โรงเรียนอาถรรพ์
...ณ โรงเรียนร้างแห่งหนึ่ง...
..."อืมที่ตรงนี้น่าปรับปรุงเป็นโรงเรียนใหม่จริงๆ" ได้มีคนๆหนึ่งได้พูดขึ้นเพื่อที่จะซื้อที่โรงเรียนเก่าร้างแห่งนี้เป็นโรงเรียนใหม่แต่เขานั้นดันไม่รู้ว่าที่ตรงนี้ได้มีอาถรรพ์...
...ณ โรงเรียนTess(Tessแปลว่าผู้ล่านะคะ)...
...โรงเรียนTessได้เปิดรับนักเรียนใหม่...
..."ว้าวโรียนนี้ใหญ่จัง"ได้มีนักเรียนคนหนึ่งพูดขึ้น...
..."นั้นสิ"เพื่อนของนักเรียนคนนั้นได้พูดขึ้นต่อ...
...(อ๋อ ฉันลืมแนะนำตัว)...
...ฉันชื่อเฟล อายุ16ปี เป็นนักเรียนโรงเรียนTess แล้วเพื่อนฉันชื่อมาลิน อายุ16ปี มาลินเป็นเพื่อนที่ฉันสนิทมากที่สุดแล้วเราได้ย้ายมาอยู่โรงเรียนTessด้วยกัน ซึ่งก่อนย้ายมาเราได้ค้นหาประวัติเกี่ยวกับโรงเรียนนี้ได้รู้มาว่าโรงเรียนนี้มีประวัติมากมายแต่ฉันยังไม่แน่ใจมากพอแต่ก็ได้ย้ายมาฉันอยากรู้ประวัติโรงเรียนนี้มากแต่ทำได้แค่เก็บความสงสัยนั้นไว้พวกเราจึงเข้ามาเรียนตามปกติ พวกเรา2คนได้อยู่ห้องเดี๋ยวกันและได้เจอเพื่อนใหม่เยอะมากๆและมีทั้งเด็กนักเรียนเก่าและเด็กนักเรียนใหม่ที่รวมกันอยู่จนได้เจอเด็กนักเรียนเก่าคนหนึ่งเธอมีชื่อว่า มิ้น อายุ16 เธอได้เข้ามาคุยกับเราอย่างเป็นมิตร...
..."สวัสดีเด็กใหม่"มิ้นได้เอ่ยขึ้นทักทายพวกเรา...
..."สวัสดี"พวกรา2คนจึงเอ่ยทักทายกลับไป...
..."ชื่ออะไรบ้างงั้นหรอ"มิ้นได้ถามเรา2คน...
..."เราชื่อมาลิน"มาลินได้ตอบกลับไป...
..."ฉันชื่อเฟลน่ะ"ฉันจึงตอบไปอย่างเป็นมิตร...
..."มิ้นเธออยู่โรงเรียนมากี่ปีแล้วงั้นหรอ"ด้วยความสงสัยของฉันฉันเลยถามไป...
..."ฉันอยู่ตั้งแต่โรงเรียนเปิดแรกๆน่ะ"มิ้นได้ตอบกลับมา...
...ตอนนั้นฉันได้ช็อคมากเพราะคนที่เข้าโรงเรียนมักจะหายไปทุกปีซึ่งฉันสงสัยมากจึงถามมิ้นไป...
..."แล้วโรงเรียนนี้มีอะไรแปลกๆมั้ย"ฉันจึงถามออกไป...
..."ไม่มีนะ มันก็เหมือนโรงเรียนทั่วไป"มิ้นได้พูดตอบพวกเรา...
...ทำให้ฉันกับมาลินมองหน้ากันอย่างตกใจและอย่างประหลาดใจว่าทำไมมิ้นถึงรอดอยู่คนเดียวมาทุกปีแต่ฉันทำได้แค่สงสัย...
...แล้วพวกเราก็เข้าเรียนตามปกติ...
...เวลา 12.00น....
..."พักเที่ยงแล้วไปกินข้าวกัน"มาลินได้เอ่ย...
