ตอนที่ 18 แต่งงานกันนะ

วันต่อมา

ณ ร้านอาหารสุดหรูสไตล์ฝรั่งเศสที่มีเพียงเชื้อราชวงศ์และนักการเมืองผู้เฟื่องฟูเท่านั้นที่เข้ามารับประทานอาหารในร้านแห่งนี้ หน้าประตูทางเข้าแสนอสุดอลังเต็มไปด้วยพนักงาสต้อนรับทั้งชายหญิงสลับกันยืนผายมือเจ้าชายอลันและเจ้าหญิงลาน่าที่เดินควงแขนกันเจ้าด้านใน โดยมีอารักขาตามดูแลไม่ห่าง

เมื่อทั้งสองเข้าไปในร้านที่มีบรรยากาศคล้ายร้านอาหารส่วนตัว มีพรมปูพื้นคุณภาพดีปูไปทั่วทั้งร้านอาหาร โซนกลางโต๊ะกลมสำหรับสี่ที่นั่งถือว่าราคาบริการไม่แพงนัก ส่วนใหญ่นักการเมืองผู้เฟื่องฟูจะจับจองที่ตรงนี้กันเสียมากกว่า แสงไฟสีส้มปนขาวเปิดส่องสว่างจ้าพอให้ได้เห็นใบกน้าของคนตรงหน้าได้ชัดเจน

เจ้าชายอลันผู้ที่มีมาดขรึมกว่าน้องชาย เดินพาคู่ควงตรงไปยังที่ที่บริวารได้จัดเตรียมไว้ให้ เป็นมุมที่เงียบสงบและเป็นส่วนตัวที่สุด มันคือมุมริมหน้าต่างบานใหญ่ เมื่อนั่งลงแล้วก็สามารถมองวิวทิวทัศน์ด้านนอกได้อย่างชัดเจน

“ขออนุญาตเสริฟอาหารพะย่ะค่ะเจ้าชาย” พนักงานเสริฟที่อลันคุ้นหน้าคุ้นตาเข้ามาเสริฟอาหารที่ได้คนดูแลได้โทรมาสั่งไว้ก่อนหน้า เจ้าชายมักคุ้นเคยกับอาหารที่ร้านเป็นอย่างดีเพราะในซิสมานอสที่สองล้วนเต็มไปด้วยร้านอาหารสุดหรู แต่ก็มีเพียงไม่กี่ร้านเท่านั้นที่เป็นร้านโปรด

อลันเจ้าชายรูปงามหยิบผ้าเช็ดทำความสะอาดริมฝีปากยื่นส่งให้เจ้าหญิฝลาน่าที่นั่งอยู่ตรงหน้าหลังจากที่อาหารเสริฟเป็นที่เรียบร้อยแล้ว หล่อนกวาดสายตามองอาหารสุดแปลกตาไปทั่ว นอกจากจะละลานตสแล้วยังมีแต่สิ่งที่ไม่เคยทานตอนอยู่ในวังซิสมานอสที่หนึ่งทั้งนั้น เรียกว่าคุ้มสุดคุ้มเลยทีเดียวที่เจ้าชายอลันเลือกให้เธอเป็นคู่เดต

“ขอบคุณเจ้าหญิงลาน่ามากนะพะย่ะค่ะ ที่ให้เกียรติมาทานอาหารกับเรา” เจ้าจองเสียงนุ่มฃึกเอ่ยบึ้นด้วยท่าทางสุภาพเรียบร้อย

“เรามากกว่าที่ต้องขอบคุณท่าน อาหารพวกนี้..เราไม่เคยมาก่อนเลย” พูดพลางกวาดสายตาอีกรอบ มือข้างกนึ่งเตรียมจะหยิบช้อน

“เดี๋ยวเราตักให้พะย่ะค่ะ” เจ้าชายอลันผู้แสนสุภาพบุรุษ เอื้อมมือจับไปยังมือของอีกคนอย่างนุ่มนวลก่อนจะหยิบมีดส้อมหั่นเนื้อในจานตรงกลางให้เจ้าหญิง

ลาน่าเห็นเช่นนั้นก็ประทับใจไม่น้อย แม้เธอจะเคยเดตกับเจ้าชายมามาก แต่ก็ไม่เคยมีใครเอาใจได้ขนาดนี้ จึงได้แต่เผยรอยยิ้มกริ่มออกมาด้วยความเขินอาย ถึงจะรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยตอนที่พูดจาสุภาพใส่กัน แต่เพียงเท่านี้เธอก็หลงรักอลันหัวปักหัวปำเข้าแล้ว

“เราตักให้ท่านบ้างดีกว่า” ไม่เพียงแต่พูด ลาน่าเอื้อมมือตักอาหารตรงหน้าให้เจ้าชายด้วยเช่นกัน

