5 หัวจะปวด

หลายสัปดาห์ผ่านไป

ณ คาเฟ่ชานิล

เช้าอันแสนสดใสบรรยากาศร้านที่เค้าสงบสุขตอนนี้ได้เปลียนไปแล้ว มีเด็กสองคนเข้ามาไหม่ทำให้ร้านมีสีสันมากขึ้น

" เธอไปเสริฟด้วยนะออเดอร์นี้ พี่ฝ้ายไม่อยุ่ "

" ทราบแล้วครับ คุณนิล "

กริ๊งๆ

"ยินดีต้อนรับค้าบ "

"ขอบคุณแต่จากมึงกุไม่เอาหรอก "

" ยก ขโยงกันมาทำไม "

" คุณชานิล พวกพี่เค้ามาอุดหนุนคุณนิลก็ดีแล้วไหมครับ "

" บิวเลิกแบบนั้นสักทีฟังแล้วคันหู "

" เชิญนั่งงนะพวกมึง อย่ายืนขวางประตู "

" กุเอาชานมไข่มุข "

" กาแฟร้อน "

"ไอ้เฟรมแดกอย่างกับเด็กไอ้เชนแดกอย่างเข็มเข้ากันดี "

" เข้ากันดีอะไรละไอ้เฟรมมันแดกคนละแนวกับกุเลย "

"และไอ้แดกร เป็นยยี่ราฟรึไง คอยาวเชียว หาแฟนละสิ "

" ก็เอออะดิ "

" อยู่หลังร้าน อีกเดี๋ยวก็คงมา สรุปมึงแดกไรไอ้เซนยี่ราฟแดกอะไรดีครับ "

" ขอเป็นกาแฟเย็น "

" มึงกลัวเค้าไม่รู้ว่าเป็นแฝดกันหรอ แดกแบบเดียวกันนเลย "

" กุกับไอ้เชนแค่อยากกินไม่ได้เกี่ยวกับอะไรแบบนั้นเลย"

" เออ พวกมึง กุมีไปภูเก็ต พวกมึงจะไปกับกุป่ะ "

" มึงไปทำไรวะเฟรม "

" ไปบ้านแม่ "

" กุอยากไปวะ งั้นกุไปกับมึงเองเฟรม "

" งั้นกุไปด้วยเฟรมกุจะเอาหวานกับบิวไปด้วย "

"โห้วเด็กที่ร้านกุมึงทำงี้กุจะได้ไปหรอวะ"

" ขาดไปแค่สองคนไม่เป็นไรหรอก "

"แล้วมึงไปไหมกับกุไหมเชนเงียบเลย "

" ไปดิๆ"

" ผมจะได้ไปภูเก็ตหรอเนี้ยงุ้ยถ้ามันรู้มันดีใจมากแน่เลย "

ด้วยความดีใจของบิวหลงกระโดดจับมือนิลใบหน้าเต็มไปด้วยความสุข นี้คือรอยยิ้มที่ตัวนิลนั้นไม่มี เค้าอาจจะชินและไม่รู้สึกตื่นเต้นต่อสิ่งเดิมๆอีกต่อไป แต่เด็กคนนี้ไม่ว่าอะไรเค้าก็ตื่นเต้นดีใจไปเสียหมด

" บิวดีใจอะไรหรอ สวัดดีครับพี่ๆ "

" สวัดดีครับน้องหวาน "

หวานทำทักทายพี่ๆและแฟนของเค้า เพื่อนรักขของก็ยืนเขย้าพี่นิลไม่หยุดเลย

" บิวพอเถอะ หัวพี่นิลจะหลุดแล้ว "

" มึงเราจะได้ไปภุเก็ตกัน "

"จริงหรอ "

หวานหันหน้าไปทางแฟนหนุ่มของตน เซนได้พยักหน้าเพื่อตอบว่าใช่ ใบหน้าหวานยิ้มออกมา เค้าเองก็ดีใจแต่ที่ร้านคนจะขาดรึเปล่า

" ที่ร้านคนจะขาดรึเปล่าครับแบบนี้ "

" ไม่หรอกพี่จัดการเอง เพราะพี่ก็อยากไป "

"แล้วไปตอนไหนนกันหรอพี่ "

" อาทิตย์หน้า "

" อืม กุจะได้เตรียมการที่ร้านถูก "