แฝดนรก

แฝดนรก 1

⚠️คำเตือน : ฟิคเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเรื่องเป็นเรื่องสมมุติเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านให้ดี

...บ้านลดาวัลย์...

" อยู่ได้มั้ยลูก "

" ได้ครับ "

สวัสดีครับ ผมชื่อสายน้ำ อยู่ปี 1 คณะวิศวกรรมศาสตร์ พ่อและแม่ของผมท่านไปทำงานอยู่ที่อังกฤษ 2 ปี ผมจึงต้องมาอยู่กับลุงแดน ซึ่งลุงแดนเป็นเพื่อนของพ่อผมครับ

" ขึ้นไปอาบน้ำนอนเถอะ นี่ก็ดึกแล้ว "

" ครับ " ผมขึ้นมาจัดของและอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้วครับ แต่ดันหิวขึ้นมาซะงั้น เห้ย~ ต้องเดินลงไปอีกสินะ

" ดูสิมาอะไรกินบ้าง "

" หู้ยยย มีวาฟเฟิลดัวย " ผมหาของกินอยู่สักพักก็เห็นวาฟเฟิลครับ ของโปรดเลยนะเนี่ย แต่จะกินวาฟเฟิลอย่างเดี่ยวมัยก็ธรรมดาไปมั้ย มันต้องมีนมข้นรสช็อคโกแล็ตด้วยถึงจะมีสีสัน ดูน่ากินหน่อย

ว่าแต่ " นมข้นช็อคโกแล็ตอยู่ไหนเนี่ย "

" ขอบคุณคระ เห้ย!! " ผมพูดขอบคุณพร้อมกับหันหน้าไป แต่ก็ต้องตรงใจครับ เพราะใครก็ไม่รู้มาอยู่ข้างหลังผมเนี่ย

สวัสดีครับ ผมชื่อมาวิน เป็นแฝดคนพี่ อยู่ปี 2 คณะวิศวะกรรมศาสตร์ นิสัยผมคือ นิ่ง พูดหยาบ เย็นชา

ผมเดินมาเอาน้ำด้านล่าง แต่ก็เหฺนไฟเปิดอยู่ ผมคิดว่าแม่บ้านลืมเป็นไฟซะอีก แต่ที่ไหนได้ มีใครก็ไม่รู้มาอยู่ในบ้านผม พอเขาเห็นผมก็ตกใจเลยสิครับ " มึงเป็นใคร " ผมเอ่ยถามไป

" อะ เอ่อ ระ "

" วิน ไปนานจังวะ "

สวัสดีครับ ผมชื่อมาเวล เป็นแฝดคนน้อง อยู่ปี 2 คณะวิศวะกรรมศาสตร์ นิสัยของผมตรงข้ามกับวินเลยแหละครับคือ เฟรนลี่ ขี้เล่น พูดเพราะ อย่างเช่น ถ้าพูดกับผู้หญิงก็พูดคะ/ค่ะ แต่ผมไม่พูดเพราะกับวินหรอก ผมไม่เรียกมันว่าพี่ด้วยซ้ำ เกิดก่อนไม่กี่นาทีผมไม่นับหรอก5555

ผมตะโกนเรียกพร้อมกับเดินลงมา แต่ก็ต้องตกใจครับ มีใครก็ไม่รู้มาอยู่ในบ้าน " มึง ใครวะ " ผมเอ่ยถามมันไป แต่คำตอบที่ได้คือ

" กูไม่รู้ "

ผมเห็นคนตรงหน้าหน้าเขาหวานมาก ผมจึงคิดว่าเขาจะเป็นผู้หญิงและอายุน่าจะน้อยกว่าผมด้วย " หนูเป็นใครค่ะ "

" ระ เรา ชะ ชื่อสายน้ำ "

" แล้วเข้ามาในบ้านนี้ได้ยังไงคะ "

" ระ เรามากับลุงแดน "

" ลุงแดน ? " ผมและวินถามย้ำอีกครั้ง

" ใช่ ลุงแดน "

" งั้นหนูขึ้นไปนอนเถอะ นี่ก็ดึกมากแล้วนะคะ "

" อีกอย่าง เราเป็นผู้ชาย ไม่ใช่ผู้หญิงนะ จะมาพูดคะ/ค่ะ กับเราทำไม "

" ไม่เป็นไรค่ะ พี่จะพูด เราหน้าหวานอย่างกับผู้หญิงนี่ "

" ขึ้นไปนอน " เป็นมาวินเองที่พูดแทรกขึ้น เพื่อจะได้หยุดการสนทนาสักที