6

"เจ้าหนู เจ้าหนู!" เสียงของใครบางคนเรียกชื่อของเธอซ้ำไปซ้ำมา

เธอรู้สึกเจ็บจี๊ดบริเวณหน้าผาก เมื่อลืมตาขึ้นก็เห็นใบหน้าของเจ้าของเสียงเรียก ใบหน้าสวยได้รูปจ้องมองตรงมาด้วยความเป็นห่วงปนตกใจ

"เหวอ" โซระพูดพรางลุกพรวดขึ้นนั่ง

ปัก

"เจ็บๆๆ"

"โอ๊ยย" จินร้องพรางกุมหน้าผากตัวเอง

"ขอโทษค่ะ" โซระกล่าวขอโทษด้วยนำ้เสียงสั่น พรางกุมหน้าผากของตัวเองเช่นกัน

"แล้วเธอมานานที่นี่ทำไมล่ะ นอนที่ห้องก็ได้นี่" เมื่อความเจ็บบรรเทาลงมากแล้ว จินเลยเอ่ยถามถึงสาเหตุที่โซระสลบอยู่หน้าห้องสมุดของฟุยุจัง

"อืม...แค่จะเข้าไปดูด้านในห้องสมุดน่ะ" โซระตอบ

"เออ...ยังไงนะ" จินเอียงคออย่างสงสัย ก่อนจะอ้กขึ้นมา

"อ้อ คงโดนหนังสือสักเล่มหนึ่งเฮดบัดเข้าสินะ ฮะๆ คราวหน้าก็ระวังด้วยก็แล้วกัน" จินพูดพรางหัวเราะไปด้วย

'...โชคดีที่หัวไม่แตก'

"จริงสิ ไปให้ฟุยุจังทายาให้ก่อนสิ ฟูยูจังเธออยู่ที่เคาน์เตอร์ในร้านน่ะ" จินกล่าวพรางยิ้มแห้ง ที่เห็นหน้าผากที่ปูดโนขึ้น

"เข้าใจแล้วค่ะ" เธอตอบเป็นเชิงเข้าใจ ก่อนจะเดินไปทางเคาน์เตอร์ในร้านในสภาพที่ยังมึนๆ เล็กน้อย อาจเป็นเพราะพึ่งตื่นจากการสลบมา

'หนังสือพวกนั้นน่ากลัวชะมัดเลย'

สองเท้าก้าวออกจากประตู เบี่ยงหน้ามีแผ่นหลังที่ปกไปด้วยเส้นผมสีนำ้เงินอ่อนยาว ซึ่งเจ้าของเรือนผมกำลังเขียนบางอย่างลงไปในสมุดโน๊ตเล่มหนา

"คุณฟุยุมิคะ" โซระเอ่ยเรียกคนตรงหน้า

เมื่ออีกฝ่ายได้ยินก็หันมาหาเธอช้าๆ ก่อนจะตกใจที่เห็นหน้าผากที่ปูดนูนขึ้น

"ไปโดนอะไรมาน่ะโซระ" คุณฟุยุมิเอ่ยถามอย่างเป็นห่วงปนตกใจ

"โดนหนังสือเฮดบัดมาค่ะ" โซระตอบเสียงเรียบ

"แล้วไปโดนที่ไหนมาหรอจ๊ะ" คุณฟุยุมิถามเพื่อความแน่ใจในสิ่งที่กำลังคิด

"หน้าห้องสมุดค่ะ" โซระตอบ ทำให้ฟุยุหัวเราะแห้ง

"เออ...ขอโทษหนังสือพวกนั้นด้วยนะ คงเห็นเธอเป็นคนแปลกหน้าเลยเข้าไปทำร้ายน่ะ เดี๋ยวพี่ทายาให้" คุณฟุยุมิพูดพรางยิ้มแห้ง ก่อนจะหยิบตลับอะลูมิเนียมออกมา เปิดฝาออก ก่อนจะใช้นิ้วปาดเนื้อยาสีขุ่นขึ้นมาทาบริเวณที่หน้าผากที่ปูดนูน

"ขอบคุณค่ะ" โซระเอ่ยขอบคุณ ก่อนจะก้มหัวให้

"ไม่เป็นไรจ๊ะ ถ้าอยากจะเข้าไปอ่านหนังสือในนั้นก็สวมหรือพกเจ้านี่ไปด้วยนะ" คุณฟุยุมิกล่าว พรางยื่นแหวนสีดำล้วนส่งให้เธอ

เธอรับมาก่อนจะสวมมันลงนิ้วชี้ข้างซ้าย ขนาดของแหวนนั้นใหญ่กว่านิ้วมาก แต่เมื่อสวมเข้ากับนิ้ว แหวนก็หดลงพอดีกับนิ้ว

