ตอนที่ 4 ภารกิจสุดป่วนกับคุณจิน

"ฟุยุ" ฮาจิเมะเอ่ยเรียกคนที่กำลังนั่งประดิษฐ์อุปกรณ์บางอย่างอยู่

"อะไรเหรอ" ฟุยุหันไปยังต้นเสียงก็เห็นฮาจิเมะยืนกอดอกพิงกำแพงห้องและจ้องมายังเธอ

"ฉันได้ผลึกต้องห้ามมาแล้ว ช่วยตรวจสอบให้หน่อยสิ" ฮาจิเมะเอ่ย

"ได้สิ แล้วไปหามาได้ยังไง" ฟุยุเอ่ยถาม

"โซระเป็นคนหาเจอ" ฮาจิเมะตอบ

"ได้ยังไง" ฟุยุเอ่ย

"ไม่รู้สิ มีแต่ต้องถามคนที่ส่งมาเท่านั้น" ฮาจิเมะกล่าว

"เข้าใจแล้ว" ฟุยุเอ่ย ก่อนจะเอื้อมมือไปสัมผัสผลึก ก่อนที่ภาพโฮโลแกรมฉายใบหน้าของเด็กสาวผู้มีใบหน้าเรียบเฉย เส้นผมสีขาวยาวพะรุงพะรังเพราะไม่ได้แปลงผม แม้เจ้าตัวจะมีลักษณะที่ดูเป็นเด็ก แต่ความจริงแล้วดันอยู่มานานจนเจ้าตัวขี้เกียจนับ

"คงจะมาถามเรื่องของเด็กคนนั้นสินะ" คารินเอ่ยราวกับรู้อยู่แล้ว สายตาไม่ได้จับจ้องมายังคนทั้งสองที่กำลังสนธนาด้วย แต่กลับจับจ้องกับอะไรบางอย่าง

"ทำไมเด็กคนนั้นถึงสามารถสัมผัสหาดาร์กชาโดว์ได้" ฮาจิเมะถามขึ้น

"นั้นสินะ อืม...เคยได้ยินเรื่องเกี่ยวกับเงากลืนเงารึเปล่าล่ะ" คารินถามเป็นนัยย์

"ชาโดว์ที่กินชาโดว์ด้วยกันเอง" ฮาจิเมะตอบ

"ใช่แล้วล่ะ เด็กคนนั้นได้ผลึกดาร์กชาโดว์ที่มีวิญญาณของเงาผู้กลืนกินเงาอยู่ในร่าง แน่นอนว่าหากเราหิวก็ต้องหาอะไรกิน ปีศาจผู้กลืนกินก็เหมือนกัน เมื่อเจออาหารเจ้านั้นก็ให้โซระรีบตรงไปหาอาหารนั้นทันทีเมื่อกิน แต่ดันถูกแย่งไปซะก่อน" คารินอธิบาย

"แล้วเจ้าเด็กนั้นสามารถกลืนกินเงาคำสาปได้รึเปล่า" ฮาจิเมะถาม

"ไม่รู้สิ แต่นั้นคงยากไปสำหรับเด็กคนนั้นในตอนนี้ คงต้องให้เวลาหน่อย" คารินตอบ

"แล้วเวลานั้นคือเมื่อไหร่" ฮาจิเมะถาม

"จนกว่าเด็กนั้นจะแข็งแกร่งพอที่จะก้าวข้ามเซโร่ผู้ใช้ดาบดำอะนะ" สิ้นประโยคของคาริน ภาพโฮโลแกรมก็ดับวูบไปในทันที

ฟุยุหันไปมองฮาจิเมะที่ยืนเงียบอยู่ ใบหน้าของฮาจิเมะนั้นเรียบเฉยดั่งเดิม แต่กลับให้ความรู้สึกว่าฮาจิเมะกำลังไม่สบอารมณ์เป็นอย่างยิ่ง

ในเช้าวันใหม่โซระตื่นขึ้นมาก่อนจะทำธุระส่วนตัวของตัวเองจนเสร็จและเดินลงมาด้านล่างเพื่อทานอาหารเช้าก่อนเริ่มทำความสะอาดภายในตัวร้านตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายจากเอลฟ์ที่มาเคาะประตูบอกเมื่อเช้า และกว่าจะเสร็จก็กินเวลาไปมากพอสมควร

"ไงเจ้าหนู วันนี้มีแกงกะหรี่ล่ะ จะทานมั้ย" จินเอ่ยทักทายอย่างเป็นมิตร ก่อนจะยื่นส่งจานที่มีแกงกะหรี่มาให้ เธอรับมันมาก่อนจะเอ่ยขอบคุณ

"อืม"

"ทานให้อร่อยล่ะ" จินกล่าว ก่อนที่โซระจะเดินไปนั่งที่โต๊ะภายในร้าน และเริ่มรับประทานอาหารในจานด้วยความเอร็ดอร่อย ไม่ว่าจะทานอีกกี่ครั้งอาหารฝีมือจินก็อร่อยเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน

!!!

