เพียงเสี้ยววิ

"โห้ย เดมอสชีวิตรักนายจะไม่รับหน่อยเหรอ"

นักเรียนชายหนุ่ม 2 คนกำลังเดินไปตามทางม้าลายท่ามกลางเมืองที่แสนจะวุ่นวายไม่ขาดช่วง รถมากมายขับเคลื่อนไปมาอย่างแออัดในเวลาเที่ยงตรง

"ไม่จำเป็น"

"ทำไมกันล่ะ~ สาวสวยคนนั้นอุตส่าห์รวบรวมความกล้ามาสารภาพกับนายเลยนะเห้ย~ ทีฉันยังไม่เคยได้มีโมเมนต์แบบนี้เลย"

"เรื่องของนายสิ"

"เย็นชากับเรื่องแบบนี้ตลอดเลยน่ะ"

หนุ่มผมทองและผมดำได้พูดโต้ตอบกันไปกันมาเรื่องความรัก ชายผมดำที่ชื่อว่า เดมอส ก็เดินตรงไปยังทางข้างหน้าโดยมีเพื่อนสนิทของเขาตามติดหลังมา

"ฉันเคยบอกนายไปหลายครั้งแล้วน่ะ นาธาน ว่ารักไม่จำเป็นต้องมีในตอนนี้หรอก"

"โหหห วูวว~ เดมอสเจ้าคนไร้ใจ"

"เงียบไปเลย"

เขาทั้งสองคนสนิทกันมากๆแม้จะดูกันต่างกันสุดขั้วก็ตามในเรื่องนิสัยที่คนนึงโลดโผนแต่อีกคนดูเงียบขรึมเข้าหายากมากๆจนคนที่เดินผ่านยังต้องหลีกทาง

"ดูทรงนายแล้ว โลกต้องระเบิดสักรอบถึงจะมีความรัก"

"มันจะไปมีได้ซะที่—"

ตู้ม!!!

ภายในเพียงไม่ถึงเสี้ยวก็เกิดระเบิด เปลวไฟและแรงลมได้รุกรามไปทั่วเมือง สิ่งเดียวที่เดมอสเห็นพร้อมรู้สึกในตอนนั้นคือ ความืด ร้อน และชาไปทั้งตัวก่อนจะไร้ความรู้สึก

•

•

•

•

∆ เดมอส เป็นผู้บรรยาย

ไร้เสียง ไร้ความรู้สึก สับสน ภาพมันมัวไปหมดจนแทบไม่เห็นอะไรสักอย่าง สิ่งที่รับรู้ได้ในตอนนี้เหมือนร่างกายกำลังถูกอุ้มไปโดยใครบางคนและภาพลางๆที่พอจะเห็นได้ชัดที่สุด เหมือนจะมีคนอีกคนเดินนำหน้าไปพร้อมอุ้มอะไรไว้สักอย่างและภาพรอบข้างนั้นมันเป็นสีแดงส้ม

"อ…อึ…อะ…"

แม้พยายามเปล่งเสียงออกมาก็ไม่มีความรู้สึกที่ว่าเสียงนั้นหลุดออกไปสักนิด ทั้งแขนทั้งขารู้สึกคล้ายกับขาดหายไป ตอนนี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่ นั้นคือสิ่งสุดท้ายที่คิดสงสัยก่อนภาพทุกอย่างจะค่อยๆมืดลง ความรู้สึกแบบนี้กลับรู้สึกสบายจนน่าแปลกใจ

•

•

∆ ผู้บรรยาย

"ไม่อยากจะเชื่อเลย สภาพแบบนี้ยังไม่ตาย"

"ในตอนนี้เรื่องอะไรพวกนี้ก็เป็นไปได้หมดนั้นแหละ…."

ชายในชุดแปลกประหลาดเกราะเหล็กหนาสีขาว ปกปิดมิดชิดทุกสวน รวมถึงหัวของพวกเขาทั้งสองคน เดินผ่านซากเมืองที่พังทลายปกคลุมไปด้วยเปลวไฟและเถ้าถ่านปกคลุมทั่วอากาศ

"แล้วเอากลับจะรอดแน่เหรอ แจ็ค?"

"ถ้าโชคช่วยหากมีโอกาสเป็นไวรัสสูงพอ น่าจะรอดสัก 45%"

เขาทั้งสองอุ้มร่างไร้ผิวหนังไร้สิ่งปกปิดสีแดงฉานปนรอยดำไหม้ ร่างกายไร้แขนขากำลังหายใจโรยรินอยู่งอย่างน่าปาฏิหาริย์ที่ยังคงมีชีวิตอยู่

"น่าจะรอด…? บ้าจริงๆเลยน่ะ ฉันคิดว่าไม่รอดมากกว่า"

"พนันกันไหมล่ะกับอาหาร 3 มื้อ"

" 3 มื้อเลยเหรอ!? มากไปรึเปล่า"

"แน่จริงไหมล่ะ"

"หึ แน่นอนอยู่แล้ว 3 มื้อน่ะ อย่าคืนคำล่ะ"

ตึก..!

ระหว่างที่ทั้งสองกันพูดคุยโต้ตอบท่าทายกันอยู่นั้น ก็ได้มีสิ่งมีชีวิตประหลาด 4 ขา หน้าหายครึ่งซีกไร้ผิวหนัง เห็นกล้ามเนื้อกับเส้นเลือดที่ไม่สมประกอบและหางประหลาดหลายสิบหางยั้วเยี้ยอยู่ด้านหลัง พวกมันโผล่มาหลาย 10 ตัวล้อมรอบพวกเขาไว้

"เอาเถอะ ตอนนี้เรารีบออกจากที่นี่ก่อนดีกว่า"

"ได้เวลาเก็บเวลแล้วสิ"

"ก๊าาาาซซซ!!!!!"

วูบบบ! โต้มม!!

สัตว์ประหลาดได้เข้าจู่โจมทั้งสองแต่ทว่าก็เกิดระเบิดอย่างรุนแรง เป็นลำแสงสีฟ้าพุ่งขึ้นไปด้านบนจากจุดนั้น

•

•

•

[ โปรดติดตามตอนต่อไป ]

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***