ตัดมาที่ผู้พิทักษ์อัสนีที่หลับปุ้ยอยู่บนเตียงนอนหนานุ่มเขาไม่ได้เขาไม่ได้บาดเจ็บหนักมากแต่ก็ไม่ได้น้อยเพราะเป็นผู้พิทักษ์ที่อายุน้อยที่สุดจึงทำให้คนอื่นๆปกป้องเขามากเป็นพิเศษโดยเฉพาะสึนะแต่ก็ยังไม่วายได้บาดแผลฉกรรจ์มา 4-5 แผล
"ฮ้าว~"แรมโบ้ค่อยๆปรือตามองก่อนจะค่อยๆเบิกตากว้างขึ้น เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่ตัวเองถูกซุ่มโจมตี ร่างสูงเพรียวบางของผู้พิทักษ์อัสนีลุกขึ้นมาจากเตียงหนานุ่มนั้นทันที เขากวาดสายตามองรอบด้านอย่างสำรวจทันทีแล้วนึกสงสัย
ปราสาทวองโกเล่?..
แรมโบ้ขมวดคิ้วถึงแแม้การตกแต่งจะคล้ายกันแต่ห้องนี้ดูโบราณเกินกว่าจะเป็นปราสาทวองโกเล่ของพวกเขาอดีตนักฆ่าของโบวีโน่นึกคิดว่านี้อาจจะเป็นฝีมือคนที่ชื่นชอบปราสาทวองโกเล่ก็เป็นได้
โอเค. พวกเขามีแฟนคลับสิน
"จะบ้าเรอะ"พึมพำดด่าตัวเองที่คิดอะไรบ้าๆออกมา ถ้าหหากโกคุเดระอยู่ที่นี้คงไม่วายโดนบ่นพร้อมด่าว่าปัญญาอ่อนเป็นแน่
"ฮ้าว~ตื่นแล้วก็รีบๆลงไปจากเตียงสักทีข้าจะได้นอนต่อได้สบายๆ"เสสียงเนือยๆดังขึ้นข้างตัวทำให้ดวงตาของแรมโบ้แทบถลนออกจากเบ้าเข้าก้มมองดูก็พบว่าข้างตนมีคนนอนอยู่แถมมือยังพาดเอวเขาอีกด้วยแถมเขาคนนั้นยังเป็นผู้พิทักษ์อัสนีรุ่นแรกอีกด้วย
"พูดบ้าอะไรของคุณเนี้ย"ตอนนั้นแรมโบ้สังเกตุได้ว่าร่างของผู้พิทักษ์อัสนีรุ่นแรกไม่เป็นร่างไร้วิญญาณอีกต่อไป'นี้มันเกิดอะไรขึ้น'
"เป็นอะไรรึ เจ้าหมอนข้าง มองใครกับเห็นผีแล้วตกลงจะลงจากเตียงนี้หรือยัง" แรมโบ้ไม่ได้ตอบกลับแต่อย่างใดเพราะตอนนี้กำลังตกตะลึงอยู่ แต่แรมโบ้ยังไม่ตอบอะไร ทันใดนั้นเอง
"อ๋อ เจ้าเลือกไม่ได้สินะงั้นข้าเลือกให้เจ้าเอง" ผู้พิทักษ์อัสนีรุ่นแรก พูดตอบพร้อมเอามือกอดแรมโบ้ไว้
"งั้นมาเป็นหมอนข้างให้ข้าซะดีๆเถอะ"ผู้พิทักษ์อัสนีรุ่นแรกได้ตอบ... แต่ทว่าแรมโบ้ผู้พิทักษ์อัสนีของเดซิโม่ กับเบิกตากว้างกับท่าทีของอีกคน แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจาก เออ ออ ตามอีกฝ่ายไป แต่ภายในใจนั้นขัดกับการทำสิ้นดี เพราะแรมโบ้ไม่ชอบให้ใครกอดนอกจากแฟมมิลี่ของตัวเอง
"เหอะ ช่างดูแลง่ายเสียจริง"
ตัดมาทางผู้พิทักษ์อรุณที่ได้รับบาดเจ็บหนักเอาการได้ตื่นจากการหลับไหลมานานนับชั่วโมง
ผู้พิทักษ์อรุณรุ่นแรกเมื่อเห็นดังนั้นก็ยกถาดอาหารที่เตรียมไว้ก่อนแล้วมาวางไว้ที่หัวเตียงพร้อมถามอาการของผู้ได้รับบาดเจ็บ
"เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง"ผู้พิทักษ์อรุณรุ่นแรกถามด้วยอาการเป็นห่วง
ซาซางาวะ เรียวเฮ เบิกตากว้างเมื่อเห็นคนที่มาถามอาการตัวเอง พร้อมมีคำถามมากมายในหัว จึงเอ่ยเอาไปว่า
"นี่..มัน..เกิด อะไร..ขึ้น"เมื่อผู้พิทักษ์อรุณรุ่นแรกเห็นดังนั้นจึงได้ตอบคำถามที่สงสัยพร้อมอธิบายเรื่องทั้งหมดให้กระจ่าง
"เรื่องทั้งหมดก็เป็นแบบนี้และ"นัคเคิลหรือผู้พิทักษ์อรุณรุ่นแรกเอ่ย จึงทำให้ ซาซางาวะ เรียวเฮ ที่ไม่ค่อยเข้าใจอะไรมากนัก แต่กลับตอบกลับไปว่า
