ตอนที่ 2 การพูดคุย

!!!

"โอ๊ย" เธอร้อง เมื่อฝ่ามืออรหันต์ประทับลงกลางหลังของเธอ โดยฝีมือของหญิงสาวร่างสูงอย่างจิน เธอไม่เข้าใจว่าเหตุใดเจ้าตัวถึงตีเธอ จึงจ้องไปยังคนที่ตีด้วยสายตาที่บ่งบอกว่า 'ทำอะไรอะ'

"โทษทีๆ แค่หยอกน่ะ" จินพูด ก่อนที่เจ้าตัวจะยื่นกระเป๋าส่งคืนให้ เธอรับมาก่อนที่กระเป๋าหนังจะตกลงบนพื้นด้วยนำ้หนักของมัน

"ฮะๆ" จินหัวเราะอย่างชอบใจ ก่อนจะไปประจำที่หลังเคาน์เตอร์

"งั้นเราไปกันเถอะจ๊ะ" หญิงสาวที่ถูกเรียกว่าฟุยุจังลุกขึ้นจากเก้าอี้ โบกมือให้เธอตามเข้าไปข้างในห้องหลังเคาน์เตอร์ ก่อนที่เธอจะตามคุณฟุยุเข้าไปด้านในห้องหลังบานประตู จินปิดประตูตามหลังให้เมื่อพวกเธอทั้งสองเดินเข้าไปภายในเรียบร้อยแล้ว

ภายในเป็นห้องสี่เหลี่ยม มีโต๊ะสี่เหลี่ยมขนาดกว้างวางอยู่ตรงกลางห้องล้อมด้วยโซฟาสีดำทั้งสี่ทิศ มีบันไดอยู่ทางขวามือ มีประตูอยู่ริมซ้ายเบี่ยงหน้า

"เชิญนั่งก่อนสิจ๊ะ" คุณฟุยุเชื้อเชิญให้เธอนั่งลงที่โซฟาด้านหน้า ส่วนคุณฟุยุก็เดินไปนั่งที่โซฟาด้านตรงหันข้ามของเธอ

"อาจารย์ของพี่หรือท่านคารินบอกว่าจะส่งเธอมาที่นี่ อาจารย์บอกว่าเธอต้องการตามหาผลึกต้องห้ามใช่มั้ยจ๊ะ" คุณฟุยุเอ่ยถาม

"หือ ผลึกต้องห้ามเหรอ?" เธอถาม เพราะไม่รู้ว่ามันคืออะไร

"อื้ม มันถูกเรียกอีกชื่อว่า ผลึกดาร์กชาโดว์ ผลึกที่เต็มไปด้วยความชั่วร้ายน่ะ" คุณฟุยุอธิบาย

"อ้อออ"

!!!

ประตูถูกเปิดเข้ามา ปรากฏร่างบางของหญิงสาวผมสีเขียวเข้มมัดรวบไว้ด้านหลังในชุดสีดำสไตล์techwear พกดาบสั้นคู่ไว้เอาไว้ข้างเอวทั้งสอง หญิงสาวเดินเข้ามาด้วยท่าทางหงุดหงิด ก่อนจะสงบลงเมื่อสังเกตเห็นคุณฟุยุ

"สะ สวัสดีค่ะฟุยุมิซัง เด็กนั้นคือใครงั้นเหรอคะ!" คนที่เพิ่งปรากฏตัวโพล่งถามขึ้นในทันที และหันมาจ้องเขม็งมายังเธอ ท่าทางเธอจะถูกเกลียดด้วยเหตุผลแปลกๆ เข้าแล้ว

"พนักงานใหม่น่ะ ชื่อโซระ" คุณฟุยุเอ่ยแนะนำเธอให้คนมาใหม่รู้จัก

"เดี๋ยวนะคะ ทำไมพวกเราถึงรับพนักงานใหม่ด้วยล่ะคะ" หญิงสาวเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ

