Episode 2

.......

.......

" ช่างเป็นคำขอที่...ง่ายเสียจริง " เรเซนได้กล่าวพร้อมกับหยิบกริซในตำนาน อาวุทที่ติดตัวเขาตั้งแต่เขาเป็นเทวดา กริซในตำนานที่สามารถตัดและสังหารทุกอย่างได้ คำขอของสตรีนักรบคือ

" ช่วยคนในหมู่บ้านคนหนึ่งที่ถูกจับตัวไปที ขอร้องละ มันอาจจะน่าสมเพช ขอร้องละ " เรเซนไม่ได้ถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับคนที่ถูกจับตัว แต่ว่าหลักการของเรเซนผู้นี้คือ ช่วยคนที่ตกในความลำบากเท่านั้น สตรีนักรบได้หลั่งน้ำตาพร้อมกับแบกขวานยักษ์ นำพาเรเซนไปยังฐานของพวกโจร เรเซนได้แต่นึกว่ามนุษย์ทำไมต้องหลั่งน้ำตาด้วย....ในห้วงความคิดเรเซนได้นึกถึงสิ่งต่างๆแต่ทำไมกันเหมือนมีอะไรค่อยกั้นไว้

" ถึงแล้วละ ข้าจะจัดการพวกด้านนอก นายจัดการพวกด้านในนะ " สตรีสาวนามคริส ได้ชี้นิ้วสั่งเรเซน

แต่สายตาของชายหนุ่มไม่ได้สนใจคริสแท้แต่น้อย แต่เขากลับคิดเรื่องของตนเองมากกว่า เพราะสุดท้ายเขาแค่ต้องการกลับสู่ที่ที่เขาเคยอยู่ ชายหนุ่มบุกเข้าไปในรังโจร พวกโจรนับร้อยวิ่งเข้ามาหาเรเซน ชายหนุ่มได้กวัดแกว่งกริซในมืออย่างบ้าคลั่ง หัวของพวกเหล่าโจรได้หลุดออก บางคนโชคร้ายแค่แขนขาด ต้องทนทุกข์ทรมานกับบาดแผล สตรีที่จัดการด้านนอกเสร็จได้เดินเข้ามาและต้องตกใจกับภาพที่เห็น ชายหนุ่ทยืนอยู่ท่ามกลางศพมหาศาล เลือดโชกเต็มไปหมด แต่บนตัวของชายหนุ่มกลับไม่มีเลือดเลยซักหยด สตรีเดินเข้าหาชายหนุ่ม ก่อนที่เธอจะบอกให้ชายหนุ่มไปนั่งพักก่อน

" จริงสิ....เธอต้องการช่วยใคร " ชายหนุ่มถามด้วยความสงสัยและมองคริสด้วยสายตาที่เย็นชา

" ....ทำไมถามแบบนั้นละ ... " สตรีตกใจและสบตากับเรเซนด้วยสีหน้าที่กังวล

" ก็เพราะถ้าแค่ช่วยคนธรรมคงไม่ถึงขนาดนี้หรอก "

" .....เขาคือน้องชายของฉันเอง รู้แค่นั้นก็พอ... "สตรีนิ่งเงียบ

เธอเดินเข้าไปที่ประตูเหล็กที่ขังใครซักคน เธอเปิดประตูออกและเข้ากอดกับคนข้างในก่อนที่น้ำตาของเธอจะไหลออกมา เสียงกรีดร้องของเธอช่างโศกเศร้าและแค้นยิ่งนัก เพราะ ร่างของน้องชายที่แข็งทื่อ และเย็นซีดไม่มีทางฟื้นได้อีกแล้ว พวกโจรได้ทรมานย่ำยีและฆ่าเขาทิ้งทันที สตรีได้อุ้มร่างของเด็กชายที่ไร้เดียงสา กลับสู่หมู่บ้านเธอได้นำร่างของเด็กชายลงบนโลงกระจก ณ ผืนดอกไม้สีขาวนวล เธอได้เช็ดน้ำตา หันมองมาที่เรเซน

" นายต้องออกผจญภัยแล้วสินะ ต้องการองครักษ์ไหม " สตรีพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

" ข้าต้องการอยู่พอดี " ชายหนุ่มตอบเธอด้วยสีหน้าที่โศกเศร้าพร้อมครุ่นคิด เหตุใดพวกบนสวรรค์ถึงไม่เห็นพวกเขาเหล่านี้กัน ทั้งที่สองพี่น้องที่รักกันขนาดนี้กลับพรากชีวิตคนใดคนหนึ่งลง ช่างเป็นชะตากรรมที่โหดร้ายจริง

" จะเป็นอะไรไหมถ้าข้าจะเดินทางกับเจ้า เพื่อล้างแค้นให้น้องชายของข้า หัวหน้าของพวกมัน... " สตรีได้ขอร้องเรเซนเธอมองด้วยจิตใจที่มุ่งมั่น

ชายหนุ่มได้พยักหน้าเบา ๆ และเดินทางออกจากหมู่บ้านไปพร้อมกับสตรีนักรบ

" จุดมุ่งหมายต่อไปคือที่ไหนกัน " สตรีได้ถามชายหนุ่ม ชายหนุ่มนิ่งเงียบและชี้ปลายทางไปทางดวงตะวันที่กำลังตกดิน ชายหนุ่มและสตรีได้ร่วมเดินทางกันรอบนี้สครีทำเพื่อชายหนุ่ม เพื่อทดแทนที่ได้ช่วยตน คริสได้มองเรเซนด้วยความสงสัยและถามว่า

" เจ้าทำไมถึงออกเดินทางละ " (คริส)

" ข้าต้องการหาความจริงและแก้แค้น " (เรเซน)

" ฉันจะนำทางนายเอง ฉันพอจะรู้ว่านายควรไปไหน " (คริส)

ชายหนุ่มเหม่อมองเวหาสีฟ้าครามพร้อมกับเดินทางอย่างใจเย็น ครุ่นคิดอะไรบางอย่าง คริสจับมือชายหนุ่มพร้อมเอ่ยวาจา

" เหม่ออะไรอยู่กัน " หญิงสาวจับมือชายหนุ่มอย่างแน่นหนานำพาเดินไปข้างหน้า ชายหนุ่มรู้สึกอบอุ่นที่ห่างหายมานาน ความรู้สึกที่คุ้นเคยเหมือนกับตอนที่อยู่กับเดียร์ ชายหนุ่มมีคำถามในหัวมากมาย เดียร์ทำไรอยู่ เดียร์เป็นยังไงบ้าง ตอนนี้จะยังปลอดภัยไหม คำถามเหล่านี้ได้พุ่งเข้ามาอย่างไม่หยุดหย่อน ก่อนที่ชายหนุ่มจะปัดหัวเลิกคิด และสนใจการเดินทางก่อน ตอนนี้พวกเขาได้เดินทางจนตะวันจะลับขอบฟ้า ทั้งคู่ได้เห็นเมืองที่ไกลห่าง

" ถึงแล้วละ " เสียงของคริสกล่าวขึ้น ชายหนุ่มรู้สึกว่านี่พึ่งจะเป็นจุดเริ่มต้นของการเดินทาง

.......

.......

To be continued

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***