ขณะที่กำลังทานอาหารอยู่นั้น เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นขัดจังหวะการทานอาหาร มันดังมาจากโทรศัพท์แบบแป้นหมุนสีดำเงางาม

โซระลุกขึ้นก่อนจะเดินไปดู ก่อนจะเอื้อมมือไปยกหูโทรศัพท์ขึ้นมา แต่ก็ถูกมือขาวเนียนของใครบางคนหยุดเอาไว้ คนๆ นั้นคือคุณฟุยุนั้นเอง เธอส่งยิ้มให้

"เดี๋ยวพี่รับเองจ๊ะ" เธอบอกอย่างงั้น เธอจึงเดินกลับไปนั่งทานอาหารของตนดั่งเดิม

ผ่านไปไม่นานเธอก็ทานอาหารในจานจนหมดเกลี้ยง จึงยกจานไปยังห้องครัวเพื่อล้างและคืนให้กับจิน และวิ่งตรงขึ้นไปบนห้อง

!!!

สมาร์ทโฟนสั่นเป็นจังหวะ หน้าจอปรากฏภาพหน้ากากสีขาวด้านหลังมีหน้ากากที่เป็นเหมือนเงา เธอกดเข้าไปยังแอปนั้นก็เห็นข้อความของคุณจินเด้งขึ้น เธอจึงกดเข้าไปอ่าน

'ไงเจ้าหนู' Joker

'ใครอะ' โซระ

'ฉันเอง จินไง' Joker

'ทำไมถึงชื่อนี้ล่ะ' โซระ

'ที่จริงจะใช้ชื่อตัวตลก แต่ฟุยุจังบอกว่าชื่อนี้เท่กว่าน่ะ เลยใช้ชื่อนี้แทน' Joker

'ว้าว'

'แล้วเจ้าหนูไม่ตั้งดูเหรอ' Joker

'แล้วจะตั้งว่ายังไงเหรอ'  โซระ

'นั้นสินะ เอาไว้ค่อยคิดดีกว่านะ' Joker

'ตอนนี้เจ้าหนูรีบลงมาดีกว่านะ เพราะพวกเราต้องออกไปทำภารกิจข้างนอกน่ะ' Joker

'ภารกิจ?' โซระ

'ใช่ เกี่ยวกับผลึกต้องห้ามหรือดาร์กชาโดว์น่ะ พวกเราต้องตามหามันและพามันกลับมาที่นี่' Joker

'ทำไมต้องหาน่ะ' โซระ

'เพราะมันเกี่ยวข้องกับใครบางคนน่ะ' Joker

'รวมถึงเธอด้วย โซระ' Joker

"เกี่ยวกับเรา?" เธอพึมพัม ใช่แล้ว มันเกี่ยวกับเธอคนก่อน ก่อนที่เธอจะนึกคำพูดที่คริสเคยบอก

'เธอคนนั้นบอกว่าให้ตามหาดาร์กชาโดว์และกลืนกินมัน ก่อนที่ความโกราหลจะบานปลาย เธอคนนั้นบอกเอาไว้อย่างนี้ครับ'

เธอลุกจากเตียงที่นอนอยู่ และรีบวิ่งลงไปหาจินที่ห้องชั้นล่างทันที คุณจินอยู่ในชุดสีดำสไตล์techwear สวมสนับมือเหล็กสีดำสนิท

"มาไวนะเนี่ยเจ้าหนู" คุณจินเอ่ย

"พวกเราจะไปด้วยมอเตอร์ไซค์ พร้อมแล้วรึยังล่ะ" คุณจินกล่าว

"อืม" เธอตอบ

"งั้นไปหลังร้านกัน" คุณจินบอก ก่อนที่เธอจะตามคุณจินไปหลังร้านที่มีมอเตอร์ไซค์คันสีเหลืองจอดเอาไว้รอ

"เป็นไงเท่มั้ย" คุณจินถามพรางเข้าไปกอดมอเตอร์ไซค์คันนั้น

"อืม"

'ไปได้แล้วจิน' เสียงของเอลฟ์ดังขึ้นจากกำไลข้อมือสีดำ

"รู้แล้วหน่า กำลังจะไปเดี๋ยวนี้ล่ะ" คุณจินเอ่ย

'เออ'

"ให้ตายสิ ไปกันเถอะเจ้าหนู" คุณจินเอ่ย ก่อนจะหยิบหมวกกันน็อคยื่นให้เธอ เธอรับมาสววมเช่นเดียวกับคุณจิน

"เอาดาบมาด้วยรึเปล่า" คุณนถาม

"อืม เอามาแล้ว" โซระตอบ ก่อนจะยื่นดาบในมือให้จินดู

"ดีมาก งั้นก็รีบขึ้นมาได้แล้ว" คุณจินเอ่ย ก่อนที่เธอจะขึ้นไปนั่งข้างหลังของคุณจิน

"งั้นพร้อมซิ่งรึยังเจ้าหนู" จินถามโดยไม่หันมา ก่อนที่จินจะบังคับเจ้ามอเตอร์ไซค์ให้เคลื่อนด้วยออกไปด้วยความเร็วที่โซระแทบจะปลิวหากไม่กอดร่างของจินเอาไว้แน่น

