2:อารมณ์ของคนท้อง

...2:อารมณ์ของคนท้อง...

..."โอ๊ย...เจ็บๆ"...

...'นายตื่นแล้วหรอ'...

ร่างบางหันมองตามเสียงแต่แทนที่จะเป็นไอ้ดินเพื่อนที่ทำงานหรือคุณหมอที่โรงพยาบาล กลับเป็นชายหนุ่มตัวโตหน้าตาภูมิฐานแทน

'เงียบทำไมล่ะจะเอาอะไรก็เลือกมาระหว่างทำแท้งเลยตอนนี้ที่นี่หรือออกไปจากชีวิตชั้นเลือกมา'

"ใคร"

"คุณเป็นใครครับ"

'.....หมอ!'

:ก็ตามที่หมอบอกนั่นแหละครับคุณนลินความจำเสื่อมอาจจะชั่วคราวหรืออาจจะตลอดไปเลยก็ได้ครับแต่ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องเด็กนะครับเพราะน้องยังปลอดภัยดีแล้วก็แข็งแรงมากด้วยครับถ้ายังไงจะฝากครรภ์ที่โรงพยาบาลเราเลย มั้ยครับคุณเพลิง

'ไม่ต้อง!'

:เอ่อ...ครับงั้นหมอไม่กวนแล้วเชิญตามสบายนะครับ

ร่างบางมองคนตัวโตตรงหน้าด้วยท้าทีสับสนและเหมือนจะนึกอะไรบางอย่างออกมาได้จึงเอ่ยปากพูดมันออกมา

"เพลิง.....เพลิงกัลป์"

'จำเชื่อเจ้านายตัวเองได้แล้วหรอ'

เวรของกรรม กรรมของกู เพลิงกัลป์ที่เป็นพระรองในนิยายวายที่กูอ่านนี่หว่าก็ว่าอยู่ว่าเคยเห็นที่ไหน ก็ในหน้าปกเล่มแยกของเรื่องไฟรักเกมร้ายนี่เอง เพลิงกัลป์เป็นพี่เพลิงนิลที่เป็นพระเอกในเล่มหลังเขาเป็นพระรองที่แสนดีคอยดูแลนายเอกตอนที่พระเอกทำตัวเหี้ยๆเป็นพ่อไมโครเวฟเดินได้ใจดีอบอุ่น

แต่นี่มันอะไรกันอะไรพูดจาหยาบคายชะมัดไม่เห็นเหมือนที่อ่านเลยดูสายตาที่เขามองสิอย่างกับจะฆ่ากันให้ตาย อยากเอานิ้วจิ่มตาจริงๆไรต์ก็เลวที่สุดทำไมหลอกลวงอีหญิงแบบนี้ไหนล่ะพ่อไมโคเวฟของหญิงอ่ะนี่อะไรอย่างกับไฟนรก แต่ก็นะต้องตะล่อมถ่ามเรื่องของร่างนี้ก่อน

"ผมเป็นอะไรกับคุณหรอครับ"

'555'

'จะว่าเด็กเสี่ยหรือพนักงานที่หัวสูงอยากเป็นใหญ่เป็นโตก็พอได้มั้งเพราะนายน่ะยอมที่จะลดศักดิ์ศรีปีนขาเตียงขึ้นมาหาชั้นถึงในห้องตอนที่ชั้นกำลังรัทเลยนิทำเป็นบอกว่าบังเอิญ

ทั้งที่สุดท้ายก็ปล่อยให้ตัวเองท้องเพื่อจะจับชั้นแบบนี้ ที่ตกบันไดมาก็เพราะอยากเรียกร้องความสนใจจากชั้นล่ะสิแต่เสียใจด้วยนะมันไม่ได้ผลเพราะชั้นไม่เคยคิดที่จะสนใจใครนอกจากนิ่ม'

อ๋อ กูว่านะอีไฟร่านนี่ที่รัทแล้วข่มขืนนลินจนท้องดูจากสันดานหรือการพูดจาเหี้ยๆแบบนี้หมามันยังดูออกเลยควายแท้ๆไม่มีวัวผสม ถึงจะรักอีนายเอกยังไงมึงก็เป็นได้แค่พระรองนั้นแหละดีไม่ดีจะตายก่อนจบด้วย