"นั้นเพราะอาจารย์ส่งมาน่ะ" คุณฟุยุเอ่ย

"ห๊ะ" หญิงสาวร้อง และทำหน้าไม่เข้าใจสุดๆ

"อื้ม คนทางนี้คือเอลฟ์ เป็นพนักงานรุ่นพี่ของเธอ ถ้ามีอะไรก็ถามเค้าได้เลยนะจ๊ะ" คุณฟุยุหันมาแนะนำตัวคนมาใหม่ให้เธอได้รู้จัก แต่คนที่มาใหม่กลับถลึงตาใส่เธอซะงั้น

"จริงสิ..." คุณฟุยุพูดขึ้น ก่อนจะเอ่ยต่อไปว่า "เอลฟ์ช่วยพาโซระไปดูห้องชั้นบนหน่อยสิ" คุณฟุยุเอ่ยขอร้องเอลฟ์ เจ้าตัวรีบตอบรับคำขอนั้นอย่างรวดเร็ว

"ได้แน่นอนค่ะ" เอลฟ์พูดเสียงดัง ก่อนจะก้าวขาเดินยาวๆ เข้ามาจับคอเสื้อของเธอและลากให้เดินตามไป พร้อมกับยกกระเป๋าหนังของเธอไปด้วย เธอทั้งสองคนจะมาหยุดที่ชั้นสามที่มีประตูอยู่สี่บานฝั่งละสองบานสลับกัน

"เลือกห้องที่อยากได้ซะ แล้วเอาของไปเก็บ ฉันไปล่ะ" เอลฟ์กล่าว ก่อนจะเดินลงบันไดไปอย่างรวดเร็วโดยทิ้งให้เธอยืนอยู่กับกระเป๋าหนังเพื่อนรัก

โซระมองประตูทั้งสี่ ครุ่นคิดก่อนจะเดินไปเปิดประตูฝั่งซ้ายที่อยู่ในสุด ภายในห้องเป็นห้องสี่เหลี่ยมสีขาว มีเฟอร์นิเจอร์ธรรมดาตกแต่งเอาไว้ มีเตียงสำหรับคนๆ เดียวนอนวางชิดกำแพง โต๊ะและเก้าอี้ไม้ ตู้เสื้อผ้า ชั้นหนังสือที่ว่างเปล่า ชั้นวางของเพียงเท่านั้น

เธอวางกระเป๋าลงข้างเตียง ก่อนจะลงมือจัดแจงข้าวของภายในกระเป๋าจัดเรียงไว้ตามที่ต่างๆ จนกระทั่งเวลาผ่านไปนานพอควร ข้าวของทั้งหมดก็ถูกจัดจนเรียบร้อย

"เห้อ...เสร็จสักที ขอนอนพักก่อนแล้วกัน" เธอเอ่ย ก่อนจะทิ้งตัวลงบนเตียงนุ่ม

!!!

"ส่งเจ้าหนูมาแล้วเหรอ" เสียงร่าเริงเอ่ย นั้นทำให้หญิงสาวเจ้าของเรือนผมสีเขียวหงุดหงิดขึ้นทันที เพราะคนที่เอ่ยนั้นคือหญิงสาวร่างสูง ผู้มีใบหน้ายิ้มแย้มตลอดเวลา และมักจะกวนประสาทเธอเป็นประจำอย่าง 'จิน'

"อื้ม ทำไม" เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูรำคาญ ซึ่งนั่นก็คือความรู้สึกของเธอตอนนี้ เพราะเธอตั้งใจจะรีบมาหาคุณฟุยุมิแท้ๆ แต่ดันต้องมาเจอกับไอ่คนน่ารำคาญนี่ซะได้ คิดแล้วก็อยากต่อยเจ้าบ้าที่ยังคงยิ้มร่า

"อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ ฟุยุจังบอกว่าตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปให้เธอสอนงานเจ้าหนูด้วย เดี๋ยวฉันจะพาเจ้าหนูไปดูรอบๆ นี้ให้เอง ไปพักเถอะ" จินกล่าวสิ่งที่ได้ฟังมาให้เอลฟ์ฟัง

"เออๆ ถ้าคุณฟุยุมิบอกมาล่ะนะ" เอลฟ์ตอบส่งๆ เพื่อที่จะได้ไปจากตรงนี้สักที เอลฟ์รีบสาวเท้าก้าวออกไปในทันที

"อารมณ์ไม่ดีตลอดเลยนะ" จินเอ่ยพรางถอนหายใจ

!!!