"วู้ฮู้!!!!!" จินร้องออกมาอย่างอารมณ์ดี

มอเตอร์ไซค์เคลื่อนที่อย่างรวดเร็วผ่านพื้นที่ต่างๆ ที่เธอแทบจะไม่ทันได้สนใจเพราะเธอต้องกอดร่างของคุณจินให้เพื่อไม่ให้ปลิวตกลงข้างทาง โดยที่ระหว่างนั้นคุณจินก็ฮัมเพลงไปด้วย แต่ก็ฟังไม่รู้เรื่องหรอกเพราะมีแต่เสียงลมที่เข้าปะทะหู

ผ่านไปเนิ่นนานกว่าที่มอเตอร์ไซค์ของคุณจินจะเคลื่อนตัวช้าลง ก่อนที่เจ้าของมอเตอร์ไซค์จะจอดมันข้างต้นไม้สีดำ คุณจินถอดหมวกกันน็อคออกทำให้เธอต้องถอดตาม และส่งมันให้คุณจินเมื่อคุณจินหันมา

"ขอบใจเจ้าหนู" คุณจินเอ่ยพรางหยิบหมวกกันน็อตครอบกระจกมองหลัง เธอค่อยๆ ลงจากมอเตอร์ไซค์เพื่อยืดเส้นยืดสาย จนมีเสียงดังก็อบแก็บ

"ฮะๆ เป็นไง สนุกรึเปล่า" คุณจินเอ่ยถามเธอ

"ไม่เลย" เธอตอบ

"ทำไมอะ" คุณจินถาม

"..." เธอทำเพียงจ้องหน้าของคุณจิน หากจะให้พูดเจ้าตัวคงมีเสียใจบ้างแน่นอน

'หยุดคุยกันได้แล้ว รีบมา' เสียงของเอลฟ์ดังขึ้นผ่านกำไลข้อมือ เร่งให้พวกเธอไปหาที่ไหนสักที่

"ค่าๆ จะไปเดี๋ยวนี้แหละ" คุณจินเอ่ย ก่อนจะเข้ามาอุ้มเธอไว้ข้างเอว และออกวิ่งอย่างรวดเร็วต่างจากรูปร่างที่ดูเป็นมนุษย์ลิบลับ

เมื่อวิ่งไปสักพักคุณจินก็ค่อยๆ เบาฝีเท้าลงจนเปลี่ยนมาเป็นเดินช้าๆ ก่อนจะมาหยุดที่หลังต้นไม้ต้นหนึ่ง

"มาช้าจริง" เสียงของคุณเอลฟ์เอ่ยขึ้น ส่วนเจ้าตัวนั้นก็ซ่อนอยู่หลังต้นไม้ด้านบน

"โทษที แล้วเป้าหมายล่ะ" คุณจินรีบเข้าเรื่องทันที

"อยู่ด้านในคฤหาสน์ ด้านนอกมีมีปีศาจเผ้าอยู่ประมาณสิบยี่สิบตนได้มากแต่อ่อน ส่วนด้านในก็มีปีศาจเฝ้าอยู่เช่นกันน้อยแต่ดี" เอลฟ์กล่าวสรุปสั้นๆ

"งั้นเหรอ แล้วแผนล่ะ ขอเปิดตัวแบบเท่ๆ นะ" คุณจินเอ่ย

"หึ แค่เหงื่อออกก็พอใช่มั้ย" เอลฟ์เอ่ย

"ใช่ ขอแบบมันๆ เลย" คุณจินพูด

"ได้" เอลฟ์เอ่ย ก่อนจะเริ่มอธิบายแผนให้พวกเธอได้ฟัง

"เป็นแผนที่เรียบง่ายดี" คุณจินเอ่ยชม

"งั้นก็ไปส่งเจ้าเด็กนี่ได้แล้ว อย่าลืมที่บอกล่ะ ตามหาอัญมณีให้เจอแล้วเอากลับมา" เอลฟ์สั่ง ก่อนจะหันมายำ้เธออีกครั้ง

"อืม เข้าใจแล้ว" เธอรับคำ

คุณจินอุ้มร่างของเธอและเอลฟ์ขึ้น ก่อนจะวิ่งไปยังทางๆ หนึ่ง และเมื่อถึงจุดที่คิดว่าใช่แล้วร่างของเธอและเอลฟ์ก็ถูกเขวี้ยงไปในอากาศลอยขึ้นบนฟ้า

"เหวออออ"

!!!

ก่อนที่ร่างจะปลิวตกลงบนพื้น โชคดีที่ชุดแบล็คชาโดว์กันแรงกระแทกได้ดีพอสมควรทำให้ร่างไม่กลายเป็นเศษเนื้อที่กกองอยู่บนพื้น และตามมาด้วยฝีเท้านับสิบที่วิ่งตรงเข้ามาหาเธอหวังจะขยี้เธอให้แหลก

!!!