..."ไปสิ"ฉันเลยตอบเธอไป...
..."ไปด้วยกันสิมิ้น"ฉันได้เอ่ยชวนมิ้น...
..."ไม่เป็นไรพวกเธอไปเถอะ"มิ้นได้ตอบกลับพวกเรามา...
...แล้วพวกเราก็ได้เดินออกจากห้องเพื่อไปโรงอาหาร...
...ฉันกับมาลินเลยพูดกันว่า...
..."ลินแกรู้สึกแปลกๆเหมือนเราป่ะ"ฉันเอ่ยถามมาลินไป...
...มาลินจึงตอบกลับมาว่า...
..."ฉันเองก็รู้สึกแปลกๆกับโรงเรียนนี้เหมือนกัน"มาลินได้ตอบกลับ...
..."เราไปหาคำตอบดีมั้ย"ฉันได้ชวนมาลินไป...
..."ไปสิฉันเองก็สงสัยเหมือนกันแถมมิ้นเองก็ทำตัวแปลกไปฉันสงสัยมิ้นมาก"มาลินได้เอ่ยบอกกับฉัน...
..."งั้นเราไปกินข้าวกันก่อนล่ะกัน"ฉันบอกกับมาลินไม่งั้นไม่มีแรงหาข้อมูลแน่ๆ...
...หลังจากนั้นพวกเรา2คนก็ได้ไปกินข้าว...
...|ประวัติโรงเรียนTess|โรงเรียนอาถรรพ์...
...ก่อนโรงเรียนนี้จะชื่อโรงเรียนTessได้มีชื่อเดิมว่า(Stilleแปลว่าเงียบ)ซึ่งเป็นโรงเรียนดังโรงเรียนหนึ่งแต่กลับมีเรื่องแปลกๆเกิดขึ้นตอนเมื่อมีเด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่4 2คนได้กระโดดตึกเพื่อฆ่าตัวตายเพราะเกิดจากการโดนครูโรงเรียนนี้กดดันจนทนไม่ไหวก่อนนักเรียน2คนนี้ได้ฆ่าตัวตายได้พูดสาปแช่งโรงเรียนนี้ไว้ว่า...
..."ถ้าเกิดใครได้เข้ามาเรียนโรงเรียนนี้พวกฉันจะตามหลอกหลอนทุกคนที่เข้ามาเรียนไม่ให้อยู่เป็นสุขเลยสักคน!!"...
...หลังจากนั้นพวกเธอ2คนก็ได้ทำการกระโดดตึกลงไปจนทำให้พวกเธอ2คนเป็นผีที่ไม่ได้ไปผุดไปเกิดสักทีเลยทำให้ทุกปีได้มีนักเรียนตายทุกปีแทบจะเป็นตัวตายตัวแทนเลยขึ้นชื่อว่าโรงเรียนเฮี้ยน แต่แล้วก็ได้มีคนหนึ่งได้มาซื้อพื้นที่ตรงนี้และได้ไปปรับปรุงเป็นโรงเรียนใหม่เลยได้มีชื่อว่าโรงเรียนTessแปลว่าผู้ล่า...
.......
.......
.......
...เข้าเรื่องต่อ...
...หลังจากพวกเราได้มาข้าวกันเสร็จก็ได้ไปสำรวจรอบๆโรงเรียนจนเผลอหลงไปหลังโรงเรียนพวกเธอยังคงงงและสงสัยว่าพวกเธอหลงเข้ามาได้ยังไง...
..."ที่นี่มืดจังมันคือที่ไหน"มาลินได้พูดขึ้น...
...ใช่ตอนนี้ที่พวกเรามืดมากต่างจากข้างนอกมากข้างนอกยังสว่างกว่านี้เลย...
..."ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันฉันว่าน่าจะเป็นป่าหลังโรงเรียนนะ"ฉันเองพยายามปลอบใจตัวเองว่าไม่เป็นไรมันไม่มีอะไรแน่ๆ...
...และแล้วก็ได้มีคนมาจับแขนฉันฉันแทบกรี๊ดออกมา...