'พอดีนิ้วเลยแฮะ'

"เออ ทำไมต้องสวมเจ้านี่ละคะ" โซระถามแม้จะพอเดาได้ว่าเพราะอะไร

"อืม...ก็เหมือนรหัสผ่านไงจ๊ะ แล้วอีกอย่างจะใส่เป็นกำไลก็ได้นะ ส่วนวิธีเอาออกก็แค่บอกให้มันขยายออกนะจ๊ะ" คุณฟุยุอธิบายให้เสร็จสับ

"อ้ออออ" โซระยกกำบันขึ้น ก่อนจะวางมันลงบนฝ่ามือช้าๆ

"อ๊ะ" โซระร้อง เมื่อนึกอะไรขึ้นได้

"มีอะไรหรอจ๊ะ" คุณหนูเอ่ยถามอย่างสงสัย

"เหมือนท่านคารินจะฝากจดหมายมาให้น่ะค่ะ"

"จดหมาย?" คุณฟุยุเอ่ยยำ้

"ค่ะ มันอยู่ในกระเป๋าด้านบนน่ะค่ะ งั้นเดี๋ยวไปหยิบมาให้นะคะ" เธอกล่าว ก่อนจะหันหลังก้าวไปเปิดประตูเพื่อไปยังห้องชั้นบนป่านห้องพัก

สองเท้าก้าวมาหยุดลงตรงหน้าบานประตู ที่สลักชื่อของเธอเอาไว้

'โซระ'

แม้จะแปลกใจที่มีชื่อของเธอสลักไว้ ซึ่งก่อนหน้านี้มีเพียงบานประตูที่ว่างเปล่า

โซระละสายตาจากชื่อที่สลักบนบานประตู ก่อนจะเอื้อมมือไปเปิดประตู

แกร็ก...

"อ๊ะ"

ห้องที่ถูกจัดเรียงไว้อย่างเรียบร้อยในตอนแรก ถูกรื้อค้นจนเละเทะด้วยฝีมือของร่างเล็กปริศนาทมิฬชะงักเมื่อโซระเปิดประตูเข้ามา มันหันมามองเธอด้วยท่าทางที่ลนลาน ในมือถือซองจดหมายบีบไว้ในมือด้วยความตกใจ

"เดี๋ยว" โซระพุ่งพรวดตรงเข้าหาร่างเล็กนั้นทันที เมื่อเห็นซองจดหมายที่กำไว้ในมือ

"กรี๊ดดดดด" ร่างเล็กกรีดร้องเสียงดังก่อนจะกระโดดขึ้นกลางอากาศ

โป๊ก

ฝ่าเท้าเล็กเหยียบลงกลางหัวของโซระ พุ่งตัวไปด้านหลังของเธอ

"เฮ้ย เดี๋ยวก่อน" โซระรีบหมุนกลับหลังวิ่งตามไปทันที แม้ร่างเล็กจะตัวเล็ก แต่กลับวิ่งไวซะจนน่าตกใจ

'นั้นมันตัวอะไรเนี่ย'

ร่างเล็กกระโดดขึ้นสไลด์ราวจับบันไดอย่างชำนาญ

โซระรีบก้าวลงบันไดทีละสามขั้น

ตึกๆๆๆ

แกร็ก

"เหวอ"

โซระกระโดดลงพื้นโดยหวังว่าจะลงอย่างปลอดภัย แต่ไม่เลย ขอเท้าของเธอดันพลิก ทำให้ร่างของเธอล้มลงกับพื้นแข็ง

"อั๊ก"

ตึกๆ

"เป็นอะไรรึเปล่าจ๊ะ" คุณฟุยุรีบวิ่งตรงมาดูอาการของโซระในทันที

"มีตัวอะไรไม่รู้เอาจดหมายไป" โซระโพล่งพูดขึ้นในทันที พรางลุกพรวดขึ้น หันมองหาร่างเล็กที่หายไป

"อ้อ จดหมายนั้นพี่ได้แล้วจ๊ะ แล้วก็ขอโทษอีกครั้งด้วยนะ พอดีมินิชาโดว์จังได้ยินก็เลยจะไปหยิบแ" คุณฟุยุกล่าวขอโทษ ก่อนจะก้มหัวให้

"มะ ไม่เป็นไรค่ะ" โซระลนลานเมื่อเห็นคุณฟุยุก้มหัวให้

"จริงสิ เราไปนั่งคุยกันสักหน่อยดีกว่านะ" คุณฟุยุกล่าวชักชวน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***