จู่ๆ ก็มีกระแสลมแรงพัดตรงเข้ามาทำให้ทั้งเธอและฝูงปีศาจปลิวไปติดคฤหาสน์

"ฮะๆ ยินดีต้อนรับสู่การแสดงของตัวตลก เป็นยังไงบ้างกับการแสดง" จู่ๆ คุณจินก็ปรากฏตัวพร้อมกับตะโกนออกมา

"อะไรของมันวะ" หนึ่งในปีศาจเอ่ยขึ้น เธอถูกปีศาจตนหนึ่งจับตัวเอาไว้แน่นจนทำอะไรไม่ได้ แต่ถึงไม่จับตัวเธอก็ไม่น่าจะทำอะไรได้ก็เถอะ

"เฮ้ยๆ ถ้าเล่นตุ๊กติ๊กล่ะก็ไอ่เด็กนี่ตาย" ปีศาจที่จับตัวเธอประกาศกร้าว

"ใครตายนะ" คุณจินเอ่ยถาม

!!!

ระเบิดที่ซ่อนเอาไว้ถูกปล่อยรออกมา ทำให้ปีศาจที่อยู่โดยรอบและปีศาจที่จับกุมเธอไว้ถูกระเบิดจนเป็นเศษเนื้อไหม้เกรียม

ส่วนเธอก็ได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยเพราะชุดแบล็คชาโดว์รับแรงกระแทกจากแรงระเบิดแทน

ดาบข้างเอวถูกชักออกมาอย่างคุ้นเคยตวัดผ่าร่างของปีศาจจนขาดสะบั้นตามสัญชาตญาณที่ร่างกายสัมผัสได้

คุณจินพุ่งตรงเข้าง้างหมัดต่อยเข้าที่หน้าของปีศาจสองตนจนแหลกเละไม่เหลือชิ้นดี

ความทรงจำของเธอหายไป แต่โชคดีที่ร่างกายยังคงคุ้นเคยในการต่อสู้อยู่ แม้จะไม่เฉียบคมมากนัก แต่ก็พอให้หลบการโจมตีที่เข้ามาได้

หลบต่อไปเรื่อยๆ จนกระทั่งจับจังหวะที่สามารถเหวี่ยงดาบได้ คมดาบเฉือนเข้ากลางอก ตามมาด้วยแขน ขา และจบลงที่คอ

!

คุณจินพุ่งเข้ามาซัดหน้าปีศาจที่กำลังเข้ามาคว้าร่างของเธอจากด้านหลังจนหัวแหลกเละและเลือดก็สาดกระเซ็นเปื้อนชุดของเธอ

"เก่งใช่ได้นี่เจ้าหนู" คุณจินเอ่ยชมขณะที่ซัดหน้าเจ้าพวกปีศาจที่วิ่งเข้ามาไปด้วย

การต่อสู้ผ่านไปอย่างทุลักทุเลเมื่อเหล่าปีศาจต่างพากันเข้ามารุมล้อมราวกับฝูงซอมบี้

!

จินปรบมือเสียงดังจนเกิดแรงลมรอบตัวขึ้น นั้นเป็นสัญญาณที่คุณจินใช้ในการบอกให้เธอรีบหนีออกจากบริเวณนี้ทันที ก่อนที่เสียงบรรเลงจะดังขึ้น

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ระเบิดลูกใหญ่ถูกจุดขึ้นกลางวางล้อมของเหล่าปีศาจจนเกิดเป็นแอ่งเพลิงโลกันต์เผาไหม้ฝูงปีศาจจนวอดวายจนเหลือเพียงเท่าธุลีสีดำ

ส่วนคนที่จุดมันขึ้นมากก็สามารถหนีออกมาได้ทันเวลาทำให้ไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ แถมยังยืนยิ้มราอยู่ข้างเธอ

!

บานประตูหนาของคฤหาสน์ก็เปิดขึ้นด้วยความแรง ปรากฏร่างยักษ์ของปีศาจที่เดินออกมาจากคฤหาสน์ ผิวกายเป็นสีแดงส้ม รูปร่างคล้ายยักษ์ถือดาบใหญ่ที่ทำด้วยหินบางอย่าง สวมเพียงเศษผ้าเก่าๆ ตามมาด้วยชายในชุดสูธสีดำเสื้อด้านในเป็นสีเขียว มีเขาที่งอกออกมาจากหัวทั้งสองข้าง ผิวสีขาวซีด

"มีแขกมาเหรอเนี่ย คงต้องต้อนรับหน่อยแล้ว" ชายคนที่เดินตามหลังปีศาจร่างยักษ์มาเอ่ย

"ไม่ต้องพิธีรีตอง เข้ามาเลยดีกว่าหน่า" คุณจินเอ่ยท้าทาย เจ้าตัวดูสนอกสนใจกับปีศาจร่างยักษ์ตรงหน้า

"เจ้ายักษ์ออกไปได้แล้ว" ชายคนนั้นหันไปสั่งปีศาจร่างยักษ์ด้วยนำ้เสียงแข็ง

ปีศาจร่างยักษ์เมื่อได้ยินคำสั่งก็ออกวิ่งตรงมาหาคุณจินทันที คุณจินตั้งท่าเตรียมพร้อมรับมือ ปีศาจร่างยักษ์ง้างดาบขึ้นกลางอากาศ ก่อนจะเหวี่ยงมันลงเข้าใส่คุณจิน คุณจินไม่มีท่าจะหลบ แต่กลับจ้องปีศาจตนนั้นด้วยสายตาแข็งกร้าว

!

