...ข่าวลือเรื่องลึกลับในโรงเรียนยังมีมาเรื่อยๆ และเปลี่ยนเรื่องไปเรื่อยๆโดยที่ไม่มีใครรู้ว่าต้นตอที่แท้จริงมาจากไหน และเรื่องที่เล่ามีข้อพิสูจน์จริงๆ หรือเปล่า เมื่อเรื่องเดิมเงียบหายไป ก็มีเรื่องใหม่ มาแทน ฉันตัดสินใจเก็บเรื่องที่ลุงยามพูดไว้ไม่เล่าให้เพื่อนฟัง เพราะไม่งั้นคงมีคนเอาไปลือกันจนกลายเป็นเรื่องน่ากลัวเพิ่มขึ้นอีกเรื่องแน่ๆ ข่าวลือเรื่องผีล่าสุดมาถึงหูฉันในเช้าวันต่อมา คนที่เอาข่าวมาบอกก็คือแหม่ม...
...เล่ากันว่าเคยมีอุบัติเหตุรถยนต์ชนกับรถบรรทุกตรงโค้ง...
มรณะก่อนถึงโรงเรียน ผู้หญิงที่ถูกชนกำลังขับรถมารับลูก พอตายวิญญาณยังก็ห่วงกลัวไม่มีใครมารับลูก กลางคืนจึงมาวนเวียนอยู่หน้า โรงเรียน บางทีก็ยืนโบกรถอยู่ตรงโค้งมรณะเพื่อขออาศัยมาลง ที่โรงเรียน พอรถมาส่งก็หายตัวไปเฉยๆ
...ล่าสุดมีนักเรียนคนหนึ่งกลับบ้านค่ำ เห็น ผู้หญิง นั่งอยู่...
หน้า โรงเรียน ถามว่ามารอใคร ผู้หญิงคนนั้นบอกว่ามารับลูกนักเรียนคนนั้นจะไปตามให้ หันกลับมาอีกทีผู้หญิงคนนั้นก็หายตัวไปแล้ว
..."น่ากลัวเนอะ"...
...แหม่มทำท่าทางหวาดกลัวทั้งที่เป็นคนเล่า...
เอง แถมยังว่าฉันมัวแต่ไปอยู่ไหนมาถึงไม่รู้เรื่องนี้
..."จะรู้ไปทำไมล่ะ ตัวเองนั่นแหละกลัวผีแล้วยังชอบฟังเรื่อง...
แบบนี้อีก"
...ฉัน บ่นแหม่มงอนที่ฉันไม่สนใจเรื่องที่เล่า บอกว่าทีหลังถ้ามีเรื่องดีๆ จะไม่เล่าให้ฉันฟังอีก...
..."เรื่องผีนี่เรียกว่าเรื่องดีๆ ตรงไหน"...
...ฉันคิดในใจแต่ไม่ได้เถียง...
...แหม่มออกไปไม่รู้เลยว่าตัวเองนี่แหละจะเป็นคนได้เจอเรื่องดีๆ แบบนี้เข้าจังๆ...
...ผ่านไปไม่ถึงสองสัปดาห์ ข่าวลือเรื่องมีผีผู้หญิงที่ทำให้หลายคนกลัวจนไม่กล้ากลับบ้านค่ำๆ และไม่กล้าเดินผ่านไปทางโค้งมรณะค่อยๆ เงียบหายไป ทุกคนหันมาสนใจเรื่องใหม่คือการเตรียมตัวสอบกลางภาคที่กำลังจะมาถึง...
...วันหนึ่งอาจารย์จินตนาซึ่งเป็นอาจารย์ประจำชั้นเรียกฉัน...
...ให้ ไปพบ เพราะมีงานจะให้ช่วยทำหลังเลิกเรียน เป็นงานจัดเตรียมอุปกรณ์ทดลองวิทยาศาสตร์และเตรียมเอกสารในการสอบ อาจารย์ไว้ใจฉัน และไม่อยากให้มีนักเรียนคนอื่นเข้าไปยุ่มย่ามในห้องพักครูในช่วงเตรียมข้อสอบ ฉันเต็มใจช่วยอาจารย์แต่ปัญหาก็คือฉันต้องกลับบ้านช้ากว่าปกติ บรรยากาศเย็นย่ำในโรงเรียนเงียบเหงากว่าปกติ ไม่มีใครเถลไถล ไม่มีนักเรียนอยู่ในสนามที่จอดจักรยานมีรถเหลืออยู่แค่สามคัน คือ ของฉันของลุงยาม และจักรยานสีฟ้าเก่าๆ อีกคันที่จอดอยู่ด้านในสุด...
..."ยังมีคนไม่กลับบ้านอีกหรอ"...
...ฉันคิดในใจ ก่อนจะไขกุญแจจักรยานและรีบขี่กลับบ้านให้เร็วที่สุด ป่านนี้พ่อกับแม่คงเป็นห่วงฉันแล้ววันต่อมาฉันอยูช่วยงานอาจารย์จนใกล้ค่ำเหมือนเดิม แต่วันนี้ยังมีเด็กผู้ชายสี่ห้าคนเตะฟุตบอลอยู่ในสนาม ฉันเดินตรงไปยังลานจอดจักรยานหลังโรงเรียนที่แม้จะเงียบเหงาแต่ก็ยังมีไฟเปิดสว่าง ฉันถอยจักรยานออกจากลานจอดและรีบปั่นกลับบ้านเหมือนเดิม...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 3
Comments