2 อย่าขัดดิ

ห้องครัววัด

เมื่อก้าวเท้าเดินเข้าไปในห้องครัวมีคนแก่หนุ่มสาวเด็กเล็กเต็มไปหมด  พี่ชายสุดแสบกับเพื่อนสสุดรักพากันคุยสนุกกับกลุ่มสาวสวยที่มาทำบุญเตรียมงานกัน  

" ไอ้เฟรมไอ้เชน มึงเเดกข้าวยัง "

เซนเอ่ยถามเพื่อขัดจังหวะที่พี่เชนกับเฟรมเมื่อพวกเค้าเริ่มคุยกันเสียงดังในวัดในวาจนคนมองกันหมด

" กุยังไม่ได้กินเลย "

" ชั่งเถอะโตแล้วถ้าไม่รู้จักหาอะไรกินก็อดข้าวตายไปเลย  "

" ป่ะไปกินข้าวกันเถอะหวานปล่อยไอ้พวกหน้ามอนี้คุยสาวไป  "

 " ครับ "

หวานตอบและอมยิ้มให้เซนอย่างน่ารักเพราะเค้าขำพี่ๆเป็นอย่างมาก อยุ่ด้วยแล้วเค้ายิ้มตลอดเลยแต่หวานไม่รู้เลยว่าเซนนั้นเขินจนอยากจะกินหวานลงไปทั้งตัวเพราะก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าหวานนี้หวานสมชื่อไหม

  ใต้ร่มไม้ที่วัดมีโต๊ะนั้งเล็กๆอยุ่พวกเค้าทั้งสองตักข้าวราดแกงและน้ำมาคนละแก้วยกมานั้งกินทีนี้เพราะถ้านั่งกินด้านในครัวกลัวจะขวางทางพี่ๆที่กำลังทำอาหาร

" อาหารที่นี้อร่อยตลอดเลย "

" พี่ก็ต้องมาบ่อยๆแล้วไหม "

" แล้วทุกวันนี้พี่ไม่มาบ่อยตรงไหนหรอ "

" พี่แทบจะมากินข้าวนอนทีนี้แล้ว "

" ผมลืมไปเลยว่าพี่ก็ต้องมีครอบครัวคงมาหาเด็กๆที่นี้บ่อยไม่ได้ และก็ต้องทำงานด้วย "

" มีแต่งานพอตอนนี้พี่ยังไม่ได้มีใครหรอก "

" ทำไมพี่ยังไม่มีคนรักอีก อายุป่านี้ละ "

" บูบี้อายุหรอเราอะ "

" เปล่านะ "

" หรือจริงๆแล้วพี่มีคนที่แอปชอบแล้วใช่ไหมล่ะ "

" ใช่  และเค้าก็อยู่ตรงหน้า "

พระอาทิตย์ใกล้ลับขอบฟ้า พรุ้งนี้จะเป็นงานบุญกฐินแล้ว ผู้เฒ่าคนแก่ต่างก็มานอนเฝ้ากองกฐินที่วัด 

" ไอ้เซนมึงมานั่งทำอะไรตรงนี้วะ "

" กุบอกเค้าไปแล้วว่ากุชอบเค้า "

" ก็ดีแล้วอะดิมึงจะเครียดเพื่อ "

" ไอ้นิลกุไม่กล้าไปเจอหน้าเค้ากอายอะ "

" มึงจะอายเพื่อไอ้สัส อายุเยียบเลขสามละทำตัวเป็นเด็ก "

" ไอ้นิลมึงไม่เข้าใจกุอะกุบอกให้เค้ารับรู้เเล้วเค้าก็ตอบครับ  แล้วก็ยิ้มมมันคืออะไรวะ "

" แล้ว มึงได้ขอจีบเค้าป่ะ "

 " ขอดิ เค้าบอกให้กุจีบมึง "

" สภาพไอ้สัสมึงจีบเค้ามาตั้งหลายปี ยังต้องจีบต่ออีกสู้เค้าเลลยเพื่อน "

" กุมาไกลขนาดนี้กุไม่ถอยแล้วนิล "

