ตอนที่4 พบเจอ

part เบสิค

ตอนนี้เราทั้งคู่จบ ม.6 กันแล้ว ฉันกับจา สอบติดมหาวิทยาลัยชื่อดังอย่างที่พ่อและแม่หวังไว้ ฉันเรียนวิศวะ ส่วนจาเรียนบริหาร วันนี้ที่มหาลัยมีกิจกรรมรับน้อง ก็น่าสนุกดีนะ แต่ฉันไม่ค่อยอยากไปเท่าไหร่ ต่างกับจา ดูตื่นเต้นจนออกหน้า

" เบ เสร็จรึยังจะสายแล้ว " เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้น

" เสร็จแล้ว จะรีบไปไหน "

" ก็มันจะสาย กว่าจะออกจากบ้าน รถก็ติด วันนี้รับน้องคนต้องเยอะมากแน่ๆ "

" ก็ไปสิ มั่วแต่ยืนบ่นอยู่ได้ " ฉันยืนเปิดประตูรถให้จาขึ้นไม่อยากจะเชื่อว่าจาจะตื่นเต้นขนาดนี้

...ณ มหาวิทยาลัยนาวาภัทร...

" อ้าว ถึงแล้วลงสิแม่คุณ " ฉันหันไปพูดกับจาเพราะเห็นว่า จานั่งนิ่งเหมือนหุ่นปั้น

" เบ จาตื่นเต้น กลัวไม่มีเพื่อนด้วย "

" โอ้ย เเค่รับน้อง มันจะอะไรขนาดนั้นวะ "

" ก็เบ ไม่ได้อยู่กับจาเหมือนเมื่อก่อนแล้วอ่ะ "

" ก็บอกแล้วให้เรียนวิศวะ ไปลงมั่วช้าโดนทำโทษไม่รู้นะ 8 โมงครึ่งแล้ว "

" จริงด้วย ไปเร็ว " จามันรีบลงรถเหมือนคนบ้า หึตลกจริงยัยนี่ ฉันเดินมาส่งจาที่คณะ เพราะว่าจาไม่อยากเดินมาคนเดียวนางกลัวแล้วก็อาย คนที่ต้องกลัวคือฉันต่างหาก สายขนาดนี้แล้ว

" ถึงแล้วไปซ่ะ กูก็จะไปแล้วสายเพราะมึงเนี่ย "

" โอเค เดินไปดีๆนะ" จายืนโบกมือให้ฉัน

" เออนี่ แล้วถ้าใครมาหาเรื่องมึงอย่าไปยอมมันนะรู้ป่าว กูมาช่วยไม่ทันโดนตบตายนะบอกก่อน "

" รู้แล้วน่า ไปเถอะ "

หลังจากที่ฉันส่งจาเสร็จ ฉันก็เดินมาที่คณะ มาเจอไอ้กรพอดี ทุกคนไม่ต้องสงสัย ไอ้กร หรือ รัชกร คือเพื่อนฉันเอง เพื่อนสนิทตั้งแต่ ม.1 จนตอนนี้ ปี 1 แล้ว ตามติดเหมือนเวรกรรม อุตส่าห์หนีก็ยังตามมา

เป็นหนุ่มฮอตประจำโรงเรียน หล่อ บ้านรวย แรดอีกต่างหาก แต่มันเป็นเพื่อนที่จริงใจที่สุด

" ไงไอ้ทิดไม่เจอกันนาน " มันทักทายตามประสาลูกผู้ชาย ( แต่กูเป็นผู้หญิง ) 🙄

" นานเหี้ยไร พึ่งเจอกัน อาทิตย์ที่แล้ว " ฉันพูดแล้วนั่งลงที่โต๊ะใกล้ๆ

" 55555 อ๋อหรอ "

" ทำไมยังไม่ค่อยมีคนวะ มันถึงเวลาแล้วไม่ใช่หรอ หรือเรามาผิดที่ "

" ถูกที่แล้ว แต่เขาเลื่อนเวลา รอใครก็ไม่รู้ "

" กูไม่เห็นรู้เรื่องเลย "

" มึงหัดเล่นโทรศัพท์ดูความเคลื่อนไหวโลกบ้างนะไอ้สัส " หึ ก็จริงฉันไม่ค่อยเล่นโทรศัพท์ซักเท่าไหร่ ส่วนใหญ่ก็เล่นแต่เกมส์

"โทษนะนี่ใช่ ตึกวิศวะมั้ย " เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง เดินเข้ามาถาม รูปร่างหน้าตา สวยดี

" ใช่ เรียนคณะนี้หรอ " ไอ้กรพูดขึ้น

" ถ้าไม่ใช่ เค้าจะถามมึงทำเหี้ยไร บ้าป่าวไอ้ทิด "

" เรานั่งด้วยได้ปะ ยังไม่มีเพื่อนเลยอ่ะ"

" นั่งเลย ไม่ต้องพูดเพราะก็ได้ พูดภาษาเดียวกับพวกกูเถอะไม่ชิน " ฉันพูดขึ้นเพราะปกติเป็นคนปากไม่ดี

" เออกูก็ไม่ใช่สาวน้อยในตะเกียงแก้วหรอก เจอกันครั้งแรกก็ต้องพูดดีหน่อยปะ หน้ามึงดุขนาดนี้ "

" กูชื่อกรนะ รัชกร ตระกูลกลาง มึงชื่อไรครับ "

" กูแพท สุพัชชา แต่งตั้ง มึงอ่ะ" แนะนำตัวซะยาวเชียว

" เบ "

" เบเบ้หรอ "

" 55555 เบเบ้ก็มาว่ะ หน้ามันดูหน่อมแน้มขนาดนั้นเลยหรอ กูฮา " ไอ้กรขำจนตัวสั่น

" ขำส้นตีนไรไอ้สัส"

" ไม่ใช่เบเบ้ เบสิคเว้ย " ฉันหันไปพูดกับแพท

ระหว่างนั่งรอฉันก็นั่งเล่นเกมส์ กับ เพื่อน ฉันเบื่อการที่ต้องรออะไรซักอย่าง น่าหงุดหงิดใจ นั่งรอได้ซักพัก ก็มีรุ่นปีประกาศเรียกรวม

" สวัสดีน้องๆทุกคนนะครับ พวกพี่ต้องขอโทษที่ทำให้รอนานนะครับ" รุ่นพี่คนหนึ่งพูด

" วันนี้ไม่ได้มีแค่พวกพี่ที่จะมารับน้องพวกเรา แต่ยังมีพี่ๆที่เป็นศิษย์เก่ามาร่วมรับน้องด้วย เดี๋ยวให้พี่ๆมาแนะนำตัวกับน้องๆ ขอเสียงปรบมือด้วยค่าาาา"

"อร้ายยยยยย หล่อมากกก " .....

" โอ้ย หล่อวัวตายมากแม่ " ....... เสียงจากบลาๆๆๆ

ฝากตามตอนต่อไปด้วยน้าาาา💖

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***