..."กรี๊ดดดดด!!!!"ฉันตกใจสุดๆเพราะมีมือใครไม่รู้มาจับแขนฉัน...
...เพื่อนฉันเองก็ตกใจไม่แพ้กันตกใจเพราะเสียงกรี๊ดฉันเองและแล้วมือนั้นก็ได้เอื้อมมาปิดปากให้ฉันหยุดกรี๊ด...
..."หยุดกรี๊ดเดี๋ยวนี้!!!"พวกเราสองคนแทบจะหยุดกรี๊ดกันแทบไม่ทันเพราะเสียงของผู้ชายคนหนึ่งพูดสั่งหยุดอย่างเด็ดขาดและเขาก็ได้พาพวกเราสองคนออกมาจากที่ตรงนั้นฉันก็ได้ขอบคุณเขาไป...
..."ขอบคุณนะคะที่ได้พาพวกเราออกมา"สิ่งที่ฉันเห็นคือรุ่นพี่ที่ฉันแอบชอบแต่มันทำได้แค่แอบชอบเพราะเขาเองมีแฟนแล้วแล้วพี่เขาก็ได้ถามเราว่า...
..."พวกเธอเข้าไปทำอะไรในนั้น"รุ่นพี่ได้ถามเราเราจึงตอบไปว่า...
...พวกเราแค่อยากรู้เกี่ยวกับประวัติโรงเรียนนี้เท่านั้นเองค่ะ"...
...อ๋อรุ่นพี่คนนี้ชื่อวิน...
..."ถ้าเป็นอะไรไปขึ้นมาใครจะมารับผิดชอบ"รุ่นพี่ได้ดุเราไปเล็กน้อย...
..."พวกเราแค่รู้สึกว่ามันมีอะไรแปลกๆ"มาลินได้ตอบรุ่นพี่เขาไป...
..."มาเดี๋ยวพี่่เล่าให้ฟังเกี่ยวกับโรงเรียนนี้ให้ฟัง"...
...จากนั้นพี่วินก็ได้เล่าทั้งหมดให้เราฟังเราจึงถามไไปว่าสองคนที่กระโดดชื่ออะไร...
..."แล้วสองคนนั้นชื่ออะไรบ้างหรอค่ะทำไมต้องเอาตัวนักเรียนคนอื่นไปด้วย"ฉันถามพี่วินอย่างสงสัย...
...พี่วินจึงตอบมาว่า...
..."มิ้นกับสายไหม"...
..."ห๊ะ!!!!!"...
...ฉันกับมาลินถึงขัั้นมองหน้ากัน...
..."ม....มิ้นที่ชื่อจริงว่า มายมิ้น สุจสัน ใช่มั้ยค่ะ"...
...ฉันถามเพื่อความแน่ใจเพราะมันอาจจะไม่ใช่คนเดียวกันแต่ผิดคาดที่พพวกเราสองคนคิดไว้...
..."ใช่มิ้นคนนัั้นแหละ แต่เอ๊ะพวกเธอรู้มาจากไหน"...
...ฉันกับมาลินถึงขั้นพูดไม่ออกอีกรอบเพราะมิ้นที่เราคุยด้วยกับที่พี่วินบอกมามันคือคนเดียวกันซึ่งใช่แน่นอนพวกเราสองคนโดนผีหลอกแล้วพวกเราสองคนช็อคกันไปนานพอสมควรจนพี่วินเรียกเราสองคนจนได้สติอีกครั้ง...
.......
.......
.......
.......
...งั้นไรท์ฝากไว้แค่นี้ก่อนนะคะผิดพลาดตรงไหนต้องขออภัยด้วยนะคะไรทืขอตัวก่อนนะคะเอาไว้เจอกันตอนหน้านะคะ...
...บุยๆค่ะเรื่องที่สองจะมีต่อจากเรื่องนี้แต่จะเป็นเกี่ยวกับNCนะคะสปอยๆ55อิอิ บ๊ายบายค่าาา...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 4
Comments