3.กระบี่พื้นฐาน (ต้น)

รุ่งเช้าเสียงนกร้องปลุกถังเฉิงให้ตื่น ถังเฉิงลืมตาด้วยความงัวเงีย หันไปมองรอบห้อง คล้ายลืมบางสิ่งบางอย่างไป “ทำไม รู้สึกเหมือนลืมบางอย่างไปน่ะ” ถังเฉิงพูดด้วยท่าทางครุ่งคิด “ถังเออร์ลงมากินข้าวได้แล้วลูก” “ครับท่านแม่” บนโต็ะ มีอาหารมากมาย “ท่านแม่ ทำอาหารเยอะขนาดนี้เพื่อที่จะปลอบเราสิน่ะ” กินไปคิดในใจไป พ่อหันมาถาม

“ถังเออร์เราจะฝึกกันเลยมั้ย” “ฝึกอะไรหรอครับท่านพ่อ” พ่อถังเฉิงเอามือมาวางตรงไหล่ “ก็ฝึกต่อสู้น่ะสิ” ถังเฉิงมองผู้เป็นพ่อด้วยความงง “แต่ข้ายังรวบรวมพลังฉียังไม่ถึงขั้นหมอกเลยน่ะขอรับ” พ่อหันมายิ้ม “ลูกคิดว่า ถ้าไม่มีพลังฉีจะสู้ไม่ได้เลยงั้นหรอ ลูกคิดผิดแล้ว ดูอย่างพ่อสิพ่อสามารถสู้กับคนที่อยู่ขั้นก้องเมฆระยะกึ่งสมบูรณ์ได้” “รู้มั้ยเพราะอะไร” ถังเฉิงมองพ่อด้วยความงง “สู้ได้ยังไงหรอครับ”

พ่อดื่มสุราในไห1อึด “เพราะว่าพ่อเป็นผู้ฝึกดาบ ขั้นแขนขาดาบน่ะสิ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า” หลังจากกินเหล้าไปอีก1อึด ก็หันมามองถังเฉิง “ ลูกรู้มั้ยในโลกเราสิ่งที่น่ากลัวสุดคือผู้ที่ใช้อาวุธจนถึงขั้นประสานจิต ไม่ใช้ผู้ที่มีพลังฉีสูง ลูกอาจคิดว่าแล้วทำไมคนทั่วไปถึงไม่ฝึกอาวุธแทนฝึกพลังฉี ก็เพราะว่ามันฝึกยากยังไงหละ ทั้งตระกูลถังของเรามีพ่อกับท่านผู้ก่อตั้งตระกูลเท่านั้นที่ฝึกถึงขั้น อาวุธเปรียบเสมือนแขนขา แต่ท่านผู้ตระกูลฝึกถึงขั้นอาวุธคือจิต จิตคืออาวุธ” พอพูดถึงท่านผู้ก่อตั้งหน้าท่านพ่อก็เต็มไปด้วยความภูมิใจ

“พี่จ๋า น้องเคยบอกว่าห้ามดื่มเหล้าต่อหน้าลูก”เสียงที่เย็นชาออกมาจากผู้หญิงที่หน้านิ่งสงบ สายตาจับจ้องไปยังชายวัยกลางคน “ล ล ลูก ช่วยพ่อเกลี้ยกล่อมแม่หน่อย” ถังเฉิงมองพ่อด้วยสายตาสงสารและวิ่งไปที่ประตู “น้อยจ๋าที่ผิดไปแล้ว เราค่อยๆคุยกันดีกว่าน่ะ อย่าพึ่งเดินเข้ามาสิ เดินได้แต่วางไม้ที่อยู่ในมือก่อนได้มั้ยจ๊ะ น้องจ๋า พี่ขอโทษพี่จะไม่ดื่มอีกแล้ว ลูกช่วยพ่อด้วย!!”

ถังเฉิงได้ยินเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของชายวัยกลางคน ผ่านไป1ชั่วยามมีเสียงมาเคระประตู “ลูกไปฝึกกันได้แล้ว ไปเจอพ่อที่สนามหญ้าหน้าบ้าน” ถังเฉิงเดินไปที่สนามหญ้าหน้าบ้านพบโต็ะที่เต็มไปด้วยอาวุธและชายวัยกลางคนที่ท่าทางสะบับสะบอม “เลือกอาวุธที่ลูกจะใช้เลย แต่ขอบอกไว้ก่อนน่ะ พ่อเป็นผู้ฝึกดาบเรื่องดาบเพราะเก่งสุด” ถังเฉิงมองไปยังอาวุธมากมายแต่สายตาจับจ้องไปยังกระบี่ที่มีรูปร่างเรียวยาว