เสียงเคาะประตูดังขึ้น เรียกให้เด็กสาวที่นอนเล่นอยู่บนเตียงสะดุ้งลุกพรวดขึ้นจากเตียง ก้าวไปเปิดประตู จินปรากฏอยู่หลังบานประตูที่ถูกเปิดออก

"..." โซระจ้องหน้าคนที่ปรากฏตัวตรงหน้าเพื่อนรอสิ่งที่อีกฝ่ายจะพูด

"ห้องเป็นไงบ้าง โอเครรึเปล่าหรือขาดอะไรอีกไหม" คำถามถูกถามออกมาเป็นชุดจากปากจิน

"โอเคร" โซระตอบสั้นๆ

"งั้นเหรอ ดีแล้วล่ะ งั้นขอเข้าไปดูด้านในหน่อย" จินกล่าว ก่อนจะแทรกตัวเข้าไปด้านในห้อง วิ่งไปมาดูนั้นดูนี่ราวกับเด็กที่ตื่นตาตื่นใจกับร้านขายของเล่น โซระทำเพียงยืนนิ่งมองคุณจินที่ทำตัวเป็นเด็ก

...

"ได้เวลาไปสำรวจพื้นที่ของแบล็คชาโดว์กันแล้ว" จินร้องตะโกนขึ้นอย่างร่าเริง และอุ้มร่างของโซระวิ่งออกไปจากห้อง โดยลืมปิดประตู เธอถูกจินอุ้มลงมาชั้นล่าง ก่อนจะเข้าประตูบานเดียวในห้อง

ฝั่งตรงข้ามของประตูเป็นทางที่ยาวลึกเข้าไป มีบานประตูเรียงสลับกันไปมา และมีชื่อห้องสลักไว้บนบานประตูไม้สีดำด้วยสีขาว

"ทางเดินนี้คือทางเชื่อมกับห้องต่างๆ ส่วนห้องที่ถูกไม้ปิดเอาไว้ก็อย่าเข้าไปก็แล้วกันในนั้นมีผีน่ะ" จินอธิบาย แต่ประโยคหลังนั้นเธอเดาว่านั้นไม่ใช่ผี แต่เป็นปีศาจซะมากกว่าล่ะมั้ง ก่อนที่จินจะอธิบายต่อไปว่า "และมีอีกอย่างหนึ่งคือทางเชื่อมมีกฎของตัวมันเอง ประตูห้องต่างๆ จะสลับเปลี่ยนที่กันในแต่ล่ะชั่วโมง ซึ่งเธอต้องค่อยดูชื่อที่สลักบนประตูดีๆ ไม่งั้นอาจเข้าผิดประตูได้"

"อืม แล้วทำไมมันต้องสลับล่ะ" เธอถาม

"ไม่รู้สิ แต่ก็สนุกดีนะ เหมือนเกมตามหาประตูไง" คุณจินเปรียบเทียบ แต่ถ้าเวลารีบๆ คงไม่สนุกเท่าไหร่นัก

"แต่หากอยู่ในทางเชื่อมจนครบเวลาเปลี่ยน บานประตูก็จะสลับเปลี่ยนตัวมันให้เห็นซึ่งค่อนข้างตาลายล่ะนะ แต่ถ้าเธอกำลังก้าวเข้าไปในห้องนั้นประตูนั้นจะรีบกลืนเธอเข้าไปในห้องทันที เพราะพวกมันรีบที่จะต้องรักษากฎของพวกมัน" จินอธิบายยืดยาว

"แล้วเราจะรู้ได้ยังไงว่าเป็นเวลาเท่าไหร่แล้ว" โซระถามด้วยความสงสัย

"เรื่องนั้นพวกเราดูนาฬิกาเอา หรือสังเกตว่ามันแผ่ไอสีดำออกมาน่ะ เอาเถอะไปดูห้องแรกกัน" จินตอบ และอุ้มเธอไปยังบานประตูที่อยู่ใกล้ที่สุดที่เขียนเอาไว้ว่า

