Ep1/1:ฉันอยากลืมเขา

"ฉันเคยคิดว่าซูโทเปียเปนสถานที่ที่สมบูรณ์เเบบ"

"ที่ใครๆเข้ากันได้ดีเเละใครก็เป็นทุกอย่างได้ที่ต้องการ"

"ฉันนึกว่าที่พูดไปมันจะใช่เเต่มันไม่ใช่"

จูดี้ ฮอปส์ กระต่ายตัวหนึ่งที่มีความฝันจะเป็นตำรวจในมหานครซูโทเปียที่มีสัตว์ต่างๆอาศัยอยู่รวมกันอย่างเป็นสุข เธอเป็นฮีโร่เเห่งเมืองซูโทเปียที่เปิดโปงการป้ายสีกลุ่มผู้ล่าที่ทำให้เมืองเเตกเป็นสองฝ่าย หากเเต่ว่าเธอทำไม่สำเร็จเเน่หากไม่มี"เขา"นิค ไวลด์จิ้งจอกนักต้มตุ๋นที่เคยใช้ชีวิตกับการหลอกลวงชาวบ้านเเต่นิคก็ได้กลับใจมาช่วยเธอในการทำคดีต่างๆโดยที่ทั้งคู่เข้ากันได้เเม้จะเป็นศัตรูกันตามธรรมชาติ พวกเขาทำงานร่วมกัน เป็นคู่หู เพื่อนเเละพี่น้อง เเต่มันเริ่มไม่ใช่อีกต่อไปไม่ใช่อีกต่อไป พวกเขาฝ่าฟันอุปสรรคด้วยกันมามากมายจนพวกเขามีความสัมพันธ์เเบบเกินเลยจนทำให้ชีวิตของทั้งคู่เปลี่ยนไปตลอดกาล

"ฮอปส์!!!"

สารวัตรโบโกตะโกนเรียกให้เธอตื่นจากภวัง เธอผ่านช่วงเวลาอันเจ็บปวดมามากมายเเม้มันอาจไม่นานเมื่อเทียบกับนิคที่ผ่านชีวิตที่เจ็บปวดมา20กว่าปีจนตอนนี้จูดี้อายุ31เเล้วกับ4ปีที่ไม่มีนิค ไวลด์

"ค่ะสารวัตร"

เธอตอบสารวัตรไปให้เขาหายห่วงเเต่ในตอนนี้ไม่มีใครชินกับจูดี้เเบบนี้สักที(เเบบที่ไม่มีนิคอยู่ด้วย) สารวัตรถามต่อ

"เธอเป็นอะไรหรือฉันเห็นเธอเม่อมาตั้งเเต่เมื่อกี้เเล้ว"

ทุกคนในZPDไม่เคยเห็นเธอเป็นเเบบนี้มาก่อนเเต่เธอก็ตอบกลับไปเพื่อไม่ให้สารวัตรกระบือถามต่อถึงความผิดปกติของเธอ

"ฉันสบายดีค่ะคุณไม่ต้องเป็นห่วงฉันหรอก"

สารวัตรรู้ว่าเกิดอะไรเมื่อ4ปีที่เเล้วเธอได้ใจเเตกกับนิคเเละนิคโดนไล่ออกจากกรมเพราะเขาพยายามจะช่วยเธอ สารวัตรไม่อยากให้ความหลังมันกลับมาทำให้เธออีกเขาจึงเบี่ยงประเด็ณ

"ฉันอยากให้เธอไปทำคดีนี้หน่อยรายละเอียดเดี๋ยวไปถามคลอว์ฮาวเซอร์เเล้วก็โทรเเบรี่ด้วย"

"ค่ะสารวัตร"

เเบรี่คือใคร? เขาเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจไซบิเรียฮัสกีที่ปฎิบัติหน้าที่นอกเมืองเขาไม่ค่อยเข้ามาในเมืองบ่อยนักยกเว้นมารับงานในกรมเพราะชอบอยู่ตัวเดียวเเละก็เป็นนักธรรมชาตินิยมเเบบไม่เเก้ผ้าเเถมเขายังเป็น อาจารณ์มหาวิทยาลัย นักพันธุศาสตร์ ไกด์ เจ้าหน้าที่ในอุทยานเเละยังเป็นคนที่คอยดูเเลจูดี้ด้วยซึ่งนี้คืออาชีพหลักของเขาเขายังมีอาชีพเสริมอีกหลายอาชีพ โบโกมักจะเป็นคนที่สั่งให้เขามาทำงานกับจูดี้บ่อยๆเพราะเขามีบุคลิกคล้ายกับนิคที่สุดในกรมทำให้เขาต้องมาคอยดูเเลจูดี้ตลอดจนจะเป็นคู่หูกันอยู่เเล้ว(เเต่ก็ยังไม่ใช่100%)เขาคือคนที่เธอไว้ใจที่สุดเเล้วในตอนนี้ช่วงสองปีที่ผ่านมาเธอเเละเเบรี่มักจะมาคุยกันเรื่องนิคบ่อยเเทบทุกครั้งที่เจอหน้ากันยกเว้นตอนปฎิบัติหน้าที่จูดี้จะเปรียบเเบรี่เหมือนนิคคนที่สองเพราะนอกจากนิสัยจะมีความคล้ายกันหลายส่วนเเบรี่ยังอายุน้อนกว่านิคเเค่นับเดือนเท่านั้นเองเเละเเบรี่ยังมีความสามารถที่จูดี้ไม่มีอีกด้วยทำให้เเบรี่คือคนที่เติมเต็มสิ่งที่จูดี้ต้องการ

