ความลับ​โรงเรียน​มันคืออะไรกันแน่

...โรงเรียนนี้มันมีอะไรกันแน่...

.......

.......

.......

...หลังจากที่พี่วินได้เรียกสติพวกเรา2คนกลับคืนมาพี่วินถามเราอย่างเป็นห่วงและสงสัยไปในตัว...

..."เป็นอะไรรึป่าวทำไมพูดชื่อนี้แล้วช็อคตลอดเลยล่ะ"พี่วินถามเราอย่างห่วงๆ...

..."ป่าวหรอกค่ะพวกหนูไม่ได้เป็นอะไร"ฉันมีสีหน้าที่กังวลจนพี่วินไม่เชื่อ...

..."มีอะไรบอกพี่ได้นะ"พี่วินได้ตอบเรากลับมา...

..."ถึงพวกหนูบอกไปพี่ก็ไม่เชื่อหรอกค่ะ"มาลินได้ตอบพี่เขาไป...

...ละในตอนนั้นเองมิ้นได้มาตามหาเรา...

..."มาลิน  เฟล"มิ้นได้เรียกชื่อเรา...

...พวกเราถึงกับหันไปมองและใช่ฉัน2คนถึงกับเดินไปหลบหลังพี่วิน...

...พี่วินเองก็น่าจะช็อคพอตัวเหมือนกันที่เจอมิ้น...

...ฉันเองก็เลยดึงชายเสื้อพี่วินเพื่อให้พี่เขาได้มีสติมากขึ้นพี่วินหันมามองฉันเล็กน้อยฉันเลยส่ายหน้าเบาๆดังนั้นจึงเดินออกมาจากหลังพี่วินเพื่อมาเผชิญหน้ากับมิ้น...

..."ว่าไงมิ้น"ฉันถามมิ้นแบบกล้าๆกลัวๆ...

..."ตอนนี้โรงเรียนเข้าแล้วฉันไม่เห็นพวกเธอเลยออกมาหาน่ะ"มิ้นตอบเราแบบนิ่งๆสีหน้าเธอนิ่งกว่าตอนที่เจอเราส่ะอีก...

..."อ่อเดี๋ยวเราไปเดียวนี้แหละเธอไปก่อนเลย"ฉันบอกมิ้นให้ไปก่อนพวกเราเพราะพวกเราจะคุยกับพี่วินก่อนไป ...

..."อ่อโอเครอย่าช้าล่ะเดี๋ยวอาจารย์ดุเอา"มิ้นตอบกลับเราเหมือนเป็นห่วงแต่สีหน้าเธอไร้ความรู้สึกมาก...

...แล้วหลังจากเธอเดินออกไปฉันเลยหันไปคุยกับพี่วินที่เงียบมานานเพราะอะไรไม่รู้เหมือนกัน...

..."พี่วินเรื่องนี้พี่น่าจะรู้ว่าอย่าไปบอกใคร"ฉันบอกพี่วินอย่างจริงจัง...

..."อืมได้สิแต่นั้นมิ้นจริงงั้นหรอ"พี่วินถามฉันอย่างไม่เชื่อสายตา...

..."ใช่แล้วล่ะค่ะนั้นมิ้นที่เราพูดถึงกันอยู่"มาลินได้ตอบกลับพี่วินไป...

..."หนูว่ามิ้นต้องมีอะไรกับพี่แน่ๆเลย"ฉันบอกพี่วินไปแบบนั้นเพราะมิ้นมองพี่วินแบบไร้ความรู้สึกมาก...

..."หมายความว่ายังไง"...

..."ก็หมายความว่ามิ้นน่าจะโกรธแค้นพี่เรื่องข้อมูลเพราะพี่เอาข้อมูลพวกนั้นมาบอก"ฉันบอกไปตามความเป็นไปได้...

..."เลยเวลามานานแล้วเราต้องกลับเข้าโรงเรียนกันแล้วล่ะเฟล"มาลินได้เตือนสติฉัน...

..."โอเคร  หลังจากนี้หนูต้องการข้อมูลเพิ่มหวังว่าเราจะมีโอกาสได้มาคุยกันอีกครั้งนะคะพี่วินแล้วอย่าออกมาคุยกับพวกหนูบ่อยล่ะหนูไม่อยากมีปัญหากับแฟนพี่"ฉันบอกพี่วินไปแบบนั้นเพราะไม่อยากให้พี่วินเดือดร้อนและไม่อยากมีปัญหากับแฟนพี่เขาหลังจากนั้นเราก็แยกย้ายไปเรียนกัน...

.......

.......

.......

...ณ ห้องเรียน...

..." ขออนุญาตเข้าห้องค่ะ"พวกเรา2คนขออนุญาตเข้าห้องเรียนเนื่องจากพวกเราเข้าห้องสาย...

..." ไปไหนมาทำไมเข้าห้องสาย"ครูดุเราเพราะเราเข้าห้องสาย...

..."ขอโทษค่ะครูเรา2คนไปช่วยงานครูมาค่ะ" มาลินได้บอกครูไป...

..."งั้นไปๆไปนั่งที่ได้แล้ว" ครูบอกให้เราไปนั่งที่วิชานั้นฉันแทบจะไม่สติเรียนเพราะมัวแต่คิดแต่เรื่องมิ้นกับผู้หญิงคนนั้น...

.......

.......

...16.30น....

...กริ๊ง~~~...

...ตอนนี้ก็เลิกเรียนแล้วแต่เลิกไวกว่าปกติเพราะวันนี้มีประชุมครูฉันเลยชวนมาลินไปหาข้อมูลที่ห้องสมุด...

..."มาลิน ไปห้องสมุดกัน"ฉันชวนมาลินไปหาข้อมูลโรงเรียนนี้...

