บทที่1 การเดินทาง

ณ เมืองมิวนอกซ์ เมืองที่เต็มไปด้วยความสุขเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะแต่นั้นก็มีอยู่ได้ไม่นานเพราะในตอนนี้ทั้งเมืองเต็มไปด้วยฝุ่นควัลเเละเหตุการฤดูไม่ตรงตามที่หมายเอาไว้ และในตอนนี้ก็มีเหตุร้ยกำลังเกิดขึ้นเพราะเสียงกรี้ดร้องขอความช่วยเหลือของสาวคนนึงเธอตะโกนสุดเสียงเเต่ไร้คนช่วย สาวคนนั้นวิ่งสุดกำลังเพื่อหาที่ปลอดภัยเธอวิ่งเข้าทางบ้านตัวเองแต่เมื่อเข้าไปก็ต้องเข่าทรุดเมื่อครอบครัวที่รักของเธอนั้นนอนจมกองเลือดอยู่

      "ล..ลูกรักรีบหนีไปพวมันจะกำลังจับลูก" เสียงของผู้เป็นแม่พูดด้วยเเรงสุดท้าย

      "แม่คะ แม่อย่าพึ่งเป็นไรนะแม่!! " เด็กสาวเรียกเเม่ทั้งน้ำตา

      "ลูกรักของแม่เอาหนีไปและหนีไปให้ไกลที่สุด แม่รักลูกนะคนสวย" ผู้เป็นแม่พูดก่อนจะสิ้นใจลงไป

      "แม่!!!! แม่ตื่นขึ้นมาสิแม่" เด็กสาวเรียกผู้เป็นแม่ที่สิ้นใจไปแล้วทั้งน้ำตา

เด็กสาวหยิบสร้อยเชือกถักที่เเม่ทำให้มาก่อนหนีออกไป ไม่รู้นานแค่ใหนที่เธอหนีออกมาจากบ้านที่อบอุ่นตัวของเธอหยุดเดินเพื่อพักเหนื่อยแต่ทันใดนั้นภาพก็ตัดเพราะมีบุคคลปริศนาเข้ามาตีหัวของเธอ เมื่อเทอตื่นขึ้นมาอีกครั้งเธอก็นั้งอยู่บนเก้าอี้ที่กำลังมัดตัวของเธออยู่รอบตัวเธอเด็มไปด้วยนักวิทยาศาสตร์และบุคคลตัวสีฟ้าสูงยาวกว่ามนุษย์ทั้วไป

      "ตื่นเเล้วหรอสาวน้อย" ชายสวมชุดนักวิทยาศาสตร์ถาม

      "ที่นี้คือที่ใหนคะ" เด็กสาวถามด้วยความสงสัย

      "ในตอนนี้เรากำลังมุ่งสู่ดาวดวงใหม่" 

      "คุณต้องการอะไรจากฉันงั้นหรอ" สาวพูดไปด้วยวิตก

      "เมื่อไม่นานนี้เราได้ค้นหาเเม่ของเธอที่เคยทำงานให้กับเราเเละพบว่าหล่อนก็มีลูกเช่นกัน"

      "แล้วมันยังไง"

       "พูดคือหล่อนทรยศพวกเราพร้อมกับเจคซัลลี่และเมื่อไม่นานมานี้เราได้พบว่าคนที่ทรยศพวกเรามีเด็กสาววิเศษที่แม้จะพลิกทั้งแผ่นดินก็ยากจะเจอ นั้นก็คือเทอ" เขาชี้ไปทางเด็กสาว

      "หมายความว่าไง"

      "ครั้งนึงพวกเราเคยทดลองเรื่องอวตารและการทดลองนี้จะมีเธอเป็นส่วนร่วมในครั้งนี้"

      "แต่นี้มันชีวิตฉันนะ" เด็กสาวดิ้น

      "แต่ตอนนี้เธอเป็นของเราเเล้วเอาละอย่าช้าจัดการ"

เมื่อชายคนนั้นพูดจบก็มีบุคคลมากหน้าหลายตาเข้ามามุ่งเธอเพื่อทำการทดลองพวกเขาทำร้ายทั้งร่างกายเธอและทั้งจิตใจพวกเขาฉีดและทดลองเธอราวกับสัตว์ เมื่อเวลาผ่านมาหลายเดือนสิ่งที่พวกเขาต้องการก็คือย้ายร่างของสาวน้อยไปใส่ร่างอวตารที่พวกเขาได้ทำการสร้างขึ้นมา

     "เท่านี้ก็พร้อมแล้ว"ชายชุดขาวฉีดสารสีขาวใส่ร่างของสาวน้อย

     "นั้นจะทำอะไร อย่า!! อย่าาาาา!!!"สาวน้อยกรีดร้องอย่างเจ็บ

เมื่อยาออกฤทธิ์เธอก็สลบไปและเมื่อตื่นขึ้นอีกครั้งเธอก็อยู่ในร่างของอวตารตัวสีฟ้าสูงยาวเข่าดีและยีนมนุษย์ของเธอนั้นจะส่งมาถึงรูปร่างที่น่าเย้ายวนเพราะทั้งหน้าอกหน้สใจเธอนั้นมันตู้ม!! ผิดขนาด

     "เธอตื่นแล้ว ใหนลุกช้าๆสิ"

     "นี้พวกคุณบ้าไปแล้วหรอ"เด็กสาวทุบกระจกที่หน้า

     "ฟังฉันให้ดีนะ จงทำตัวดีๆซะไม่งั้นตาย"

     "ให้ตายเถอะ!!!"

     "เอาละฉันจะเเนะนำให้รู้จักนี้คือคลอสคนฝึกการรบและคนนี้ซาช่าพี่เลี้ยงเธอทำตัวดีๆละแม่หนู"เดินจากไป

     "สวัสดีจ่ะสาวน้อย ฉันซาช่า" ซาช่าจับมือ

     "ฉันคลอส แล้วเธอละ"

     "สวัสดีค่ะ หนู รายา "ยิ้มตอบ

     "เอาละสาวน้อยฟังพวกเราให้ดีนะ"

     "ได้ ว่ามาเลย"

     "เมื่อฉันฝึกเธอเสร็จ ฉันจะพาเธอหนีที่นี้ไม่ปลอดภัย"

     "คนไม่ดีหมดเลยหรอ"

     "ใช่จ้ะ พวกเราจะพาเธอหนีเมื่อพร้อมเพราะฉะนั้นเธอต้องให้ความร่วมมือด้วย" ซาช่าจับหน้าของรายา

     "ได้ หนูจะเชื่อฟังคุณ" ยิ้มตอบ

รายาตั้งใจฝึกฝนเพื่อรอวันที่เธอจะได้หนีออกไปจากที่นี้   

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***