ดาบที่กำลังผ่าลงมาถูกหยุดด้วยหมัดเพียงหมัดเดียว ดาบเล่มนั้นค่อยๆ เกิดรอยร้าวขึ้นจนกระทั่งแตกละเอียดล่วงลงบนพื้น ส่วนมือของคุณจินนั้นก็เกิดเป็นบาดแผลที่มีเลือดสีแดงไหลออกมาจนอาบมือข้างนั้นเพียงเท่านั้น แต่ก็กลับมาอยู่ในสภาพเดิม

ปีศาจร่างยักษ์ไม่รอช้าพุ่งเข้าคว้าร่างของคุณจินไว้ในอ้อมแขนและกอดรัดแน่นราวกับจะบีบร่างของคุณจินให้แหลกในคราเดียว คนที่ถูกจับกลับแสดงรอยยิ้มออกมาราวกับคนที่ไม่เกรงกลัว ดันร่างของเจ้าาปีศาจนั้นออกด้วยแรงมหาศาล และจับร่างของเจ้าปีศาจทุ้มลงกระแทกพื้น พร้อมกับปล่อยหมัดซำ้ลงที่ใบหน้าจนแหลกเละ

"มีเก่งกว่านี้มั้ย" คุณจินเอ่ยอย่างท้าทาย ฝ่ายที่ถูกท้าทายก็หยิบบางอย่างโยนเข้าปาก

"มีของเสริมด้วยเหรอเนี่ย" คุณจินเอ่ย

"ถ้าใช่แล้วจะทำไม" ชายหนุ่มกล่าว ก่อนที่ร่างกายของเขาจะขยายใหญ่ขึ้นจนเสื้อผ้าขาดทำให้เห็นเส้นเลือดสีดำที่นูนขึ้นมาจนน่ากลัว ดวงตาของชายหนุ่มเปลี่ยนเป็นสีดำมองไม่เห็นนัยน์ตา ท่าทางของเขาราวกับสัตว์ป่าที่หิวกระหาย

"นั้นอะไรน่ะ" คุณจินเอ่ย ตาจ้องมองตรงไปยังร่างที่กำลังตรงเข้ามาหาอย่างรวดเร็ว มันง้างกรงเล็บที่งอกขึ้นฟันตรงหน้าของคุณจิน แต่คุณจินก็รีบใช้แขนบังเอาไว้และกระโดดหลบได้ทัน แต่ก็ได้รับบาดเจ็บจากการข่วนจนเกิดแผลแนวยาว

"จิ๊ บ้าเอ้ย" คุณจินสบถออกมา ก่อนจะหลบการโจมตีที่เข้ามาอีกครั้งและอีกครั้ง

"ให้เข้าไปช่วยคุณจินมั้ย" เธอพูดถามเอลฟ์ผ่านแหวนที่สวม

'ไม่ต้อง ยัยนั้นสู้ได้ บุกเข้าไปด้านในได้แล้ว ระวังการโจมตีตลอดเวลา'

"เข้าใจแล้ว" เธอตอบรับ ก่อนจะพุ่งตรงไปยังประตูบานใหญ่ที่บัดนี้ปิดเอาไว้

!

พริบตานั้นร่างของปีศาจร่างโตก็เข้ามาขวางและง้างกรงเล็บเอาไว้รอแล้ว

"โซระ!" คุณจินร้อง ก่อนที่จะใช้ความเร็วเข้ามาขวางเธอเอาไว้ ทำให้กรงเล็บนั้นเฉือนแขนข้างหนึ่งบังเอาไว้ เกิดเป็นแผลที่ลึกเข้าไปอีก

"คุณจิน" เธอร้องเรียกชื่ออีกคนที่ดูท่าทางไม่ดีเท่าไหร่ แต่บาดแผลก็สามารถรักษาให้กลับมาเหมือนเดิมได้เพียงครู่เดียว

"ไม่เป็นไร ฉันจะกันไว้ให้ บุกเข้าไปเลย" คุณจินกัดฟันข่มความเจ็บเอาไว้ เธอพยักหน้ารับ ก่อนจะพุ่งตัวเข้าไปทางบานประตูบานใหญ่อีกครั้ง โดยมีคุณจินขวางเจ้าปีศาจเอาไว้ให้อย่างสุดความสามารถ

!!!

ฝ่ามือของเธอแตะเข้าไปที่บานประตูบานใหญ่ ก่อนที่มันจะเปิดออก และเป็นขณะเดียวที่เอลฟ์พุ่งเข้ามาจับตัวเธอเอาไว้ด้วยความเร็วเหนือเสียง ทำให้เธอไม่พุ่งเข้าไปกระแทกกับปีศาจมากหน้าหลายตาที่รายล้อมพวกเธอเอาไว้

"พร้อมนะ" เอลฟ์ให้สัญญาณก่อนที่จะโยนร่างของเธอขึ้นบนอากาศ และพุ่งเข้าโจมตีฝูงปีศาจอย่างรวดเร็วพร้อมกับมีดคู่ที่สะบั้นคอของพวกปีศาจอย่างเฉียบคม