'ห้องเก็บอุปกรณ์ทำความสะอาดชาโดว์'

"ห้องนี้เป็นห้องที่เธอต้องเข้าออกบ่อยๆ แน่นอนหลังจากนี้ แต่ขอแนะนำว่าให้ทำความสะอาดมันบ่อยๆ เพราะในนี้เป็นบ้านของชาโดว์น่ะ เจ้านั้นค่อนข้างชอบความสะอาดน่ะ" จินอธิบาย เปิดประตูให้โซระมองด้านในที่เป็นห้องสี่เหลี่ยม ภายในมีอุปกรณ์ทำความสะอาดวางเรียงกันอย่างเรียบร้อยตามที่ของมัน แต่ในห้องนี้อากาศค่อนข้างเย็นแปลกๆ และดูเหมือนจะไม่มีไฟ

"ห้องนี้ค่อนข้างมืดและเย็นเพราะอะไรรู้มั้ย" จินพูดด้วยนำ้เสียงที่พยายามจะทำให้เธอกลัว

"เพราะมีผี" เธอตอบ

"ใช่ ฮะๆ รู้ทันสินะ" จินเอ่ยอย่างชอบใจ

"งั้นไปห้องต่อไปกัน" จินกล่าวก่อนจะอุ้มเธอไปอีกครั้ง

ห้องถัดไปอีกฝั่งที่ถัดจากห้องก่อนหน้านี้มันถูกเรียกเอาไว้ว่า 'ห้องอาวุธ'

"ห้องนี้เป็นห้องที่เอลฟ์ใช้ประจำน่ะ ซึ่งก็น่าจะเป็นห้องของเจ้าตัวไปแล้ว" จินเล่าพรางหัวเราะ

ภายในห้องนั้นมีอาวุธมากมายหลายชิ้นวางอย่างเป็นระเบียบ ไม่ว่าจะเป็นอาวุธธรรมดา หรืออาวุธที่เธอนึกไม่ออกว่ามันใช้ยังไงกันแน่ เพราะรูปร่างที่บิดเบียวและแปลกประหลาด

"้เธออยากได้สักอันมั้ย" จินห้มมาถาม ซึ่งเธอก็ต้องปฏิเสธเพราะไม่อยากได้เท่าไหร่นัก

คุณจินพาไปดูห้องอีกห้องที่เขียนเอาไว้ว่า 'ห้องวัตถุดิบสุดเจ๋งของจินเองจ้า' ชื่อดูก็รู้เลยว่าเป็นห้องของใคร

"ห้องนี้ของฉันเอง ข้างในมีวัตถุดิบจากทั้งโลกปีศาจและโลกมนุษย์แยกกันไว้ทั้งสองข้าง อยากจะให้เข้าไปนะ แต่กลัววัตถุดิบจากโลกปีศาจจะแตกตื่นน่ะ" จินบอก ซึ่งเธอก็เข้าใจเพราะวัตถุดิบของโลกปีศาจนั้นมีชีวิตเป็นของตัวมันเอง แม้จะตายไปแล้วแต่ก็ยังคงขยับได้

ห้องถัดไปเป็นที่เขียนว่า 'ห้องสมุด'

"ห้องนี้เป็นห้องของฟุยุจังเค้าน่ะ แต่ถ้าอยากจะหาอะไรอ่านก็เข้าไปได้นะ แต่ที่นี่ค่อนข้างอันตรายสำหรับคนมาใหม่เลยล่ะ" จินบอก พรางเปิดประตู

!!!

การจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัวจากหนังสือบินได้ลอยพุ่งเข้ามาด้วยความรวดเร็วราวกับจับเขวี้ยง แต่ก็ถูกคุณจินเอียงคอหลบอย่างง่ายดาย

!!!

