การใช้ชีวิต

ตัดกลับมาทางด้านนภา

'เกิดอะไรขึ้นผมอยู่ที่ไหน'สึนะได้คิดในใจ

'ผมมาทำอะไรที่นี้'สึนะได้คิดในใจอีกครั้ง

"....."

'แม่ แม่ แม่ครับ'สึนะได้ลองพูดออกไปแต่ไม่มีเสียงและยังคงสีหน้าไร้อารมณ์ต่อไป

ยูจิที่สังเกตุอาการผิดปกติของสึนะก็ได้พูดว่า"เป็นอะไรไปเจ้าห่วยสึนะ"แต่สีหน้าแอบแฝงไปด้วยความโกรธเกรี้ยวที่แม่ให้ตนมาเฝ้าสึนะ

สึนะเองก็ยังคงทำหน้าไร้อารมณไร้วิญญาณอยู่แต่ในใจกลับไม่ใช่ในใจของของตอนนี้กำลังเรียกผู้เป็นแม่และตั้งคำถามในใจว่าเด็กอายุราวๆ 9 ขวบคนนี้เป็นใคร

เวลาผ่านมา 5 ปี

สึนะ อายุ 17

ยูจิ อายุ 16

หลังจากเขาได้เรียบเรียงเหตุการณ์ใหม่อยู่เขาก็พบว่าตัวเองได้ตายแล้วแถมยังเกิดใหม่ในพาราเรลเวิลนี้อีกด้วยโดยการถูกส่งข้ามมิติมาซึ่งในพาราเรลเวิลนี้เองสึนะก็ยังเป็นสึนะอยู่ดีแต่ที่ผิดก็คือในพาราเรลเวิลนี้สึนะดันมีน้องชายอายุต่างกันแค่ 1 ปีอีกด้วยซึ้งก็คือ ซาวาดะ อิเอยูจิ นั้นเองเป็นเด็กที่มีผมฟูเหมือนสึนะแต่สีผมกับเป็นสีเหลืองสว่างอมน้ำตาลนิดๆไม่ให้มีสีเหลืองมากเกินไป

ซึ้งสึนะเองทั้งด้านการเรียนก็ไม่ได้แย่เพราะโดนรีบอร์นเขี้ยวเข็นซะเกือบปางตายทุกครั้งที่เรียนกันกีฬาเองก็ไปได้สวยเพราะโดนรีบอร์นฝึกแทบทุกวันก็มีพวกนักเลงมาหาเรื่องอยู่บ้างแต่ก็โดนสึนะโต้กลับแทบจะทันทีเพราะโดนรีบอร์นฝึกศิลปะการต่อสู้มาทุกแขนงเลยและก็ได้ฉายาใหม่จากเจ้าห่วยสึนะมาเป็นสึนะไร้วิญญาณแทน

เพราะสึนะนั้นเวลาทำอะไรก็ดูเหมือนไร้วิญญาณไปซะหมด

กลับกันยูจิดันได้รับฉายาเจ้าบ้ายูจิแทนหรือเจ้ขขาห่วยยูจิถึงยูจิจะรู้สึกแปลกใจกับการเปลี่ยนไปของสึนะ(มาก)นิดหน่อยก็เถอะ

วันนี้เป็นวันที่อากาศสดใสวันนี้สึนะตื่นแต่เช้ามาช่วยแม่เตรียมอาหารเช้ากันอยู่

ยูจิตื่นขึ้นมาพร้อมลงมาข้างล่าง"ยูจิคุง มาช่วยแม่ล้างผักหน่อยสิ"แม่ของสึนะและยูจิเรียกยูจิเอาไว้แล้วยูจิก็เหลือบไปเห็นสึนะอยู่ช่วยในครัวก็ตะโกนขึ้นมาว่า"ก็ให้ไอ้พี่ไร้วิญญาณทำไปดิ"เท่านั้นและพอแม่ของสึนะและยูจิที่บอกว่าพี่ไร้วิญญาณนานะ(ขอเรียกแบบนี้เพราะถ้าเขียนเป็นแบบแม่ของสึนเและยูจิมันจะยาวเกินไป)ก็ตรงเข้ามาหายูจิพร้อมถือตะหลิวไปด้วยและเขกหัวของยูจิไปทีและบอกว่า"อย่าว่าพี่เขาแบบนั้นนะยูจิคุง"ส่วนสึนะที่อยู่ในครัวก็เดินออกมาพร้อมขนมปังปิ้งที่งับเอาไว้และข้าวกล่องของสึนะเอง