ส่วนเธอก็ต้องตั้งรับการโจมตีของปีศาจที่พุ่งขึ้นมาด้วยคมดาบสีดำที่เชือดเฉือนร่างจนเลือดสีเขียวสาดกระเซ็นเข้าร่างของเธอ เมื่อกำลังร่วงลงเธอก็ใช้เท้าเหยียบหน้าของเจ้าปีศาจที่เงยหน้าขึ้นมาขู่คำรามอย่างไม่ได้ตั้งใจ

เหล่าปีศาจถูกจัดการอย่างง่ายดายโดยฝีมือของเอลฟ์เป็นส่วนมากของมาก สภาพในห้องดูเละเทะไม่น่ามองเพราะเศษซากร่างของปีศาจและเลือดสีเขียวที่สาดกระเซ็นทั่วทั้งพื้นที่ในโถงขนาดใหญ่แห่งนี้

"ออกมาได้แล้ว ต้อนรับได้ห่วยชะมัด" เอลฟ์ตะโกนขึ้นอย่างหัวเสีย ก่อนที่เสียงเปียโนจะบรรเลงขึ้นอย่างปริศนา และปรากฏร่างของชายหนุ่มในชุดสูธสีขาวทะลุขึ้นมาจากพื้น

"ออกมาได้สักที" เอลฟ์เอ่ยอย่างรำคาญ

"หึ การต้อนรับสำหรับแกน่ะ กำลังจะเริ่มต่างหาก เลวีอาธาน" ชายคนนั้นเอ่ยด้วยนำ้เสียงเย็นยะเยือก

"งั้นเหรอ ขอดูหน่อยก็แล้วกัน" เอลฟ์เอ่ยอย่างท้าทาย

"เอายัยเด็กนั้นออกมา" ชายคนนั้นสั่งเสียงดัง ก่อนที่ปีศาจในชุดสีดำจะลากเด็กสาวรุ่นราวคราวเดียวกัน ถูกพันธนาการด้วยโซ่ตรวจสีขาวที่รู้สึกคุ้นเคย เด็กสาวคนนั้นมีผมสีขาวแบบเดียวกับคาริน นัยน์ตาสีม่วงไวโอเล็ตฉาดแววเดือดดาล

เด็กสาวถูกปีศาจในชุดสูธสีดำจับฉีดของเหลวสีดำเข้าใส่ร่าง  ก่อนที่ร่างของเด็กสาวจะกระตุกดูทุกข์ทรมาน โดยที่ร่างกายแผ่ออร่าสีดำออกมาล้อมรอบร่างของเด็กสาวและค่อยๆ ลอยขึ้นกลางอากาศ

"นี่มันอะไรกัน" เอลฟ์พึมพำกับตัวเองขณะที่จับจ้องไปยังเด็กสาวคนนั้น

"จัดการพวกมัน" ชายหนุ่มสั่งเสียงแข็ง ทำให้เด็กสาวชี้มือมายังเอลฟ์ กลุ่มก้อนควันถูกสร้างขึ้นกลางอากาศนับสิบ ก่อนที่เด็กสาวจะชี้นิ้วสั่งมันให้พุ่งตรงเข้ามาหาเอลฟ์และเธอที่หลบไปมาในห้องโถงที่แม้จะใหญ่ แต่ก็ยากที่จะหลบ

เอลฟ์วิ่งไปตามกำแพงวนรอบห้องโถงอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะเคสี้ยงคมมีดทะลุผ่านอากาศเข้าใส่เด็กสาวทีเผลอ

!

มีดปักอยู่กลางอากาศไม่สามารถพุ่งเข้าไปทิ่มแทงร่างของเป้าหมายได้ เพราะออร่าที่แผ่ออกมาล้อมรอบร่างของเด็กสาวเอาไว้นั้นบดบังร่างเอาไว้

"โห ทีนี้ก็ยากเลยนี่หว่า" เอลฟ์เอ่ยออกมาอย่างไม่ชอบใจนัก ก่อนที่เจ้าตัวจะเริ่มออกวิ่งอีกครั้งจนกระทั้งดูราวกับพุ่งตรงไปยังที่หนึ่งเพียงพริบตาเดียว มีดนับสิบเล่มถูกปาออกมาราวกับห่าฝน แต่กลับไม่สามารถทะลุผ่านออร่าเข้าไปได้

เอลฟ์จับมีดทั้งสองในมือแน่นก่อนจะพุ่งเข้าไปประชิดร่างของเด็กสาวได้อย่างง่ายดายและตวัดมีดในมือทั้งสองเฉือนออร่าเข้าไปจนกระทั่งมันเกิดรอยฟันให้เห็น แต่เพียงพริบตากก็กลับมาอยู่ในสภาพเดิม

"ชิ!" เอลฟ์กระโดดถอยมายืนข้างเธออย่างไม่สบอารมณ์

"เอ้ยยัยเด็กบ้า แกทำอะไรได้บ้างนอกจากยืนดูเฉยๆ!" เอลฟ์เอ่ยถามอย่างหัวเสีย

"หายใจ" เธอตอบ

!