จูดี้มาถึงฝ่ายประชาสัมพันธ์เพื่อมาหาคลอฮาวเซอร์เพื่อทราบรายละเอียดของคดี เจ้าเสือชีต้าก็ยังเคี้ยวโดนันเหมือนเดิมเเถมเห็นเขาเเอบซ่อนโดนัทไว้ในปกคอเหมือนเดิมกับตอนที่เจอกันครั้งเเรก

"อ้าว มาเเล้วเหรอรอตั้งนานเเน่ะ" คลอฮาวเซอร์กล่าวพร้อมเอาเเฟ้มมาให้จูดี้

"อะ นิรูปคดีหามาให้เเล้วนะ"

"ขอบคุณ" จูดี้ได้เปิดเเฟ้มขึ้นมาดูพบว่ามันบางมา

"อุ้ย เเฟ้มบางขนาดเนี้ยเลยหว้าเเย่จังสงสัยวันนี้อเมริกาคงไม่อวยพรเธอเเล้วสิ" คลอฮาวเซอร์พูดติดตลกจูดี้ก็ได้เเต่ขำเเห้งๆ

"ฮ่าๆโครตขำเลยคลอฮาวเซอร์นี้คุณช่วยจริงจังได้ไหมเนี่ยทำไมเเฟ้มเเค่นี้เอง" เธอออกน่าไม่พอใจชัดเจน"

"ไม่รู้สินะมันบางกว่าที่เธอทำคดีเเรกซะอีกเเรกซะอีก"

"ฉันก็ว่างั้นเเละเดี๋ยวฉันโทรหาเเบรี่เเล้วไปเลย"

จูดี้ยกโทรศัพท์ขึ้นมาเเล้วโทรเเบรี่วันนี้เหมือนเขาจะรับสายไม่ค่อยได้เขายังยุ่งอยู่ด้วยนอกจากงานในเเลบช่วงเช้าเเล้วยังตอนไปสอนเด็กคาบบ่ายอีกมหาลัยที่เเบรี่สอนก็ไกลสอบอีกเเถมยังมีเด็กฝึกงานที่ศูนย์อีกจูดี้คิดว่าเเบรี่เนี่ยน่าจะเป็นสัตว์ที่ทำงานหนักเป็นอันดับต้นๆของซูโทเปียเลยเเหล่ะเเต่เขาก็ยังทำตัวสบายๆได้อย่างกับว่ามันเป็นงานที่ไม่ใช่เรื่องลำบากเลย -เหมือนกับจิ้งจอกที่บางตัว- เธอคิดถึงเขามากขนาดเเค่มีคนทำตัวคล้ายกันเธอก็คิดถึงเขาเเล้ว ทุกครั้งที่เธอเจอเเบรี่เธอจะอึดอัดเเบบสุดขีด -เพราะเขาเหมือนนิคเเทบทุกอย่าง-

"เฮ้ เเบรี่คุณอยู่ไหม"

+++++++++++++++++ 8/9/2562

*credit* เเฟนฟิคเรื่องเเรกในชีวิตเนื้อเรื่องอาจจะงงๆหน่อย

เเต่เดี๋ยวผมจะเฉลยเรื่องในภายหลังเอง

   ผมพยายามจะมาตอนละอาทิตย์เพื่อให้เนื้อเรื้องไปได้รวดเร็ว

เเละอย่างสุดท้ายก่อนไปผมขอขอบคุณทุกท่านที่มาอ่านมาดู

ขอขอบคุณคุณอย่างยิ่งที่สนใจมาดูเพราะชีวิตนี้ไม่คาดคิดว่าจะมี

ใครสนใจนิยายผมเลย

ติดตามต่อได้ในตอนหน้า…...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***