ความรักมันคือเหนียวไก่

ตอนนี้ขอนำเสนอคู่ ! { Hu tao & xiao }

.

.

.

ณ เทศกาลวิชาการประจำปีของโรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่ง เป็นเทศกาลที่สนุกสนาน เปิดรับทั้งให้คนนอกเข้ามารับชม มีทั้งการแสดงต่างๆนาๆ และซุ้มขายอาหารว่างมากมาย

รร.จัดให้ทั้งห้องเรียนและชมรมต่างๆมาสรรสร้างสิ่งบรรเทิงต่างๆในงานเทศกาล อีกทั้งพร้อมอาหารหลากหลายมากมายต่างๆน่ารับประทาน

.

.

.

.

“ ชิ พี่เต๋าไปไหนอีกวะเนี่ย ”

ตึก ตึก ตึก

เสียงฝีเท้าที่กระทบกับพื้นกระเบื้องเสียงดังมาแต่ไกล แต่พอเซียวเหลียวหลังไปมองนั้น กลับไม่พบเห็นแม้แต่เงาของใคร เจ้าตัวเลยรู้สึกสั่นนิดๆด้วยความกลัว

เซียวนั้น ถึงแม้ภายนอกจะดูเงียบจรึมและเจ้าระเบียบ ยึดมั่นในกฏนั้น เจ้าตัวก็ยังมีนิสัยเหมือนเด็กคนหนึ่ง ที่ยังไม่รู้จักความอะไรมากมาย

“ ไม่หรอกหน่า.. พี่เต๋าต้องแกล้งเราแน่ๆ .. ”

พรึ่บ!

“ !! ”

“ แฮร่!!”

เซียวตกใจสดุ้งโหย่งแรง ใบหน้าซีดเผือก ตกใจกับสาววัยรุ่นตรงหน้าที่จู่ๆก็โผล่ออกมาโดยที่เขาไม่ทันได้ตั้งตัว สาววัยรุ่นส่วนสูงพอเหมาะ เรือนผมสีน้ำตาลอมแดง มัดแกละสองข้าง ผมยาวพริ้วสไวย์ดูนุ่มนิ่ม จับต้องสัมพัสไปก็ละมุนมือ ยาวจนเกือบถึงต้นขา ท่าทางเป็นเด็กสาวที่ซุกซนตามประสาวัยรุ่น

แฟนของเขา ' ฮูเต๋า ' เป็นรุ่นพี่ของเขา 1 ปี เป็นคนอัทยาสัยดี ชอบเข้าหาคน รักสนุกเป็นส่วนใหญ่ ไม่ค่อยจริงจังกับอะไรมากมาย แต่ข้อเสียอาจจะติดเล่นไปหน่อย แต่ข้อดีของการที่เธอไม่ค่อยจริงจังกับอะไรมาก เป็นข้อดีของเธอ เวลาที่เซียวคิดอะไรอยู่คนเดียวมากมาย เธอจะเป็นคนปัดทิ้งสิ่งเหล่านั้นอย่างกับว่าไม่มีค่าอะไร ทำให้เซียวผ่อนคลายตลอดเวลา ต่างจากก่อนหน้าที่ทั้งสองยังไม่ได้คบหากัน เซียวเป็นคนที่ไม่ค่อยเข้าสังคม หรือเข้าสังคมไม่เก่งสักเท่าไหร่ เขาจึงมักจะคิดมากอยู่เสมอเมื่อมีคนสอบสนองเขาเวลาที่เขาเข้าไปทักทายด้วยการกระทำและสีหน้าที่ดูน่าเข้าใจผิด

.

.

.

.

“ พ..พี่เต๋ามีอะไรหรอ.. ”

เซียวเอ่ยปากถามพรางตัวสั่นนิดๆ

“ อืมมมมมมมม ~~ ”

ฮูเต๋าทำท่าทีครุ่นคิดอย่างซุกซนพรางฮัมเพลงในลำคออย่างสนุกสนานก่อนจะตอบคำถามนั้นด้วยใบหน้าที่ร่าเริงดั่งเคย

“ อื้ม! คือว่าพี่น่ะ อยากจูบเราล่ะ! ”

“ ห๊ะ ”

ฮูตเต๋าที่พูดด้วยใบหน้าที่ร่าเริงและเต็มไปด้วยความมั่นใจอย่างมาก ด้วยความกระตือรือร้น

แต่เซียวกลับทำใบหน้าเจื่อนดูอาการไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่กับคำพูดของฮูเต๋า