เอลฟ์ประเคนหมัดลงหัวของเธอจนต้องรีบกุมหัวเอาไว้ นำ้ตาแทบเล็ดออกมา

"เลือดผู้กลืนกิน" เธอตอบ

"หือ! จริงด้วย ทำไมไม่บอกตั้งแต่แรกว่ะไอ่เด็กนี่" เอลฟ์เอ่ยพรางทำสีหน้าเจ้าเล่ห์

"ก็ไม่ถามนี่" เธอตอบ ก่อนจะได้รับหมัดอีกหนึ่งหมัด

"เจ็บนะ" เธอร้องบอก

"งั้นก็รีบบอกวิธีใช้เลือดของแกได้แล้ว" เอลฟ์เอ่ยในขณะที่ดึงร่างของเธอกระโดดหลบการโจมตีของเด็กสาว

"ของยืมมีดหน่อย" เธอเอ่ย ก่อนที่เอลฟ์จะยอมส่งมีดทั้งสองเล่มให้

!!!!

เธอจับมีดที่ได้รับมาจากเอลฟ์กรีดเข้าที่มือและชโลมคมมีดทั้งสองด้วยเลือดสีแดงฉาน

"เรียบร้อยแล้วล่ะ" เธอบอกกับอีกคนพรางส่งมีดให้ ก่อนที่เอลฟ์จับกระชากมันไปและตรงเข้าไปหาเด็กสาวพรางหลบการโจมตีไปด้วย เมื่อถึงระยะประชิดตัวแล้วคมมีดทั้งสองก็เจาะทะลุม่านออร่านั้นเข้าไปได้สำเร็จ แต่ไม่ง่ายขนาดนั้น...

เมื่อ...เด็กสาวแผ่พลังออร่าออกมาอีกชั้นหนึ่งพลักร่างของเอลฟ์ให้กระเด็นออกไป

"น่ารำคาญชะมัด" เอลฟ์สบถ ก่อนจะพุ่งตรงเข้ามาหาเธอ และคว้าตัวเธอเอาไว้ ก่อนจะเควี่ยงร่างของเธอไปให้เด็กสาวที่ชี้มายังเธอและสั่งให้ดวงไฟสีดำพุ่งเข้าใส่เธอ มือข้างขวาถูกยกขึ้นกันในทันที

!

ดวงไฟสีดำแตกสลายหายไปในทันทีเมื่อสัมผัสเข้ากับเลือดสีแดงสดที่เปื้อนมือของเธอ เธอพุ่งตรงเข้าไปหาเด็กสาวคนนั้น ก่อนที่เธอจะเห็นรอยยิ้มที่ปรากฏบนใบหน้า

!!!

เด็กสาวปล่อยคลื่นออร่าออกมาเป็นวงกว้างจนพัดร่างของเธอให้ลอยออกไป จนเอลฟ์ต้องกระโดดมารับ

"ชักน่ารำคาญแล้วสิ" เอลฟ์บ่น ก่อนจะหันมามองเธอ "ไอ่หนูเอาเลือดแกมาอีกดิ" เอลฟ์สั่ง ก่อนที่เธอจะยอมมอบเลือดให้ แม้ว่าแผลจะลึกขึ้นเล็กน้อย เธอชโลมเลือดลงบนคมดาบของตนเผื่อจะช่วยเอลฟ์ได้บ้าง

"พร้อมมั้ยไอ่หนู พวกเราจะเข้าไปโจมตีด้วยกัน" เอลฟ์กระซิบบอก

"อืม" เมื่อพร้อมทั้งสองก็พุ่งตรงออกจากที่ซ่อนในทันที และแยกกันไปคนล่ะทิศทางเพื่อให้ใครสักคนเข้าไปประชิดตัวของเด็กสาวได้

เอลฟ์พุ่งเข้าไปประชิดตัวของเด็กสาว ก่อนจะใช้มีดคู่แท่งออร่าที่คุ้มร่างของเด็กสาวรอบทิศทาง แม้ว่าเด็กสาวจะปล่อยคลื่นออร่าออกมา แต่เอลฟ์ก็สามารถกลับเข้าไปโจมตีได้ในเวลาเพียงเล็กน้อย ส่วนเธอก็ทำได้เพียงใช้มือกั้นคลื่นกระแทกนั้น

"รีบจัดการพวกมันได้แล้ว!" เสียงตะโกนสั่งของชายผู้เป็นนายดังขึ้น ทำให้เด็กสาวปล่อยคลื่นออร่าออกมาแรงขึ้นกว่าเก่า และควบคุมดวงไฟสีดำเข้าใส่พวกเราจนเข้าประชิดตัวได้ยาก

"น่ารำคาญชิป" เอลฟ์บ่น ก่อนที่เจ้าตัวจะพุ่งตัวด้วยความเร็วจนมองแทบไม่ทันหลบการโจมตีจากดวงไฟสีดำ และพุ่งตรงเข้าหาเด็กสาวในพริบตา และตวัดมีดในมืออย่างชำนาญ

!!!

"เอลฟ์!"

จู่ๆ ร่างของเอลฟ์ก็ล่วงลงกองกับพื้นอย่างไม่ทราบสาเหตุ และสร้างความพึงพอใจให้กับชายที่ยืนอยู่หลังเด็กสาว

"เอลฟ์ เอลฟ์ เอลฟ์!!!" เธอทำได้เพียงเรียกให้อีกฝ่ายตื่น แต่ก็ไร้ผล

'เอายังไงดี'

เธอจับดาบในมือแน่น ก่อนจะพุ่งตรงเข้าไปหาเด็กสาวอย่างคนขาดสติ โดยที่ใช้ดาบฟันดวงไฟสีดำไปด้วย

!!!

