ทางที่ดีคือทางที่มีเธอ
วันนี้ "ต้นน้ำ" และ "ปลายหนาว" ลูกคนดีของแม่ปลายฝน ได้เดินทางออกไปเรียนตอนเช้าตรู่^^
ลูกคนดีของแม่ปลายฝนทำแบบนี้เป็นประจำ พวกเขามักจะไปโรงเรียนเช้าเสมอ สอบก็ได้เกรดดี
แต่ทว่า วันหนึ่ง ตอนที่ ต้นน้ำ และ ปลายหนาว กำลังจะกลับบ้าน ก็ได้มีวัยรุ่นกลุ่มหนึ่ง
มารุมโจมตีใส่พวกเขาทั้งสอง!!
แต่เค้าก็รอดมาได้^^
จบแล้วนะคะนิทานเรื่องเด็กดีย่อมชนะทุกอย่าง
"ขอบคุณที่มาเล่าให้ฟังครับแม่" ลูกคนดีของปลายฝน กำลังเอ่ยด้วยความสุข
"โตแล้วก็ยังจะให้แม่เล่านิทานให้ฟังอีกนะ" ปลายฝนเอ่ยบอกลูกชายทั้งสอง
"ก็เวลาไม่มีแม่มันเหงานี่ครับ" ปลายหนาวเอ่ยพร้อมทำสีหน้าเศร้า
"เอาเถอะ ยังไงก็นอนได้แล้วนะลูก"
"ครับ!!" ลูกชายทั้งสองได้เอ่ยพร้อมกัน
เมื่อทั้งบ้านปิดไฟหมดแล้วก็ถึงเวลาเข้านอนของแม่ปลายฝน
ปลาบฝนก็แอบห่วงลูกชายทั้งสองของเธอ เพราะว่าลูกขึ้นชั้นเรียน ม.ปลายแล้ว เธอกลัวว่าลูกจะเป็นเหมือนเธอ
ย้อนกลับไปเมื่อ 15ปีที่แล้ว
ตอนที่ปลายฝนยังอายุ15 เธอได้เป็นเด็กเกเรคนหนึ่ง ชอบมีเรื่องตบตี หรือ เจ็บตัวมาทุกวัน
จนกระทั่งวันหนึ่ง ปลายฝนถูกรุมทำร้าย ปลายฝนบาดเจ็บสาหัส เพราะว่าถูกมีดฟันเข้าที่แขน และโดนปาดที่ขา แบะก็เฉียดคอ แต่คนที่มากระทำปลายฝนก็บาดเจ็บสาหัสเช่นกัน แต่เขาบาดเจ็บสาหัสกว่าปลายฝนกว่ามาก
แต่แล้ว คนคนนั้น ก็ได้เสียชีวิตลงเพราะทนพิษบาดแผลไม่ไหว
นั่นจึงเป็นแผลในใจของปลายฝน ที่ทำให้คนๆหนึ่งต้องสิ้นชีวิตลง
แต่เธอก็จำได้ ว่าตอนที่พ่อแม่มามันรู้สึกยังไง
"ปลายฝนลูก" เสียงของแม่ปลายฝนได้ร่ำไห้พร้อมกับพยายามพูดคุยกับลูกสาวตนเองที่กำลังหายใจโรยริน
มือของแม่ปลายฝนได้มากอดหัวปลายฝน
"อย่าเป็นอะไรเลยนะลูก" นั่นคือคำสุดท้ายที่ปลายฝนได้ยินที่แม่เธอพูด หลังจากนั้นภาพก็ตัดไป
หลังจากโผล่มาในห้องสีขาวสะอาดตา มีหมอใส่ชุดคนหนึ่งเดืนออกจากห้องไป ไม่นานนัก พ่อและแม่ก็เข้ามาและกอดปลายฝน
ตอนนี้น้ำตาได้ไหลอาบแก้มของปลายฝน
เมื่อรู้ตัวอีกทีตนก็ตื่นจากอดีตเสียแล้ว ตอนนี้มีน้ำตาไหลอาบแก้มของปลายฝน อยู่ๆก็มีมือมาเช็ดน้ำตาของปลายฝน ความรู้สึกนั้นเหมือนมือของแม่ไม่มีผิด บางทีเขาก็อาจจะห่วงปลายฝนก็ได้
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments