บทที่ 5

หมับ

"อย่าเข้าใกล้คุณฟุยุมิแบบนั้นอีกนะเจ้าหนู" คุณเอลฟ์ประกาศกร้าว มือยกคอเสื้อของโซระขึ้นจากพื้น

"..." โซระไม่พูดอะไร ได้แต่พยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ อีกฝ่ายจ้องเขม็ง เมื่อเห็นโซระเข้าใจแล้ว เอลฟ์จึงปล่อยเธอลง ก่อนจะก้าวเท้ายาวๆ นำไป โดยไม่พูดอะไร เธอต้องรีบสาวเท้าก้าวตามหลังคนอายุมากกว่าไป

ทั้งสองเดินขึ้นบันไดไปสองชั้น ก่อนที่จะหยุดลงที่ชั้นที่สาม ที่มีประตูอยู่สี่บาน

"จะเอาห้องไหนก็เลือกเอา" คุณเอลฟ์พูดก่อนจะเดินออกไป ทิ้งให้เธอยืนอยู่คนเดียว

โซระมองห้องทั้งสี่ ครุ่นคิดก่อนจะเดินไปเปิดประตูฝั่งซ้ายที่อยู่ในสุด

เมื่อโซระเปิดประตูเข้าไปก็เริ่มสำรวจภายในห้อง ทันที ภายในไม่ได้ตกแต่งก็ไรมาก มีเพียงเตียงสำหรับคนเดียว โต๊ะ เก้าอี้ ตู้เสื้อ และชั้นหนังสือที่ตั้งอยู่

โซระรีบวางกระเป๋าลงข้างๆ เตียงก่อนจะกระโดดลงกลางเตียง

ตุบ

ผิวสัมผัสของเตียงนั้นนุ่มมากซะจนไม่อยากลุกจากเตียง

อีกทั้งหนังตาของเธอก็เริ่มหนักอึ้งจากความง่วงก่อนที่ความง่วงจะเข้าปกคลุมสติของเธอช้าๆ

ตึกๆ

"ส่งเจ้าหนูมาแล้วหรอ" เสียงร่าเริงเอ่ย นั้นทำให้หญิงสาวเจ้าของเรือนผมสีเขียวหงุดหงิดขึ้นทันที เพราะคนที่เอ่ยนั้นคือหญิงสาวร่างสูง ผู้มีใบหน้ายิ้มแย้มตลอดเวลา และมักจะกวนเธอเป็นประจำอย่างจิน

"อื้ม ทำไม" เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูรำคาญ ซึ่งนั่นก็คือความรู้สึกของเธอตอนนี้ เพราะเธอตั้งใจจะรีบมาหาคุณฟุยุมิแท้ๆ แต่ดันต้องมาเจอกับไอ่คนน่ารำคาญนี่ซะได้ คิดแล้วก็อยากต่อยเจ้าบ้าที่ยังคงยิ้มร่า

"อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ ฟุยุจังบอกว่าตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปให้เธอสอนงานเจ้าหนูด้วย เดี๋ยวฉันจะพาเจ้าหนูไปดูรอบๆ นี้ให้เอง ไปทำงานต่อเถอะ" จินกล่าวสิ่งที่ได้ฟังมาให้เอลฟ์ฟัง

"เออๆ ถ้าคุณฟุยุมิบอกมาล่ะนะ" เอลฟ์ตอบส่งๆ เพื่อที่จะได้ไปจากตรงนี้สักที เอลฟ์รีบสาวเท้าก้าวออกไปในทันที

"อารมณ์ไม่ดีตลอดเลยนะ" จินเอ่ยพรางถอนหายใจ

ก็อกๆ

เสียงเคาะประตูดังขึ้น เรียกให้เด็กสาวที่นอนหลับไหลอยู่บนเตียงสะดุ้งตื่นขึ้นมา

โซระรีบก้าวเท้าเดินไปเปิดประตูให้คนที่มาเยือนทันที

จินปรากฏอยู่หลังบานประตูที่ถูกเปิดออก

"มีอะไรรึเปล่าคะ" เธอถามคนตรงหน้า

"มีสิ ห้องเป็นไงบ้าง โอเครรึเปล่าหรือขาดอะไรอีกไหม" คำถามถูกถามออกมาเป็นชุด

"ทุกอย่างโอเครหมดเลยค่ะ" เธอเลือกตอบตามความจริงเพราะทุกอย่างในห้องนี้ไม่มีอะไรที่ขาดหรือเธออยากได้เพิ่มแล้ว

"งั้นหรอ ดีแล้วล่ะ งั้นไปดูห้องต่างๆ กัน" จินกล่าว ก่อนจะร่างของโซระขึ้นพาดบ่า

ปัง

"โอ๊ย" นำ้ตาของเธอแทบไหล เมื่อหัวโขกเข้ากับขอบประตูเข้าอย่างจัง

"ฮะๆ ขอโทษทีนะ" คุณจินกล่าวสลับกีบหัวเราะ

'เจ็บชะมัด' เธอรีบกุมหัวที่ปูดโปนทันที

"เอาล่ะ เริ่มจากตรงไหนก่อนดี" คุณจินเอ่ย พรางปล่อยตัวโซระลงจากบ่า

"ห้องนี้คือห้องพักของพวกเรา เธอคงเห็นแล้ว และแน่นอนว่าพวกเราติดป้ายชื่อห้องต่างๆ เอาไว้แล้ว เธอก็ลองสำรวจดูนะ ฉันไปก่อนล่ะ" คุณจินกล่าว ก่อนจะวิ่งหายเข้าไปทางประตูที่เชื่อมกับภายในร้าน

"อะ อ่าว ไปซะแล้ว" โซระได้แต่ยืนงงในสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านั้น

'งั้นเริ่มสำรวจเลยก็แล้วกัน' โซระคิด ก่อนจะเดินไปหยุดตรงหน้าบานประตูที่มีป้ายแขวนเอาไว้ว่า

'ทางเชื่อม'

แกร็ก...แอ๊ด...

