การหมั้นหมาย

เช้าวันต่อมา.......

ปัทมา ยืนมองเด็กๆ ที่วิ่งเล่นไล่จับกันตรงสนามหลังบ้านผ่านหน้าต่าง เห็นเด็กชายหญิงอย่างชัดเจนว่า...ลูกชายที่แสนเย็นชากับเด็กผู้หญิงทุกคน บัดนี้เขาเปลี่ยนไปแล้ว หรือบางทียังเหมือนเดิมแต่แค่ยอมให้กับเด็กน้อยกมลนิตย์คนเดียว 

"ฉันหวังว่าในอนาคตจะได้ภาพความสนิทสนมแบบนี้อีก" 

ปัทมาหมุนกายกลับมานั่งบนโซฟา ตรงข้ามกันมีสามีที่นั่งจิบกาแฟหอมกรุ่นอยู่ 

"ฉันก็หวังว่าจะเป็นแบบนั้น ถ้าในอนาคตหนูข้าวเจ้าจะมาเป็นลูกสะใภ้ให้กับเรา" จอร์สันคิดเห็นตรงกับภรรยาของเขา

"คุยอะไรอยู่คะทั้งสองคน" เสียงหวานของจันทร์เจ้าดังแทรกเข้ามาในห้อง ก่อนเจ้าตัวและฌาคส์ผู้เป็นสามีเดินเข้ามานั่งข้างทั้งสองคน

"พูดเรื่องลูคัสกับหนูข้าวเจ้า" ปัทมาบอกเพื่อนด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน 

"ลูคัสกับข้าวเจ้ายังเด็กมาก โดยเฉพาะข้าวเจ้า ไม่เร็วไปหรอครับที่จะคิดเรื่องหมั้นหมาย" ฌาคส์พูดขัดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง 

ไม่ใช่ว่าเขาไม่เห็นด้วยที่จะให้ลูคัสกับข้าวเจ้าได้หมั้นหมายกัน แต่เขาเองก็อยากฟังความเห็นของทั้งสองคนด้วย เพื่อไม่ให้มีปัญหาในอนาคต ไม่อยากมีปัญหาเหมือนกับตนเมื่อสมัยก่อนที่ครอบครัวของเขาได้จับคู่หมั้นหมายให้ โดยที่เขาเองไม่รับรู้อะไรด้วย

เหตุการณ์ในอดีตของตนเองไม่อยากให้ซ้ำรอยกับลูกสาวของเขาอีก 

"แต่พวกท่านก็ทราบว่าตระกูลทั้งสองของพวกเรามีสัญญาหมั้นหมายกันทุกรุ่น" 

จอร์สันไม่เห็นด้วยกับคำค้านของฌาคส์ คำสัญญานี้มีมาตั้งเนินนานแล้ว พ่อของจอร์สันกับพ่อของฌาคส์ทั้งสองเป็นเพื่อนรักกัน มีความอยากให้ทั้งสองตระกูลเกี่ยวดองไว้ด้วยกัน แต่มีเหตุให้ไม่สมหวัง เพราะฌาคส์ปฏิเสธการหมั้นหมายระหว่างที่ผู้ใหญ่ได้จับหมั้นหมายให้กับน้องสาวของจอร์สันไป เพื่อให้คำสัญญานี้บรรลุผลตามเจตนารมณ์เดิมของสองตระกูล 

ปัทมากล่าวต่อว่า....

"ฉันเองก็รักลูกของเรามาก และก็รักหนูข้าวเจ้าด้วย ในฐานะคนเป็นพ่อแม่ เราคำนึงถึงความสุขของเด็กทั้งสองคนอยู่แล้ว" 

เมื่อเห็นความตึงเครียดในสิ่งที่ยังมาไม่ถึงจันทร์เจ้าจึงพูดขึ้นว่า

''ตอนนี้เราอย่ามาถกเถียงเรื่องอนาคตที่ยังมาไม่ถึงหรือคำสัญญาในอดีตไปเลย ปล่อยให้เด็กๆ หรือโชคชะตาเป็นผู้ตัดสินดีกว่าค่ะ'' 

"ฉันอยากให้ลูกๆ ได้เลือกเส้นทางชีวิตของตัวเอง เหมือนเราที่เลือกคนที่เรารักด้วยตัวเราเองไงคะ ถึงแม้ไม่ได้เกี่ยวดอง เราสองตระกูลก็ยังจะเป็นเพื่อนที่ผูกพันกันตลอดไป"

จันทร์เจ้าพูดความในใจออกมาอย่างหมดสิ้น  น้ำเสียงที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรักของแม่ที่มีต่อลูก และเห็นความสุขของลูกเหนือสิ่งใด

ฌาคส์เองก็เห็นด้วยกับภรรยาของเขาเช่นกัน ในเมื่อทุกถ้อยคำของภรรยาล้วนเป็นสิ่งที่เขาเองก็คิดเหมือนกัน  คำสัญญาในอดีตก็สำคัญ หากแต่ว่าความสุขของลูกๆ นั้นสำคัญกว่าอะไรทั้งสิ้น 

ในสวนหลังบ้าน.....

