สลักชื่อ

( Aether & Xiao & Aldado )

.

.

.

.

.

.

.

.

.

“ เซียวจะสักชื่อผมจริงๆหรอ ”

“ อื้อ แน่นอนสิ ก็ชื่อแฟนหนิ ”

“ แฟนฝครเนี่ยน่ารักจัง ”

“ อย่ามายีหัวนะ ผมเราฟูหมดแล้ว ”

“ น่ารักครับ ”

“ เพฃาๆหน่อยเถอะอัล ”

หมับ!

อัลเบโด้ เข้าสวมกอดเซียวอย่างไม่ทันได้ลอกได้กฃ่าวกับเซียว ทำเอาเซียวแอบสดุ้งอยู่เล็กน้อย

เซียวกับอัลเบโด้คลหากัยเป็นแฟนมาตั้งแต่สมัยมัทยม จนปัจจุบันทั้งสองอยู่มหาลัยเดียวกัน แต่ขณะต่างกัน เพราะอัลเบโด้เป็นคนที่ชอบค้นคว้า ชอบทดลองเกี่ยวกับเคมี และวิทยาศาสตร์

แต่เซียวเป็นคนที่ไม่ถนัดอะไรเลย เป็นคนที่หัวรุนแรง ชอบทำตังหัวแข็งอยู่เรื่อย จนมาเจอกับอัลเบโด้เด็กเนิร์ดปากแจ๋วห้องคิงสมัยมัทยม ที่ทั้งสองแทบจะไม่ลงรอยกัน เพราะทั้งอัลเบโด้ ก็ชอบกวนประสาท ส่วนเซียวก็เป็นคนที่โดนยั่วยุได้ง่าย

จนแล้วจนรอดก็กลับมารักกันเองซะเลย น่าแปลกจริงๆ เซียวที่ไม่ค่อยเก่งในด้านอะไรเลย

เลยได้ไปอยู่ที่ชมรมหัตกรรม เพราะอะไร

ถึงแม้เขาจะดูเป็นคนที่ใจร้อน บางครั้งก็เย็นชาจนคล้ายกับว่ากลายเป็นคนละคนกับตอนที่เป็นคนหัวร้อนขี้หงุดหงิด

ถึงแม้จะดูเป็นแบบนั้น เขาก็รักสงบมาก และบางครั้งที่เขาเผลอเรียนรู้ เกี่ยวกับการเย็บปักถักร้อย เขาจึงเก่งในด้านนี่จริงๆ

โดนที่เขาไม่รู้ตัวเอง และไม่ค่อยเข้าใจตัวเองสักเท่าไหร่

.

.

.

.

“ เจ็บจัง ”

“ ก็มันสักนี่ ไม่ได้เอาสติ๊กเกอร์มาแปะ ”

“ อืม ”

“ รักแฟนที่สุดเลย ลงทุนสักชื่อเค้าด้วย ”

“ ก็ชื่อแฟนนี่นา แฟนใคร ใครก็รัก ”

“ นี่ก็จะเป็นสิ่งที่บ่งบอกแล้วว่าเรารักอัลมากแค่ไหน ”

“ ค้าบๆ เดี๋ยวอัลจะลองไปสักชื่อย่อเซียสดูบ่างนะ ”

“ เห่ย! ”

ตุ้บ!!

“ โอ้ยๆๆ ทุบท้องอัลทำไม ”

“ เมื่อกี้ล่ะทำไมไม่สักพร้อมกัน ”

“ เอ่อ...ลืม อัลพึ่งคอดได้เมื่อกี้เองอ่ะเซียว!!?? ”

“ เห้อ! จะกลับไปมั้ย พึ่งเดินออกมาเอง ”

“ กลับเถอะ แยากสักชื่อแฟน ”

“ คิก — ”

เซียวและอัลพากันมาสักตัวชื่อย่อภาษาอังกฤษ ของกันและกัน ที่ร้านสักแห่งหนึ่ง ที่ไม่ได้ราคาแพงมาก

เซียวที่สักชื่อย่อของอัลเบโด้เป็น A ตัวใหญ่ที่อยู่บริเวณข้างเอวบางของเขา ทำเอาเจ็บอยู่ไม่น้อย

ส่วนอัลเบโด้ก็สักบริเวณเอว บริเวณเดียวกันกับเซียวเช่นกัน แต่คนละฝั่งกัน เซียวสักที่ฝั่งซ้ายมือ ส่วนอัลเบโด้ สักที่ฝั่งขวามือของเขา

การทำแบบนี้ก็เป็นเครื่องยืนยันอีกอย่างว่าทั้งสองนั้นรักไคร่กันมาก จึงได้สักชื่อย่อของแต่ละคนที่ไม่มีวันลบหาย

.

.

.

.

.

.

.

“ เซียว วันนี้ไปไหนหรอครับ ”

“ ออ๋ ไปร้านเหล้ากับพวกละมุดมันอ่ะ ”

“ เรียกชื่อเพื่อนผิดซะด้วย เขาชื่อสการามุชไม่ใช่หรอครับ ”

“ บอกบิดามารดามันสิว่าตั้งชื่อเ×ี้ยอะไรยาวฉิบ ”

“ พูดคำหยาบไม่ดีนะเด็กดื้อ ”

“ เหอะ ทำมาเป็นพูอ แต่ก่อนด่ากันเอาเป็นเอาตาย ”

“ นั่นมันอดีตครับ ”

“ ไม่มูฟจ้า ”

“ คิกๆ ครับๆๆ อย่ากลับดึกมากนะ ถ้าเมาเดี๋ยวจะเข้าไปรับนะ ”

“ ไม่เป็นอะไรหรอกหน่า อัล เดี๋ยวพวกละมุดมันก็พาเรากลับคอนโดเองแหละ ”

“ คร้าบๆ ”

แกร๊ก !