ปรากฏภาพทางเดินทอดยาวที่รอบข้างประดับด้วยบานประตูนับสิบกว่าบานติดอยู่

ดูแล้วเธอคงต้องใช้เวลาพอสมควรในการสำรวจต้องพวกนี้นานหน่อย

โซระเลือกบานด้านซ้ายที่อยู่ใกล้สุด มีข้อความเขียนสลักบนบานประตูว่า 'ห้องอาบนำ้รวม'

เธอลองเปิดประตูเข้าไปก็พบกับห้องขนาดไม่ใหญ่มาก

มีชั้นวางขนาดใหญ่วางติดฝาผนังด้านหน้าของเธอจนเต็ม และดูเหมือนว่าจะมีตะกร้าที่มีเสื้อผ้าอยู่ด้านในวางไว้อยู่

"โอ๊ะ เจ้าหนูมาอาบนำ้หรอจ๊ะ" เสียงนุ่มเอ่ยถาม ขณะที่ก้าวผ่านผ้าม่ามกั้นห้องนำ้ออกมาในสภาพที่เปรือยเปล่า

'โอ๊ะ' เธอรีบหันหลังกลับในทันที ก่อนจะรีบเปิดประตูออกไป

ปัง

เธอรีบไปยังบานถัดไปทางด้านขวานั้นคือ 'ห้องนำ้'

ซึ่งเธอเลือกจะไม่เปิดมันเข้าไปเพราะอาจจะเจออะไรไม่คาดคิดอีก

โซระเดินไปเรื่อยๆ โดยที่ตามองอ่านคำที่สลัดบนบานประตู

'ห้องเก็บอุปกรณ์ทำความสะอาดชาโดว์?'

'ห้องวัตถุดิบสุดเจ๋งของจินเองจ้า' อืม...รู้เลยว่าห้องนี้ไม่ควรจะเปิดเป็นอย่ายิ่ง

'ห้องอาวุธ' ห้องนี้ดูท่าจะอันตรายขอผ่านดีกว่า

ก่อนจะไปสะดุดตากับห้องที่ดูแล้วน่าจะปกติที่สุดแล้ว นั้นก็คือ...

'ห้องสมุด'

โซระเอื้อมมือไปเปิดประตู เพื่อเข้าไปด้านในช้าๆปรากฏห้องขนาดใหญ่อยู่เบี่ยงหน้า มีชั้นหนังสือวางเรียงรายกันอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย ผิดกับห้องสมุดของท่านคารินลิบลับ ที่มีแต่กองหนังสือที่วางระเกะระกะอยู่ตามพื้น

เมื่อเท้าสัมผัสลงบน เมือกสีดำสนิทผุดขึ้นบนพื้นห้องสมุดพันธนาการขาของเธอเอาไว้ อีกทั่งเธอยังไม่สามารถยกขาของเธออกมาได้ เพราะมันเหนียวและหนืดผิดกับรูปลักษณ์ที่เหมือนกับนำ้

โซระคิดไปมา แม้ว่าเจ้าเมือกนั้นค่อยๆ ปกคลุมขาข่างหนึ่งของเธอไปเกือบหัวเข่าแล้ว และยังค่อยๆ เลื้อยขึ้นไปเรื่อยๆ

โซระรีบนึกทันที ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าไอ่เจ้าเมือกนี่มีไอปีศาจจางๆ แผ่ออกมา

เธอรีบคว้าบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกงในทันที

เหล็กสีแวววาวถูกชักออกมาจากปอก เฉือนเข้ากับผิวหนัง จนเลือดไหลย้อยออกมา คมมีดถูกชโลมไปด้วยเลือดสีแดงฉาน

ก่อนที่คมมีดนั้นจะตวัดเฉือนเมือกสีทมิฬนั้นให้ขาดสะบั้น

"โอ๊ยยย เจ็บนะเฟ้ย" เสียงร้องโอ๊ดโอ๊ยของบางอย่างดังขึ้น เธอฟังไม่ออกว่าเป็นหญิงหรือชาย

ก่อนที่จะได้เอื้อนเอ่ยอะไร เงาสีดำก็ปรากฏขึ้นจากพื้น มันก่อตัวขึ้นเป็นรูปร่างคล้ายคนที่มีลักษณะคล้ายเธอเลยก็ว่าได้

โซระรีบตั้งท่าเตรียมต่อสู้ในทันที หากปีศาจเงาตนนั้นจะเข้ามา เธอก็พร้อมจะรับมือ

"ใจเย็นๆ ข้าแค่แกล้งเจ้าเฉยๆ แล้วเจ้าก็เก็บมีดได้แล้ว" ปีศาจเงาเอ่ยพรางยกมือทั้งสองขึ้นเหนือหัว เป็นเชิงยอมแพ้

"หึ"

เงาสีดำเลื้อยตรงเข้ามาหาโซระในขณะที่เผลอ

ปัก