ผมคิดดูแล้วว่าจะอยู่กับอีพระรองสติไม่เต็มเต็งนี่ไปก็มีแต่ฉิบหายดีหน่อยไม่ตายตอนจบก็ตายตอนนี้ ถ้าฟ้าหรือเดวิดหำเล็กเป็นใจให้เขามาอยู่ในร้างนี้เพื่อเจ้าก้อนในท้องที่ไม่ได้ทำผิดอะไรเลยให้มีชีวิตอยู่ต่ออีหญิงก็จะสู้จะเป็นตัวประกอบที่ปฏิวัติบทหัวกล้วยนี้เอง เพื่อตัวผมเองและเพื่อเจ้าก่อนในท้องจะใช้ชีวิตแทนนลินคนก่อนเองอีหญิงจะสู้

"อ๋อ ถ้าเป็นแค่นั้นลุงก็กลับไปดิรำคาญว่ะ"

'ลุง..รำคาญ นายกล้าพูดกับชั้นแบบนี้ได้ยังไงห๊ะ'

"นี่ลุง เราแค่เอากันไม่กี่ครั้งแล้วผมท้องลุงก็ควรจะรับผิดชอบมั้ย"

'ไปเอาเด็กออกซะ นายคิดจะผูกมัดชั้นด้วยไอ้มารหัวขนในท้องนายใช่มั้ย'

'ชั้นไม่ได้รักนาย คนเดี๋ยวที่ชั้นรักคือนิ่มที่ทำตัวแบบนี้เพราะอยากให้ชั้นสงสารสินะบอกไว้ว่าไม่ยังไงนายก็ต้องไปเอาเด็กออกเข้าใจมั้ย!'

"กูไม่เอาออก"

"ใช่ลูกมึงที่ไหนลูกของเด็กกูต่างหากจำได้รางๆ ว่าคนนั้นแซ่บมากเลยซ้ำหลายรอบ"

'!!พูดบ้าอะไรห๊ะ'

ชายหนุ่มดูโมโหกับคำพูดของร่างบางมากจนเผลอบีบแขนของร่างบางจนแน่นเขียว

"ปล่อยกูไอ้บัดซบ"

ร่างบางสะบัดมือสุดแรงแล้วตะโกนด่าร่างสูงออกไปด้วยความโมโหเพราะการกระทำกับคำพูดของเขามันสวนทางกัน ทั้งที่บอกให้เขาไปเอาเด็กออกแท้ๆแต่พอเขาพูดถึงผู้ชายคนอื่นกลับมีท่าทีโมโหใส่กัน

"มึงจะไปรักใครที่ไหนมันก็เรื่องของมึงค้าาา"

'หึ..นายทิ้งชั้นไม่ได้หรอกนายรักชั้นจะตายไปนิถ้าจะแค่เรียกร้องความสนใจก็พอเถอะเพราะถ้าชั้นไปจริงๆนายนั่นแหละที่จะร้องไห้กอดขาไม่ให้ชั้นไป'

"เอามา60ล้าน"

'อะไร'

"กูจะไปจากมึงถ้ามึงเอามา60ล้านเราจะตัดขาดกันเหมือนไม่เคยรู้จักกันมาก่อนไม่เคย คิดถึง ไม่เคยลึกซึ้งกันมากไปกว่าเจ้านายและลูกน้องแค่60ล้านนายคงจะจ่ายไหวนะ เพราะยังไงนายก็อยากให้ชั้นออกไปจากชีวิตนายอยู่แล้วนี่ 60ล้านแล้วจบทุกอย่างนายว่ามันเป็นความคิดที่ดีใช่รึเปล่าหระ"

'นาย...นายนี้มันเห็นแก่เงินแบบที่นิ่มพูดเอาไว้จริงๆด้วย60ล้านแล้วจบหรอมันจะไม่มากไปหน่อยมั้งทั้งๆที่นายก็ได้รับความสุขจากชั้นนายจะไม่จ่ายอะไรเลยงั้นหรอ แบบนี้ชั้นก็เสียเปรียบน่ะสิแถมนายก็ไปเป่าหูคุณพ่อคุณแม่จนเขาจะให้ชั้นแต่งงานไปเป็นสามีนายอยู่แล้วนายจะรับผิดชอบส่วนนี้ยังไง'

"กรุณาอย่าใช้คำว่าสามีให้เรียกว่าลูกค้าขาประจำจะเหมาะกว่า"

'นี้!นลินมันจะมากไปแล้วนะ'

