โน๊ตที่ 3 สร้างบ่อน้ำ

“ง้าว!!”

“จ๊าๆ กำลังทำอยู่”

ตอนนี้ผมกำลังย่างเนื้อเพื่อนำมาเป็นอาหารให้กับเจ้าตัวเล็กทั้ง 3 ที่รอทานข้าวอยู่ โดยเจ้าฟาตาริสกับอราเทออนนั้นสามารถมากินข้าวที่บ้านได้

แต่กับไดมิราริส มันจำเป็นที่จะต้องอยู่ที่ทะเลสาบ เพราะเนื่องจากว่าร่างกายของมันนั้นมีลาวาเป็นส่วนประกอบของร่างกาย ทำให้มันจำเป็นที่จะต้องอยู่ในน้ำเพื่อปรับอุณหภูมิในร่างกายของมันไม่ให้ร้อนจนเกินไป

ก็ถือว่าน่าสงสารมันอยู่นะ เพราะมันไม่สามารถวิ่งเล่นกับตัวอื่นๆได้ในแบบที่เด็กควรจะเป็น ผมคงต้องคิดหาวิธีที่จะช่วยให้มันสามารถไปไหนมาไหนได้ง่ายขึ้น

“ว่าแต่…ทำไมน้ำที่เจ้าไดมิราริสอยู่มันถึงไม่ร้อนเลย?”

ร่างของไดมิราริสนั้นเป็นลาวา ซึ่งตัวน้ำในทะเลสาบเองก็ควรที่จะต้องร้อนจัด แต่ผมกลับสามารถสัมผัสน้ำพวกนั้นได้อยู่ แถมน้ำยังคงความเย็นเอาไว้ได้อยู่อีก

“หรือว่าเกาะแห่งนี้จะมีไว้เพื่อเลี้ยงมังกรโดยเฉพาะ?”

ในตอนแรกผมคิดว่าร่างกายของผมนั้นอาจจะมีความสามารถในการต้านทานความร้อน เพราะตอนที่ผมถูกไดมิราริสทับอยู่นั้น ผมกลับไม่ถูกเผา มีเพียงแค่ความรู้สึกร้อนเฉยๆ ทั้งๆที่ตัวของมันนั้นเป็นลาวา

“แต่ก่อนอื่น!! เราต้องไม่ปล่อยให้ไดมิราริสต้องเหงา!!”

ผมได้พาเจ้า ฟาตาริส กับอราเทออน ออกไปไปนั่งกินข้าวข้างนอกกัน แน่นอนว่าสถานที่ ที่ผมไปนั้นก็คือทะเลสาบที่ไดมิราริสอยู่

“ไดมิราริส!! มากินกัน!!”

เจ้ามังกรลาวาได้กระโดดออกมาจากน้ำ มันวิ่งเข้ามาหาผมด้วยท่าทีที่เหมือนกับลูกหมา มันคาบเนื้อย่างไปชิ้นนึงก่อนที่จะวิ่งกลับลงไปในน้ำแล้วโผล่หัวขึ้นมากินเนื้ออย่างอร่อย

“เราก็มากินกันเถอะ”

เป็นอีกวันที่ผมนั้นได้มีชีวิตอย่างสุขสบาย ตอนนี้ผมเริ่มชอบโลกใบนี้ขึ้นมาเสียแล้วสิ ถึงจะไม่ได้พูดคุยกับผู้คน แต่อย่างน้อยๆผมก็มีเจ้าพวกตัวเล็กนี่อยู่ข้างกาย

เช้าวันต่อมา…

“ฟาตาริส! อราเทออน! ไปขุดทางน้ำไหลกัน!!”

““ง้าว!!””

เพราะเนื่องจากเมื่อวานผมได้ความสามารถ [มือตัวตุ่น] วันนี้ผมจึงตั้งใจที่จะขุดให้น้ำจากทะเลสาบไหลมาอยู่ใกล้ๆบ้านของผม เอาไว้เป็นแค่บ่อน้ำเล็กๆไว้ให้เจ้าไดมิราริสสามารถมาที่บ้านหลังนี้ได้

ว่าแล้วผมกับเจ้าตัวเล็กทั้งสองก็ได้วิ่งไปที่ทะเลสาบด้วยกัน แน่นอนว่าผมเองก็ได้ถือจอบธรรมดาๆมาด้วยอันนึง พอมาถึงผมก็เริ่มวางแผนที่จะขุดเป็นทางน้ำให้ไหลไปถึงแปลงผักเพื่อที่ตัวผมจะได้ไม่ต้องเกินออกไปตักน้ำบ่อยๆ และทำบ่อเอาไว้ที่หน้าบ้านหนึ่งบ่อด้วย

“ลุยเลย!!”

