III : พิเศษ

หลังจากที่คิเสะวิ่งล่วงหน้ามา เขาได้เดินมาตามทางแต่พอรู้ตัวอีกทีก็แยกกับอิซางิและคนอื่นๆ ซะแล้ว แต่เขาก็เจอเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่งกำลังยืนเหมือนรอใครบางคนอยู่ และเมื่อเธอเห็นคิเสะเธอก็เดินมาหา

"สวัสดีจ้ะ เธอคือ คิเสะ เรียวตะ สินะจ๊ะ" เธอทักเขาด้วยรอยยิ้มที่เป็นมิตรพร้อมมองมาทางคิเสะ

"ครับผม คิเสะ เรียวตะ ครับ" คิเสะกล่าวแนะนำตัวตามมารยาท เขารู้สึกสงสัยว่าทำไมถึงมีผู้หญิงอยู่ที่นี่ด้วย "เอ่อ คุณ..."

"อ็ะ ขอโทษที่ไม่แนะนำตัวนะจ๊ะ ฉันชื่อ เทอิเอริ อันริ จ้ะ" ทั้งสองคนคุยทำความรู้จักกันเล็กน้อยแต่ต่อมาอันริก็ได้พาคิเสะไปยังห้องของตัวเอง

"เอ่อ คุณเทอิเอริครับ ผมมีคำถามครับ"ในระหว่างที่กำลังเดินอยู่คิเสะก็ได้เอ่ยขึ้นมา อันริที่พอจะรู้นิดหน่อยว่าอีกฝ่ายจะถามอะไรจึงพูด

"เดี๋ยวจะอธิบายให้ฟังจ้ะ"อันริยิ้มพรางเดินนำไป คิเสะที่ได้ยินอย่างนั้นก็จำใจเดินตามไปก่อน

ถ้าเจ้าตัวว่างั้นก็โอเค

.

.

.

เมื่อเดินมาได้สักพักทั้งสองก็มาถึงที่หมาย ตรงหน้าห้องมีชื่อของคิเสะติดอยู่

"นี่คือห้องของเธอจ้ะ คิเสะคุง" อันริพ่ายมือไปทางประตูเป็นเชิงให้คิเสะเข้าไป เมื่อเขารับรู้ได้ดังนั้นจึงเดินเข้าไป

ครืด

ประตูอัตโนมัติเปิดออกเผยให้เห็นห้องกว่างขนาดกลางภายในมี เตียงสองชั้น ตู้เสื้อผ้า ข้าวของที่ใช้อาบน้ำ และจอมอนิเตอร์หนึ่งจอ แต่คิเสะไม่ได้สนใจของพวกนี้สักเท่าไหร่นัก "แล้วเรื่องที่จะถามละฮะ"

"เดี๋ยวคุณเอโกะจะมาอธิบายหลายอย่างให้ฟังนะจ๊ะ" อันริพูดพรางเดินออกจากห้องไป ทิ้งให้คิเสะได้แต่สงสัย แต่ทันใดนั้นจอมอนิเตอร์ก็ฉายภาพของเอโกะขึ้นมา

[ ไง ไง เจ้าแร่ดิบมากพรสวรรค์ ] เอโกะกล่าวทักทายตามสไตล์เจ้าตัวก่อนจะพูดคุยร่ายยาวกับคิเสะอย่างไร้คำบรรยาย

"เอโกะ จินปาจิ"

[ดูท่าจะมีเรื่องที่สงสัยอยู่เยอะเลยสินะ แต่ก็เอาเถอะยังไงตอนนี้ฉันก็ว่างอยู่แล้ว เดี๋ยวจะอธิบายให้ที่ละอย่างก็แล้วกัน]

เอโกะเริ่มอธิบายโดยมีภาพจากจอมาประกอบ และคิเสะก็ยอมฟังแต่โดยดี

[ฉันเคยบอกไปว่าในบลูล็อคนี้มีทั้งหมด 300 คน แต่ว่ามันไม่ใช่จำนวนจริงๆ ถ้านับนายเข้าไปด้วยก็จะมี่ทั้งหมด 301 คน ถามว่าทำไมถึงมีเศษเหลืออยู่ด้วย นั่นก็เพราะนายเป็นแร่ดิบชนิดพิเศษยังไงล่ะ ...'อาวุธ' คือสิ่งที่ทุกคนต้องมี นายก็น่าจะรู้อยู่แล้วว่าอาวุธของนายคืออะไร ... 'เพอร์เฟคก็อปปี้' เป็นอาวุธที่หาได้ยาก การลอกเลียนการเล่นของคนอื่นแล้วนำมาปรับใช้ในแบบของตนเอง นั้นแหละคือสิ่งที่ทำให้นายพิเศษ และเมื่อนายมาอยู่ที่นี่นายก็ต้องฝึกฝนคนเดียวด้วยการฝึกแบบนรก]

เรื่องนี้คิเสะพอจะคาดไว้บ้างแล้วแต่ก็รู้สึกขนลุกอยู่ดี และที่สงสัยก็คือ...

"แล้วคนอื่นๆ ละฮะ"เขาเดินไปนั่งบนเตียงพร้อมมองไปยังหน้าจอมอนิเตอร์

คนอื่นๆ ต้องฝึกแบบเดียวกับเรามั้ยนะ~ แล้วพี่ยจล่ะ

[ถ้าเป็นคนอื่นละก็ พวกนั้นต้องใช้ชีวิตร่วมกับคนอื่นน่ะ เจ้าพวกนั้นจะเป็นทั้งรูมเมทและศัตรูที่จะคอยพัฒนาไปด้วยกัน เมื่อไหร่ที่การคัดเลือกรอบที่ 1 จบลง ทีมที่แพ้จะต้องออกไปจากบลูล็อคโดยที่มีเพียงหนึงคนในทีมเท่านั้นที่ทำคะแนนได้มากที่สุดในทีมถึงจะอยู่รอดและไปยังรอบที่ 2 ได้ ...ส่วนในกรณีของนายก็ต่างกันตรงที่นายจะต้องฝึกคนเดียวอย่างหนักและถ้านายไม่คืบหน้าเลยจนถึงตอนจบรอบที่ 1 นายก็จะต้องออกไปจากที่นี่]

หลังจากพูดจบเอโกะหายไปส่วนคิเสะก็ได้เข้าใจหลายอย่างจึงตัดสินใจไม่คิดอะไรมากแล้วเดินไปเปลี่ยนชุดยูนิฟอร์มรัดรูปที่มีอยู่ก่อนจะเดินออกไปยังห้องฟิตเนส

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***