" กุว่ามันเริ่มไม่ง่ายแล้ววะ "

บรรยากาศในวัดอันแสนสงบเพราะคนที่นอนเฝ้ากองกฐินเริ่มหลับแล้ว

" ผมนอนด้วยได้เปล่า "

เซนและเพื่อนอีกสองคคนและพี่ชายอีกคนอยุ่ด้านหลังยืนถือผ้าห่มหมอน

" วัดมีตั้งกว้างทำไมไม่ไปนอนที่อื่น "

" ถ้าไอ้เชนมันไม่กล้าผีผมไม่มาขอนอนด้วยหรอก "

นิลและบิวจองตากันอย่างไม่ยอมกัน พื้นที่ในนศาลาวัดมีมากมายจริง แต่พวกเค้ากลับอยากมานอนเบียดกันตรงเดียวเพียงเพราะคุณเชนกลัวผี

" เลิกเถถียงกันกุจะนอนตรงนี้เเหละอยุ่ใกล้พระดี "

การเรียงลำดับการนอนจากเฟรม เชนไปเป็นบิวและนิล ต่อไปด้วย เซนและ หวาน  นิลและ เชนจำเป็นต้องแยกทั้งสองออกจากกันไม่งั้น บิวก็จะขัดคอพวกเค้าตลอด ตลอดเวลาที่ผ่านมาก็มีบิวนั้นแหละที่ค่อยขัดเค้าตลอด ไม่รู้ว่าบิวคืดอย่างไรกับหวานกันแน่คิดแค่เพื่อนหรือมากกว่านั้น

" จับมือกันได้รึเปล่า "

เซนเอ่ยถามคนข้างๆที่นอนเกร่งเป็นอย่างมาก

" จับได้ครับ "

" ผ่อนคลายเถอะอย่านอนเกร่งเลยคะคนดี เดียวนอนไม่หลับนะ นอนได้แล้วฝันดีครับ "

"ค้าบ ฝันดีครับ"

ทั้งคู่นอนจับมือกัน ใบหน้าเริ่มแดงใจของทั้งคู่เต็นแรง บอกฝันดีกันแต่ทำไมนอนไม่หลับเลย ตัดไปที่บิวที่ได้ยินประโยคเลี้ยนๆเบาๆกลับทำท่าจะอวก

" เกลียดอะดึกแล้วยังจะออกอีก "

" หนักหัวอะไรกับคุณ มิทราบ "

" ก็ถ้าคุณไม่นอนข้างผม ผมก็จะไม่ว่าอะไรหรอกนะ และก็หยุดทำท่าทำทางแปลกๆอย่าส่งเสียงดังคนเค้าจะหลับจะนอนกัน และมึงไอ้เหี้ยเชนมึงหลับได้ละผีมันไม่มาบีบคอมึงหรอก "

"คุณไม่มีสิทธิ์มาสั่งผม "

" ก็คนมันกลัวอะ "

" ทั้งสองคนเลยเงียบปากไปก่อนที่ทุกกคนในศาลาจะตื่น ใครมนเถียงอะไรกุอีก กุจะะถีบตกศาลา "

" โหดจริงๆไอ้หมาวัด "

บิวพูดเบาๆ แต่ด้วยความที่นอนใกล้นิลเสียงกระซิบเบาๆนั้นทำให้เค้าได้ยิน 

" อยากไปนอนนอกวัดหรอคะ คนดี ปากหมาดีจังเลย "

บิวได้ยินนิลกระซิลข้างหูของเค้าอย่างแผ่วเบาทำเอาขนลุกซูเลยที่เดียว เค้าไม่ได้ตอบโต้อะไรออกไป แต่เค้ารู้สึกได้ถึงแรงดึงจากเอว นิลได้ดึงเอวเค้า เข้าไปใกล้ๆ 

" คุณปล่อยผม "

" นอนไปสะผมขี้เกียจเถียงกับคุณแล้ว "

ด้วยความเหนื่อยของบิวมาทั้งวันแล้วเค้าก็ขี้เกียจจะต่อปากต่อคำแล้วเเละ ทั้งสองหลับเข้าสู่ห่วงนิสทา

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***