ตอนที่ 4 ทำตัวไม่ถูก

หลังจากวันที่โดนจูบอย่างไม่ตั้งใจวันนั้นจนถึงวันนี้ จอมทัพก็ไม่ได้ปรากฏตัวให้เห็นมาเป็นอาทิตย์กว่าแล้ว ซึ่งนฤมลก็ไม่ได้ให้ความสนใจยังคงใช้ชีวิตประจำวันของเธอไปเหมือนเช่นเคย

...จอมทัพนั้นไม่ได้เข้าเรียนมาอาทิตย์กว่า วันนี้ตนจึงมาเข้าเรียนเหมือนคนอื่นๆ และสิ่งที่เขาให้ความสนใจเป็นพิเศษ คือ หญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงหน้าของเขานั่นเอง นฤมลยังคงเป็นเหมือนเช่นเคย นั่นก็คือเธอจะนั่งก้มหน้าก้มตาสนใจแต่สิ่งที่อยู่ตรงหน้าของเธอเท่านั้น

...เมื่อจอมทัพนั่งมองหญิงสาวอยู่สักพัก

ก็ไม่เห็นว่านฤมลจะให้ความสนใจกับใครที่อยู่รอบๆตัวเธอ จอมทัพจึงนึกในใจ ว่าอยากเห็นสีหน้าของหญิงสาวตอนเจอหน้าเขาอีกครั้งอย่างจังๆจะเป็นเช่นไร เมื่อคิดได้แบบนั้นจอมทัพจึงแกล้งลุกขึ้นและเดินเข้าไปหานฤมล พร้อมกับโน้มตัวลงต่ำ เอาใบหน้าเข้าไปเกือบจะแนบชิดกับใบหน้าของหญิงสาว

จากนั้น จึงส่งเสียงข้างๆหูของหญิงสาว

...นี่เธอเราขอยืมปากกาหน่อยได้ไหม

คือเราลืมเอาปากกามาน่ะ พร้อมกับพ่นลมหายใจใส่ข้างหูของหญิงสาวอย่างตั้งใจ

นฤมลขนลุก เมื่อมีลมหายใจมาเป่ารดที่ข้างหู จึงหันหน้าอย่างเร็วโดยไม่ทันระวัง

จึงเป็นภาพที่ทุกคนต่างมองเห็นว่า

เหมือนจอมทัพจะหอมแก้มของนฤมลอย่างจัง นฤมลตกตะลึงกับเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝัน ต่างกับจอมทัพที่ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พร้อมกับถามย้ำนฤมลอีกครั้ง ว่าขอยืมปากกาหน่อย นฤมลนั้นมีอาการหน้าแดงทำอะไรไม่ถูก เมื่อต้องมาเจอกับใบหน้าอันหล่อเหลาราวกลับเทพบุตรมาจุติก็มิปานของจอมทัพ นฤมลก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนกันงานนี้

หญิงสาวหยิบปากกาส่งให้จอมทัพ จอมทัพรับเอาปากกามาจากมือของหญิงสาว และก็แกล้งให้มือสัมผัสโดนมือของนฤมลอย่างตั้งใจ นฤมลตกใจจึงรีบชักมือกลับทันที ..จอมทัพเห็นท่าทีของหญิงสาวก็ชอบใจ พร้อมกล่าวว่า... ''ขอบใจ' :นฤมลบอกไม่เป็นไร จากนั้นก็ก้มหน้าก้มตา ไม่กล้าสบสายตากับจอมทัพอีกเลย

ซึ่งการกระทำทั้งหมดของจอมทัพนั้นได้ตกอยู่ในสายตาของแตงกวาทุกอย่าง

ทำให้เกิดความอิจฉาริษยาขึ้นอย่างเดือดดาด ''ฮึ นังนฤมลระวังตัวให้ดีเถอะ

ไม่เจียมเนื้อเจียมตัวเอาเสียเลย คิดจะมาอ่อยคนที่เธอหมายปอง คงต้องได้เห็นดีกันแน่คอยดูเถอะ แตงกวาคิดอย่างอาฆาตมาดร้าย โดยที่จอมทัพไม่มีวันได้รู้เลยว่าตัวเองนั้นได้สร้างความเดือดร้อนให้แก่นฤมลเสียแล้ว

..จอมทัพนั่งยิ้มและใช้มือจับหมุนปากกาของนฤมล เล่นไปมาอยู่ในมือ

...แตงกวาเดินเข้ามาหาจอมทัพพร้อมทั้งพูดขึ้น: เอาปากกาของแตงกวาก็ได้นะจอมทัพ แตงกวาเอามาเยอะเลย :จอมทัพหุบยิ้มทันที พร้อมหันไปมองที่หน้าของแตงกวา และพูดขึ้นมาว่าไม่เป็นไรฉันได้แล้ว จากนั้นก็เมินหน้าหันไปมองนอกหน้าต่างทันที แตงกวารู้สึกเสียหน้า จึงกำมือแน่นจนเล็บจิกเข้าไปที่ฝ่ามือจนเจ็บ ที่เห็นว่าจอมทัพไม่ให้ความสนใจในตัวเธอเลย พร้อมคิดในใจ :นังนฤมลมันมีอะไรดี จนก็จนสวยก็ไม่สวย ไม่มีอะไรสู้เธอได้สักอย่าง แต่ทำไมดูเหมือนจอมทัพจะให้ความสนใจกับนฤมลจนออกนอกหน้าไปไหม แตงกวาคิดอย่างแค้นเคืองในใจ พร้อมกับสะบัดหน้าหันมองไปที่นฤมล อย่างแค้นเคือง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***