"อ้าวจะไปแล้วหรอจ้ะ สึคุง"สึนะก็ได้แต่พยักหน้าเท่านั้น

"งั้นไปดีมาดีนะจ้ะ"นานะได้โบกมือลาลูกชายของตนแล้วหันมาว่าลูกชายอีกคนว่าไปได้แล้ว

ที่ว่าไปนี้หมายถึงไปโรงเรียนนะ

ณ โรงเรียนนามิโมริ

สึนะได้วิ่งมาโรงเรียนแต่เช้าและได้ขึ้นห้องเรียนเรียบร้อยชีวิตก็มีแค่นี้ เรียน กิน กลับบ้าน นอน ไม่ได้มีชีวิตวุ่นวายเหมือนตอนอยู่พาราเรลเวิลเก่าที่มีทั้ง การฝึก การเรียน การพูด(ภาษา) การกิน การเจรจา การฆ่า การนอน ชีวิตวุ่นวายมากๆเลยล่ะ

'อ่าคิดแล้วอยากจะร้องไห้ชะมัด คิดถึงจังเลยนะทุกคน'สึนะได้คิดในใจ

"อ่ะฮ่าๆๆๆๆ คนแรกล่ะ"อยู่ๆประตูห้องเรียนก็ถูกเปิดออกพร้อมกับหนุ่มนิสัยร่าเริงคนหนึ่งเดินเข้ามาและใช่คนคนนี้คือผู้พิทักษ์พิรุทของสึนะ ยามาโมโตะ ทาเคชิ ที่ตอนนี้ยังจำเรื่องราวไม่ได้

"โอ๊ะ ฉันไม่ใช่คนแรกหรอกหรอเนี้ย"ยามาโมโตะเกาหัวตัวเอง

"โย่ สวัสดีสึนะ"สึนะได้แต่พยักหน้าและกลับไปมองที่หน้าต่างดังเดิมสายตาเหมอลอยมากๆจนยามาโมโตะเกรงแทบจะทันที

"เออมีอะไรรึป่าว"ยามาโมโตะถามอีกครั้งแต่สึนะยังคงไร้การตอบสนองแต่อย่างใด

ยามาโมโตะเห็นดังนั้นก็หยักไหล่และไปนั่งที่ตัวเอง

ตอนนี้บรรยากาศอึมครึมมากสึนะยังคงมองไปที่หน้าต่างด้วยสายตาเหมอลอยถ้าถามว่าทำไมสึนะถึงอยู่ห้องเดียวกับยามาโมโตะแถมต้องมาเรียนกับยามาโมโตะอีกก็คงเพราะต้องรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลนะสิ 1 ปีเพราะต้องทำการตรวจร่างกายเพราะว่าสึนะในโลกนี้นะได้ตายไปแล้วและอยู่สึนะก็ฟื้นขึ้นมาเป็นหมอก็ต้องตกใจกันบ้างล่ะนั้นจึงเป็นเหตุให้สึนะไม่มาโรงเรียนตอนอายุ16ที่โรงเรียนนามิโมริทำให้พอยูจิอายุ16และสึนะอายุ17สึนะต้องเรียนซ้ำชั้นนั้นจึงเป็นเหตุให้สึนะต้องอยู่ห้องเดียวกับยูจิและยามาโมโตะและเรียนพร้อมกับยูจิและยามาโมโตะทันที

...✌✌✌✂️✂️✂️...

...จบ...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***