ฮูเต๋าไม่ได้ตกใจกับท่าทางที่ตอบสนองตนมาเช่นนั้นแต่อย่างใด กลับยิ้มมุมปากอย่างสนุกด้วยแววตาที่มีเล่สไนย์ แต่เธอก็ไม่ได้ทำอะไร ในที่สาธารณะเพราะอาจเป็นจุดสนใจมากเกินไป พอคิดอย่างนั้นไป ฮูเต๋าจึงรีบคว้าฝ่ามือนุ่มของเซียวแล้วรีบจูงมือเดินออกไปจากภายในอาคารหนึ่ง

ฮูเต๋าลากเซียวมายังที่ลับตาคนมุมหนึ่ง แล้วค่อยผล่อยมือของเซียวลงก่อนจะพูดขึ้นด้วยใบหน้าที่สดใจเช่นเคยอีกครั้ง

“ นี่ เมื่อกี่น่ะ พี่ขอโทษนะ พี่ล้อเล่น 555 ”

เธอพูดออกมาอย่างสนุกสนานพลางหัวเราะไปด้วยความได้ใจที่การตอบสนองของอีกฝ่ายก่อนหน้าที่ฮูเต๋าพูดแกล้งหยองล้อกับเซียวไป

เซียวที่ได้ฟังเช่นนั้นก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะพูดพรางเหนื่อยล้าหน่อยๆกลับฮูเต๋าไป

“ เห้ออ โล่งอกไปที นึกว่าพี่จะทำอะไรน่ากลัวอีกแล้ว ”

ฮูเต๋าเอียงคอและพูดกับเซียวอย่างแปลกใจด้วยใบหน้าที่ยังคงความสนุกไว้ดั่งเคยแต่แต่กลับกำลังยิ้มอย่างมีเล่สไนย์

“ น่ากลัวหรอ ที่พี่แค่ไซร้คอเราเฉยๆอ่ะนะ ”

“ แล้วก็ที่พี่เคยสอดมือเข้าไปใต้เสื้อด้วยอ่ะหรอ ”

เซียวหยักหน้าอย่างเขินอายพลางก้มหัวลงไป หูของเขาแดงก่ำอย่างไม่น่าเชื่อ นั่นเป็นการกระทำที่ทำให้ฮูเต๋ายิ่งได้ใจเข้าไปใหญ่

“ อือ ”

เซียวตอบเพียงไม่กี่คำ แต่ตัวเซียวในมุมมองของฮูเต๋าตอนนี้เขากลับช่างน่ารักน่าเอ็นดู น่าหยอกล้อน่ารังแกเป็นอย่างมากสำหรับตัวของฮูเต๋า

ฮูเต๋าเอื้อมมือไปขยี้บนเส้นผมนุ่มที่มีลักษณะคล้ายนกกระสาง เธอสัมพัสบนกองเส้นผมนั้นอย่างสนุกสนานซุกซน พรางยิ้มด้วยความร่าเริงอีกครั้ง

เซียวที่เห็นท่าทางแบบนั้นของเธอก็ค่อยๆเริ่มผ่อนคลายอย่างแปลกใจ พรางยิ้มอ่อนๆเพราะความเผลอตัวไป

ฟุดฟิด ฟุดฟิด

“ อ๊ะ— อุบ! ”

จู่ๆตัวเขาก็เผลอครางออกไปอย่างไม่ทันระวังตัว เพราะมีบางอย่างมากระทบกับจุดอ่อนมาส่วน

เซียวลุกลี้ลุกลนรีบตั้งสติก่อนจะกวาดตามองโดยรอบ สิ่งแรกเขาพบเห็นตรงหน้าคือร่างของแฟนสาวของเขาที่กำลังอยู่ตรงหน้าเขาอย่างใกล้ชิดมาก แล้วเธอกำลังทำอะไรบางอย่างอยู่ภายใต้เสื้อของเขา

“ พี่เต๋า... คือว่านะ.ฮะๆ... เหอะ ”

เขาพูดอย่างเหนื่อยใจกับแฟนของเขาตรงหน้าก่อนจะพูดตัดพ้อกับตัวเองก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมาพร้อมอีกครั้ง

เซียวไม่ได้ตอบโต้อะไรมากมายกับการที่อีกฝ่ายพละการสอดมือเข้ามาใต้เสื้อของเขาและมือคู่นั้นใช่ว่าจะอยู่นิ่งหรือเพียงแค่สอดเข้ามาเฉยๆ

มือคู่นั้นกลับระเล่นอย่างซุกซนภายใต้เสื้อนั้น ทำเอาคนที่ถูกกระทำนั้นตัวสั่นอยู่ไม่น้อย มันทั้งจั๊กจี้มาก และบางส่วนโดนจุดอ่อนของเซียวไปด้วย อย่างไม่ตั้งใจ (?)