หน้าของเธอกระแทกด้วยหนังสือเล่มหนาจนเกิดเป็นรอยแดงที่เห็นได้อย่างชัดเจนและมีเลือดไหลออกมาจากจมูก ส่วนหนังสือเล่มนั้นก็รีบบินหนีทันที

"เจ้าหนู!" คุณจินร้องอย่างตกใจ ถูกพาตรงไปยังภายในห้องพักที่คุณฟุยุและเธอใช้พูดคุยกัน จินวางเธอลงนอนบนโซฟา ก่อนจะวิ่งหายออกไปจากห้อง

ก่อนจะกลับมาพร้อมฟุยุที่มีท่าทางแตกตื่นเล็กน้อย เพราะเห็นคุณจินแตกตื่น แต่เมื่อมาเห็นสภาพของเธอ ฟุยุก็แทบกุมขมับ ก่อนที่คุณฟุยุจะหยิบตลับยามาทาให้เธอ และยื่นผ้ามาให้เธอเช็ดเลือดที่ไหลราวกับสายนำ้

!!!

ประตูถูกเปิดเข้ามาทางร้าน ปรากฏหญิงสาวแปลกหน้าร่างผอมบาง ใบหน้าฉายแววเย็นชา เส้นผมสีดำสนิทดูน่าเกรงขาม นัยน์ตาสีแดงสดราวกับเลือดสดที่เมื่อจ้องแล้วก็รู้สึกขนลุกขึ้นมา แต่จะว่าไปทำไมคนที่ร้านนี้ถึงต้องเปิดตัวแบบนี้กันเนี่ย...

"ยินดีต้อนรับกลับจ๊ะฮาจิเมะ" คุณฟุยุเอ่ยทันทีที่คนมาใหม่ปรากฏตัว

"กลับมาแล้วเหรอ เราได้พนักงานใหม่มาด้วยล่ะ" จินพูดอย่างร่าเริง พรางเดินเข้าไปกอดคอของอีกฝ่าย

"อืม" ฮาจิเมะเอ่ย ก่อนจะผละมือของจินออกจากไหล่

"ฮะๆ" จินหัวเราะก่อนจะเดินกลับมานั่งที่เดิม ส่วนคุณฮาจิเมะก็เดินมานั่งโซฟาที่ว่าง

"ฟุยุ มีใครไปส่งพัสดุให้คุณเสรรึยัง" ฮาจิเมะเอ่ยถาม แต่จ้องมาที่เธอ

"ยังหรอก แต่เธอต้องพักบ้างนะ" คุณฟุยุกล่าวอย่างเป็นห่วง

"อืม อีกหนึ่งวันหลังจากนี้ เด็กคนนี้จะต้องตามฉันไปทำงานด้วย" ฮาจิเมะกล่าวเสียงเรียบนั้นทำให้จินและคุณฟุยุตกใจเล็กน้อย

"โหโหดจังนะ" จินเอ่ย

"หึ..." ฮาจิเมะครางในลำคอ

"แต่พวกเรายังไม่ได้ทดสอบความสามารถของตัวโซระเลยนะ จะให้ไปทำภารกิจเลยมันก็..." คุณฟุยุเอ่ยขึ้น

"เจ้าเด็กนี่ทำได้อยู่แล้วนี่ ก็เป็นถึงของของคาริน" ฮาจิเมะเอ่ย แต่เธอไม่เข้าใจว่าไปเอาความมั่นใจนั้นมาจากไหน

"จริงสิ เรื่องนี้เอาไว้ก่อน ไปอาบนำ้กันได้แล้วล่ะ เดี๋ยวจะทำอาหารเอาไว้รอ" จินกล่าวขึ้นเสียงดัง

"จ๊ะ"

"อืม"

เธอและคุณฟุยุจึงตกลงกันว่าจะไปหยิบเสื้อผ้าและผ้าเช็ดตัวที่บนห้องก่อนแล้วจะเดินไปอาบนำ้พร้อมกัน

ห้องนำ้ของที่นี่เป็นห้องนำ้รวมขนาดใหญ่ที่มีห้องอาบนำ้เดี่ยวและอ่างนำ้พุร้อนขนาดไม่ใหญ่มากตั้งอยู่กลางห้อง เธอเลือกที่อาบที่ห้องอาบนำ้เดี่ยว เพาระมันรวดเร็วกว่า ส่วนคุณฟุยุก็อาบห้องเดี่ยวเหมือนกัน