เขาโมโหมากแต่ต้องเก็บอารมณ์คุยกับร่างเล็กต่อไปอะไรกันไหนว่ารักเขานักรักเขาหนาไงแต่ทำไมตอนนี้ถึงเป็นฝ่ายเสนอข้อตกลง60ล้านเองทั้งที่บอกไม่หวังอะไรจากเขาแท้ๆทั้งที่บอกรักเขาจากใจจริงแท้ๆนายโกหกหรอ

"สิ่งที่ผมเสียไปมันมากมายกว่าที่คุณเห็นหลายเท่าครับคุณเพลิงกัลป์"

'อะไรล่ะชั้นไม่เห็นนายจะเสียอะไรเลยนิมีแต่ได้กับได้'

ถ้าอยากทราบความระยำของตัวเองอีหญิงจะสาธยายให้เอาให้จำไปจนตายเลยว่าไม่ควรไปทำแบบนี้กับใคร

"ผมเสียการเป็นตัวของตัวเองไปเพราะผมต้องเป็นคนแบบที่คุณชอบเพื่อที่จะได้รับความรักอันน้อยนิดจากคุณผมต้องเสียใจต้องเขาโรงพยาบาลหลายต่อหลายครั้งเพราะการโดนคุณขืนใจ ผมต้องเสียความรู้สึกไปกับคำพูดของคุณนับครั้งไม่ท่วนผมต้องเกือบเสียลูกเพราะการกระทำของคุณและทั้งหมดที่ผมเสียไปมันก็เริ่มมาจากผมรักคุณไม่ใช่หรอครับ ผมไม่ได้ต้องการเงินผมแค่ต้องการคนรักถ้าไม่รักกันก็จบกันแค่นี้เถอะส่วนเรื่องเงินผมก็แค่อยากให้ลูกได้เรียนโรงเรียนดีๆเท่านั้นเอง และถ้าไม่รักกันก็อย่ามายุ่งกับผมและลูกผมอกเลยครับ"

อะไรกันความรู้สึกที่ไม่อยากเสียเขาไปนี่มันอะไรกันทั้งๆที่ผมมันใจว่าตัวเองรักนุ่มนิ่มมากแท้ๆและนลินก็แค่ของคั่นเวลาแต่ทำไมพอจะเสียเขาไปจริงกลับทนไม่ได้เหมือนผมไม่ใช่ตัวเองอย่างไงอย่างั้นเวลาพูดหรือทำอะไรให้นลินเสียน้ำตาภายในใจมันเหมือนกำลังด่าทอผมที่ทำแบบนั้นอยู่เสมอผมรักนุ่มนิ่มแต่ก็ไม่อยากเสียนลินไปผมควรเลือกอะไรยังไงดี

"จะเอายังไง"

'ชั้นขอคิดดูก่อน'

"ได้แต่ชีวิตผมหลังจากนี้คุณไม่มีสิทธิ์มายุ่งวุ่นวาย"

'....'

"ตอบดิจะอมพะนำทำซากอะไร"

'อืม...'

"เออดีถ้าจบเรื่องแล้วก็ออกไปเกะกะลูกตา"

'...'

"ออกไปดิว่ะ!"

ร่างบางบนเตียงตะโกนลั่นห้องจนพยาบาลเข้ามาแล้วพาตัวร่างสูงออกไปเพราะกลัวเขาจะอาละวาด

'เชิญคุณผู้ชายออกไปด้วยค่ะ'

'....'

'กรุณาออกไปจากห้องคนไข้ของดิฉันด้วยค่ะคุณแม่ต้องการ การพักผ่อนนะคะ'

'อืม'

ร่างสูงโดนพยาบาลดันออกไปจากห้องอย่างไม่เต็มใจพร้อมคิดกับตัวเองไปพลางว่าพอคนท้องเนี้ยนิสัยต่างจากเดิมลิบลับเลยหรอ

'เชิญคุณแม่พักผ่อนให้เต็มที่นะคะถ้าผู้ชายคนนี้มากวนอีกชั้นจะรีบแจ้งเลยค่ะ'

"ขอบคุณครับ"

ทำไมคุณพยาบาลที่นี่ดูใจดีกับเขาจัง

.

,

.

.

.

.

.

'ค่ะ คุณ****คุณนลินอยู่คนเดียวแล้วค่ะดูเหมือนว่าพรุ่งนี้คุณเพลิงกัลป์จะไม่เขามาเยียมคุณนลินด้วยนะคะ'

'อืมเดี๋ยวพรุ่งนี้ชั้นจะเข้าไป'

'ค่ะ คุณ****'

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***