"นายท่าน ข้าน้อยจับปลามาให้"
งูน้อยส่งเสียงร้องตะโกนเรียก จอมยุทธหนุ่มที่กำลังจุดไฟอยู่
"เจ้าจะกระโดนลงกองไฟ เพื่อเป็นอาหารให้ข้าหรือ ถึงเเม้ว่าเจ้าจะสำนึกในบุญคุณ ของข้าก็ตามเถิด เเต่ว่าถ้าเจ้าทำเเบบนี้ เเล้วพี่สาวเจ้าเล่า"
"เดี๋ยวๆ ท่านอย่าพูดอะไรที่มันดู หน้ากลัวเช่นนั้นสิ"
"ข้าหมายถึง ข้าจับปลามาให้ท่าน ไม่ใช่ข้าจะเป็นอาหารให้ท่าน" งูตัวน้อยมองไปที่กองไฟก่อนที่จะกลืนนํ้าลายเฮือกใหญ่
"เจ้าใช้อะไรจับปลให้ข้าหรืองูน้อย"
จอมยุทธหนุ่มเอ่ยถามด้วยความสงสัย จะใช้หางก็ไม่ได้ หางของนางออกจะ มีเล็กน้อย
"ข้าใช้ปากของข้าเอง เเล้วก็อย่ามาเรียกข้าว่างูน้อยนะ ข้าก็บอกชื่อของข้าไปเเล้ว ท่านลืมเเล้วหรือ"
"ปากของเจ้าหรือ...เอ่อ..เจ้าเป็นงูมีพิษรึป่าว"
ถ้าหากว่าเป็นปากของนาง ปลาตัวนี้ก็น่าจะโดนเขี้ยวของนาง กัดเป็นเเน่
"ทำไมหรือ ท่านไม่ชอบที่ข้าหาปลามาให้หรือ"
"ไม่ใช่เช่นนั้น เพียงเเต่ตัวข้านั้นไม่ได้ฝึกเคล็ดวิชาที่เกี่ยวกับพิษ ถึงเเม้ว่าข้าตะเป็นจอมยุทธก็เถอะเเต่ข้าไม่มีภูมิต้านทานพิษหรอกนะ"
นั้นคือเหตุผลที่ทำให้เรามาที่นี่เพื่อที่จะได้เลื่อนขั้นขึ้นเป็นเซียน เราถึงจะได้ภูมิต้านทานพิษมา
"ข้าขอโทษ ข้าพึ่งรู้ข้านึกว่าจอมยุทธทุกคนสามารถทนพิษได้ ว่าเเล้วทำไมจอมยุทธ สามคนที่มาก่อนหน้าท่านถึงได้รีบร้อน กลับไปนัก"
"หึ..หึอย่าบอกนะว่าเจ้าเอง ก็นำปลามาให้พวกเขาเหมือนกับข้าน่ะ"
"หนิงเอ่อขอโทษ หนิงเอ๋อเผลอทำร้ายเหล่าจอมยุทธ์ท่านนั้นไปเสียเเล้ว หากว่าท่านจอมยุทธพวกนั้นกลับมา หนิงเอ๋อ จะไปกล่าวขอโทษพวกเขา"
"เจ้าประพฤติ ตนได้ดีมาก หากยังประพฤติตนเช่นนี้ไปเรื่อยๆ เดี๋ยวองค์พระโพธิสัตว์ จะต้องมาอวยพรให้เจ้าเเน่ๆ"
"ยามเมื่อเจ้ากลายเป็นมนุษย์ พวกเราไปเที่ยวเล่นด้วยกันที่เมือง กวางโจว ดีไหม"
"หนิงเอ๋อจะประพฤติตนดี เช่นนี้ไปเรื่อยๆเพื่อที่จะกลายเป็นมนุษย์ เเล้วหนิงเอ๋อจะได้ไปเที่ยวเล่นที่เมืองมนุษย์กับท่านจอมยุทธ"
"ดีมากงูน้อย เข้าไปพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวคืนนี้ข้าจะอดอาหารก็ได้"
เมื่อเห็นว่านี่ก็เริ่มมืดคํ่าเเล้ว จอมยุทธหนุ่ม จึงไล่ให้เจ้างูน้อย ไปนอนพักผ่อน
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments