ตอนที่ 3

7 วันถัดมา... 

เป็นการนั่งเครื่องบินครั้งแรกในชีวิตเลย ฉันมาคนเดียว จองตั๋วออนไลน์เอาไว้แล้วล่วงหน้าไป-กลับ ทั้งหมด 9 วัน งานคอนลู่ซานมีแค่วันเดียว แต่ฉันตั้งใจว่าจะอยู่เที่ยวด้วย อุตส่าตั้งใจเก็บเงินมา ขอซื้อความสุขให้ตัวเองสักหน่อย กะว่าจะใช้ที่มีให้หมดเลยแหละ ฮ่า ฮ่า เดี๋ยวพอกลับไทยไปค่อยไปตัดต่อวิดีโอลง vlog การมาจีนครั้งแรกของฉัน อินฟลูโนเนมอย่างฉันถึงจะไม่ได้ดังมากแต่ก็มีโฆษณาเข้ามาหลายตัวให้รีวิวสินค้าแบรนด์ต่างๆทำให้หาเงินได้ค่อนข้างมากกว่าเพื่อนรุ่นเดียวกันในมหาลัย เหตุการณ์ที่สนามบิน ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ถึงแม้จะเป็นครั้งแรกของฉัน แต่ก็ได้เสิร์ชอากู๋ก่อนมาเรียบร้อย แลกตั๋วพร้อมบินกันเลยยย

ณ กวางโจว ประเทศจีน

โอ้ย. เมาเครื่อง มึนมาก อยากนอนจังเลย ฉันรีบเรียกรถ เพื่อไปส่งที่พักที่ได้จองเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว บอกแล้วว่าฉันเตรียมการมาอย่างดี แถมโรงแรมที่พัก เป็นโรงแรมเดียวกับที่จัดคอนลู่ซานเลย เย้ ถึงที่พักสักที วางกระเป๋าแล้วล้มตัวลงนอน …

เฮ้อ! นอนเท่าไหร่ก็ไม่หลับเพราะไม่คุ้นสถานที่ เลยอยากออกไปนั่งดื่มให้เมานิดๆ จะได้หลับง่าย ว่าแล้วก็อาบน้ำแต่งตัว ฉันใส่เป็นชุดเดรสสีดำ เว้าหลังนิดหน่อย และมัดผมสูงๆ ปล่อยเป็นหางม้าลงมา ดูเซ็กซี่มีเสน่ห์เป็นอย่างมาก

ณ ผับ xxx

หามุมที่มืดๆ ไม่ค่อยมีคน มานั่งดื่ม ดื่มไปจนปวดหัวนิดๆ ก็นึกขึ้นได้ตั้งแต่ลงเครื่องมายังไม่ได้กินอะไรเลย งั้นออกไปหาข้าวกินข้างนอกดีกว่า ช่วงกำลังลุกขึ้นยืน ปึกก! คิดในใจใครวะเดินไม่มองเลย เมื่อฉันเงยหน้าขึ้นเท่านั้น ลู่ซาน ต่อให้แต่งตัวมิดชิดใส่หมวกมองเห็นแค่ตาฉันก็รู้แล้วว่าเป็นเขา ไม่ทันได้พูดอะไรฉันก็เป็นลมไปเลย ไม่รู้ว่าเมเบลเป็นลมเพราะไม่ได้กินข้าวหรือช็อคเพราะได้เห็นลู่ซานกันแน่

Talk ลู่ซาน

วันนี้ผมอารมณ์ไม่ค่อยดีถึงขั้นสุด หงุดหงิดเอามากๆ เพราะป๊ากับม๊าผมถามอีกแล้วเมื่อไหร่ผมจะมีแฟน ผมจะแต่งงาน มีหลานให้ท่านซักที ถึงตอนนี้ผมจะอายุ 30 ปี ซึ่งถึงวัยที่จะต้องแต่งงานมีลูกแล้วก็เถอะ ผมได้แต่ตอบคำพูดเดิมๆ ไปว่าถ้าผมมีแฟนตอนนี้ผมก็ตกงานสิ แต่ตอนนี้ผมก็มีเงินเก็บมากพอที่จะเลี้ยงครอบครัวให้สบายไปทั้งชาติแล้ว แต่ที่ผมยังไม่อยากมีแฟนเพราะผมยังรักในอาชีพการแสดง และยังแคร์แฟนคลับของผมเอามากๆ เลยไม่ได้คิดเรื่องการมีแฟนเลย

ผมจึงโทรหาผู้จัดการของผมให้ช่วยจัดการนักข่าวกับแฟนคลับให้หน่อย ผมจะไปดื่มแก้เซ็งที่ผับ xxx เข้ามาถึงผับคนก็เริ่มน้อยลงและไม่ค่อยมีใครสังเกตุผม แต่เพื่อความปลอดภัยผมก็ต้องหามุมที่มืดที่สุดเพื่อเซฟตัวเอง ผมเดินเข้าไปก็ดันไปชนกับผู้หญิงคนหนึ่งเข้า เธอเงยหน้ามองผมสักพักแล้วก็วูบไปเลย มันมืดมากเธอคงมองไม่ออกว่าผมคือใครแน่ๆ ที่เป็นลมไปแบบนั้นคงเพราะดื่มจนเมาหนักมากแน่ๆ เลย ทำไงได้ล่ะ ผมจึงพยุงเธอออกมานอกร้านเพื่อให้คนช่วยส่งเธอไปโรงพยาบาล แต่เมื่อแสงส่องจนเห็นหน้าของเธอ ผมก็รู้ทันทีว่าเธอไม่ใช่คนจีนแน่ๆ เธอตากลมโต หน้าคมเหมือนแขก แต่เธอขาวและสูงมากๆ ตอนนั้นผมก็ไม่อยากยืนตรงนั้นนานกลัวใครจะมาเห็น ผมรีบพาเธอไปที่รถผมและขับพาเธอไปโรงพยาบาล

Talk เมเบล

ลืมตาตื่นขึ้นมาในห้องสีขาว ตรงหน้ามีผู้ชายใส่ชุดกราวน์ยืนอยู่ และหันไปข้างเตียงก็เจอเข้ากับลู่ซาน นี่ฉันไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย ไม่สิ ไม่ใช่ความฝันแน่ๆ เพราะก่อนฉันจะหมดสติไปจำได้ว่าเจอเขาที่ผับ นี่เขาพาฉันมาส่งโรงพยาบาลหรอเนี่ย ฉันคิดในใจ แล้วคุณหมอตรงหน้าก็พูดภาษาจีนกับฉัน ฉันฟังออกนะแต่ตอนนั้นยังไม่ได้สติ คุณหมอเลยถามฉันเป็นภาษาอังกฤษ ถามประวัติส่วนตัวทั่วไป ฉันก็ตอบทันที ชื่อเมเบลเป็นคนไทย อายุ 20 ปี เมื่อฉันพูดอายุชายข้างเตียงถึงกับกระแอมในลำคอ ในตอนนั้นฉันคิดว่าคงบังเอิญแหละเขาคงไม่ได้มีปัญหาอะไรกับอายุของฉัน คุณหมอถามต่อว่า มีโรคประจำตัวหรือมีการแพ้ยาอะไรมั้ย ฉันก็ตอบไปว่าไม่มี ฉันก็ให้ข้อมูลคุณหมอไปจนคุณหมอสรุปได้ความว่าหลังจากลงเครื่องมาไม่ได้พักผ่อนไม่ได้ทานข้าวแต่ไปดื่มสุรา จนทำให้ไม่มีแรงจนเป็นลมไป คุณหมอบอกว่าจะให้น้ำเกลือและนอนพักที่โรงพยาบาล 1 คืน ฉันรีบปฏิเสธเพราะฉันไม่ได้เป็นอะไรแล้ว คุณหมอก็ไม่ได้ว่าอะไร แค่จัดยาให้และบอกให้ทานข้าวก่อนแล้วกินยาตาม จากนั้นฉันก็กำลังจะเดินไปจ่ายยาแล้วกลับที่พัก แต่ก็เหลือบไปเห็นคนข้างเตียง ฉันรีบพูดขอบคุณที่พาฉันมาส่งโรงพยาบาล เราสนทนากันเป็นภาษาอังกฤษเพราะฉันรู้อยู่แล้วว่าเมนฉันคนนี้จบอินเตอร์มา สามารถใช้ภาษาอังกฤษได้ดีมากๆ

ฉันขอไปจ่ายค่ายาก่อน คุณรอฉันตรงนี้สักครู่นะคะ ลู่ซานไม่พูดอะไรได้แต่พยักหน้าตอบ ฉันไม่อยากให้เขาตามออกมาเพราะต้องไปต่อคิวรับยาและจ่ายเงิน ซึ่งตรงนั้นมีคนเยอะมากๆ ต้องมีคนจำเขาได้แน่นอน

Talk ลู่ซาน

หลังจากได้ยินผู้หญิงตรงหน้าบอกคุณหมอว่าตัวเองอายุ 20 ปี ผมถึงกับสำลักน้ำลายตัวเองเลย เธอห่างกับผมตั้ง 10 ปี หน้าตาเธอไม่ได้แก่นะครับ เธอดูโต และเหมือนรุ่นราวคราวเดียวกับผม แต่ผมเองก็เหมือนคนอายุ 20 ต้นๆ เหมือนกัน ช่วงที่เธอไปรอรับยาผมก็ได้แต่คิดว่าทำไมเธอมาจีนคนเดียวแถมยังไปนั่งเมาร้านเหล้าอีก เธออกหักมาหรือเปล่า เอ่อ อ อ นี่ผมจะคิดเรื่องยัยเด็กนี่ทำไมเยอะแนะเนี่ย

Talk เมเบล

คุณคะ เรียบร้อยแล้วค่ะ เราจะแยกกันที่นี่เลยมั้ยคะ เมเบลเอ่ยถาม เมื่อคนตรงหน้าตอบมา ทำฉันตกใจเอามากๆ ผมพาคุณไปทานข้าวก่อนดีกว่าครับ ผมชื่อลู่ซาน อายุ 30 ปีครับ ค่ะ ฉันชื่อเมเบล อายุ 20 ปีค่ะพี่ซาน พี่ซานได้ขับรถพาฉันไปทานข้าว ระหว่างทางที่อยู่บนรถฉันเขินมากๆ ก็ศิลปินที่ตัวเองชื่นชอบกำลังพาเธอไปกินข้าวหนิ พี่ซานคงเห็นบรรยายกาศในรถเงียบสงบจึงเอ่ยถามฉันว่า มาจีนครั้งแรกหรอ มาทำอะไรล่ะ ฉันก็ตอบไป ใช่ค่ะมาจีนเป็นครั้งแรกมาเที่ยวค่ะอยู่ 9 วัน ฉันไม่กล้าบอกเขาว่าฉันมาคอนของเขา เพราะถ้าเขารู้ว่าฉันเป็นแฟนคลับ เขาคงปฏิบัติกับฉันไม่เหมือนเดิมแน่ ที่เขาดีกับฉันขนาดนี้คงเพราะคิดว่าฉันไม่รู้ว่าเขาคือคนดัง เขาคงมองว่าฉันเป็นนักท่องเที่ยวเลยช่วยเหลือฉัน

ขับรถมาจอดที่โรงแรมหรูแห่งหนึ่ง ภายในโรงแรมก็มีร้านอาหาร ก่อนลงรถเขาบอกฉันว่า ที่นี่เป็นร้านอาหารของเพื่อนเขาเองพึ่งเปิดได้ไม่นาน ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้วร้านอาหารข้างล่างปิดแล้วแต่สามารถสั่งขึ้นไปทานบนห้องได้ เราไปเชคอินก่อน เข้าห้องแล้วค่อยโทรสั่งอาหารขึ้นมาทาน ฉันนึกในใจ อะไรวะเนี่ยเขาพึ่งรู้จักฉัน เขาพาฉันมาเปิดห้อง แฟนนิยายอย่างฉันคิดดีไม่ได้เลยจริงๆ ฉันพยักหน้าและตามเขาลงจากรถไป ระหว่างทางเดินฉันได้แต่คิดว่าทำไมเขาถึงทำอะไรแบบนี้ได้นะ ฉันเข้าใจมาตลอดว่าเขาไม่ค่อยมีชีวิตส่วนตัว คิดว่าจะอยู่แต่ที่พักไม่สามารถออกไปไหนคนเดียวได้ซะอีก

ณ ห้องพัก โรงแรม xxx

ฉันอยู่โรมแรมที่เป็นห้องพักส่วนตัว ชั้น 26 เป็นแบบห้องนอนกว้าง มีมุมนั่งทานข้าว เขายื่นเมนูอาหารให้ฉันสั่งว่าจะทานอะไร เห็นแค่รูปอาหารบนเมนูก็ทำเอาท้องฉันร้องมาอย่างน่าอาย ก็ฉันยังไม่ได้กินอะไรเลยนี่หน่า ฉันสั่งสเต็ก เฟรนฟราย ขนมและของหวาน อาหารพื้นฐานที่ฉันเคยกิน ไม่กล้าสั่งอาหารจีนกลัวจะไม่ถูกปาก เขาถามฉันต่อว่าเอาเครื่องดื่มอะไร ฉันหันไปมองรอบๆ ห้องตกแต่งหรูมาก ฉันเลยบอกเขาว่าเอาไวน์อะไรก็ได้ค่ะ ฉันคิดในใจมุมนั้นถ่ายรูปคู่กับไวน์น่าจะสวย เขากระตุกยิ้มมุมปาก พร้อมกับโทรสั่งอาหาร ที่ฉันบอกไปพร้อมกับสลัดผักของเขาและตกท้ายด้วยไวน์xx 1 ขวด เอิ่ม! ฉันกินตั้งเยอะเขากินแค่สลัด แล้วไวน์สั่งให้ฉันแก้วเดียวก็พอแล้วนี่สั่งเป็นขวดเลยหรอ ฉันคิดในใจ ไม่ได้พูดออกไป

ไม่นานอาหารก็มาส่ง ฉันลืมว่าจะถ่ายรูปไปเลย เพราะตอนนั้นฉันหิวมากๆ ฉันค่อยๆ กินเพื่อรักษามารยาท และค่อยๆ จิบไวน์ ตัดภาพไปที่เขาแทบจะไม่ได้กินสลัดที่สั่งมาเลย เอาแต่จิบไวน์อย่างเดียว จนฉันสังเกตว่าหูเขาเริ่มแดง ฉันก็นึกขึ้นได้จากสัมภาษณ์ลู่ซานเป็นคนที่คออ่อนมากดื่มแอลกอฮอล์นิดหน่อยก็เมาแล้ว ฉันคิดในใจ จะถือโอกาสตอนที่เขาเมาข่มขืนเขาดีมั้ย บ้านะ ฉันเป็นผู้หญิงนะเว้ย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***