอนพูด//ซากุโตะได้หายไป

คุณครู//หายไปไหน//พร้อมเพื่อนๆที่ตกใจกับสถานการณ์แบบนี้

มันหายไปไหน

หายไปแล้ว

ไอบ้านั้นเป็นอะไรไปแล้วทำไมเงียบๆไม่พูดโม้เหมือนเมื่อกี้?

//ตัดไปที่การแข่งขัน//

ซากุโตะ:ฉันอยู่นี้

คุณครู:ไหนนนนน 

(ซากุโตะ)

ข้างบนไงครับบบบบบบ//ย่าๆๆๆๆๆ//ท่า ผสานเขี้ยวสลาตัน ย่าๆๆๆๆ

(คุณครู)//ได้รับทันการโจมตีของซากุโตะ//

เอาล่ะพอแค่นี้ฉันเห็นแล้วฉันอาจจะมองนายผิดไป การแข่งขันครั้งนี้ฉันถอนคำพูดที่ผ่านมาแล้วกัน นายเก่งเกินความคาดหมายมาก//พร้อมเดินออกไป//กับรอยยิ้มและตกใจ//เพราะไม่เคยมีใครทำให้เขาเกือบเละเหมือนในครั้งที่เขายังหนุ่มๆ

(ตัดไปที่เพื่อนของซากุโตะ)

แล้วพวกผมล่ะ?

ใช่

ฉันยังไม่ได้แข่งเลย //ไม่ม่ม่ม่ม่

(จบ)

อยากติดตามเรื่องราวของซากุโตะอีกโปรดไปติดตาม ในเนื้อเรื่องของมินโฮฮีโร่ผู้สร้างฝันอีกทีนะครัยเพราะเรื่องเหล่าของซากุโตะจะขยายควาอีกส่วนในเนื้อเรื่องอีกที

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***