ฆาตกร
จะหนีไปไหน!!! ปล่อยฉันไปเถอะนะคะฉันจะไม่บอกใคร ฮึก...ฮือ!
มึงต้องอยู่กับกู กูไม่เลิก! เพี๊ย!! ชายหนุ่มตบไปที่ใบหน้าของหญิงสาว
โอ๊ย! ฮึก...ฮือ...ปล่อยฉันไปเถอะนะคะ กูไม่ปล่อย! ปัก พั๊ว เพี๊ย! ชายหนุ่มทำร้ายร่างกายหญิงสาวจนมีแต่แผลเต็มไปหมด มึงจะเลิกกับกูอีกมั้ย ห้ะ!! ไม่เลิกค่ะไม่เลิกแล้ว! ขอโทษกู!! หญิงสาวจำใจต้องขอโทษโดยไม่เต็มใจ ดี!
เอ่อคุณป้าครับผมเอาชาเขียวไม่หวานแก้วหนึ่งครับ รอเดี๋ยวนะจ้ะ
ครับ ได้แล้วจ่ะ ขอบคุณครับ ชานยอง!! เสียงตะโกนจากอีกฝั่งถนน
อ้าวมุนจี นายมาทำอะไรที่นี่ไม่ไปเข้าเรียนหรอ!! ตะโกนกลับ ฉันก็มาตามนายให้ไปเข้าเรียนนี่แหละ!! เอิ่ม รีบๆข้ามมา ชายหนุ่มข้ามถนนไปอีกฝั่ง มาสักทีนะนายเนี่ย ไปกันเถอะชานยอง ไม่ไปได้มั้ยฉันไม่อยากเข้าเรียนวิชานี้อ่ะ ชานยอง!! มุนจี!! ทั้งสองคนหันมามองหน้ากัน
ทั้งคู่พยักหน้าพร้อมกัน มุนจีวิ่งเร็ว!! ทั้งสองวิ่งไปคนละทิศคนละทาง
หยุดเดี๋ยวนี้!! เสียงตะโกนของอาจารย์ท่านหนี่ง ไม่หยุดหรอกครับ
เพราะผมไม่อยากเรียนคาบนี้!! เห้ยมุนจี! ระวังข้างหน้า จับได้แล้วครับ
ดีมาก!! ผม..ผม...คือ...ผม..คือว่า จะแก้ตัวอะไรอีก!! ไปห้องปกครอง!
คือ...ผมตื่นสายครับอาจารย์ ไม่เกี่ยว!! ไม่ต้องมาแก้ตัว! จริงๆนะครับที่ผมตื่นสายเพราะผมต้องหาเงินมาดูแลคุณแม่นะครับ! แม่ผมป่วยแล้วต้องใช้เงินรักษา ผมก็เลยต้องอดหลับอดนอนเพื่อทำงานหาเงินมาดูแลแม่!! ใช่ครับอาจารย์เมื่อวานผมไปเยี่ยมแม่ของชานยองมา สภาพท่านก็ตามที่เห็น จริงๆหรอ จริงครับ! ถ้างั้นก็ครั้งนี้จะปล่อย
แต่จะไม่มีครั้งหน้า ครับ!! รอดตัวไปนะคราวนี้ เออดิ ดีนะที่แม่มึงไม่ป่วยหนักกว่านี้ ไม่งั้นบ่ะก็คงไม่ได้มาเรียนแน่ แต่ก็ไม่อยากให้แม่ป่วยแบบนี้หรอก อยากให้ท่านอยู่กับกูไปนานๆ
ทั้งสองคนเดินเข้าห้องเรียน เสียงพูดของแต่ละคนดังมากจนฟังไม่รู้เรื่อง เอิ่ม เราเข้าห้องถูกปะวะ ก็ใช่หนิ นี่! ชานยอง มุนจี! พวกนายสองคนได้ดูข่าวนี้รึป่าว ข่าวไร? ก็นี่ไงข่าวนี้ แทจิน อ่ะออกมาจากคุกแล้ว พวกนายอ่ะระวังตัวด้วยนะเห็นว่าเจ้านี่ชอบรังแกคนแก่
แล้วก็เด็ก อืมผมจะระวัง พวกคุณก็ระวังตัวกันด้วยล่ะ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments