ตลาดมืด

ณ ตลาดมืดแห่งหนึ่ง

"ปล่อยข้านะ!!"เกรซเงือกสาวกำลังดิ้นเพื่อให้ตัวเองหลุดออกมาจากแห่ที่ตนโดนจับอยู่

"หุบปาก!!"โจรสลัดคนหนึ่งพูดพร้อมดึงแห่แรงๆ

ความคิดเกรซ//ถ้าไม่แข็งไม่ได้ก็ไม้อ่อนล่ะนะ

"เจ้าจะพาข้าไปไหน...ปล่อยข้าเถอะข้าอยากกลับบ้านแล้ว...ได้โปรด"เกรซพูดพร้อมทำสายตาอ้อนวอน

"อย่ามาทำสายตาแบบนั้นกับข้า...ข้าเจอมาจนชินแล้ว....และที่เจ้าถามว่าจะพาไปไหนล่ะก็ก็ต้องตอบว่าพาไปประมูล"โจรสลัดตอบ

.

.

.

.

.

.

ใต้มหาสมุทร

เสียงดังเลื่อนลั่นดังไปทั่วทั้งปราสาทใต้มหาสมุทรเพราะตอนหนี้เจ้าแห่งเผ่าเงือกกับโกรธเป็นฝืนเป็นไฟเพราะลูกสาวของตนหายไป

"ยัยเกรซไปไหน!!...พูด!!"พ่อของเกรซพูดด้วยความโมโห

"ฝ่าบาทใจเย็นๆเพคะ..คือองค์หญิงนางคงจะออกไปเที่ย-"ในขนาดที่คนใช้ยังพูดไม่จบองค์ชายลีออนหรือพี่ของเกรซก็พูดขึ้นมาว่า

"เกรซน่ะถ้านางรู้ว่าพวกข้าจะกลับมาหลังจากไปทำงานนางจะไม่เที่ยวเล่นไกลเพราะงั้นน้องข้าอยู่ไหน!!"ลีออนพูดพร้อมขึ้นเสียง

"ถ้าวันนี้พวกเจ้าหาน้องข้าไม่เจอล่ะก็..ข้าจะเอาพวกเจ้าไปเป็นอาหารคราเคน"นิโคลพูดขู่ด้วยน้ำเสียงเย็นชาถึงแม้จะเป็นอย่างนั้นแต่ทุกคนก็รู้ว่าสิ่งที่ออกมาจากปากนิโคลคือสิ่งที่เขาจะทำจริงๆ

.

.

.

.

.

.

.

ในอาณาจักรของมนุษย์ที่อยู่ไม่ไกลจากทะเลมาก

"องค์ชายจะไปไหนพะยะค่ะ"องครักษ์คนหนึ่งกล่าวถามกับองค์ชายท่านหนึ่ง

"ไปตลาดมืด...จะไปด้วยกันไหม"องค์ชายท่านนั้นถาม

"ต...แต่ว่ามันไม่ดีนี่ครับ...ถ้าฝ่าบาทรู้องค์ชายอาจจะโดนโทษหนักนะพะยะค่ะ"องครักษ์คนนี้ได้พูดเพื่อตักเตือนองค์ชาย

"ข้าคือใคร...ข้าคือองค์ชายอีธาน...ข้าหนีเที่ยวมาเป็นสิบๆแล้ว"อีธานพูดพร้อมขึ้นม้าแล้วควบม้าออกไปแต่องครักษ์คนนั้นเองก็ไม่รีรอรีบขึ้นม้าตามไปทันที

.

.

.

.

.

.

.

สถานที่ประมูล ณ ตลาดมืด

"ของที่นี้มีแต่ของดีๆทั้งนั้นเลย"อีธานพูดพลางเดินไปนั่งที่เก้าอี๋นักประมูล

"แหมๆ...องค์ชายรัชทายาทแห่งโกเดนมาประมูลด้วยตนเองเช่นนี้...ทรงอยากได้อะไรเป็นพิเศษรึเปล่าขอรับ"พนักงานคนหนึ่งเอ่ยปากถามกับองค์ชายอย่างสุภาพ

"ข้าแค่มาดูเฉยๆ...ยังไม่ได้สนใจอะไรเป็นพิเศษ"อีธานยิ้มพลางหยิบไวท์ที่วางบนโต๊ะมาจิบพอพนักงานได้ยินเช่นจึงเสนอว่า

"วันนี้ในที่ประมูลของเรามีพวกโจรสลัดจับเงือกมาได้"

"เงือกหรอ...ข้าไม่เคยเห็นนางเงือกตัวเป็นเลย...ช่างน่าสนใจ"อีธานอีธานพูดแต่ในใจก็คิดว่าคงเป็นแค่คนที่โดนจับมาแค่นั้น

.

.

.

.

.

.

.

พอเวลาล่วงเลยผ่านไปแต่ก็ยังไม่เริ่มประมูลเงือกที่พนักงานบอกเสียทีอีธานจึงคิดที่จะเดินออกไปแต่เขาก็ต้องแปลกใจเพราะพนักงานคนหนึ่งได้เอ่ยชื่อของอีธานและเศรษฐีอีกไม่กี่คนแล้วพูดว่า"ทุกท่านที่มีชื่อให้เดินตามกระผมมา"

.

.

.

.

ณ ห้องแห่งหนึ่งในที่ประมูล

"นี่คือห้องที่เราจะประมูลเงือกกันครับ...ทุกท่านคือคนที่พวกกระผมคิดว่าจะมีคนใดคนหนึ่งสามารถประมูลนางเงือกไปได้"

"นางเงือกหรอ...ไหนล่ะ"เศรษฐีคนหนึ่งพูด

"ใจเย็นสิครับ...โอ้นี่ไงล่ะมาแล้ว"หลังจากที่พนักงานคนนั้นพูดจบก็มีคน2คนเข็นอ่างน้ำสี่เหลี่ยมที่ทำมาจากกระจกอันใหญ่เดินเข้ามาในห้องซึ่งในนั้นมีนางเงือกจริงๆอยู่

.

.

.

.

.

.

.

.

.

//จบ.

.

.

.

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***