..."ไปสิฉันไม่รีบกลับบ้าน" มาลินตกลงไปกันเรา...

.......

.......

...ห้องสมุด...

...ตอนนี้ห้องสมุดเงียบมากเพราะนักเรียนต่างกลับบ้านหรือไปเล่นกีฬากันแล้วครูก็ไปประชุมฉันกับมาลินเลยใช้โอกาสนี้มาหาหนังสือประวัติเก่าโรงเรียนนี้แต่ฉันไม่ได้ชวนมิ้นมาด้วยเพราะฉันกลัวมิ้นเองไม่น้อย...

..."มาทำอะไรที่นี่"เสียงผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้น...

..."ว้าย!!" ฉันกับมาลินถึงกับร้องเสียงหลงเพราะห้องมันเงียบแทบจะไม่มีใครแล้วอยู่ๆก็มีคนมาทักเราฉันเลยหันไปมองเจ้าของเสียง...

..."พี่วิน!!" เรา2คนเรียกชื่อพี่เขาพร้อมกัน...

..."อะไรพี่เองตกใจอะไรกัน" พี่วินถามอย่างสงสัยฉันพูดในใจเลยไม่ตกใจสิแปลกอยู่ๆก็โผล่มา...

..."ก็อยู่ๆพี่ก็มาแบบไม่ให้สุ้มไม่ให้เสียง" มาลินต่อว่าพี่เขาไปเล็กน้อยฉันเลยเสริมไปประมาณว่า...

..."ปกติเวลานี้หรือเลิกเรียนพี่จะอยู่กับแฟนนิมาโผล่ทำไมห้องสมุดล่ะค่ะ" ใช่ฉันถามรุ่นพี่เขาไปอย่างนั้นเพราะปกติเวลานี้พี่เขาอยู่กันแฟนจริงๆ...

..."พี่ขอตัวออกมาก่อนน่ะเพราะพี่เห็นเรา2คนเดินมาทางห้องสมุด"พี่วินตอบเรากลับมาจุดพีคที่น่าขนลุกที่สุดอยู่ตรงที่ว่าอยู่ๆฉันได้ยินเสียงแปลกๆในห้องนี้มาสักพักแล้วจึงเงียบแล้วถามทั้ง2คนไปว่า...

..."ได้ยินเสียงอะไรในห้องนี้มั้ย"ฉันพูดเสียงเบาถามพี่วินและมาลิน...

..."ฉันเองก็ได้ยินมานานแล้วแต่คิดว่าพวกเธอไม่ได้ยินเลยไม่คิดที่จะพูดอะไร"มาลินเองตอบกลับมาอย่างเสียงแผ่วเบา...

..."พี่เองก็ได้ยินตั้งแต่เข้ามาห้องสมุดแล้วล่ะ"สรุปง่ายๆคือเรา3คนได้ยินเหมือนกันแล้วฉันก็ได้ยินเสียงคนเดินมาทางนี้เลยบอกมาลินและพี่วินไปว่าไปหลบกันก่อน...

..."เห้ยมีคนมาไปหลบกันก่อน"ฉันรีบดึงมาลินและพี่วินไปหลบ...

...แล้วเสียงเท้านั้นเดินเข้ามาในห้องสมุดจริงๆฉันเองชะเง้อหน้าออกไปดูเล็กน้อยสิ่งที่ฉันเห็นคือมิ้นใช่มิ้นฉันเกิดคำถามในหัวเลยมิ้นมาทำอะไรที่นี่จริงๆเวลานี้ต้องไม่มีใครมาห้องสมุดนิ...

..."ใครมางั้นหรอ"พี่วินสกิดฉันแล้วถามฉัน...

..."มิ้น มิ้นคนนั้นอ่ะเธอจะมาทำอะไรที่นี่"ฉันหันไปตอบพี่วินและตั้งคำถามไปในตัว...

..."มิ้นหรอ"ฉันช็อกไปสักพักและจึงดึงสติตัวเองกับมา...

..."ใช่มิ้น เราตามไปดูกันเถอะว่าเธอมาทำอะไรที่นี่"ฉันอยากรู้ความจริงเลยชวนไปดู...

..."แน่ใจแล้วหรอว่าจะตามไปมันไม่เสี่ยงไปหรอ"มาลินถามฉันอย่างหวาดกลัว...

..."ถ้าเธอกลัวเธอออกไปรอเราข้างนอกก็ได้"ฉันบอกกับมาลินไปเพราะกลัวเธอจะกลัวเกินไป...

..."ไม่เป็นไรฉันไหว"มาลินตอบฉันแต่เธอยังมีตัวสั่นนิดหน่อย...

..."แล้วรุ่นพี่ล่ะค่ะไหวมั้ย"ฉันหันไปถามพี่วินแต่ดันไม่ถามตัวเองบ้างเลยว่าไหวมั้ยจริงๆฉันก็ไม่ไหวแหละแต่ฉันต้องรู้ให้ได้เพราะเคยมีคดีแบบนี้กับโรงเรียนนี้แต่ตำรวจยังไม่รู้ตัวคนร้ายสักทีเลยมีคนลืมคดีนี้ไปแล้วล่ะ...

..."ไหวสิ"พี่วินตอบมาเพียงสั้นๆ...

..."โอเครงั้นเราไปกันเถอะเบาๆล่ะ"หลังจบคำพูดฉันก็ค่อยๆย่องออกไป...

.......

.......

.......

...สรุปมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่...

...จบไปแล้วกับตอนที่2ตอนหน้าทั้ง3จะเจอความลับอะไรแล้วมิ้นมาทำอะไรที่ห้องสมุดเวลานี้...

...แล้วเจอกันตอนหน้านะคะ...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***