ทั้งสองรับประทานอาหารกันไปด้วยบรรยากาศครื้นเครง มีเสียงไวโอลีนและนักร้องเสียงดีขับร้องอยู่บนเวที ทำให้อาหารดูท่าอร่อยขึ้นกว่าเก่า มีหลายช่วงเวลาที่เจ้าชายอลันเกิดเผลอเงยหน้าขึ้นมอฃเจ้าหญิงตรงหน้าและสบตากันเข้าพอดิบพอดี ทำให้รู้แน่ชัด ว่าลาน่าเองก็คิดไม่ต่างกันกับเขา

หากอลันได้เข้าพิธีอพิเสกกับลาน่า บุตรสาวคนโตแห่งซิสมานอสที่หนึ่ง ก็ดูเหมือนจะมีแต่ได้กับได้ แลกกับการต้องเคารพให้เกียรติฝ่ายหญิง เพราะถือว่าเมืองที่เธอมานั้นคือเมืองแฝดพี่ แต่การทำให้เมืองแฝดน้องเฟื่องฟูบึ้นบ้าง ก็เป็นอะไรที่คุ้มเสียจริง

บรรยากาศการรับประทานอาหารเต็มไปด้วยรอยยิ้มและรื่นเริงจากเสียงดนตรี จนกระทั่งจานอาหารตรงหน้าว่างเปล่า ทั้งสองยกแก้วไวน์ขึ้นดื่มก่อนจะเช็ดทำความสะอาดริมให้ดูสะอาดสะอ้าน ลาน่าหันมองไปด้านเวทีซึ่งยังคงมีนักร้องคนเดิมเปล่งเสียงร้องเพลงแสนไพเราะอย่างไม่หยุดหย่อน ใบหน้าเจ้าหญิงเต็มไปด้วยความพึงพอใจ

เจ้าชานอลันแอบมองลาน่าตฃอดเวลา รับรู้ได้ถึงสัญญาณบางอย่าง คิดว่านี่คงเป็นเวลาที่เหมาะสมที่สุดหสกจะทำให้ความสัมพันธ์ขยับเขยื้อนไปมากกว่านี้ ถึงแม้จะเพิ่งคบหาดูใยกันได้เพียงสองวัน แต่เจ้าหญิงลาน่าช่างสวยสง่าสมชื่อเจ้าหญิงเสียขนาดนี้ เขาเองก็กลัว ว่าอาจมีใครมาแย่งชิงไป

ไม่รอล้าเจ้าชายรูปงามลุกขึ้นยืนจากโต๊ะอาหารก่อนจะโบกมืออารักขาที่ยืนอยู่ไม่ไกลเพื่อรับกล่องสี่เกลี่ยมเล็ก ๆ สีทองที่ห่อหุ้มด้วยกำมะหยี่ พร้อมทั้งเดินเจ้าไปหาลาน่าเรียกความสนใจจากอีกคนได้ไม่น้อย

เจ้าหญิงลาน่าดวงตาลุกวาวเมื่อจู่ ๆ อลันก็เดินเข้ามาหาด้วยในมือที่กำลังถือกล่องเล็กที่บรรจุบางอย่างอยู่ข้างใน ก่อนที่จะคุกเข่าลงใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มน่าหลงใหลของเจ้าชาย

“จะ..เจ้าชายอลัน”

“ท่าน..โปรดรับแหวนของเราได้หรือไม่”

อลันเอ่ยขึ้นก่อนจะเปิดกล่องใส่แหวนช้า ๆ แหงนหน้าขึ้นมองใบหน้าตกใจของลาน่าด้วยสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความเสน่หา ในขณะที่ผู้คนในร้านอาหารเองก็เริ่มหันมาให้ความสนใจและลุ้นระทึกไปตาม ๆ กันว่าลาน่าจะตอบตกลงหรือไม่

“ต..ตกลง”

เธอตอบกลับก่อนจะยื่นมือให้เขาสวมแหวนโดยที่ไม่คิดอะไรมาก เพราะนี่คือสิ่งที่ท่านแม่ต้องการ คือการที่เธอได้แต่งงานมีชีวิตร่วมกันกับเจ้าชายสักเมืองที่มียศสูงกว่าหรือเท่ากัน และอีกอย่างหนึ่งที่ทำให้ลาน่าตัดสินใจได้ไม่ยาก คือเจ้าอลันรูปงามที่มีเสน่ห์เหลือล้นไม่ต่างจากน้องชาย ความที่้ขาเป็นคนไม่ค่อยพูดค่อยจา ไม่ค่อยยิ้ม แต่เมื่อได้ยิ้มทีไรเป็นต้องใจละลายทุกครั้งไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***