จนคนที่ถูกกระทำเผลอครางโดยไม่รู้ตัวบ่อยอยู่ไม่น้อย มันยากที่จะควบคุมตัวเองให้ไม่ส่งเสียงออกไปให้คนภายนอกรับรู้

ขณะที่ทั้งสองกำลังระเล่นกันอย่างสนุกสนานทั้งสองฝ่าย (+ - )

คงเพราะเป็นมุมตรอกที่ลับตาคน และยังมืดอีกด้วย ผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาจึงไม่ค่อยสนใจนัก

.

ที่เซียวไม่ขัดขืนไม่ใช่เพียงเพราะว่าเขาชอบหรือต้องการ แต่ก็ใช่ว่าจะไม่ปฏิเสธ เซียวพยายามขัดขืนเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ทำอะไรมาก

ฮูเต๋าที่ยังคงได้ใจอยู่แบบนั้นก็ไม่ได้จะหยุดทำแบบนั้นแต่อย่างใด เพราะเขาเป็นคนที่รักสนุกมาก

เซียวในตอนนี้ ใบหน้าของเขาในตอนนี้ มันช่างน่าเอ็นดู น่ารังแกเป็นอย่างมากสำหนับฮูเต๋าในตอนนี้

ฮูเต๋าดูมีท่าทีที่อยากจะทำอะไรมากกว่าแค่ระเล่นซุกซนภายใต้เสื้อของเซียว ขณะที่เธอค่อยๆยื่นใบหน้าจิ่มลิ้มนั้นเข้ามาใกล้ๆอย่างทีละนิด เพราะอยากจะจุมพิษชายตรงหน้าของเธอผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนของเธอในตอนนี้

ก่อนที่เธอจะได้ทำอย่างนั้นไป ก็มีเสียงฝีเท้าคู่หนึ่งเดินเข้ามาใกล้ตัวของทั้งสองคนที่อยู่ในมุมลับตาคน คนคนนั้นระหว่างที่กำลังเดินเข้ามาก็พรางพูดอย่างประชดประชันกับตัวเองไปด้วยและทั้งสองคนไปด้วย

“ โห่ นี่แอบอู้งานมาสวีดกันเลยหรอ แล้วงานรร.อาทิตย์หน้านี้ของซุ้มเราล่ะ ”

เด็กหนุ่มเรือนผมสีทอง แต่งเครื่องยูนิฟอร์มประจำของโรงเรียน และรุ่นราวคราวเดียวกันกับเซียว ดวงตามรกตสีทอง สวมเสื้อฮู้ดกลมพรางถืออาหารมากมายบนมืออย่างล้นหลาม

ฮูเต๋ากับเซียวหันไปมองตามเสียงฝีเท้าทันที ฮูเต๋าที่หันไปก็ค่อยๆถอยห่างออกจากตัวของเซียวไปทีละนิด แต่ออกห่างไปเพียงแค่นิดเดียวก่อนจะพูดสมทบกับ " เอเทอร์ "

“ นายก็อู้งานเหมือนกันนั่นแหละ ”

“ โอ้ งั้นพวกเรากลับกันเถอะะะ ehe ! ”

ความรู้ขยะแขยงราวกับว่ามีออร่าแปล่งปลั่งออกมาจากคำพูดนั้น “ อิ ฮิ ! ”ราวกับภาพมังงะที่ตัวละครกำลังพูดกวนประสาท อย่างน่ารักที่ดูปลอม

“ โทษรุ่นพี่เถอะเอเทอร์ ฉันขอตัวล่ะ ”

เซียวพูดขณะกำลังเดินออกไปผ่านร่างโปร่งของทั้งสองคน ขณะนั้น เซียวก็ยื่นมือขงตนไปตบที่บ่าของเอเทอร์เพียงชั่วครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินออกไป

“ ขอให้เซียวไม่เอากับพี่นะ ”

“ เห้ย! ไอ้เด็กนี่ ”

“ แบร่ ~~~ ”

เอเทอร์พูดกวนประสาทหยอกล้อกับฮูเต๋าหลังจากที่เซียวเดินผ่านตัวของพวกเขาออกไป

ทำเอาฮูเต๋าหัวเสียไม่น้อย สุดท้ายทั้งสองคนก็กลับมาหยอกล้อกันดั่งเคย

.

.

.

...TBC....

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***