เสียงของกรประตูที่กระทบกัน และเสียงเดินทุ้มด้วยแรงจากเท้าทั้งสองข้างที่ค่อยๆเดินห่างออกไปจากห้องหักในคอนโดแห่งหนึ่ง

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ภายในสถานที่ ที่มีไว้สำหรับผ่อนคลายและสร้างความบรรเทิงแก่หลายๆคน แสงสีสว่างทั่วบริเวณภายในผับขนาดใหญ่ และบนเวทีคอนเสิร์ทกับนักร้องชื่อดัง เวนติ นักร้องที่เป็นหนึ่งในกลุ่มเพื่อนของเซียวอย่างไม่น่าเชื่อ

เขาแต่งตัวโทนสีฟ้าพาสเทลที่ดูหวิวๆและเห็นเอวของร่างบาง ที่มีใบหน้าสะสวยและน่ารัก ดวงตากลม โครงหน้าที่เฟอร์เฟคอย่างไม่น่าเชื่อ

เวนติ เดินลงมาจางเวทีการแสดงใหญ่ของเขาก่อนจะเดินตรงเลี้ยวลัดเข้ามาทางแถวโต๊ะของพวกเพื่อนๆของเขา ก่อนที่จะเข้ามาร่วมพูดคุยสนทนากันตามประสาเพื่อนกัน

“ โห่ ทำไมนักร้องชื่อดังคนนี้แต่งตัวขี้อ่อยจังว้าาา ”

“ ขี้เ×ือกจังเลยนะไอ้สถุน ”

“ เขาเรียกว่าสไตย์นะเฮย์โซ ”

เสียงของชายหนุ่มผมสีแดงอืมน้ำตาลเป็นเอกลักษณ์พูดกวนประสาทเจ้านักร้องเพื่อนซี้ของเขา พรางยิ้มทะเล้นอย่างสนุกสนาน

นักร้องเพื่อนซี้ของเขาก็ตอบกลับด้วยรอยยิ้มที่เป็นมิจ กับเพื่อนซี้ของเขาเช่นกัน

ก่อนที่ทั้งสองจะทะเลาะกันไปมากกว่านี่ก็มีอีกเสียงพูดห้ามปรามทั้งสองพรางด่าทางอ้อมไผด้วย

“ เห้ย หยุดทะเฃาะกันดิ๊ กัดกันเป็นหมาเลย พวกห่านี่ ”

“ จิ๊ ”

“ โถ่ มุชจะห้ามเราทำไมว้าา ”

“ มุชพ่องมึงอ่ะเฮย ”

“ เฮย์โซครับไอ้ ×ัส ละมุด ”

“ ล่ะพวกมึงจะทะเลาะกันเองทำไม ท้อจริงๆ ”

เซียวพูดห้ามปรามก่อนที่มันจะรามปามไปมากกว่านี้

หลังจากที่หยุดเรื่องน่ารำคาญได้แล้ว เซียวก็ลุกขึ้นก่อนจะเดินไปหาใครบางคนที่แถงโต๊ะของบาร์เทนเดอร์ที่คอยบริการแอลกอฮอลล์ชนิดต่างๆแก่ลูกค้า

เซียวเดินเข้ามาใกล้ชิดกับชายหนุ่มเรือนผมสีทอง แต่งกายด้วยเสื้อเชิ้ตสีดำสนิทกับกางเกงขายาวของเขา ประดับด้วยเครื่องเพรชเล็กๆน้อยๆ ไม่ว่าจะเป็นแหวนเพรชที่นิ้ว หรือจะเป็นต่างหูที่มีรูปร่างประหลาดดูเป็นเอกฃักษณ์ ราวกับว่ามันมีเพีบงไม่กี่ชิ้นบนโลก

“ นี่เอเทอร์ ฉันทีอะไรเซอร์ไพรส์นายด้วยล่ะ ”

“ หื้ม? ”

“ จะเซอร์ไพรส์อะไรผมหรอครับ คุณเซียว ”

เอเทอร์พูด พรางเอื้อมมือเข้าไปประกบกับเอวบางของเซียวทั้งสองข้างก่อนจะฉุดดึงเข้ามาสวมกอดแนบชิดกับตัวของเขา

เซียวที่ใส่ชุดวาบหวิวนิดหน่อย เขาก็ผละกอดของเอเทอร์ออก ก่อนที่จะหันข้างให้เอเทอร์ดูบริเวณเอวของเขาที่สักตัวอักษรย่อ A เอาไว้

“ อื้ม เซอร์ไพรส์จรองๆด้วย นี่สักชื่อผมเลยหรอครับ ”

“ ไม่กลัวผัวว่ารึไง ”

“ หึ ฉันมีผัวที่ไหน ”

เซียวพูดเสร็จก่อนที่จะเดินเข้าไปสวมกอดกับเอเทอร์โดยไขว่แขนทั้งสองข้างบนไหล่ของเอเทอร์ ขณะที่นั่งตักของเขา

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

...TBC....

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***