"พี่ลูคัส ถ้าพี่กลับไปที่อังกฤษจะลืมข้าวเจ้าไหมคะ" 

เด็กน้อยกมลนิตย์มองใบหน้าหล่อของลูคัสด้วยสีหน้าสงสัย เธอกลัวว่าเขาจะลืมเธอไป 

"ไม่หรอก พี่ไม่ลืม" ลูคัสพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน 

พอได้ยินแบบนั้น เด็กน้อยก็ยิ้มกว้างจนลูคัสต้องยิ้มตาม รอยยิ้มของลูคัสตรึงตาตรึงใจ เธอชอบรอยยิ้มของลูคัสที่สุด 

"ถ้าโตขึ้นพี่ลูคัสต้องแต่งงานกับข้าวเจ้านะคะ" 

ความไร้เดียงสาของเด็กน้อยกมลนิตย์ ไม่รู้ความหมายลึกซึ้งของคำว่าแต่งงานด้วยซ้ำ รู้แค่ว่าถ้าแต่งงานกันก็จะได้อยู่ด้วยกันตลอดไป

"ทำไมพี่ต้องแต่งงานกับข้าวเจ้าด้วยล่ะ" ลูคัสย้อนถามอย่างสงสัย และไม่คิดจะรับปากเธอด้วย

"เพราะข้าวเจ้าชอบเวลาได้อยู่กับพี่ที่สุด และอยากอยู่ด้วยตลอดไปไงคะ" 

"ไม่รู้แหละ ถ้าข้าวเจ้าโตขึ้นพี่ลูคัสต้องแต่งงานกับข้าวเจ้า ไม่งั้นข้าวเจ้าจะตามติดพี่ไปทุกที่เลยคอยดู" 

คำขู่ที่แสนน่ากลัวของเด็กน้อยกมลนิตย์ทำให้ลูคัสหัวเราะออกมา แต่จะว่าไปคำขู่ของเธอก็แอบขนลุกอยู่เหมือนกันนะ 

แต่คิดๆ ไปถ้ามียัยเด็กนุ่มนิ่มมากวนเขา คอยป่วนในชีวิตก็คงจะมีสีสันขึ้นมาบ้าง 

"แต่มีข้อแม้ว่าข้าวเจ้า....ห้ามดื้อรั้น ต้องเชื่อฟังพี่ทุกอย่าง เพราะพี่ไม่ชอบคนไม่เชื่อฟัง" 

ลูคัสตั้งข้อห้ามไปอย่างนั้นแหละ ไม่ได้คาดหวังอะไรมาก มีหรือเธอจะเชื่อฟังเขา เธอออกจะซุกซน แถมยังชอบตามติดเขาเป็นเงา

"ตกลงค่ะ ข้าวเจ้าจะเชื่อฟัง พี่สัญญาจะแต่งงานกับข้าวเจ้าแล้วนะ" รับปากตามประสาเด็กน้อย เพราะเธอคิดว่าตัวเองไม่เคยดื้อ และเชื่อฟังผู้ใหญ่อยู่แล้ว 

"อืม....." ตอบรับไปอย่างนั้น

เด็กน้อยกมลนิตย์ยื่นหน้าไปหอมแก้มลูคัสทีหนึ่ง เป็นรางวัลที่ลูคัสตกลงแต่งงานกับเธอแล้ว 

ลูคัสยิ้มอ่อนโยนให้กับยัยตัวแสบ จมูกโด่งเป็นสันของลูคัสก้มลงไปหอมแก้มนุ่มนิ่มอมชมพูของเด็กน้อย 

การกระทำของลูคัสทำให้เด็กน้อยเบิกตาโต ไม่คิดว่าคนตัวโตกว่าจะหอมแก้มเธอกลับ แต่แล้วเธอก็มอบรอยยิ้มหวานส่งให้ลูคัส

"มาเกี่ยวก้อยสัญญากัน" ชูนิ้วก้อยขึ้น

ลูคัสเองก็ยกนิ้วก้อยของเขาเกี่ยวเข้าด้วยกันไว้กับเธอ สัญญานี้ในอนาคตจะพันธนาการทั้งสองไว้ด้วยกันตลอดไป

ทั้งคู่ได้ให้คำหมั้นสัญญากันไว้ สัญญาใจของเด็กทั้งสองคนที่มีต่อกัน จะผูกมัดพวกเขาไว้จนชั่วนิรันดร์.......ตราบสิ้นเสน่หา 

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***