ถังเฉิงพยายามหยิบมันขึ้นมาโดยใช้มือเดียวแต่หยิบไม่ขึ้นจนต้องใช้สองมือถึงจะหยิบขึ้น “ท่านพ่อข้าเอาอาวุธชิ้น นี้ขอรับ” พ่อหันมามองด้วยรอยยิ้ม

”กระบี่นั้นหรอ ก็ดีนิ”

“มาเดี๋ยวพ่อช่วยฝึกนอกจากดาบแล้วกระบี่พ่อก็เก่งรองมาจากดาบ” ยังไม่ทันได้กล่าวอะไรเพิ่ม จู่ๆถังเฉิงก็กวักแกว่งกระบี่เป็นแนวนอนท่าทางเก้งก้าง ชายวัยกลางคนยืนหัวเราะ “ไม่เป็นไรไล่ค่อยฝึกไป” ชายวัยกลางคนเดินไปหาถังเฉิง

“กระบี่เน้นที่ความไวเป็นหลักเก่งในด้านดวลตัวต่อตัว”

“พ่อจะสอนท่าพื้นฐานให้เอง”ชายวัยกลางคนเดินไปหยิบกระบี่มาถือไว้ในมือ ตั้งท่ายอขาเตรียมวาดกระบี่ในแนวนอน บรกาศเปลี่ยนไปเป็นดุดัน เกรี้ยวกราดระหว่างออกกระบี่สายลมหยุดนิ่ง พอกระบี่ถึงช่วงสุดท้ายได้มีเสียงลมขาดออกจากกันตรงรอยกระบี่ ถังเฉิงมองดูด้วยความตื่นเต้น “จำได้มั้ยหรือให้พ่อทำให้ดูอีกครั้ง” “จำได้ขอรับท่านพ่อ”

ถังเฉิงถือกระบี่เตรียมแกว่งกระบี่เหมือนพ่อ ถังเฉิงได้ออกกระบี่แต่ท่าทางยังเก้งก้างเหมือนเดิม ถังเฉิงฝึกอีก3ชั่วยามจนหงิดหงุด ชายวัยกลางคนหันมามอง”อย่าเพิ่งท้อสิลูก ปู่พ่อเคยบอกไว้ว่าฝึกกระบี่1,000,000ครั้งถือเป็นมือกระบี่ผู้หนึ่ง ลูกพึ่งฝึกได้แค่3ชั่วยามเองอย่าพึ่งยอมแพ้สิ” ถังเฉิงฝึกกระบี่จนถึงเย็น แม่ของถังเฉิงเดินออกมาตาม “หนุ่มๆ ได้เวลากินข้าวแล้ว” “ครับท่านแม่”เด็กหนุ่มเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ ขารับ หลังจากกินข้าวเสร็จ ถังเฉิงเดินขี้นไปนอนบนห้องด้วยท่าทางเหนื่อยล้า

ถังเฉิงคิดทวบทวนการฝึกเมื่อเช้า “ทำไมเราถึงเลือกกระบี่กันน่ะ” จู่ก็เด้งขึ้นจากเตียง “ข้าจำได้แล้วเมื่อวานมีบัณฑิตแปลกหน้าอยู่ในห้อง บอกว่าจะให้โชค ถ้าชนะหมากกระดานนั้น” ถังเฉิงพยายามนึกถึงเหตุการณ์เมื่อวานจู่ก็พบวิธีกมรฝึกกระบี่ “หรือว่าสิ่งนี้คือโชคบัณฑิตคนนั้นกล่าวไว้”

“เอ๊ ทำไมมีแค่2ท่าเองล่ะ วาดกระบี่กับแทงตรง”

ถังเฉิงยืนงง “อ๊าคคค อุตสาคิดว่าจะได้ท่าสุดยอดซะอีก” ถังเฉิงนอนหลับพร้อมน้ำตาที่ไหล ตื่นเช้ามาถังเฉิงเดินไปหน้าบ้านเพื่อที่จะฝึกต่อ แต่ครั้งนี้ถังเฉิงฝึกตามวิชาที่ได้จากบัณฑิตผู้นั้น “ก้าวขาขวาไปหน้าหน้าครึ่งก้าว ย่อขา เอามือจับกระบี่ กลั้นหายใจ ชักกระบี่ช้าๆค่อยๆเลยความเร็ว วาดกระบี่เป็นวงกลม”

“ถังเออร์ได้เวลากินข้าวเย็นแล้ว” ถังเฉิงได้สติแล้วพบว่า ถึงยามเย็นแล้ว “นี่ข้าฝึกกระบี่ถึงเย็นเลยหรอเนี่ย” หลังจากกินข้าวเสร็จ ถังเฉิงนั่งสมาธิเพื่อรวบรวมพลังฉี “เอ๋ ทำไมพลังฉีในร่างกายข้าถึงมีมากกว่าเดิม2เท่าล่ะ” ถังเฉิงนอนหลับด้วยความมึนงง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***