คำนำ

'ลูคัส' หนุ่มหล่อหน้าตาดี ฐานะร่ำรวย ผู้เย็นชาใส่ผู้หญิงทุกคน แม้แต่คู่นอนที่ร่วมเตียงกัน ด้วยความที่เป็นนักธุรกิจระดับต้นของประเทศ มีทั้งด้านมืด เขามักต้องทำตัวเย็นชาเพื่อไม่ให้ใครเข้าถึงได้ง่าย

ตั้งแต่วันแรกที่เขาได้พบกับเธอเมื่อสิบปีก่อน แต่เพราะเธอยังเด็กมาก ในสายตาเขาตอนนั้นมองเธอด้วยรักและเอ็นดูเหมือน 'น้องสาว' คนหนึ่ง เขาจึงไม่รู้ความรู้สึกของเธอที่ซ่อนเอาไว้ที่มีต่อเขา

แต่แล้ววันหนึ่งหญิงสาวคนนั้นได้ปรากฏตัวขึ้นที่คฤหาสน์และร้องขอให้เขาช่วยรับเธอเป็นเลขาส่วนตัวของเขาอีก เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็ได้เกิดขึ้น หัวใจน้ำแข็งของเขาได้ละลายโดยที่เจ้าตัวไม่รู้มาก่อน รู้ตัวอีกทีก็มีเธอเข้ามาอยู่ในใจแล้ว 

เหตุผลที่ทำให้ข้าวเจ้าเลือกมาเป็นเลขาให้กับเขาเพราะความเสน่หาที่มีต่อ 'เขา' ผู้ชายที่เธอแอบรักมาตลอด

ด้วยหน้าที่การงานของเขาแล้ว โอกาสที่เธอจะพบเจอกันมันยากเย็นนัก เธอจึงตัดสินใจมาเป็นเลขาส่วนตัว เพื่อที่จะได้ใกล้ชิดและได้เห็นหน้าทุกวันของเขา

เธอต้องทำทุกวิถีทาง ใช้หน้าที่เลขาส่วนตัวให้เขาตกหลุมรักเธอ แต่เธอจะทำได้หรือไม่

เขาเป็นหนุ่มลูกครึ่งไทย-อังกฤษ แต่เขาเติบโตอยู่ที่ประเทศสเปน.....

ภายในห้องอับแสงมีเพียงสีนวลจากเครื่องคอมพิวเตอร์ที่ส่องสว่าง อีกไม่กี่อึดใจข้อมูลที่เขากำลังดาวน์โหลดอยู่จะสำเร็จอยู่แล้ว งานปาร์ตี้กระจายอยู่หลายห้องในอีกฟากหนึ่งของตัวอาคาร ชายหนุ่มจะต้องรีบกลับไปยังงานชุลมุนแสนอึกทึกนั้นก่อนที่จะมีใครนอกจากคู่ควงของเขาสังเกตว่า...เขาหายตัวไป

ปี๊บ! การดาวน์โหลดไฟล์สุดท้ายเสร็จสิ้น

ชายหนุ่มรีบดึงแฟลชไดร์ฟออกมาจากคอมพิวเตอร์ มีเวลาไม่มากพอที่จะปิดคอมพิวเตอร์ เขาดันแฟลชไดร์ฟเข้าไปในกระเป๋าเสื้อและสำรวจไปรอบๆห้อง ชายหนุ่มตัดสินใจรีบวิ่งออกไป โดยที่ไม่ให้ตัวเซ็นเซอร์ตรวจจับความเคลื่อนไหวได้ ก่อนจะโล่งอกไปที่มันไม่มีเสียงร้องเตือน จากนั้นหาทางไปห้องน้ำเพื่อไม่ให้ใครสงสัยและเดินกลับเข้าไปที่งาน

ในจังหวะเดียวกันก็มีหญิงสาวคนหนึ่งในกลุ่มทำกระเป๋าที่ถือหล่นขณะที่ควานหาบัตร ลิปสติก เหรียญ และสิ่งของอื่นอีกหลายอย่าง ลูคัสย่อตัวตามบรรดาชายหนุ่มที่เข้ามาช่วยเก็บอย่างเนียนๆ หญิงสาวเจ้าของกระเป๋าท่าทางโซเซเล็กน้อยด้วยความเมาจากแอลกอฮอล์ กล่าวขอโทษและขอบคุณด้วยภาษาสเปนอย่างชำนาญ

เขาลัดเลาะไปอยู่ข้างๆชายสูงวัยอีกกลุ่ม

"สวัสดีครับอาฌาคส์ "

"อ้าวลูคัส" ฌาคส์กล่าวทักด้วยความประหลาดใจ  

"ไม่เห็นนายในงานเลี้ยงเลย"

"ผมอยากจะทักคุณอาตั้งแต่แรกแล้วครับ แต่ไม่มีโอกาสสักที คุณอาสบายดีนะครับ" อันที่จริงลูคัสสังเกตว่าคนตรงหน้าดูเหนื่อยและซีดเซียว

''ที่จริงแล้วก็ไม่ค่อยสบายเท่าไหร่หรอก'' 

"หมอบอกให้อาต้องลดน้ำหนักและความเครียดลง น้ำหนักพอทำได้ แต่ความเครียดคงทำได้ยาก" เขาบ่น "งานที่ทำอยู่ไม่ให้เครียดคงเป็นไปไม่ได้ "

ลูคัสยิ้มให้อย่างเห็นอกเห็นใจ

"หมอหรือครับ" เขาตอบรับสั้นๆ  

"อืม... คุณอา จะไปงานเลี้ยงสังสรรค์ของสถานทูตในวันพรุ่งนี้หรือเปล่าครับ" 