"โอ้ววว เรื่องมันเป็นแบบนี้นี่เอง ถึงจะไม่ค่อยเข้าใจแต่ก็จะพยายามอยย่างสุดขั่ว!!!"จากการกระทำนั้นทำให้นัคเคิลรู้สึกเอ็นดูซาซางาวะ เรียวเฮขึ้นมาทันที แต่ถึงซาซางาวะ เรียวเฮจะตอบไปแบบนั้นแต่ตัวเองก็ไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำไมผู้พิทักษ์อรุณรุ่นแรกบรรพบุรุษของเขาถึงมาอยู่ตรงหน้าเขาได้
จากนั้นทั้งสองก็แนะนำตัวกันไปเรื่อยๆ โดยที่ซาซางาวะไม่เอ่ยเรื่องที่ตนเป็นผู้พิทักษ์อรุณของวงโกเล่เดซิโม่เลยแม้แต่ปลายเล็บ
ตัดมาทางผู้พิทักษสายหมอกมุคุโร่ดูเหมือนจะตื่นก่อนนานแล้วและดูท่าจะตื่นก่อนยามาโมโตะเสียอีก หลังจากการตื่นนั้นมุคุโร่ก็ได้ใช้ภาพมายาในการสำรวจรอบๆประสาทนี้ทันที จึงทำให้เขาได้รู้ว่าปราสาทนี้เป็นปราสาทวองโกเล่เมื่อ 400 ปีก่อน จึงทำมุคุโร่เกิดแปลกใจขึ้นมา อะไรกันที่ทำให้พวกเขามาอยู่ที่นี่ เมื่อคิดได้ดังนั้นก็ไปหาบอสของตน
"สึนะโยชิคุงครับ"มุคุโร่ที่เดินเข้ามาในห้องบอสของตน ที่มีสึนะนั่งอยู่ บอสวงก็เล่นรุ่น 10 หันมาเห็นดังนั้น จึงตกและอุทานออกมาว่า
"มุคุโร่คุง"ร่างบางรีบเดินมาหามุคุโร่ก่อนจะถามอาการของคนตรงหน้าอย่างนึกเป็นห่วง
"ผมไม่เป็นไรครับ..แต่ว่าตอนนี้เราจะเจอสถานการณ์ครั้งยิ่งใหญ่แล้วนะครับ"มุคุโรเอ่ยออกมาแบบนี้ทำให้สึนะผู้เป็นบอสพูดออกไปว่า
"ตอนนี้เราอยู่ในยุคของพรีโม่"เมื่อสึนะพูดดังนั้นจึงทำให้มุคุโร่เลิกคิ้วแล้วพลางคิดว่า'สมแล้วที่เป็นบอสของผม'
"คุณบอกเรื่องนี้กลับพรีโม่รึยังครับ"มุคุโร่เอ่ยถาม
"ยังหรอก ฉันไม่อยากให้ประวัติศาตร์เปลี่ยนแปลงนะ และฉันไม่อยากให้ใครพูดถึงแฟมมิลี่ของพวกเรา และไม่อยากให้พูดถึงวองโกเล่เกียร์ให้พวกพรีโม่ได้รู้"สึนะเอ่ยด้วยสีหน้าเป็นกังวล
มุคุโร่เมื่อเห็นดังนั้น จึงพูดดออกไปว่า
"เรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วงไปครับบอส ผมได้บอกผู้พิทักษ์ทุกคนแล้ว แต่เหลืออีก 2 คนครับคือคุณ ซาซางาวะ เรียวเฮ ที่ผมไม่รู้ว่าอยู่ไหน และอีกคน โกคุเดระ ฮายาโตะ แต่ผมว่าโกคุเดระไม่ต้องห่วงหรอกครับเพราะเขาเป็นพวกไม่เปิดเผยข้อมูลของตัวเองให้ใครง่ายๆอยู่แล้วครับ"
เมื่อสึนะเห็นดังนั้นก็สบายใจขึ้นพร้อมบอกที่อยู่ของผู้พิทักษ์อรุณให้แก่มุคุโร่ได้รับรู้
เมื่อมุคุโร่ได้รับที่อยู่แล้วจึงไปหา ซาซางาวะ เรียวเฮ ทันทีและบอกเรื่องราวต่างๆทุกอย่าง
พอเสร็จมุคุโร่จึงกลับมาที่ห้องของตัวเอง
"เดินทั่วรึยังปราสาทนะ"ใช่แล้วเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก เดม่อน สเปด ผู้พิทักษ์สายหมอกของวองโกเล่รุ่นแรกเอ่ยถามอย่างรู้ทัน
"อะไรกันครับ? ผมแค่หลงทางเองนะครับ"มุคุโรตอบไปพร้อมรอยยิ้มที่เหมือนจะเจ้าเล่ห์
เมื่อเห็นดังนั้นเดม่อนจึงเดินเข้าไปหามุคุโร่และเอ่ยออกมาว่า
"อย่าทำตัวให้น่าสนใจ หากเจ้ายังเป็นสายหมอก"
——————————————————————————
อาฮาโยทุกคนมินะ😊😊 ตอนี้อย่างโหดคะเดม่อนรู้เรื่องมุคุโร่แล้วหรอคะคุณพี่เอาละไม่สปอยนะคะ🤩🤩
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 46
Comments