คลื่นออร่าถูกปล่อยออกมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้แรงมากกว่าเดิม มันผลักร่างของเธอให้ปลิวไปกระแทกติดประตูเข้าอย่างจัง

'ต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว'

'ต้องรีบลุกแล้ว'

'ขามันไม่ขยับเลย'

'ร่างกายก็เบาแปลกๆ'

'เหนื่อยชะมัด...'

เธอหลับตาลงช้าๆ และหายใจเข้า

'การกลืนกินคืองานของข้า และข้าจะกลืนกินทุกสรรพสิ่ง'

เธอลุกขึ้นจากพื้น ในมือถือดาบแน่น ก่อนที่เธอจะพุ่งตรงเข้าไปหาเด็กสาว กวาดแกว่งดาบในมือฟาดฟันดวงไฟสีดำ และการโจมตีต่างๆ ของเด็กสาวอย่างเฉียบคม

"รีบจัดการยัยเด็กนั้นได้แล้ว!" ชายหนุ่มตวาดใส่เด็กสาว ทำให้คนที่ถูกตวาดปล่อยคลื่นออร่าเข้าใส่เธอ แต่ก็ถูกตัดด้วยคมดาบจนเกิดช่องว่างให้เธอได้พุ่งผ่านไปในระยะที่ใกล้ขึ้น

และคลื่นออร่าก็มาอีกระรอก แต่นั้นก็ไร้ความหมายเมื่อเธอใช้คมดาบฟันมันเป็นสองส่วน

เธอพุ่งตัวตรงไปหาเด็กสาว จับดาบในมือแน่น ตัดผ่าออร่าที่ห่อหุ้มร่างของเด็กสาว และใช้มือข้างที่เปื้อนเลือดยัดเข้าปากของเด็กสาว เด็กสาวตรงหน้ากัดเข้าที่แผลอย่างแรงทำให้เลือดไหลซึมเข้าไปในปาก

อึก...!

กลิ่นเหม็นฟุ้งกระจาย พร้อมทั้งรสชาติที่ขยะแขยงที่ไหลผ่านลำคอ แม้จะเจ็บปวดมากเท่าไหร่เธอก็ยังคงไม่ชักมือออกมา แต่กลับยัดมันเข้าไปอีก

!

จนกระทั่งเด็กสาวมีอาการชักเกร็ง เธอรีบชักมือออกจากปากของเด็กสาวคนนั้น เธอคว้าร่างที่กำลังล่วงเอาไว้ก่อนที่พวกเธอจะล่วงลงจะอากาศ

"ชิป!!" เมื่อชายคนนั้นเห็นท่าไม่ดีแล้วจึงรีบหนีในทันที

"จะไปไหน!!!!" เอลฟ์ที่ตื่นเมื่อไหร่ก็ไม่รู้รีบพุ่งตัวเข้ากระชากร่างของชายที่กำลังจะหนีทันที และจับทุ้มลงกับพื้นจนไม่สามารถขยับไปไหนได้

"ให้ตายฉันพลาดอะไรไปบ้างเนี่ย" เอลฟ์เอ่ยออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะหันมาหาเธอที่กำลังนั่งกองอยู่บนพื้นโดยมีเด็กสาวเจ้าของพลังแปลกประหลาด

"ฝากเด็กคนนี้ด้วย..." เธอเอ่ย ก่อนที่สติจะเลือนลางจากความเหนื่อย...

...

!!!

เอลฟ์เตะบานประตูหนาให้เปิดด้วยเท้า ก่อนจะแบกร่างของเด็กสาวทั้งสองที่ไม่ได้สติไว้บนบ่าทั้งสอง

"ไง..." จินเอ่ยเมื่อเห็นเอลฟ์เดินออกมา จินในตอนนี้มีสภาพไม่สู้ดีนักเพราะได้รับบาดเจ็บไปทั่วทั้งร่างกาย และสภาพโดยรอบนั้นมีเพียงเศษเนื้อที่แหลกเละเต็มพื้น

"เออ ไหวรึเปล่าล่ะ" เอลฟ์เอ่ยถามคนที่มีบาดแผลเต็มตัว

"พอไหว แต่กลับไม่ไหว" จินตอบ

"ให้ตายสิ คงต้องให้ยัยนั้นมารับแล้ว" เอลฟ์บ่น ก่อนจะโยนร่างที่ไร้สติให้จิน

"อะไรเนี่ย เอาเด็กมาคนหนึ่ง กลับมาได้สองคน ฮะๆ" จินเอ่ยพรางหัวเราะ

"มันน่าตลกมั้ย" เอลฟ์เอ่ย

"แล้วทำไมไม่ฆ่าล่ะ" จินเอ่ยด้วยนำ้เสียงเย็นยะเยือก

"เด็กนั้นขอมา" เอลฟ์ตอบ

"งั้นเหรอ" จินเอ่ยด้วยนำ้เสียงร่าเริงตามปกติ

"อืม"

...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***