ว่าแล้วผมก็ได้ใช้ความสามารถมือตัวตุ่นในการขุดทันที แน่นอนว่าเจ้าตัวเล็กทั้งสามเองก็มาช่วยผมในการขุดด้วย ผมตั้งใจจะให้ทางน้ำนั้นมีขนาดกว้าง 2 เมตร ลึกประมาณ 1.50 เมตร และระยะทางจากทะเลสาบไปถึงตัวบ้านนั้นจะอยู่ที่ 200 เมตร ซึ่งถือว่าไกลอยู่ในระดับนึง

หากจะขุดกันจริงๆอาจจะต้องใช้เวลากว่า 1 สัปดาห์ในการขุดให้เสร็จ แต่เพราะด้วยความสามารถของ [มือตัวตุ่น] จึงทำให้ผมนั้นสามารถขุดดินที่อยู่รอบๆได้อย่างไม่ยากเย็น คิดว่าใช้เวลาเพียงแค่วันเดียวก็เสร็จแล้ว

แถมยังมีเจ้าพวกตัวเล็กนี่คอยช่วยอีกแรก ยิ่งทำให้งานมันเสร็จได้ไวขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า

พวกเราใช้เวลาในการขุดทางน้ำไหลไปจนถึงช่วงบ่าย ส่วนการที่จะขุดบ่อหน้าบ้านกับในสวนผมตั้งใจว่าจะขุดในวันพรุ่งนี้

“อย่างน้อยๆตอนนี้เจ้าไดมิราริสก็สามารถมาอยู่ใกล้ๆพวกเราได้แล้วนะ”

“ง้าว!”

หลังจากนั้นผมก็ทำการเก็บเกี่ยวพวกพืชผักที่ผมปลูกเอาไว้ ความจริงผมควรที่จะเก็บพวกมันตั้งแต่เช้า แต่เพราะผมคิดว่าการขุดทางน้ำไหลนั้นอาจจะต้องใช้เวลานานกว่าที่คิด ผมจึงเลือกที่จะขุดก่อนแล้วค่อยกลับมาเก็บเกี่ยว

ต้องบอกว่าผมได้มาเยอะมากพอสมควร ว่าแล้วผมก็ได้ลองแบ่งบางส่วนเก็บเอาไว้ใช้กินเอง และอีกส่วนลองนำไปขายที่ระบบดู และผลที่ได้ก็คือ…

‘ติ๊ง!’

[แตงกว่าx9 ได้รับ 90 แต้ม]

[ผักบุ้งx9 ได้รับ 90 แต้ม]

[พริกx20 ได้รับ 100 แต้ม]

ก็ถือว่าไม่ได้น้อยจนเกินไป แถมได้แต้มถือว่าเยอะในระดับนึง เพราะผมสามารถที่จะซื้อเมล็ดมันได้ทีละหลายๆถุงและเอามาปลูกได้อย่างไม่ยากเย็น ผมว่าจะลองลงทุนกับการปลูกในครั้งนี้ดู

แต่ก็เอาไว้ในวันหลัง เพราะว่าผมจะจัดการขุดบ่อให้เสร็จเรียบร้อยในวันพรุ่งนี้ก่อน แล้วหลังจากนั้นค่อยมาปลูกพวกผักที่เหลือ

จนถึงตอนนี้ผมก็ยังไม่แน่ใจเท่าไหร่ว่าเจ้า [ระบบอัพเกรด] ต่างๆนั้นมันจะช่วยในเรื่องอะไรได้มากขนาดไหน เพราะว่าสภาพความเป็นอยู่ในตอนนี้ของผมก็ไม่ได้แย่หรืออะไรเลย แถมมีมากเกินพอด้วย

“อาจจะเป็นเรื่องของอนาคตละมั้ง?”

“เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยมานั่งคิดหลังจากที่ขุดบ่อเสร็จดีกว่า…”

“ฟู่ว!! ในที่สุด!! ก็เสร็จเรียบร้อย!!”

“กรร!!!”

ตอนนี้ผมกับเหล่ามังกรได้ทำการขุดบ่อน้ำกันจนเสร็จเป็นที่เรียบร้อย ต้องบอกว่ามันใช้เวลาน้อยกว่าที่ผมคิดเอาไว้เยอะมาก

“ตอนแรกนึกว่าคงจะเสร็จช่วงบ่าย แต่กลับทำเสร็จได้ก่อนเที่ยงอีก”

เพราะตอนนี้ผมก็ไม่จำเป็นที่จะต้องเดินไปตักน้ำที่ทะเลสาบแล้วเพราะมีบ่อน้ำในสวนเป็นที่เรียบร้อย แถมยังสามารถให้เจ้าไดมิราริสสามารถมาเล่นกับทั้งสองได้อย่างสบายด้วย

“กลับไปทานข้าวกันเถอะ”

““ง้าว!!””

ผมได้กลับไปเตรียมเนื้อสำหรับการทำอาหารให้กับเจ้าตัวเล็กทั้ง 4 ที่ยืนรอผมอย่างใจจดใจจ่อ มันช่างเป็นภาพที่ดูน่ารักเอามากๆสำหรับผม

“แต่เดี๋ยวนะ?”

“4 ตัว?”

ผมได้หันกลับไปมองอีกรอบนึงเพื่อความแน่ใจ แล้วผมก็ได้พบกับเจ้าตัวสีฟ้าที่กำลังจ้องมองผมอย่างน่ารัก

\===========

ชื่อ: วอลคาน่า

เผ่า: มังกรโบราณ

อายุ: 1 วัน

ธาตุ: น้ำแข็ง

\==========