บทเรียนไม่อาจลืม

ครอบครัวอันแสนจะสดใน ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ครอบครัวนี้มีลูกชายกับลูกสาวทั้งสองยังอายุยัง น้อย น้องชายชื่อ อาย 9ขวบ พี่สาวชื่อ ตาล  11 ขวบ

บ้านของทั้งสองอยู่ใกล้โรงเรียนจึงเดินไปโรงเรียนทุกๆวัน วันนี้พี่สาวของอายไปหาหมอกับแม่ช่วงนี้พ่อของเค้านั้นไม่ค่อยกลับบ้านเลยจะได้ไปกับแม่พี่สาวของอายฟันผุ จึงได้ไปหาหมอบ่อย วันนี้ตัวเค้านั้นได้เดินไปโรงเรียน ในระว่างทางเจอกลุ่มคนเล่นยา แถวบ้านพุ่งตรงเข้ามาจับเค้าไว้มีชายรูปร่างผอมทั้งหมด สอง สามคน พวกเข้าจับอายอุ้มเข้า  ไม่ว่าอายจะพยายามดิ้นหรือส่งเสียร้องดังเท่าไหร่ก็ไม่มีใครได้ยินเลยเพราะพวกเค้าเอามือปิดปากอายเอาไว้ ในใจของอาย สั้นระรัว กลุ่มชายหนุ่มวัยรุ่นพวกนี้จับอายเข้าไปในซอยเล็กๆข้างรัวกันกลางระหว่างบ้านซึ่งเป็นทางเดินเล็กมีน้ำเน้าเสียสีขุ่น กลิ่นเน้าบูดของเสีย ถังขยะ ชายพวกนั้นตบตีไปที่ปากของ อาย และยังกระทืบเข้าที่ท้อง และชายพวกนั้นยัด  อวัยยะวะเพศ เข้ามาทางทวาร ของเด็กน้อยทำให้ ช่องทางชีคขาด เด็กน้อยเป็นที่ลองรับอารมณ์ของทั้งกลุ่มวันรุ่นนี้ ไม่ว่าจะทางปากหรือทางทวาร ในหน้าเขียวช้ำเลือดกลบปาก อายในตอนนี้อยู่ในสภาพว่างเปล่าไม่ใส่เสื้อผ้ามีลอยช้ำตามตัวเต็มไปหมด เมื่อกลุ่มวัยรุ่นเมือเสร็จกิจ ก็ได้จากไปทิ้งเด็กไว้อยุ่แบบนั้น อายยไม่สามารขยยับไปไหนได้มันเจ็บปวดเมื่อแผลถูกน้ำเน้าเสีย ความเจ็บปวดมันจิ๊ดถึงหัวใจ ดวงตาเร่มมัว ได้ยินเเต่เสียงสุนักที่เห่า 

สัตว์เลี้ยงที่ออกมาเดินกับเจ้าของได้ภพเจอเด็กคนนนี้ในสภาพเปลือยเปล่า จึงรีบเข้าไปช่วย และเรียกเจ้าหน้าที่มาดูที่เกิดเห อายได้ถูกน้ำตัวส่งโรงพยาบาล อายตื่นมาผมกับตัวเองอยุ่ในห้องสีเหลียม มีสายน้ำเกลือแสงดวงอาทิตย์สาดส่องเข้ามาในห้องและเห็นแม่และพี่สาวของเค้ากำลังนั่งมองเค้าอยุ่เค้าได้เพียงแต่มองทั้งสองร้องไห้ น้ำตาอายไหลอาบแก้มถูกผ้าที่พันในหน้าเค้าไว้ อายได้แต่มองคนที่รักไม่สามารถทักทายหรือเข้าไปกอดได้เลย เค้าอยากจะถาามแม่ว่า พ่อไปไหน 

เมื่อเรื่องนี้เกิดขึ้นเจ้าหน้าที่ตำรวจช่วยกันตามหาาผู้กระทำผิด มาลงโทษตามกฏหมาย และผ่านไปได้ไม่ถึง สอง สัปดาย์ตำรวจก็เจอผู้ก่อเหตุ แม่ของอายเอาเรื่งให้ถึงที่สุด ไม่ได้อยากให้มันได้เห็นเดือนเห็นตะวัน จิตรใจคนเป็นแม่รับไม่ได้จริงที่เห็นลูกชายของตนโดนแบบนี้และจะไม่มีใครควรจะได้โดนแบบนี้อีก อายได้ย้ามามาอยู่บ้านหลังจากจับผู้ร้ายแล้ว  อายได้แต่ถามว่า พ่อไปไหน ทำไมไม่เห็นพ่อเลย แม่และพี่สาวไม่กล้าที่จะบอกอายเลยว่าตอนนี้พ่อไปมีเมียน้อย เมียน้อยของพ่อท้องได้ สองสามเดือนแล้ว วันพี่สาวไปหาหมอเป็นวันที่แม่โทรไปหาพ่อแต่เมียน้อยขิงพ่อเป็นคนรับ จึงทำให้รู้ว่าพ่อนั้นมีเมียน้อย แต่ผ่านไปได้ไม่นาน อายก็ได้แอบฟังพี่สาวกับแม่คุยกันเรื่องพ่อ ใจดวงน้อยๆดวงนี้แบกรับความเจ็บปวด  ปาดแผลในใจมันใหญ่เกินที่จะรักษาได้หลังจากวันนั้นอายไม่เคยที่จะมีความสุขเลยแม้แต่รอยยิ้มที่เคยมีในวันนั้นตอนนี้มีแต่คราบน้ำตา ทางเดินที่เคยเดินเป็นแผลใจชั้นดีที่ตอกย้ำเรื่องราวอันแสนโหดร้าย  เค้าใช้ชชวิตวิตกกังวน กลัว และมีอาการแพนนิค โรคซึมเศร้า  บาดแผลที่เคยเป็นค่อยๆจางหายเหลือเพียงแต่รองลอยที่ไม่อาจลืม 

วันนี้พ่อมาเอาของและเก็บของออกจากบ้านและหย่าร้างกับแม่ อายได้นอนอยู่บนเตียง ในห้องได้ยินเสียงแม่และพ่อร้องด่าตะคอกกันอย่างงรุนแรง เค้าได้แต่นอนกินน้ำตาอยู่ในห้อง 

หากวันใดที่เค้าเติบโตไปเป็นผู้ใหญ่เค้าเกลียดอะไรไม่ชอบคนแบบไหนไม่ควรเป็นแบบนั้น  จงเป็นคนที่ดีกว่าคนที่เราไม่ชอบ และอย่าทำร้ายใครหากเราไม่มีสมองแลละไม่ไตร่ตองก่อน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***