"อากับเมียจะต้องบินไฟลต์เช้ากลับประเทศไทยวันพรุ่งนี้ ที่นี่อยู่นานไปก็ไม่สนุกหรอก เมียอาบ่นคิดถึงลูกสาวที่อยู่ประเทศไทยด้วย"

"พวกแม่บ้านก็เป็นแบบนี้ล่ะครับ" 

"รู้ได้ไงว่าพวกแม่บ้านก็เป็นแบบนี้ เท่าที่อารู้มาลูคัสก็ยังโสดอยู่นี่ หรือมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปที่อายังไม่ทราบ" 

"ยังโสดอยู่ครับ" ลูคัสยอมรับ 

ฌาคส์พยักหน้ารับ ทั้งสองคนก้าวลงบันได ขณะที่คนอีกกลุ่มเดินเข้ามา

"เมียอาไม่ชอบการเดินทางด้วยเครื่องบิน ไม่ชอบไปไหนมาไหนด้วย"

มีพนักงานหลายคนเข้ามารับบัตรจอดรถ มีกลุ่มบอดี้การ์ดและรปภ.ที่ดูแลความปลอดภัยด้านหน้า กระซิบกระซาบอะไรบางอย่างกันด้วยน้ำเสียงร้อนรน ลูคัสพอจะจับใจความได้ ขณะพยายามทำทีเป็นไม่สนใจ 

"แล้วหนูข้าวเจ้าล่ะครับ เป็นยังไงบ้าง ตั้งแต่ที่ผมเจอกับเธอ นี่ก็ผ่านมาเกือบสิบปีแล้วมั้ง"

"เธอสบายดี ยังคงต้องเรียนรู้ชีวิตจริงให้มากกว่านี้ อาอดเป็นห่วงไม่ได้เลยเด็กคนนี้ หลายปีที่ผ่านมาเธอบ่นอยากเจอนายอยู่ตลอด"

"ช่วงนี้ผมยุ่งอยู่ตลอดเลยครับ ไม่มีเวลาได้ไปเยี่ยมหาเลย เอาไว้โอกาสหน้าผมจะไปเยี่ยมนะครับ"

"อาเข้าใจ อาคิดว่า...."  ฌาคส์เพ่งมองตามองคนอ่อนวัยกว่าแล้วหยุดพูดไป

ฌาคส์รู้ดีว่าลูกสาวตัวน้อยของเขามีใจให้กับผู้ชายตรงหน้าเขา รับรู้มาตลอดว่าแม้ลูกสาวจะไม่ได้เจอกับลูคัสนานแล้วแต่เธอก็ยังชอบไม่เปลี่ยนแปลง

เรื่องแบบนี้เขาไม่อยากเข้าไปยุ่งเกี่ยวด้วยเท่าไหร่นัก ความรู้สึก ความชอบเป็นเรื่องที่คาดเดาได้ยาก แต่ว่า......

"จริงๆแล้วเดือนหน้าผมมีหมายกำหนดการที่จะบินไปที่ประเทศไทยอยู่เหมือนกันครับ มีไฟล์ออกแบบที่ต้องไปจัดการพอดี แต่เพราะคู่ควงของผมเธออยากไปเจอคนสำคัญก่อน....ที่งานเลี้ยงฉลองมงคลสมรสระหว่างนี้เลยไม่ว่างครับ"

"นี่ไม่คิดจะสวมแหวนใส่นิ้วมือขอแฟนแต่งงานกับเขาบ้างหรอ" 

"ผมไม่รีบครับคุณอา" ชายหนุ่มยืนยันต่อชายสูงวัยกว่า

"นั่นน่าจะใช่รถของอานะ" ทั้งสองจับมือเพื่อบอกลา จากนั้นลูคัสก็ตรงดิ่งไปยังประตูด้านหน้า การรักษาความปลอดภัยในตอนนี้ดูตื่นตัวมากกว่าเมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้

ชายหนุ่มแวะคุยกับคนโน้นคนนี้ระหว่างเดินฝ่าฝูงชนอย่างแนบเนียน โดยตระหนักถึงคลื่นใต้น้ำของความตึงเครียดที่ซ่อนอยู่

คู่เดตหรือคู่ควงของลูคัสกำลังคุยอยู่กับแขกกลุ่มเล็กๆ ซึ่งส่วนมากเป็นผู้ชาย และท่าทีรำคาญใจของหล่อนก็ช่วยให้เขาไม่ต้องเสียเวลาโน้มน้าวให้หล่อนกลับ หญิงสาวเองก็แสดงออกอย่างแจ้งว่าอยากจะกลับ....

ลูคัสและคู่ควงสาวแยกจากกันตรงประตูห้องสวีตของโรงแรมหรูแห่งหนึ่ง เดิมทีเขาเพียงแค่จีบหล่อนมางานเลี้ยงในฐานะคู่เดตเพื่อให้ภารกิจลับของตนเองแนบเนียน ซึ่งตอนนี้มันก็เสร็จสิ้นลงแล้ว เขาไม่มีเหตุผลใดๆ ที่จะต้องใช้หล่อนอีกต่อไป 

ตอนนี้เขาเองก็เหนื่อยจนเกินกว่าจะนึกถึงเรื่องอย่างว่า ปกติเวลาใช้งานเหล่าบรรดาสาวสวยพวกนี้ นอกจากเงินที่ต้องจ่าย บางคนก็ใช้ร่างกายตอบแทนบ้าง อย่างตอนนี้ที่มีเสียงก่นด่าแหลมปรี๊ดของหญิงสาวไล่ตามมาตามหลังด้วยความหัวเสีย

แต่ลูคัสไม่แคร์ และเดินไปยังชั้นล่างของโรงแรมเพื่อขึ้นรถกลับคอนโดของตัวเอง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***