เมื่ออาบนำ้ชำระร่างกายเสร็จ คุณจินก็ทำอาหารเสร็จแล้วเช่นกัน อาหารหน้าตาน่ากินถูกนำมาวางบนโต๊ะภายในร้าน พร้อมกับเหล่าสมาชิกแบล็คชาโดว์ที่อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน

อาหารบนโต๊ะถูกจัดการไปอย่างรวดเร็ว พวกเธอทั้งหมดยกเว้นฮาจิเมะที่ยกจานของตนออกไปล้างต่างพากันพูกคุยกันในเรื่องของเธอไม่ก็เรื่องของแบล็คชาโดว์ จนกระทั่งเวลาผ่านไปนานพอควร พวกเธอจึงยกจานออกไปล้างกันที่ห้องครัว และยกย้ายกันไปนอนที่ห้อง

!!!

เสียงเคาะประตูดังขึ้นติดต่อกันสามครั้งก่อนจะหยุด โซระลดความสนใจจากหน้าจอสมาร์ทโฟนในมือ เด้งตัวลุกขึ้นจากเตียงเพื่อเดินไปเปิดประตูให้คนที่มาเคาะประตูเวลานี้

ด้านหลังประตูเป็นคุณฟุยุนั้นเองที่ยืนอยู่ เธอส่งยิ้มให้อย่างเป็นมิตรเหมือนเช่นเดียว แต่เธอกลับรู้สึกไม่ไว้ใจรอยยิ้มนั้นได้อย่างเต็มใจ

"มีอะไรรึเปล่าคะ" โซระเอ่ยถามขึ้นเพราะอีกฝ่ายเอาแต่ยืนนิ่ง

"พี่อยากให้เธอตามพี่ไปที่ห้องวิจัยหน่อยน่ะ รบกวนรึเปล่า" คุณฟุยุเอ่ย

"ก็ได้ค่ะ" เธอตอบและเดินตามคุณฟุยุไป

"พี่เอาอันนี้ให้" คุณฟุยุหยิบแหวนสีดำที่ประดับอัญมณีสีดำยื่นให้ เธอรับมันมาดู แต่กลับรู้สึกว่ามันต่างจากแหวนปกติ

"ทำไมถึงเอาให้เหรอคะ" เธอถาม

"มันคือชุดแบล็คชาโดว์น่ะ เวลาจะใช้ก็แค่เอ่ยคำว่า 'แบล็คชาโดว์' ออกมาน่ะ งั้นลองดูสิจ๊ะ" คุณฟุยุอธิบาย ก่อนจะบอกให้เธอทำตาม

"แบล็คชาโดว์" เธอเอ่ยมันออกมา ก่อนที่คัวนสีดำที่ปกคลุมร่างของเธอเอาไว้เพียงครู่หนึ่ง ก่อนที่จะรับรู้ว่าชุดของเธอเปลี่ยนไปเป็นชุดสีดำทั้งตัวในสไล์ techwear และมีหน้ากากสวมปิดหน้าเอาไว้

"เป็นยังไงบ้างจ๊ะ" คุณฟุยุเอ่ยถาม

"ก็เท่ดีนะคะ" เธอตอบ

"ดีแล้วจ๊ะ พี่ขอยืมสมาทร์โฟนของเธอหน่อยสิจ๊ะ" คุณฟุยุเอ่ยขอ

"ค่ะ" เธอยื่นสมาร์ทโฟนให้คุณฟุยุที่รับมันไปกดอะไรอยู่สักพักหนึ่งและคืนให้เธอ

"พี่ติดตั้งแอปแบล็คชาโดว์ให้แล้วนะจ๊ะ เอาไว้รับงานหรือส่งข้อความภายในแบล็คชาโดว์น่ะ" คุณฟุยุอธิบาย

"ขอบคุณค่ะ" เธอเอ่ยขอบคุณอีกฝ่าย ก่อนที่เธอจะกลับขึ้นห้องไป...

....

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***